خداوند متعال می‌فرماید: (هُوَ الَّذی اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَو کَرِهَ المُشرِکونَ؛ او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همۀ آیین‌ها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند)(1).
مقصود از هدایت در آیه، هدایت الهی است که رسول خود را بر آن مبعوث کرده و مراد از (دین حق) نیز همان دین اسلام است. و ضمیر در (لیظهره) به دین اسلام برمی‌گردد نه رسول خدا صلّی الله علیه و آله زیرا مرجعی نزدیک‌تر از کلمۀ رسول است. و نیز تناسب بین غالب که دین اسلام است با مغلوب که ادیان دیگر است برقرار می‌شود.
فخر رازی می‌گوید: (این بشارت از طرف خداوند است که باید در آینده تحقق یابد و طبق روایات در زمان حضرت عیسی و حضرت مهدی علیه السلام محقق می‌شود)(2).
طبری می‌گوید: (در زمان نزول حضرت عیسی علیه السلام تمام ادیان باطل و نابود شده و تنها دین اسلام بر همۀ ادیان غالب خواهد شد)(3).
از سعید بن جبیر روایت شده که آیه مربوط به مهدی علیه السلام از اولاد فاطمه علیها السلام است که خداوند او را بر همۀ ادیان غالب خواهد کرد(4).
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام در تفسیر آیۀ فوق روایت کرده که حضرت فرمود: (به خدا سوگند، تأویل آیه هنوز تحقق نیافته و تحقق نیافته و نخواهد یافت تا آن که قائم خروج کند و هنگامی‌که خروج کرد کافر به خدای عظیم در روی زمین باقی نمی‌ماند)(5).
پی‌نوشت‌ها:
1. توبه، 33.
2. تفسیر فخر رازی، ج12، ص104.
3. جامع‌البیان، ج13، ص109.
4. الفصول‌المهمه، ص300.
5. تفسیر برهان، ج3، ص407.
منبع: پورتال جامع مهدویت
