هر چند عین این روایت در کتب روائی شیعه تنها در دو منبع ذکر شده[1] ؛ ولی محتوا و مضمون این روایت در بیش از چهل منبع روائی شیعی موجود می باشد.[2] در نتیجه می توان گفت این معنا قطعا از پیامبر صادر شده است.
در این جا تنها به یک روایت از قول پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اشاره می کنیم:
(هنگامی که خدای بلند مرتبه مردمان گذشته و آینده را (در عرصة محشر) برانگیزد. منادی پروردگار ما از زیر عرش خود ندا می دهد که: ای گروه مردمان! چشمان تان را فرو بندید تا فاطمه دختر محمّد، سرور زنان دو عالم از صراط بگذرد. همه مردم چشمان شان را فرو می بندند و فاطمه از صراط می گذرد. کسی در قیامت نمی ماند مگر آنکه چشمش را فرو بسته باشد به جز محمد، علی، حسن، حسین و فرزندان پاک شان که فرزندان او هستند. چون فاطمه وارد بهشت شد، جامه ی خود را بر صراط می گستراند. گوشه ای از آن در دستش در بهشت است و گوشه ای در عرصة قیامت.
منادی پروردگار ما ندا می دهد: ای دوستداران فاطمه! به رشته های جامه ی فاطمه، سیده ی زنان عالم، چنگ بزنید. پس هیچ یک از دوستداران فاطمه نمی ماند مگر آنکه به رشته ای از رشته های جامه ی حضرتش چنگ می زند و به آن در می آویزند.
پرسیده شد هر فئام چند نفر است؟
حضرت فرمود: هزار هزار (یک میلیون) که از آتش دوزخ می رهند.[3]
احادیث معتبر دیگری موجود است که از ذکر و تحلیل آن صرف نظر می شود.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. زندگی نامه بانوی مظلومه، مرتضی باقریان، نشر مشرقین، زمستان 1380.
2. پرتوی از فضایل فاطمه زهرا(س) در کلام معصومین، میرعلی محمدنژاد، نشر شنا، شهریور 1378.
پی نوشتها:
[1] . رک : مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، 1403 ق، ج37، ص 70، ج 43، ص 44. و رک :المناقب، محمد بن شهر آشوب مازندرانی، قم، مؤسسة انتشارات علامة، 1379، ج 3، ص 329.
[2] . بحارالانوار، همان، ج 7، ص335، ج 8، ص68-53، ج 17، ص242، ج 22، ص235، ج24، ص274، ج 27، ص139. ج 37، ص139، ج 43، ص224- 220-62-52. دیلمی، ارشاد القلوب، نشر شریف رضی، ج2، ص 232. محمد بن علی الصدوق، عیون اخبار، نجف، المطبعه الحیدریه، 1390 ق، ج 2، ص 33. علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه، بیروت، دارالکتاب الاسلامی، 1401 ق، ج 1، ص 506-450. محمد بن شهر آشوب مازندرانی، المناقب، قم، مؤسسه انتشارات علامه، ج 3، ص 326.
[3] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ج 8، ص 68.
منبع: اندیشه قم
