در قرآن چندین آیه وجود دارد که وجود "عالم برزخ" را اثبات میکند. آیهای که صورت روشن و واضح، برزخ را اثبات میکند این آیه است: "وَ مِن وَرَآغهِم بَرْزَخٌ إِلَیَ یَوْمِ یُبْعَثُونَ ;(مؤمنون،100) و پشتسر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند." آیاتی نیز داریم که عالم برزخ را برای شهدا (آلعمران،169) و آلفرعون (مؤمن،46) اثبات میکند که به ضمیمه این آیات برخی دیگر از آیات که به مناسبتهای دیگر آمده است عالم برزخ برای انبیا و صدیقین و صالحین (نسأ،69) نیز اثبات میشود.(تفسیر نمونه، آیت اللّه ناصر مکارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 314316، نشر دارالکتب الاسلامیه.) به هر حال آیات در رابطه با برزخ نسبت به خودشان کم نیستند، زیرا کم و زیادی، از امور نسبی هستند. به طور مثال، آیات برزخ، نسبت به آیاتی که "عالم ذر" را اثبات میکند بیشتر است و این در حالی است که تعداد آنها از آیاتی که پیرامون "قیامت" بحث میکند، کمتر است. امّا علّت این که قرآن، به تفصیل وارد کیفیّت عالم برزخ و چگونگی حیات انسانها در آن و شرح حال آن عالم نشده است; این است که خداوند متعال در قرآن، مطالبی را بیان فرموده است که جنبه تربیتی داشته باشد، و در رشد و کمال و شکوفایی استعدادهای انسان مؤثر باشد مثلاً درباره "توحید" آیات زیادی آمده است تا به سبب آن، انسان را از شرک و انحراف، برهاند. از "نبوت" نیز زیاد سخن گفته است تا انسان هم به ضرورت وجود رهبران الهی، واقف شود و هم بتوانند آنان را شناخته و از آنها تبعیت کند. همچنین از مسائل اخلاقی زیاد سخن گفته است، تا انسانها به مقامی که شایسته یک انسانِ "خلیفه اللّه" است، برسند هم چنین از معاد زیاد سخن گفته است، زیرا روز حساب و رسیدگی به اعمال انسانهاست و از بهشت و جهنم نیز به تفصیل سخن میگوید تا انسان از خواب غفلت بیدار شده و از ترس جهنم و یا شوق بهشت هم که شده، به صراط مستقیم هدایت شود. ولی او آنجا که علم به عالم برزخ، نقش تربیتی کمتری برای انسان داشته، فقط به اصل وجود آن، اشاره شده است، مانند "علم رَحِم" که مختصری در قرآن به آن اشاره شده است. پس مقدار پرداختن قرآن به هر مطلب، بستگی به مقدار نقش آن مطالب، در هدایت و رشد انسان دارد. مطالبی مانند توحید و نبوت و معاد و اخلاق از چیزهایی هستند که نقش اساسی در هدایت و سلامت بشر دارند; قرآن نیز عمده مطالبش را بر محور این مباحث قرار داده است. بر خلاف عالم رحم و عالم برزخ و امثال این دو که نقش کمتر و یا آیات کمتری دارند. eporsesh.com
به چه دلیل در قرآن مجید از "عالم برزخ" کمتر سخن به میان آمده است؟
در قرآن چندین آیه وجود دارد که وجود "عالم برزخ" را اثبات میکند. آیهای که صورت روشن و واضح، برزخ را اثبات میکند این آیه است: "وَ مِن وَرَآغهِم بَرْزَخٌ إِلَیَ یَوْمِ یُبْعَثُونَ ;(مؤمنون،100) و پشتسر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند." آیاتی نیز داریم که عالم برزخ را برای شهدا (آلعمران،169) و آلفرعون (مؤمن،46) اثبات میکند که به ضمیمه این آیات برخی دیگر از آیات که به مناسبتهای دیگر آمده است عالم برزخ برای انبیا و صدیقین و صالحین (نسأ،69) نیز اثبات میشود.(تفسیر نمونه، آیت اللّه ناصر مکارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 314316، نشر دارالکتب الاسلامیه.) به هر حال آیات در رابطه با برزخ نسبت به خودشان کم نیستند، زیرا کم و زیادی، از امور نسبی هستند. به طور مثال، آیات برزخ، نسبت به آیاتی که "عالم ذر" را اثبات میکند بیشتر است و این در حالی است که تعداد آنها از آیاتی که پیرامون "قیامت" بحث میکند، کمتر است. امّا علّت این که قرآن، به تفصیل وارد کیفیّت عالم برزخ و چگونگی حیات انسانها در آن و شرح حال آن عالم نشده است; این است که خداوند متعال در قرآن، مطالبی را بیان فرموده است که جنبه تربیتی داشته باشد، و در رشد و کمال و شکوفایی استعدادهای انسان مؤثر باشد مثلاً درباره "توحید" آیات زیادی آمده است تا به سبب آن، انسان را از شرک و انحراف، برهاند. از "نبوت" نیز زیاد سخن گفته است تا انسان هم به ضرورت وجود رهبران الهی، واقف شود و هم بتوانند آنان را شناخته و از آنها تبعیت کند. همچنین از مسائل اخلاقی زیاد سخن گفته است، تا انسانها به مقامی که شایسته یک انسانِ "خلیفه اللّه" است، برسند هم چنین از معاد زیاد سخن گفته است، زیرا روز حساب و رسیدگی به اعمال انسانهاست و از بهشت و جهنم نیز به تفصیل سخن میگوید تا انسان از خواب غفلت بیدار شده و از ترس جهنم و یا شوق بهشت هم که شده، به صراط مستقیم هدایت شود. ولی او آنجا که علم به عالم برزخ، نقش تربیتی کمتری برای انسان داشته، فقط به اصل وجود آن، اشاره شده است، مانند "علم رَحِم" که مختصری در قرآن به آن اشاره شده است. پس مقدار پرداختن قرآن به هر مطلب، بستگی به مقدار نقش آن مطالب، در هدایت و رشد انسان دارد. مطالبی مانند توحید و نبوت و معاد و اخلاق از چیزهایی هستند که نقش اساسی در هدایت و سلامت بشر دارند; قرآن نیز عمده مطالبش را بر محور این مباحث قرار داده است. بر خلاف عالم رحم و عالم برزخ و امثال این دو که نقش کمتر و یا آیات کمتری دارند.
eporsesh.com
- [سایر] چرا قرآن به نامهای کریم، رحیم، مجید و... نام گرفته و آیا قائل شدن به این که "قرآن محمد" است، صحیح است؟
- [سایر] در قرآن مجید، چند آیه برای بازشناسیِ روز قیامت آمده است؟
- [سایر] معنای کلمة "قرآن" چیست؟ و چه کسی این نام را بر قرآن گذاشته است؟
- [سایر] منظور از این که همه قرآن در "بسم اللّه الرحمن الرحیم" جمع است، چیست؟
- [سایر] چرا خداوند متعال در قرآن اسم پیامبر اکرمرا یک جا "محمد" و جای دیگر "احمد" ذکر کرده است؟
- [سایر] چرا پانصد آیه از قرآن "آیات الاحکام" نام گرفته و بقیة آیات، به فراموشی سپرده شده است؟
- [سایر] آیا قرآن کریم، "اجتهاد" را نفی کرده و همه چیز را به عقل انسان واگذار نموده است؟
- [سایر] قرآن کریم چند "بسم اللّه الرحمن الرحیم" دارد؟ گاهی گفته میشود 114 و گاهی گفته میشود 115، کدام صحیح است؟
- [سایر] با فضیلتترین آیه، در سوره "یس" کدام است؟
- [سایر] چرا در سوره کافرون "لا" قبل از ضمیر آمده، و قبل از فعل نیامده است؟ این "لا" کدام یک از انواع "لا" است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] شایسته است جنب چند چیز را ترک کند: 1 و 2 خوردن و آشامیدن، ولی اگر وضو بگیرد مکروه نیست. 3 خواندن بیشتر از هفت آیه از قرآن، حتی از سوره هایی که سجده واجب ندارد. 4 تماس بدن با جلد وحاشیه و فاصله سطور قرآن مجید و همراه داشتن آن. 5 خوابیدن بدون وضو. 6 رنگ کردن موها به حنا و مانند آن. 7 مالیدن روغن و انواع کرم ها به بدن. 8 جماع کردن بعد از محتلم شدن.
- [آیت الله سبحانی] هر یک از رکوع های نماز آیات رکن است که اگر عمداً یا اشتباهاً کم یا زیاد شود نماز باطل است. احکام نماز جمعه: نماز جمعه عبادتی است که در شرایط خاصی انجام می گیرد ودارای فضیلت زیادی می باشد و در قرآن مجید می فرماید:(مؤمنان هر موقع صدای مؤذن را شنیدند کارهای دیگر را ترک کنندو به سوی نمازجمعه حرکت کنند.(1)
- [امام خمینی] اگر معروف یا منکر از اموری باشد که شارع مقدس به آن اهمیت زیاد میدهد مثل اصول دین یا مذهب و حفظ قرآن مجید و حفظ عقاید مسلمانان یا احکام ضروریه، باید ملاحظه اهمیت شود، و مجرد ضرر، موجب واجب نبودن نمیشود، پس اگر توقف داشته باشد حفظ عقاید مسلمانان یا حفظ احکام ضروریه اسلام بر بذل جان و مال، واجب است بذل آن.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در چهار سوره از قرآن مجید آیه سجده است (سوره های وَالنَّجم(53) اِقرَأْ(96) والم تنزیل(32) و حم سجده(41)) وهرگاه انسان آیه سجده را بخواند یا گوش کند باید فوراً به سجده رود، و اگر فراموش کرد هر زمان یادش آید سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلکه آیه سجده به گوشش بخورد بنابر احتیاط واجب باید سجده کند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اوّل و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را بخواندن. و باید توجّه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضّحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله مکارم شیرازی] چنان که گفته شد در چهار سوره از قرآن مجید آیه سجده است(سوره (الم سجده) و (حم سجده) و (النجم) و (اقرء)) و هرگاه انسان آیه سجده را بخواند یا گوش کند باید فوراً به سجده رود و اگر فراموش کرد هر زمان یادش آید سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلکه آیه سجده به گوشش بخورد، بنابر احتیاط واجب باید سجده کند.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر معروف یا منکر از اموری باشد که شارع مقدس به آن اهمیّت زیاد می دهد مثل اصول دین یامذهب و حفظ قرآن مجید وحفظ عقاید مسلمانان یا احکام ضروریّه ، باید ملاحظه اهمیّت شود ، و مجردّ ضرر ، موجب واجب نبودن نمی شود ، پس اگر توقّف داشته باشد ، حفظ عقائد مسلمانان یا حفظ احکام ضروریّه اسلام بر بذل جان و مال ، واجب است بذل آن
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اول و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را و خواندن یک یا چند آیه کافی نیست. و باید توجه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله اردبیلی] اگر معروف یا منکر از اموری باشد که شارع مقدّس به آن اهمیّت زیاد میدهد، مثل اصول دین یا مذهب و حفظ قرآن مجید و حفظ عقاید مسلمانان یا احکام ضروری اسلام، باید ملاحظه این اهمیّت بشود و مجرّدِ خوف ضرر، موجب سقوط وجوب آن نمیشود؛ پس اگر حفظ عقاید مسلمانان یا حفظ احکام ضروری اسلام بر بذل جان و مال توقّف داشته باشد، بذل آن واجب است.
- [آیت الله خوئی] کسی که در تنگی وقت نماز باید تیمم کند، اگر به قصد قربت یا برای کار مستحبی مثل خواندن قرآن وضو بگیرد صحیح است و اگر با علم و عمد فقط برای خواندن آن نماز وضو بگیرد باطل است. (شرط هشتم): آن که به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم وضو بگیرد، و اگر برای خنک شدن یا به قصد دیگری وضو بگیرد باطل است.