در سوره (سجده) آیه 5 فرموده است: (یدبر الامر ...؛ تدبیر می‌کند امر را از آسمان به سوی زمین سپس بالا می‌رود بهسوی او در روزی که مقدار آن به اندازه هزار سال (از آنچه شما محاسبه می‌کنید) است). و در سوره مبارکه معارج آیه 5فرموده است: (یعرج الملائکه ...؛ عروج می‌کنند فرشتگان و روح به سوی او در روزی که مقدار آن پنجاه هزار سالاست). با اندکی تامل در معنا و محتوای دو آیه تفاوت آنها به خوبی آشکار می‌شود؛ یعنی دو موضوع است و دومحمول و لذا تضادی در کار نیست. آیه سوره سجده مربوط به تدبیر امور زمین است و اینکه فاصله‌ای که از آسمان تازمین پیموده می‌شود تا تدبیر امور (به وسیله ملائکه) انجام گردد به مقدار هزار سال از سال‌های معمولی است. بنابرگفته مفسران منظور از این هزار سال فاصله 500 سال برای نزول و 500 سال برای عروج است. البته نه اینکه فرشتگاندر این همه مدت در راه باشند؛ بلکه هزار سال تشبیهی است برای فهماندن مقدار فاصله طی شده ولی آیه دوم - که درسوره مبارکه معارج است - به قرینه آیات قبل و بعد آن مربوط به قیامت است که 50 موقف دارد و هر موقف 1000سال و جمع آن 50000 سال می‌شود. در پایان این نکته را یاد آور می‌شویم که به جهت پیچیدگی خلقت و نحوه تدبیرو فرجام آن نباید انتظار داشته باشیم که آیات مربوط به این مباحث آیاتی بسیار ساده و درک آن برای هر کس ممکنباشد. مسلما مضمون اصلی و عمیق این آیات به قدری باعظمت و عجیب است که حتی تحمل رموز و اشارات آن نیزبرای برخی گران است. بنابراین تعارضی بین این آیات نیست و موضوع آنها دو مقوله جدای از یکدیگر است.
eporsesh.com
