قرآن دراین باره می فرماید:
(الَّذِینَ تَتَوَفّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ)؛[1] پرهیزکاران کسانی هستند که فرشتگان جان آنان را در حالی که پاک و پاکیزه اند می گیرند و به آنان می گویند: درود بر شما باد.
مؤمنان و بندگان صالح پروردگار در اولین مرحله ی انتقال به حیات اخروی با استقبال فرشتگان روبه رو خواهند شد و آنها را با شرافتی وصف ناپذیر بشارت بهشت می دهند.
در روایتی است که از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) سؤال کردند: فرشته ی مرگ چگونه جان آدمی را می گیرد؟ حضرت فرمودند:
فرشته ی مرگ هنگام مردن مؤمن نزد وی آن گونه می ایستد که برده ای ذلیل نزد مولی؛ او و یارانش نزد مؤمن می ایستند و نزدیک نمی شوند تا این که نخست فرشته ی مرگ سلام کند و به او بشارت بهشت دهد.[2]
انسانی که تمام عمر خود را با اعتقاد صحیح و باوری عمیق نسبت به خدای خود سپری نموده و تمام سعی و کوشش خود را در مسیر رضایت پروردگار خویش صرف کرده است، نتیجه ی عقاید و رفتار پسندیده ی خود را بدین سان در دالان ورودی برزخ و انتقال به حیات اخروی خواهد دید.
پی نوشتها:
[1]. سوره ی نحل، آیه ی 32.
[2]. ر.ک: عبدالله جوادی آملی، معاد در قرآن، ج 4، ص 199 200، و شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 135.
منبع: مرگ، واقعیت ناشناخته، محسن میرزاپور، نشر انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1383).
