در ذیل آیه (قُلْ لا اَسئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّْ الْمَوَدَّهَ فی الْقُربی) روایات فراوانی در منابع اهل سنت و شیعه نقل شده که در تفسیر و تبیین مفهوم آیه اثر فراوان دارد، از جمله روایات زیر است 1 (حاکم حسکانی) که از دانشمندان معروف قرن پنجم هجری است در (شواهد التنزیل) از (ابن عباس) چنین نقل می‌کند: (لمّا نزلت قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّهَ فی الْقُربی ، قالوا یا رَسُولَ اللهِ مَنْ هؤُلاءِ الَّذینَ اَمَرَنا اللهُ بِمَوَدَّتِهِمْ ؟ قال عَلِی وَ فاطِمَهُ وَ وُلْدُهُما) [هنگامی که آیه (قُلْ لا أسْئَلُکُمْ) نازل شد اصحاب عرض کردند ای رسول خدا! اینها کیستند که خداوند ما را به محبت آنها امر کرده است ؟ فرمود (علی و فاطمه و فرزندان آن دو می‌باشند)]. (شواهد التنزیل 2/130) 2 (سیوطی) مفسّر معروف اهل سنت در الدّر المنثور ذیل آیه مورد بحث از مجاهد از ابن عباس نقل می‌کند که پیامبر (ص) در تفسیر آیه (قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْرا) فرمود (اَن تَحفَظُونی فی اَهلِ بَیتی وَ تُوَدّهُم بی) [منظور این است که حق مرا در اهل بیتم حفظ کنید و آنها را به خاطر من دوست دارید]. (الدّر المنثور 6/7) 3 (احمد حنبل) در (فضائل الصحابة) از (سعید بن جبیر) از (عامر) نقل می‌کند هنگامی که آیة (قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّهَ فی الْقُربی) نازل شد مردم سؤال کردند ای رسول خدا! ذوالقربای تو که مودت و محبت آنها بر ما واجب است کیانند؟ فرمود (عَلیّ و فاطمهُ وَ اَبناهما وَ قالَها ثَلاثاً) [علی و فاطمه و دو پسر آنها ، این سخن را سه بار تکرار کرد]! (احقاق الحق 3/2). همین معنی را با تفاوت اندکی قرطبی در تفسیر آیه از سعید بن جبیر از ابن عباس نقل کرده. 4 (حافظ ابونعیم اصفهانی) در (حلیة الاولیاء) از (جابر) نقل می‌کند که مرد عربی خدمت پیغمبر اکرم (ص) رسید و عرض کرد (ای محمد! اسلام را بر من عرضه کن)! فرمود شهادت می‌دهی به اینکه معبودی جز الله نیست ، یگانه است و شریکی ندارد ، و اینکه محمد (ص) بنده و رسول او است ؟ عرض کرد آیا اجر و پاداشی در برابر آن از من می‌طلبی ؟ فرمود (لا ،اِلاَّ المَوَدَّةَ فی الْقُربی) [نه ، تنها دوستی ذوی القربی را می‌خواهم]، عرض کرد ذوی القربای تو یا بستگان من؟ فرمود (بستگان من)، عرض کرد دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم (فَعَلی مَن لا یُحِبُّکَ وَ لا یُحِبُّ قُرباکَ لَعنَةُ اللهِ) [پس به هر کس که تو را دوست ندارد ، و نزدیکانت را دوست ندارد لعنت خدا باد]، پیامبر (ص) فرمود آمین! (حلیة الاولیاء 3/201) 5 (زمخشری) در (کشّاف) و همچنین (فخر رازی) در (تفسیر کبیر) ، و (قرطبی) در تفسیرش حدیثی در ذیل این آیه شریفه از رسول خدا(ص) نقل کردهاند که اهمیت محبت و مودت آل محمد(ص) را به طرز عجیبی آشکار می‌سازد ، و ما در اینجا عین عبارت حدیث را از تفسیر کشّاف نقل می‌کنیم او می‌گوید رسول خدا (ص) فرمود: (مَن ماتَ عَلی حُبَّ آلِ مُحمَّد ماتَ شَهیدا – اَلا وَ مَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد (ص) ماتَ مَغْفُوراً لَهُ اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) ماتَ تائِبَاً – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد (ص) بَشَّرهُ مَلَکُ الْمَوْتِ بِالْجَنَّهِ ثُمَّ مُنْکَرً و نَکیرً – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) یُزَّفَ اِلَی الْجَنَّهِ کَما تُزَفُّ الْعَرُوسُ اِلی بَیْتِ زَوْجِها – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) فُتِحَ لَهُ قَبْرِهِ بابانِ اِلَی الْجَنَّهِ – اَلا وَ مَنْ ماتَ علی حُبِّ آلِ مُحَمِّدٍ (ص) جَعَلَ اللهُ قَبْرَهُ مَزارَ مَلائِکة الرَّحْمَةِ – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) ماتَ عَلَی السُّنَّهِ وَالْجَماعَهِ اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) جاءَ یَوْم الْقِیامَه مَکْتُوبُ بَیْنَ عَینیهِ آیسٌ مِنْ رَحْمَة الله ، اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ آل مُحَمَّدٍ (ص) ماتَ کافِرا ، اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ الِ مُحَمَّدٍ (ص) لَمْ یَشُمٌ رائِحَهَ الْجَنَّهِ) [هر کس با محبت آل محمد (ص) بمیرد شهید از دنیا رفته است، آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد از دنیا رود بخشوده است. آگاه باشید هرکس با محبت آل محمد از دنیا رود با توجه از دنیا رفته است. آگاه باشید هر کس با محبّت آل محمد (ص) از دنیا رود مؤمن کامل الایمان از دنیا رفته است . آگاه باشید هر کس با محبّت آل محمد (ص) از دنیا رود فرشتة مرگ او را بشارت به بهشت می‌دهد و سپس منکر و نکیر (فرشتگان مأمور سئوال در برزخ) به او بشارت می‌دهند. آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا رود او را با احترام به سوی بهشت می‌برند آنچنانکه عروسی را به خانة داماد می‌برند! آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیار رود در قبر او دو در به سوی بهشت گشوده می‌شود. آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا برود قبر او را فرشتگان زیارتگاه رحمت قرار می‌دهند. آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا برود بر سنت و جماعت از دنیا رفته است . آگاه باشید هر کس با عداوت آل محمد (ص) از دنیا رود روز قیامت در حالی وارد عرصة محشر می‌شود که در پیشانی او نوشته شده مأیوس از رحمت خدا! آگاه باشید هر کس با بغض آل محمد (ص) از دنیا برود کافر از دنیا رفته . آگاه باشید هر کس با عداوت آل محمد از دنیا برود بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد]. (تفسیر کشاف 4/220 و 221، تفسیر فخر رازی 27/165 و 166، تفسیر قرطبی 8/5843) eporsesh.com
آیه «قُلْ لا اَسئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّْ الْمَوَدَّهَ فی الْقُربی» از دیدگاه احادیث اسلامی چگونه است؟
در ذیل آیه (قُلْ لا اَسئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّْ الْمَوَدَّهَ فی الْقُربی)
روایات فراوانی در منابع اهل سنت و شیعه نقل شده که در تفسیر و تبیین مفهوم آیه اثر فراوان دارد، از جمله روایات زیر است
1 (حاکم حسکانی) که از دانشمندان معروف قرن پنجم هجری است در (شواهد التنزیل) از (ابن عباس) چنین نقل میکند:
(لمّا نزلت قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّهَ فی الْقُربی ، قالوا یا رَسُولَ اللهِ مَنْ هؤُلاءِ الَّذینَ اَمَرَنا اللهُ بِمَوَدَّتِهِمْ ؟ قال عَلِی وَ فاطِمَهُ وَ وُلْدُهُما) [هنگامی که آیه (قُلْ لا أسْئَلُکُمْ) نازل شد اصحاب عرض کردند ای رسول خدا! اینها کیستند که خداوند ما را به محبت آنها امر کرده است ؟ فرمود (علی و فاطمه و فرزندان آن دو میباشند)]. (شواهد التنزیل 2/130)
2 (سیوطی) مفسّر معروف اهل سنت در الدّر المنثور ذیل آیه مورد بحث از مجاهد از ابن عباس نقل میکند که پیامبر (ص) در تفسیر آیه (قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْرا) فرمود (اَن تَحفَظُونی فی اَهلِ بَیتی وَ تُوَدّهُم بی) [منظور این است که حق مرا در اهل بیتم حفظ کنید و آنها را به خاطر من دوست دارید]. (الدّر المنثور 6/7)
3 (احمد حنبل) در (فضائل الصحابة) از (سعید بن جبیر) از (عامر) نقل میکند هنگامی که آیة (قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْه اَجْراً اِلاَّ المَوَدَّهَ فی الْقُربی) نازل شد مردم سؤال کردند ای رسول خدا! ذوالقربای تو که مودت و محبت آنها بر ما واجب است کیانند؟ فرمود (عَلیّ و فاطمهُ وَ اَبناهما وَ قالَها ثَلاثاً) [علی و فاطمه و دو پسر آنها ، این سخن را سه بار تکرار کرد]! (احقاق الحق 3/2).
همین معنی را با تفاوت اندکی قرطبی در تفسیر آیه از سعید بن جبیر از ابن عباس نقل کرده.
4 (حافظ ابونعیم اصفهانی) در (حلیة الاولیاء) از (جابر) نقل میکند که مرد عربی خدمت پیغمبر اکرم (ص) رسید و عرض کرد (ای محمد! اسلام را بر من عرضه کن)! فرمود شهادت میدهی به اینکه معبودی جز الله نیست ، یگانه است و شریکی ندارد ، و اینکه محمد (ص) بنده و رسول او است ؟
عرض کرد آیا اجر و پاداشی در برابر آن از من میطلبی ؟ فرمود (لا ،اِلاَّ المَوَدَّةَ فی الْقُربی) [نه ، تنها دوستی ذوی القربی را میخواهم]، عرض کرد ذوی القربای تو یا بستگان من؟ فرمود (بستگان من)، عرض کرد دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم (فَعَلی مَن لا یُحِبُّکَ وَ لا یُحِبُّ قُرباکَ لَعنَةُ اللهِ) [پس به هر کس که تو را دوست ندارد ، و نزدیکانت را دوست ندارد لعنت خدا باد]، پیامبر (ص) فرمود آمین! (حلیة الاولیاء 3/201)
5 (زمخشری) در (کشّاف) و همچنین (فخر رازی) در (تفسیر کبیر) ، و (قرطبی) در تفسیرش حدیثی در ذیل این آیه شریفه از رسول خدا(ص) نقل کردهاند که اهمیت محبت و مودت آل محمد(ص) را به طرز عجیبی آشکار میسازد ، و ما در اینجا عین عبارت حدیث را از تفسیر کشّاف نقل میکنیم او میگوید رسول خدا (ص) فرمود:
(مَن ماتَ عَلی حُبَّ آلِ مُحمَّد ماتَ شَهیدا – اَلا وَ مَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد (ص) ماتَ مَغْفُوراً لَهُ اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) ماتَ تائِبَاً – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد (ص) بَشَّرهُ مَلَکُ الْمَوْتِ بِالْجَنَّهِ ثُمَّ مُنْکَرً و نَکیرً – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) یُزَّفَ اِلَی الْجَنَّهِ کَما تُزَفُّ الْعَرُوسُ اِلی بَیْتِ زَوْجِها – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) فُتِحَ لَهُ قَبْرِهِ بابانِ اِلَی الْجَنَّهِ – اَلا وَ مَنْ ماتَ علی حُبِّ آلِ مُحَمِّدٍ (ص) جَعَلَ اللهُ قَبْرَهُ مَزارَ مَلائِکة الرَّحْمَةِ – اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) ماتَ عَلَی السُّنَّهِ وَالْجَماعَهِ اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) جاءَ یَوْم الْقِیامَه مَکْتُوبُ بَیْنَ عَینیهِ آیسٌ مِنْ رَحْمَة الله ، اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ آل مُحَمَّدٍ (ص) ماتَ کافِرا ، اَلا وَ مَنْ ماتَ عَلی بُغْضِ الِ مُحَمَّدٍ (ص) لَمْ یَشُمٌ رائِحَهَ الْجَنَّهِ)
[هر کس با محبت آل محمد (ص) بمیرد شهید از دنیا رفته است، آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد از دنیا رود بخشوده است. آگاه باشید هرکس با محبت آل محمد از دنیا رود با توجه از دنیا رفته است.
آگاه باشید هر کس با محبّت آل محمد (ص) از دنیا رود مؤمن کامل الایمان از دنیا رفته است .
آگاه باشید هر کس با محبّت آل محمد (ص) از دنیا رود فرشتة مرگ او را بشارت به بهشت میدهد و سپس منکر و نکیر (فرشتگان مأمور سئوال در برزخ) به او بشارت میدهند.
آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا رود او را با احترام به سوی بهشت میبرند آنچنانکه عروسی را به خانة داماد میبرند!
آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیار رود در قبر او دو در به سوی بهشت گشوده میشود.
آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا برود قبر او را فرشتگان زیارتگاه رحمت قرار میدهند.
آگاه باشید هر کس با محبت آل محمد (ص) از دنیا برود بر سنت و جماعت از دنیا رفته است .
آگاه باشید هر کس با عداوت آل محمد (ص) از دنیا رود روز قیامت در حالی وارد عرصة محشر میشود که در پیشانی او نوشته شده مأیوس از رحمت خدا!
آگاه باشید هر کس با بغض آل محمد (ص) از دنیا برود کافر از دنیا رفته .
آگاه باشید هر کس با عداوت آل محمد از دنیا برود بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد]. (تفسیر کشاف 4/220 و 221، تفسیر فخر رازی 27/165 و 166، تفسیر قرطبی 8/5843)
eporsesh.com
- [سایر] چرا خداوند بین خطاب به رسول اکرم(ص) و خطاب به انبیای دیگر فرق گذاشته است؛ در خطاب به رسول اکرم(ص) میفرماید: (قل لا أسئلکم علیه اجراً الاّ المودّة فی القربی)، ولی در خطاب به سایر پیامبران(ع) فرمود: (قل لا اسئلکم علیه اجراً ان اجری الا علی الله)؟
- [سایر] فرق بین (مودّت) و (محبّت) چیست، خصوصاً در آیه (قل لا اسألکم علیه اجراً الاّ المودّة فی القربی)؟ و همچنین در سایر آیات قرآن به چه معنا است، مثل: (یَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ) و (أَ یَوَدُّ أَحَدُکُمْ أَنْ تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخیلٍ) و (یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنیهِ)؟
- [سایر] مسئله وجوب اقامه نماز چگونه با مفاد آیه «لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ» سازگار است؟
- [سایر] آیه «لا اکراه فی الدین» بر چه نوع آزادی دلالت دارد؟
- [سایر] مسئله وجوب اقامه نماز چگونه با مفاد آیه «لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ» سازگار است؟
- [سایر] پیرامون آیه شریفه «لا اکراه فی الدین قد تَبَیَّنَ الرُّشْد مِنَ الْغَی»[1] توضیحاتی را بیان فرمائید.
- [سایر] مقصود از «مقام محمود» و دوستیِ «ذوی القربی» چیست؟
- [سایر] تفسیر «لا تجعلوا دعاء الرسول»، «یتسللون منکم لواذا» و «فلیحذر الذین»، در آیه 63 سوره نور چیست؟
- [سایر] معنای کلمه «اختیال» که در روایات «مَنْ مَشَی فِی الْأَرْضِ اخْتِیالاً» آمده، چیست؟
- [سایر] معنای کلمه «اختیال» که در روایات «مَنْ مَشَی فِی الْأَرْضِ اخْتِیالاً» آمده، چیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] یکی از نماز های مستحبی نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده می شود و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود ودر رکعت اول آن ، بعد از حمد باید بجای سوره این آیه را بخوانند : و ذاالنون اذ ذهب مغاصباً ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤ منین . ودر رکعت دوم بعد از حمد بجای سوره این آیه را بخوانند : و عنده مفاتح الفیب لا یعلمه الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها و لا حبه فی ظلمات الارض و لا رطب و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین و در قنوت آن بگوید : اللهم انی اسالک بمفاتح الغیب التی لا یعلمها الا انت ان تصلی علی محّمدٍ و آل محّمدٍ و ان تفعل بی کذا و کذا ، و بجای کلمه کذا و کذا حاجتهای خود را بگوید و بعد بگوید : اللهم انت ولی نعمتی و القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فاسالک بحق محمّدٍ و آل محمّدٍ علیه و علیهم السلام لما قضیتها لی .
- [آیت الله مظاهری] یکی از نمازهای مستحبّی، نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود و وقت فضیلت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود و تا طلوع فجر هر وقت بخوانند اداست. و در رکعت اوّل بعد از حمد باید به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَ ذَاالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ).(1) و در رکعت دوّم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلّا فی کِتابٍ مُبینٍ).(2) و در قنوت بگویند: (أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتی لا یَعْلَمُها إِلّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَ کَذا)(3)، و به جای کذا و کذا حاجتهای خود را بگویند، و بعد بگویند: (أَللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتی وَ الْقادِرُ عَلی طَلِبَتی تَعْلَمُ حاجَتی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَها لی).(4)
- [امام خمینی] یکی از نمازهای مستحبی نماز غفیله است، که بین نماز مغرب و عشا خوانده می شود. و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود. و در رکعت اول آن بعد از حمد، باید به جای سوره، این آیه را بخوانند: "و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا نت سبحانک انی کنت من الظالمین فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤمنین". و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره، این آیه را بخوانند: "و عنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقة الا یعلمها و لا حبة فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین". و در قنوت آن بگویند: "اللهم انی اسالک بمفاتح الغیب التی لا یعلمها الا انت ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تفعل بی کذا و کذا". و به جای کلمه کذا و کذا حاجتهای خود را بگویند. و بعد بگویند: "اللهم انت ولی نعمتی و القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فاسالک بحق محمد و آل محمد علیه و علیهم السلام لما قضیتها لی".
- [آیت الله بهجت] یکی از نمازهای مستحبی نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود. و وقت آن بنابر احوط بعد از نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود، گرچه احتمال دارد بین نماز مغرب و عشا هر وقت که بود بشود خواند و بنابر اظهر میتوانند نماز غفیله را با نافله مغرب باهم در یک نماز نیت کرده بهجا آورند؛ و در رکعت اول آن، بعد از حمد باید یا بهتر است به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَ ذَالنّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَک اِنِّی کنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِک نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ) و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَ یعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ماتَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاّ یعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فی ظُلُماتِ الاْرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ اِلاّ فی کتابٍ مُبِین). و در قنوت آن بگویند: (اَللّهُمَّ اِنّی أَسْئلُک بِمَفاتِحِ الْغَیبِ الَّتی لا یعْلَمُها اِلاّ أنْتَ أنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بی...) سپس حاجتهای خود را ذکر کنند و بعد بگویند: (اَللّهُمَّ أَنْتَ وَلِیّ نِعْمَتی وَ الْقادِرُ عَلی طَلِبَتی تَعْلَمُ حاجَتی فَأَسْأَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمُ السَّلام لَمّا قَضَیتَها لی).
- [آیت الله مکارم شیرازی] از نمازهایی که به جا آوردن آن به امید ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده می شود و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا موقعی که سرخی طرف مغرب از بین برود، در رکعت اول بعد از حمد به جای سوره این آیه را می خواند: (و ذا النون اذْ ذهب مغاضباً فظن انْ لنْ نقْدر علیْه فنادی فی الظلمات انْ لا اله إلا انْت سبْحانک انی کنْت من الظالمین فاسْتجبْنا له و نجیْناه من الْغم و کذلک ننْجی الْمؤمنین) و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند: (و عنْده مفاتح الْغیْب لا یعْلمها إلا هو و یعْلم ما فی الْبر و الْبحْر و ما تسْقط منْ ورقة إلا یعْلمها و لا حبة فی ظلمات الاْرْض و لا رطْب و لا یابس إلا فی کتاب مبین) و در قنوت آن بگویند: (اللهم انی اسْئلک بمفاتح الْغیْب التی لا یعْلمها إلا انْت انْ تصلی علی محمد و آل محمد و انْ تفْعلْ بی کذا و کذا) و به جای کلمه کذا و کذا حاجتهای خود را بگویند و بعد بگویند: (اللهم انْت ولی نعْمتی و الْقادر علی طلبتی تعْلم حاجتی فأسْئلک بحق محمد و آل محمد علیْه و علیْهم السلام لما قضیْتها لی).
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز غفیله از نمازهای مستحبی مشهور است که بین نماز مغرب و عشاء خوانده می شود و در رکعت اول ان بعد از حمد باید به جای سوره این ایه را بخوانند و ذا النون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات ان لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این ایه را بخوانند و عنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها و لا حبه فی ظلمات الارض و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین و در قنوت ان بگویند اللهم انی اسالک بمفاتح الغیب التی لا یعلمها الا انت ان تصلی علی محمد و ال محمد و ان تفعل بی کذا و کذا و به جای کلمه کذا و کذا حاجتهای خود را بگویند و بعد بگویند اللهم انت ولی نعمتی و القادر علی طلبتی تعلم حاجتی فاسالک بحق محمد و ال محمد علیه و علیهم السلام لما قضیتها لی
- [آیت الله سبحانی] یکی از نمازهای مستحبی نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشاء خوانده می شود. و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب از بین برود و در رکعت اول آن، بعد از حمد باید به جای سوره این آیه را بخوانند: وَ ذَالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجِبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی المُؤمِنینَ. و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند:وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَیْبِ لا یَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا فِی البَرِّ وَ البَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة اِلاَّ یَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّة فِی ظُلُماتِ الأرَضِ وَ لا رَطَب وَ لاَ یابِس اِلاَّ فِی کِتاب مُبِین و در قنوت آن بگویند: (اللّهُمَّ اِنّی أَسْألُکَ بِمَفاتِحِ الغَیْبِ الَّتِی لاَ یَعلَمُها اِلاّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذا و کَذا) و به جای کلمه کذا و کذا حاجت های خود را بگویند و بعد بگویند: (اللّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ القادِرُ عَلی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حاجَتِی فَأسألُکَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَیْتَهَالِی). احکام قبله
- [آیت الله بروجردی] یکی از نمازهای مستحبی نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود و وقت آن بنا بر احتیاط پیش از آن است که سرخی طرف مغرب از بین برود و در رکعت اوّلِ آن بعد از حمد باید به جای سوره این آیه را بخوانند:وَ ذَا النّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أََنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیهِ فَنادی فِی الظّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجّیناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ.و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند:وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها إِلا هُوَ وَ یعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلا یعْلَمُها وَ لاحَبَّة فی ظُلُماتِ اْلأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلا فی کِتابٍ مُبینٍ.و در قنوت آن بگویند:(اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِمَفاتِحِ الغَیبِ الَّتی لا یعْلَمُها اِلا اَنْتَ اَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بیکَذَا وَ کَذَا).و به جای کلمه کَذَا وَ کَذَا حاجتهای خود را بگویند، بعد بگویند:(اللّهُمَّ اَنْتَ وَلِی نِعْمَتی وَ الْقادِرُ عَلی طَلِبَتی تَعْلَمُ حاجَتِی فَأساَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیتَها لی).
- [آیت الله جوادی آملی] .انجام دادن نماز غُفیله بین نماز م غرب و عشاء ثواب دارد و سزاوار است از زوال سرخی طرف مغرب تأخیر نشود و کیفیت آن، این است که در رکعت اول پس از حمد، بهجای سوره این آیات خوانده شود: (وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ -- فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ )انبیاء/87 و 88 (و در رکعت دوم , پس از حمد، به جای سوره این آیه خوانده شود: (وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُهَا إِلا هُوَ وَیَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلا یَعْلَمُهَا وَلا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الأرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا یَابِسٍ إِلا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ )(انعام/59
- [آیت الله شبیری زنجانی] یکی از نمازهای مستحبی بنا بر مشهور نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود و وقت آن بنا بر احتیاط پیش از آن است که سرخی طرف مغرب از بین برود. در رکعت اول نماز غفیله، بعد از حمد باید به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَذَا النُّونِ إذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادی فی الظُّلُماتِ أَنْ لا إلهَ إلّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ فاسْتَجَبْنا لَهُ ونَجَّیْناهُ مِنَ الغَمِّ وکَذلِکَ نُنْجِی المُؤمِنِینَ) و در رکعت دوم بعد از حمد به جای سوره این آیه را بخوانند: (وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَیْبِ لا یَعْلَمُها إلّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فی البَرِّ و البَحْرِ وما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلّا یَعْلَمُها ولا حَبَّةٍ فی ظُلُماتِ الأَرْضِ ولا رَطْبٍ ولا یابِسٍ إلّا فی کِتابٍ مُبِینٍ) و در قنوت آن بگویند: (اَللّهُمّ إنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الغَیْبِ التّی لا یَعْلَمُها إلّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ وأَنْ تَفْعَلَ بِی کذا و کذا) و به جای (کذا و کذا) حاجتهای خود را بگویند و بعد بگویند: (اَللّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتی و القَادِرُ علی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حاجَتی فأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ عَلَیْهِ وعَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لِی).