قرآن نام های بسیاری برای "معاد" انتخاب کرده که هر یک از آن نام ها به ویژگی ها و رخ دادهای قیامت اشاره دارد. برخی از آنها عبارت اند از: یوم الحساب (غافر، 27)؛ یوم الدین (حمد، 4)؛ یوم الجمع (تغابن، 9)؛ یوم الفصل (نبأ، 17)، یوم الخروج (ق، 42)، یوم الموعود (بروج، 2)، یوم الخلود (ق، 34)، یوم الحسرة (مریم، 39)، یوم التغابن (تغابن، 9)، یوم التناد (مؤمن، 32)، یوم التلاق (مؤمن، 15)، یوم الازفة (مؤمن، 18)،. یوم الوعید (ق، 20)،. یوم الحق (نبأ، 39)، یوم البعث (روم، 56)، الحاقة (حاقه، 1)، الدارالاخرة (بقره، 94)، الساعة (انعام، 31)، الصاخة (عبس، 33)، الطامة الکبری (نازعات، 34)، الغاشیة (غاشیه، 1)، القارعة (حاقه، 4)، المیعاد (آل عمران، 9)، الواقعة (واقعه، 1)، الیوم الاخر (بقره، 8)، یوم الوقت المعلوم (حجر، 37) ، یوم تبلی السرائر (طارق ،9). هر کدام از این نام‌ها بیانگر بعدی از ابعاد آن روز بوده، و به تنهایی می‌تواند مسائل بسیاری را در این رابطه بازگو کند. به گفته مرحوم "فیض کاشانی" در زیر هر یک از این نام ها سری نهفته شده، و در هر توصیفی معنای مهمی بیان گشته، باید کوشید تا این معانی را درک کرد، و این اسرار را یافت. او بیش از یک صد نام برای قیامت ذکر کرده که همه یا اکثر آن را می‌توان از قرآن مجید استفاده کرد؛ مانند "یوم الحسرة"؛ "یوم الندامة"؛ "یوم المحاسبة"؛ "یوم المسالة"؛ "یوم الواقعة"؛ "یوم القارعة"؛ "یوم الراجفة"؛ "یوم الرادفة"؛ "یوم الطلاق"؛ "یوم الفراق"؛ "یوم الحساب"؛ "یوم التناد"؛ "یوم العذاب"؛ "یوم الفرار"؛ "یوم الحق"؛ "یوم الحکم"؛ "یوم الفصل"؛ "یوم الجمع"؛ "یوم الدین"؛ "یوم تبلی السرائر"؛ "یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا"؛ "یوم یفر المرء من اخیه"؛ "یوم لا ینفع مال و لا بنون"؛ "یوم التغابن و ...[1] معروف‌ترین نام‌ قیامت همان "یوم القیامة" است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسان‌ها می‌کند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت می‌نماید. [2] این که قیامت در قرآن کریم ‌با نام ها و عنوان های مختلف خوانده شده است هر کدام از آنها نشان دهنده وضع مخصوص و نظام مخصوص‌ حاکم بر آن است؛ مثلا از آن جهت که همه اولین و آخرین در یک سطح و در یک جا قرار می‌گیرند و ترتیب زمانی آنها از بین می‌رود،(روز حشر)، (روز جمع‌) و (روز تلاقی‌) خوانده شده است و از آن جهت که باطن ها آشکار و حقایق بسته و پیچیده باز می‌شوند، یوم تبلی‌السرائر یا (روز نشور) نامیده شده است و از آن جهت که فنا ناپذیر و جاوید است، (یوم الخلود) ،و از آن جهت که انسان هایی سخت در حسرت و ندامت فرو می‌روند و احساس غبن می‌کنند که چرا خود را برای چنین مرحله‌ای آماده‌ نکرده‌اند، (یوم الحسرة‌) و (یوم التغابن‌)، و از آن جهت که بزرگ ترین خبرها و عظیم‌ترین حادثه‌هاست (نباء عظیم‌) خوانده شده است. پی نوشتها: [1] . فیض کاشانی، المحجة البیضاء، غفاری، علی اکبر، ج 8 ، ص 331 ، انتشارات اسلامی، (با اختصار). [2] تفسیر نمونه، ج ‌25، ص 285، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1374. منبع: http://farsi.islamquest.net
قرآن نام های بسیاری برای "معاد" انتخاب کرده که هر یک از آن نام ها به ویژگی ها و رخ دادهای قیامت اشاره دارد. برخی از آنها عبارت اند از:
یوم الحساب (غافر، 27)؛ یوم الدین (حمد، 4)؛ یوم الجمع (تغابن، 9)؛ یوم الفصل (نبأ، 17)، یوم الخروج (ق، 42)، یوم الموعود (بروج، 2)، یوم الخلود (ق، 34)، یوم الحسرة (مریم، 39)، یوم التغابن (تغابن، 9)، یوم التناد (مؤمن، 32)، یوم التلاق (مؤمن، 15)، یوم الازفة (مؤمن، 18)،. یوم الوعید (ق، 20)،. یوم الحق (نبأ، 39)، یوم البعث (روم، 56)، الحاقة (حاقه، 1)، الدارالاخرة (بقره، 94)، الساعة (انعام، 31)، الصاخة (عبس، 33)، الطامة الکبری (نازعات، 34)، الغاشیة (غاشیه، 1)، القارعة (حاقه، 4)، المیعاد (آل عمران، 9)، الواقعة (واقعه، 1)، الیوم الاخر (بقره، 8)، یوم الوقت المعلوم (حجر، 37) ، یوم تبلی السرائر (طارق ،9).
هر کدام از این نامها بیانگر بعدی از ابعاد آن روز بوده، و به تنهایی میتواند مسائل بسیاری را در این رابطه بازگو کند.
به گفته مرحوم "فیض کاشانی" در زیر هر یک از این نام ها سری نهفته شده، و در هر توصیفی معنای مهمی بیان گشته، باید کوشید تا این معانی را درک کرد، و این اسرار را یافت.
او بیش از یک صد نام برای قیامت ذکر کرده که همه یا اکثر آن را میتوان از قرآن مجید استفاده کرد؛ مانند "یوم الحسرة"؛ "یوم الندامة"؛ "یوم المحاسبة"؛ "یوم المسالة"؛ "یوم الواقعة"؛ "یوم القارعة"؛ "یوم الراجفة"؛ "یوم الرادفة"؛ "یوم الطلاق"؛ "یوم الفراق"؛ "یوم الحساب"؛ "یوم التناد"؛ "یوم العذاب"؛ "یوم الفرار"؛ "یوم الحق"؛ "یوم الحکم"؛ "یوم الفصل"؛ "یوم الجمع"؛ "یوم الدین"؛ "یوم تبلی السرائر"؛ "یوم لا یغنی مولی عن مولی شیئا"؛ "یوم یفر المرء من اخیه"؛ "یوم لا ینفع مال و لا بنون"؛ "یوم التغابن و ...[1]
معروفترین نام قیامت همان "یوم القیامة" است که 70 بار در قرآن مجید ذکر شده و حکایت از قیام عمومی بندگان و رستاخیز عظیم انسانها میکند و توجه به آن انسان را به قیام در این دنیا برای انجام وظیفه دعوت مینماید. [2]
این که قیامت در قرآن کریم با نام ها و عنوان های مختلف خوانده شده است هر کدام از آنها نشان دهنده وضع مخصوص و نظام مخصوص حاکم بر آن است؛ مثلا از آن جهت که همه اولین و آخرین در یک سطح و در یک جا قرار میگیرند و ترتیب زمانی آنها از بین میرود،(روز حشر)، (روز جمع) و (روز تلاقی) خوانده شده است و از آن جهت که باطن ها آشکار و حقایق بسته و پیچیده باز میشوند، یوم تبلیالسرائر یا (روز نشور) نامیده شده است و از آن جهت که فنا ناپذیر و جاوید است، (یوم الخلود) ،و از آن جهت که انسان هایی سخت در حسرت و ندامت فرو میروند و احساس غبن میکنند که چرا خود را برای چنین مرحلهای آماده نکردهاند، (یوم الحسرة) و (یوم التغابن)، و از آن جهت که بزرگ ترین خبرها و عظیمترین حادثههاست (نباء عظیم) خوانده شده است.
پی نوشتها:
[1] . فیض کاشانی، المحجة البیضاء، غفاری، علی اکبر، ج 8 ، ص 331 ، انتشارات اسلامی، (با اختصار).
[2] تفسیر نمونه، ج 25، ص 285، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1374.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن را نام ببرید.
- [سایر] اسامی قیامت در قرآن کریم کدامند؟
- [سایر] اسامی همسران امام حسین علیه السلام را به همراه فرزندان هر کدام نام ببرید ؟
- [سایر] اسامی همسران امام حسین علیه السلام را به همراه فرزندان هر کدام نام ببرید؟
- [سایر] اهل سنت مسائل شرعی خود را چگونه بدست می آورند؟ اسامی چندتااز علمای برجسته سنی در ایران را نام ببرید؟
- [سایر] لطفاً ده مورد از چیزهایی که ما در روز قیامت حسرت آنرا میخوریم نام ببرید.
- [سایر] اسامی قرآن و دلیل داشتن این اسامی چیست؟
- [سایر] روشهای تفسیر را نام ببرید؟
- [سایر] اسامی قرآن را بیان فرمایید.
- [سایر] حیوانات اهلی در قرآن را نام ببرید؟
- [آیت الله اردبیلی] در شش مورد وضو گرفتن واجب است: اوّل:برای نمازهای واجب غیر از نماز میّت و در نمازهای مستحب، وضو شرط صحت آن است. دوم:برای انجام دادن سجده و تشهّد فراموش شدهای که بین آنها و نماز کاری که وضو را باطل میکند انجام داده، مثلاً ادرار کرده است.سوم:برای طواف واجب خانه کعبه هرچند اصل حجّ و عمره مستحب باشد.چهارم:اگر نذر یا عهد کرده یا قسم خورده باشد که وضو بگیرد. پنجم:اگر نذر کرده باشد که جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند و بنابر احتیاط واجب اسامی و صفات مخصوص خداوند نیز همین حکم را دارند و یا نذر کرده باشد کاری را انجام دهد که وضو شرط جواز یا صحّت آن است. ششم:برای آب کشیدن قرآنی که نجس شده یا بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتی که مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند؛ ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بیاحترامی به قرآن باشد، باید بدون این که وضو بگیرد قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد یا اگر نجس شده، آب بکشد و تا ممکن است از دست گذاشتن به خط قرآن خودداری کند و بنابر احتیاط واجب اسامی و صفات مخصوص خداوند نیز همین حکم را دارند.
- [آیت الله اردبیلی] هر گاه انسان اسامی مبارک حضرت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم مانند محمّد صلیاللهعلیهوآلهوسلم و احمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم یا لقب و کنیه آن جناب مثل مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم و ابوالقاسم صلیاللهعلیهوآلهوسلم را بگوید یا بشنود، اگرچه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله اردبیلی] (غَصْب) آن است که انسان از روی ظلم بر مال یا حقّ کسی مسلّط شود. غصب از گناهان بزرگ است و غاصب در قیامت به عذاب سخت گرفتار میشود. از حضرت پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم روایت شده است که: (هر کس یک وجب زمین از دیگری را غصب کند، در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن او میاندازند.)(1)
- [آیت الله وحید خراسانی] غصب ان است که انسان از روی ظلم بر مال یا حق کسی مسلط شود و این یکی از گناهان بزرگ است که اگر کسی انجام دهد در قیامت به عذاب سخت گرفتار می شود از حضرت پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم روایت شده است که هرکس یک وجب زمین از دیگری غصب کند در قیامت ان زمین را از هفت طبقه ان مثل طوق به گردن او می اندازند
- [امام خمینی] احکام غَصب- غصب آن است که انسان از روی ظلم، بر مال یا حق کسی مسلط شود و این یکی از گناهان بزرگ است، که اگر کسی انجام دهد، در قیامت به عذاب سخت گرفتار میشود. از حضرت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است که هر کس یک وجب زمین از دیگری غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن او میاندازند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (غصب) آن است که انسان بر مال یا حق کسی از روی ظلم مسلط شود، غصب یکی از گناهان کبیره است که در قیامت مجازات سخت دارد و در دنیا عواقب دردناک، در روایتی از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) آمده است که هر کس یک وجب زمین دیگری را غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن، مثل طوق به گردن او می اندازند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] (غصب) آن است که انسان بر مال یا حق کسی از روی ظلم مسلط شود، غصب یکی از گناهان کبیره است که در قیامت مجازات سخت دارد و در دنیا عواقب دردناک، در روایتی از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) آمده است که هر کس یک وجب زمین دیگری را غصب کند در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن، مثل طوق به گردن او می اندازند.
- [امام خمینی] پنج چیز بر جنب حرام است: اول: رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا به اسم خدا و اسامی مبارکه پیامبران و امامان علیهم السلام، به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارد. دوم: رفتن در مسجدالحرام و مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم، اگر چه از یک در داخل و از در دیگر خارج شود. سوم: توقف در مساجد دیگر، ولی اگر از یک در داخل و از در دیگر خارج شود، یا برای برداشتن چیزی برود مانعی ندارد. و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان هم توقف نکند. چهارم: گذاشتن چیزی در مسجد. پنجم: خواندن سوره ای که سجده واجب دارد و آن چهار سوره است: اول: سوره سی و دوم قرآن (الم تنزیل) دوم: سوره چهل و یکم (حم سجده) سوم: سوره پنجاه و سوم (و النجم) چهارم: سوره نود و ششم (اقرا) و اگر یک حرف را به قصد یکی از این چهار سوره هم بخواند حرام است.
- [آیت الله اردبیلی] پنج چیز بر جنب حرام است: اوّل: رساندن جایی از بدن به خط قرآن یا به اسم خدا و نیز بنابر احتیاط واجب، به اسامی مبارکه پیامبران و امامان علیهمالسلام و حضرت زهرا علیهاالسلام . دوم: رفتن در مسجدالحرام و مسجدالنبی صلیاللهعلیهوآلهوسلم ، اگرچه از یک در داخل و بدون توقف از در دیگر خارج شود. سوم: توقف در مساجد دیگر، ولی اگر از یک در داخل و از در دیگر بدون توقف خارج شود، مانعی ندارد و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان علیهمالسلام نیز توقف نکند. چهارم: ورود به مسجد به قصد گذاشتن چیزی در آن و احتیاط واجب آن است که از گذاشتن چیزی در مسجد بدون وارد شدن به آن نیز اجتناب کند. پنجم: خواندن بعض یا تمام سورهای که سجده واجب دارد و آنها چهار سورهاند: 1 سوره (سجده) یعنی سوره سی و دوم قرآن (الم تنزیل)، 2 سوره (فصّلت) یعنی سوره چهل و یکم قرآن (حم سجده)، 3 سوره (نجم) یعنی سوره پنجاه و سوم قرآن (و النجم)، 4 سوره (علق) یعنی سوره نود و ششم قرآن (اقرء) و خواندن یک حرف از این چهار سوره نیز حرام است.
- [آیت الله مظاهری] دادن قرآن به کافر مانعی ندارد مگر آنکه بیاحترامی به قرآن یا اسلام باشد.