رسول خدا(ص) فرمود: (التوحید ثمن الجنة) (بحار3/3)؛ بهشت را به بها می‌دهند نه به بهانه. اگر ره آورد کسی توحید بود، اهل بهشت است. منطق قرآن هم این است که اُمنیه، تمنی و خواهش، معیار نیست و صِرف آرزو، عامل راهیابی به بهشت نیست: (لَیس بِأمانیکم و لا أَمانیّ أهل الکتاب) نساء/123. تنها با ایمان و عمل صالح می‌توان بهشت را خرید.
مردی از رسول خدا(ص) پرسید: آیا بهشت را می‌توان خرید یا نه، چنانکه عده‌ای بهشت را احتکار کرده و در انحصار خود می‌دانند: (و قالوا لَن یَدخل الجنة اِلّا مَن کان هوداً أو نصاری) بقره/111. آن حضرت در پاسخ فرمود: بلی، بهشت را می‌فروشند و ثمن هم دارد. عرض کرد: ثمن بهشت چیست؟ فرمود: (لا اله الاّ الله یَقولها العَبد مُخلصاً). کلمه (مخلصاً) در این روایت، (التوحید ثمن الجنه) را تبیین می‌کنند آن مرد عرض کرد: مخلصاً یعنی چه؟ حضرت فرمود: اخلاص به آن است که به آنچه من بدان مبعوث شدم، ایمان آورده، عمل کند (بحار3/13).
مفاد پاسخ پیغمبر اسلام این است که کلید بهشت، اعقتاد به توحید و اخلاق و عمل صالح است.
رسول اکرم(ص) شرط دیگر اخلاص در توحید را دوستی اهل بیت گرامی خود(ع) عنوان فرمود. آن مرد پرسید: محبت اهل بیت شما جزو اخلاص در توحید است؟ حضرت رسول فرمود: آری از برجسته ترین حقوق توحید، محبت اهل بیت است (بحار3/13.) بنابر این گفتن (لا اله الاّ الله) بدون اعتقاد و التزام به ولایت عترت طاهره و بدون خضوع در پیشگاه خاندان عصمت و طهارت که ثقل دیگری در قبال قرآن هستند ثمر بخش نخواهد بود.
