پاسخ اجمالی: قرآن کریم قیامت را به هفتاد اسم میخواند که هر یک از این اسامی به یک جنبه و خصوصیت آن اشاره دارند؛ مثلاً از آن جهت که همه انسانها و موجودات در آن محشور میشوند، (روز حشر) نام دارد و از آن جهت که همیشگی است و مرگ در آن راه ندارد، (یوم الخلود) نام دارد. معروف ‌ترین نام‌ قیامت، (یوم القیامة) است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسان‌ها می‌کند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت می‌نماید. پاسخ تفصیلی: قرآن نام های بسیاری برای (معاد) انتخاب کرده که هر یک از آن نامها به ویژگیها و رخ دادهای قیامت اشاره دارد. برخی از آنها عبارتاند از: یوم الحساب (غافر، 27)؛ یوم الدین (حمد، 4)؛ یوم الجمع (تغابن، 9)؛ یوم الفصل (نبأ، 17)، یوم الخروج (ق، 42)، یوم الموعود (بروج، 2)، یوم الخلود (ق، 34)، یوم الحسرة (مریم، 39)، یوم التغابن (تغابن، 9)، یوم التناد (مؤمن، 32)، یوم التلاق (مؤمن، 15)، یوم الازفة (مؤمن، 18)،. یوم الوعید (ق، 20)،. یوم الحق (نبأ، 39)، یوم البعث (روم، 56)، الحاقة (حاقه، 1)، الدارالاخرة (بقره، 94)، الساعة (انعام، 31)، الصاخة (عبس، 33)، الطامة الکبری (نازعات، 34)، الغاشیة (غاشیه، 1)، القارعة (حاقه، 4)، المیعاد (آل عمران، 9)، الواقعة (واقعه، 1)، الیوم الاخر (بقره، 8)، یوم الوقت المعلوم (حجر، 37) ، یوم تبلی السرائر (طارق ،9). هر کدام از این نام‌ها بیانگر بعدی از ابعاد آن روز بوده، و به تنهایی می‌تواند مسائل بسیاری را در این رابطه بازگو کند. به گفته مرحوم (فیض کاشانی) در زیر هر یک از این نامها سری نهفته شده، و در هر توصیفی معنای مهمی بیان گشته، باید کوشید تا این معانی را درک کرد، و این اسرار را یافت. او بیش از یکصد نام برای قیامت ذکر کرده که همه یا اکثر آن را می‌توان از قرآن مجید استفاده کرد؛ مانند "یوم الحسرة"؛ "یوم الندامة"؛ "یوم المحاسبة"؛ "یوم المسالة"؛ "یوم الواقعة"؛ "یوم القارعة"؛ "یوم الراجفة"؛ "یوم الرادفة"؛ "یوم الطلاق"؛ "یوم الفراق"؛ "یوم الحساب"؛ "یوم التناد"؛ "یوم العذاب"؛ "یوم الفرار"؛ "یوم الحق"؛ "یوم الحکم"؛ "یوم الفصل"؛ "یوم الجمع"؛ "یوم الدین"؛ "یوم تبلی السرائر"؛ "یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا"؛ "یوم یفر المرء من اخیه"؛ "یوم لا ینفع مال و لا بنون"؛ "یوم التغابن و ... [1] معروف‌ترین نام‌ قیامت همان (یوم القیامة) است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسان‌ها می‌کند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت می‌نماید. [2] این که قیامت در قرآن کریم ‌با نامها و عنوانهای مختلف خوانده شده است هر کدام از آنها نشان دهنده وضع مخصوص و نظام مخصوص‌ حاکم بر آن است؛ مثلا از آن جهت که همه اولین و آخرین در یک سطح و در یک جا قرار می‌گیرند و ترتیب زمانی آنها از بین می‌رود، (روز حشر)، (روز جمع‌) و (روز تلاقی‌) خوانده شده است و از آن جهت که باطن ها آشکار و حقایق بسته و پیچیده باز می‌شوند، (یوم تبلی السرائر) یا (روز نشور) نامیده شده است و از آن جهت که فنا ناپذیر و جاوید است، (یوم الخلود)، و از آن جهت که انسانهایی سخت در حسرت و ندامت فرو می‌روند و احساس غبن می‌کنند که چرا خود را برای چنین مرحله‌ای آماده‌ نکرده‌اند، (یوم الحسرة‌) و (یوم التغابن‌)، و از آن جهت که بزرگترین خبرها و عظیم‌ترین حادثه‌هاست (نباء عظیم‌) خوانده شده است. [3] پینوشتها: [1]. فیض کاشانی، المحجة البیضاء، غفاری، علی اکبر، ج 8، ص 331 ، انتشارات اسلامی، (با اختصار). [2]. تفسیر نمونه، ج ‌25، ص 285، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1374. منبع: www.islamquest.net
پاسخ اجمالی:
قرآن کریم قیامت را به هفتاد اسم میخواند که هر یک از این اسامی به یک جنبه و خصوصیت آن اشاره دارند؛ مثلاً از آن جهت که همه انسانها و موجودات در آن محشور میشوند، (روز حشر) نام دارد و از آن جهت که همیشگی است و مرگ در آن راه ندارد، (یوم الخلود) نام دارد.
معروف ترین نام قیامت، (یوم القیامة) است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسانها میکند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت مینماید.
پاسخ تفصیلی:
قرآن نام های بسیاری برای (معاد) انتخاب کرده که هر یک از آن نامها به ویژگیها و رخ دادهای قیامت اشاره دارد. برخی از آنها عبارتاند از:
یوم الحساب (غافر، 27)؛ یوم الدین (حمد، 4)؛ یوم الجمع (تغابن، 9)؛ یوم الفصل (نبأ، 17)، یوم الخروج (ق، 42)، یوم الموعود (بروج، 2)، یوم الخلود (ق، 34)، یوم الحسرة (مریم، 39)، یوم التغابن (تغابن، 9)، یوم التناد (مؤمن، 32)، یوم التلاق (مؤمن، 15)، یوم الازفة (مؤمن، 18)،. یوم الوعید (ق، 20)،. یوم الحق (نبأ، 39)، یوم البعث (روم، 56)، الحاقة (حاقه، 1)، الدارالاخرة (بقره، 94)، الساعة (انعام، 31)، الصاخة (عبس، 33)، الطامة الکبری (نازعات، 34)، الغاشیة (غاشیه، 1)، القارعة (حاقه، 4)، المیعاد (آل عمران، 9)، الواقعة (واقعه، 1)، الیوم الاخر (بقره، 8)، یوم الوقت المعلوم (حجر، 37) ، یوم تبلی السرائر (طارق ،9).
هر کدام از این نامها بیانگر بعدی از ابعاد آن روز بوده، و به تنهایی میتواند مسائل بسیاری را در این رابطه بازگو کند.
به گفته مرحوم (فیض کاشانی) در زیر هر یک از این نامها سری نهفته شده، و در هر توصیفی معنای مهمی بیان گشته، باید کوشید تا این معانی را درک کرد، و این اسرار را یافت.
او بیش از یکصد نام برای قیامت ذکر کرده که همه یا اکثر آن را میتوان از قرآن مجید استفاده کرد؛ مانند "یوم الحسرة"؛ "یوم الندامة"؛ "یوم المحاسبة"؛ "یوم المسالة"؛ "یوم الواقعة"؛ "یوم القارعة"؛ "یوم الراجفة"؛ "یوم الرادفة"؛ "یوم الطلاق"؛ "یوم الفراق"؛ "یوم الحساب"؛ "یوم التناد"؛ "یوم العذاب"؛ "یوم الفرار"؛ "یوم الحق"؛ "یوم الحکم"؛ "یوم الفصل"؛ "یوم الجمع"؛ "یوم الدین"؛ "یوم تبلی السرائر"؛ "یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا"؛ "یوم یفر المرء من اخیه"؛ "یوم لا ینفع مال و لا بنون"؛ "یوم التغابن و ... [1]
معروفترین نام قیامت همان (یوم القیامة) است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسانها میکند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت مینماید. [2]
این که قیامت در قرآن کریم با نامها و عنوانهای مختلف خوانده شده است هر کدام از آنها نشان دهنده وضع مخصوص و نظام مخصوص حاکم بر آن است؛ مثلا از آن جهت که همه اولین و آخرین در یک سطح و در یک جا قرار میگیرند و ترتیب زمانی آنها از بین میرود، (روز حشر)، (روز جمع) و (روز تلاقی) خوانده شده است و از آن جهت که باطن ها آشکار و حقایق بسته و پیچیده باز میشوند، (یوم تبلی السرائر) یا (روز نشور) نامیده شده است و از آن جهت که فنا ناپذیر و جاوید است، (یوم الخلود)، و از آن جهت که انسانهایی سخت در حسرت و ندامت فرو میروند و احساس غبن میکنند که چرا خود را برای چنین مرحلهای آماده نکردهاند، (یوم الحسرة) و (یوم التغابن)، و از آن جهت که بزرگترین خبرها و عظیمترین حادثههاست (نباء عظیم) خوانده شده است. [3]
پینوشتها:
[1]. فیض کاشانی، المحجة البیضاء، غفاری، علی اکبر، ج 8، ص 331 ، انتشارات اسلامی، (با اختصار).
[2]. تفسیر نمونه، ج 25، ص 285، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1374.
منبع: www.islamquest.net
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن را نام ببرید.
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن را نام ببرید.
- [سایر] از نظر قرآن کریم شفیع کیست و بالاترین شفاعت کننده در روز قیامت کیست؟
- [سایر] آیا حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) دارای معجزهای بوده است که در قران کریم ذکر شده باشد ؟ اگر بله کدامند؟
- [آیت الله اردبیلی] نوشتن و ایجاد نمودن آیات شریفه قرآن کریم و اسامی پروردگار متعال و حضرات معصومین علیهمالسلام بدون داشتن طهارت از حدث اصغر یا حدث اکبر، چه صورتی دارد؟
- [سایر] سلام 1- 5 عذاب الهی که در سوره اعراف بیان شده است کدامند؟ودر کدام آیات بیان شده اند؟ 2- آخرین دعای ذکر شده در قرآن کریم چیست؟
- [سایر] منابع تفسیر قرآن کدامند؟
- [سایر] اسامی قرآن و دلیل داشتن این اسامی چیست؟
- [سایر] آیات المهدی در قرآن کدامند؟
- [سایر] ریشه لغوی اسامی فرشتگان الهی (نکیر) و (منکر) چیست؟ چرا به آنان نکیر و منکر میگویند؟ در کدام آیه از قرآن کریم خداوند تبارک و تعالی درباره این دو فرشته صحبت میفرمایند؟
- [امام خمینی] جایز نیست برای طلاب علوم دینیه دخول در مدارس که بعض معممین و ائمه جماعت از طرف دولت جائر و یا با اشاره دولت تصدی نمودهاند چه برنامه تحصیلی از طرف دولت جائر باشد یا از طرف این نحو متصدیان که عمّال دولت جائر هستند، زیرا در این امور نقشه محو آثار اسلام و احکام قرآن کریم کشیده شده است.
- [آیت الله اردبیلی] در شش مورد وضو گرفتن واجب است: اوّل:برای نمازهای واجب غیر از نماز میّت و در نمازهای مستحب، وضو شرط صحت آن است. دوم:برای انجام دادن سجده و تشهّد فراموش شدهای که بین آنها و نماز کاری که وضو را باطل میکند انجام داده، مثلاً ادرار کرده است.سوم:برای طواف واجب خانه کعبه هرچند اصل حجّ و عمره مستحب باشد.چهارم:اگر نذر یا عهد کرده یا قسم خورده باشد که وضو بگیرد. پنجم:اگر نذر کرده باشد که جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند و بنابر احتیاط واجب اسامی و صفات مخصوص خداوند نیز همین حکم را دارند و یا نذر کرده باشد کاری را انجام دهد که وضو شرط جواز یا صحّت آن است. ششم:برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده یا بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتی که مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند؛ ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بیاحترامی به قرآن باشد، باید بدون این که وضو بگیرد قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد یا اگر نجس شده، آب بکشد و تا ممکن است از دست گذاشتن به خط قرآن خودداری کند و بنابر احتیاط واجب اسامی و صفات مخصوص خداوند نیز همین حکم را دارند.
- [آیت الله اردبیلی] هر گاه انسان اسامی مبارک حضرت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم مانند محمّد صلیاللهعلیهوآلهوسلم و احمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم یا لقب و کنیه آن جناب مثل مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم و ابوالقاسم صلیاللهعلیهوآلهوسلم را بگوید یا بشنود، اگرچه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله اردبیلی] (غَصْب) آن است که انسان از روی ظلم بر مال یا حقّ کسی مسلّط شود. غصب از گناهان بزرگ است و غاصب در قیامت به عذاب سخت گرفتار میشود. از حضرت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم روایت شده است که: (هر کس یک وجب زمین از دیگری را غصب کند، در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن او میاندازند.)(1)
- [امام خمینی] قوانین و مصوباتی که از مجالس قانونگذاری دولتهای جائر به امر عمال اجانب خَذَلَهم اللَّه تعالی بر خلاف صریح قرآن کریم و سنّت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم میگذرد و گذشته است، از نظر اسلام لغو و از نظر قانون بیارزش است، و لازم است مسلمانها از امرکننده و رأیدهنده به هر طور ممکن است اعراض کنند، و با آنها معاشرت و معامله نکنند، و آنان مجرمند و عملکننده به رأی آنها معصیت کار و فاسق است.
- [آیت الله اردبیلی] صدقه دادن که یک اقدام خالصانه و صادقانه میباشد، مورد سفارش قرآن کریم و احادیث فراوان قرار گرفته و موجب خیر و برکت در زندگی، دفع بلا و مرگهای ناگهانی و شفای بیماران میشود و همان طور که پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرموده: (کلّ معروف صدقه)(1) یعنی هر کار خیر و پسندیدهای، صدقه محسوب میشود و اقداماتی که موجب هدایت گمراهان، حمایت نیازمندان و عمران و آبادانی مادی و معنوی جامعه گردد، ماندگارتر و مفیدتر میباشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] غصب ان است که انسان از روی ظلم بر مال یا حق کسی مسلط شود و این یکی از گناهان بزرگ است که اگر کسی انجام دهد در قیامت به عذاب سخت گرفتار می شود از حضرت پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم روایت شده است که هرکس یک وجب زمین از دیگری غصب کند در قیامت ان زمین را از هفت طبقه ان مثل طوق به گردن او می اندازند
- [امام خمینی] احکام غَصب- غصب آن است که انسان از روی ظلم، بر مال یا حق کسی مسلط شود و این یکی از گناهان بزرگ است، که اگر کسی انجام دهد، در قیامت به عذاب سخت گرفتار میشود. از حضرت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است که هر کس یک وجب زمین از دیگری غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن او میاندازند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (غصب) آن است که انسان بر مال یا حق کسی از روی ظلم مسلط شود، غصب یکی از گناهان کبیره است که در قیامت مجازات سخت دارد و در دنیا عواقب دردناک، در روایتی از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) آمده است که هر کس یک وجب زمین دیگری را غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن، مثل طوق به گردن او می اندازند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (غصب) آن است که انسان بر مال یا حق کسی از روی ظلم مسلط شود، غصب یکی از گناهان کبیره است که در قیامت مجازات سخت دارد و در دنیا عواقب دردناک، در روایتی از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) آمده است که هر کس یک وجب زمین دیگری را غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن، مثل طوق به گردن او می اندازند.