شرح پرسش: آیا 313 یار خاص امام زمان (عج) قبل از ظهور با آن حضرت دیدار دارند؟ چگونه در روز ظهور به آن حضرت می پیوندند؟ آیا آنها قبل از ظهور خبر دارند که از جمله یاران حضرت مهدی (عج) هستند؟ پاسخ: یاران حضرت مهدی (عج) از گوشه و کنار جهان گرداگرد او جمع می شوند. درباره شیوه آگاهی سپاهیان از قیام و گرد هم آمدن آنان در مکه، روایات به شیوه های گوناگونی اشاره دارد. بعضی شب در بستر خود به خواب رفته اند و صبحگاهان خود را در محضر امام (ع) می بینند. برخی با طی الارض پیمودن مسافت طولانی در مدت کوتاه به حضرت می پیوندند و گروهی پس از آگاهی از قیام به وسیله ابرها نزد حضرت می آیند. به روایتی در این باره توجه فرمایید: امام صادق (ع) می فرماید: (هنگامی که به حضرت مهدی (عج) اذن خروج و قیام داده شود، خداوند را با نام عبری آن می خواند. در آن هنگام یارانش که سی صد و سیزده نفرند و همانند ابرهای پاییزی پراکنده اند مهیا می شوند و آنان همان صاحبان پرچم ها (و فرماندهان) هستند. برخی از آنان شب هنگام در حالی که در بستر آرمیده اند، ناپدید می شوند و به هنگام صبح خود را در مکه می بینند و برخی به هنگام روز سوار بر ابرها دیده می شوند. آنان با نام خود و پدر و فایل و شهرت شناخته می شوند). مفضل بن عمر می گوید: عرض کردم: فدایت شوم؛ کدام دسته از نظر ایمان در مرتبه برتری قرار دارند؟ حضرت فرمود: آنان که بر فراز ابرها در حرکت خواهند بود، همان ناپدید شدگانند که در شءن آنان این آیه مبارکه فرود آمده است: (أَیْنَ مَا تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا (بقره(2)/ آیه 148) هر کجا باشید، خداوند همگی شما را خواهد آورد). عبدالله پسر عجلان می گوید: خدمت امام صادق (ع) سخن از قیام حضرت مهدی (عج) به میان آمد. به حضرت عرض کردم: چگونه از ظهور حضرت آگاهی می یابیم؟ فرمود: (صبح می کنید، در حالی که زیر بالش خود، نامه ای را می بینید که در آن نوشته شده است: پیروی از مهدی کار معروف و خوبی است). (بحارالانوار، ج52، ص 324؛ اثبات الهداه، ج 3، ص 582؛ ترجمه جلد13، بحارالانوار ص 916) امام رضا (ع) می فرماید: (سوگند به خدا که اگر قائم ما قیام کند، خداوند، شیعیان را از همه شهرها، نزد او گرد می آورد). (مجمع البیان، ج 1 ، ص 231؛ اثبات الهداه، ج3، ص 524؛ نورالثقلین، ج1، ص 140، بحارالانوار، ج 52، ص 291) نیز امام صادق می فرماید: (در حالی که جوانان شیعه، بر پشت بام ها خوابیده اند، ناگهان آنها را در یک شب و بدون وعده قبلی نزد حضرت می آورند. آن گاه همگی صبحگاه نزد حضرت گرد می آیند). (نعمانی ، غیبه، ص 316؛ بحارالانوار، ج 52، ص 198؛ بشاره الاسلام، ص 198) دیدار با حضرت مهدی (عج) بر اساس روایات یاران ایشان بعد از ظهور به خدمت حضرت مهدی (عج) می رسند و گویا پیش از آن دیداری نداشته اند . امیرمومنان (ع) در این باره می فرماید: (یاران مهدی (عج) که سی صد و سیزده نفرند به سوی او می روند و او را که پنهان شده است، می یابند و می پرسند: آیا تو مهدی موعود هستی؟ می فرماید: (آری، یاران من!) آن گاه دوباره خودش را از آنهان پنهان می کند و به مدینه می رود. یاران حضرت چون آگاهی می یابند، به سوی شهر مدینه به راه می افتند و آن گاه که به شهر مدینه می رسند، امام پنهانی به شهر مکه باز می گردد و یارانش برای پیوستن به حضرت به مکه می روند. بار دیگر امام (ع) به شهر مدینه می رود و چون یاران مدینه می رسند، حضرت به سوی مکه حرکت می کند و این رفتار سه بار تکرار می شود). امام (ع) یاران را این گونه می آزماید تا از میزان وفاداری ایشان آگاه گردد. پس از آن، در میان صفا و مروه در کعبه ظاهر می شود و خطاب به یارانش چنین می گوید: (من به کاری دست نمی زنم، مگر آن که شما با من بر شرایطی بیعت کنید و بر آن پای بند باشید و چیزی از آن را تغییر ندهید؛ من نیز هشت چیز را متعهد می شوم). یارانش در پاسخ امام (ع) همگی می گویند: ما به طور کامل تسلیم هستیم و از تو پیروی می کنیم و هر شرطی را که قرار دهید، می پذیریم. بفرمایید آن شرایط چیست؟ حضرت به سوی کوه صفا در مکه به راه می افتد و یاران نیز در پی او می روند. در آنجا خطاب به آنان می فرماید: (با شما بر این شرایط پیمان می بندم: 1 از میدان رزم نگریزید. 2 دزدی نکنید. 3 عمل نامشروع انجام ندهید. 4 کارهای حرام انجام ندهید. 5 کار منکر و زشت انجام ندهید. 6 کسی را جز به حق نزنید. 7 زر و سیم نیندوزید. 8 جو و گندم احتکار نکنید. 9 مسجدی را ویران نسازید. 10 به ناحق شهادت ندهید. 11 مومنی را خوار و کوچک نکنید. 12 ربا نخورید. 13 در سختی ها و مشکلات پایداری کنید. 14 فرد خداپرست و یکتاپرستی را لعنت نکنید. 15 شراب ننوشید. 16 لباس زربافت نپوشید. 17 لباس ابریشم و حریر بر تن نکنید. 18 شخص فراری را تعقیب نکنید. 19 خون حرامی را نریزید. 20 به منافق و کافر انفاق نکنید. 21 لباس خز نپوشید. 22 خاک را بالش خود قرار دهید (شاید به این معنا باشد که فروتن و متواضع باشید). 23 از کارهای ناشایست بپرهیزید. 24 به معروف امر کنید و از منکر باز دارید. اگر به این شرایط، پای بند شوید و رفتار کنید، بر من واجب است که جز شما را به عنوان یاور برنگزینم و نپوشم مگر آن چه شما می پوشید و نخورم جز، آن چه شما می خورید و بر مرکبی که شما سوار می شوید،سوار شوم و هر جا که شما باشید، با شما باشم و هر جا که رهسپار شوید، با شما بیایم و به نیروی کم خرسند و خشنود باشم و زمین را از عدل و داد آکنده سازم؛ آن سان که از ستم و جور پر شده است و خدا را به گونه ای که شایسته است، پرستش نمایم. من به آن چه گفتم، وفادار خواهم بود و به شما نیز به عهد خود وفا کنید). اصحاب می گویند: راضی شدیم و به آن چه فرمودی با تو بیعت می کنیم. آن گاه امام مهدی (ع) با تک تک یاران (به نشانه بیعت) مصافحه می کند (الشیعه و الرجعه، ج1، ص 157؛ عقدالدرر، ص 96) البته باید توجه داشت که حضرت، این شرایط و آزمایش را با نیروهای ویژه انجام می دهد؛ زیرا آنان در حکومت امام (ع) از کارگزاران خواهند بود و آنانند که با کردار خوب خود، در گسترش عدالت در جهان نقش موثری دارند. برای مطالعه بیشتر ر.ک: 1.نشانه هایی از دولت موعود ، نجم الدین طبسی 2.آینده جهان ، رحیم کارگر منبع: پرسمان
شرح پرسش:
آیا 313 یار خاص امام زمان (عج) قبل از ظهور با آن حضرت دیدار دارند؟ چگونه در روز ظهور به آن حضرت می پیوندند؟ آیا آنها قبل از ظهور خبر دارند که از جمله یاران حضرت مهدی (عج) هستند؟
پاسخ:
یاران حضرت مهدی (عج) از گوشه و کنار جهان گرداگرد او جمع می شوند. درباره شیوه آگاهی سپاهیان از قیام و گرد هم آمدن آنان در مکه، روایات به شیوه های گوناگونی اشاره دارد. بعضی شب در بستر خود به خواب رفته اند و صبحگاهان خود را در محضر امام (ع) می بینند. برخی با طی الارض پیمودن مسافت طولانی در مدت کوتاه به حضرت می پیوندند و گروهی پس از آگاهی از قیام به وسیله ابرها نزد حضرت می آیند.
به روایتی در این باره توجه فرمایید:
امام صادق (ع) می فرماید: (هنگامی که به حضرت مهدی (عج) اذن خروج و قیام داده شود، خداوند را با نام عبری آن می خواند. در آن هنگام یارانش که سی صد و سیزده نفرند و همانند ابرهای پاییزی پراکنده اند مهیا می شوند و آنان همان صاحبان پرچم ها (و فرماندهان) هستند. برخی از آنان شب هنگام در حالی که در بستر آرمیده اند، ناپدید می شوند و به هنگام صبح خود را در مکه می بینند و برخی به هنگام روز سوار بر ابرها دیده می شوند. آنان با نام خود و پدر و فایل و شهرت شناخته می شوند).
مفضل بن عمر می گوید: عرض کردم: فدایت شوم؛ کدام دسته از نظر ایمان در مرتبه برتری قرار دارند؟ حضرت فرمود: آنان که بر فراز ابرها در حرکت خواهند بود، همان ناپدید شدگانند که در شءن آنان این آیه مبارکه فرود آمده است: (أَیْنَ مَا تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا (بقره(2)/ آیه 148) هر کجا باشید، خداوند همگی شما را خواهد آورد).
عبدالله پسر عجلان می گوید: خدمت امام صادق (ع) سخن از قیام حضرت مهدی (عج) به میان آمد. به حضرت عرض کردم: چگونه از ظهور حضرت آگاهی می یابیم؟ فرمود: (صبح می کنید، در حالی که زیر بالش خود، نامه ای را می بینید که در آن نوشته شده است: پیروی از مهدی کار معروف و خوبی است). (بحارالانوار، ج52، ص 324؛ اثبات الهداه، ج 3، ص 582؛ ترجمه جلد13، بحارالانوار ص 916)
امام رضا (ع) می فرماید: (سوگند به خدا که اگر قائم ما قیام کند، خداوند، شیعیان را از همه شهرها، نزد او گرد می آورد). (مجمع البیان، ج 1 ، ص 231؛ اثبات الهداه، ج3، ص 524؛ نورالثقلین، ج1، ص 140، بحارالانوار، ج 52، ص 291)
نیز امام صادق می فرماید: (در حالی که جوانان شیعه، بر پشت بام ها خوابیده اند، ناگهان آنها را در یک شب و بدون وعده قبلی نزد حضرت می آورند. آن گاه همگی صبحگاه نزد حضرت گرد می آیند). (نعمانی ، غیبه، ص 316؛ بحارالانوار، ج 52، ص 198؛ بشاره الاسلام، ص 198)
دیدار با حضرت مهدی (عج)
بر اساس روایات یاران ایشان بعد از ظهور به خدمت حضرت مهدی (عج) می رسند و گویا پیش از آن دیداری نداشته اند .
امیرمومنان (ع) در این باره می فرماید: (یاران مهدی (عج) که سی صد و سیزده نفرند به سوی او می روند و او را که پنهان شده است، می یابند و می پرسند: آیا تو مهدی موعود هستی؟ می فرماید: (آری، یاران من!) آن گاه دوباره خودش را از آنهان پنهان می کند و به مدینه می رود. یاران حضرت چون آگاهی می یابند، به سوی شهر مدینه به راه می افتند و آن گاه که به شهر مدینه می رسند، امام پنهانی به شهر مکه باز می گردد و یارانش برای پیوستن به حضرت به مکه می روند. بار دیگر امام (ع) به شهر مدینه می رود و چون یاران مدینه می رسند، حضرت به سوی مکه حرکت می کند و این رفتار سه بار تکرار می شود).
امام (ع) یاران را این گونه می آزماید تا از میزان وفاداری ایشان آگاه گردد. پس از آن، در میان صفا و مروه در کعبه ظاهر می شود و خطاب به یارانش چنین می گوید: (من به کاری دست نمی زنم، مگر آن که شما با من بر شرایطی بیعت کنید و بر آن پای بند باشید و چیزی از آن را تغییر ندهید؛ من نیز هشت چیز را متعهد می شوم). یارانش در پاسخ امام (ع) همگی می گویند: ما به طور کامل تسلیم هستیم و از تو پیروی می کنیم و هر شرطی را که قرار دهید، می پذیریم. بفرمایید آن شرایط چیست؟
حضرت به سوی کوه صفا در مکه به راه می افتد و یاران نیز در پی او می روند. در آنجا خطاب به آنان می فرماید: (با شما بر این شرایط پیمان می بندم:
1 از میدان رزم نگریزید. 2 دزدی نکنید. 3 عمل نامشروع انجام ندهید. 4 کارهای حرام انجام ندهید. 5 کار منکر و زشت انجام ندهید. 6 کسی را جز به حق نزنید. 7 زر و سیم نیندوزید. 8 جو و گندم احتکار نکنید. 9 مسجدی را ویران نسازید. 10 به ناحق شهادت ندهید. 11 مومنی را خوار و کوچک نکنید. 12 ربا نخورید. 13 در سختی ها و مشکلات پایداری کنید. 14 فرد خداپرست و یکتاپرستی را لعنت نکنید. 15 شراب ننوشید. 16 لباس زربافت نپوشید. 17 لباس ابریشم و حریر بر تن نکنید. 18 شخص فراری را تعقیب نکنید. 19 خون حرامی را نریزید. 20 به منافق و کافر انفاق نکنید. 21 لباس خز نپوشید. 22 خاک را بالش خود قرار دهید (شاید به این معنا باشد که فروتن و متواضع باشید). 23 از کارهای ناشایست بپرهیزید. 24 به معروف امر کنید و از منکر باز دارید.
اگر به این شرایط، پای بند شوید و رفتار کنید، بر من واجب است که جز شما را به عنوان یاور برنگزینم و نپوشم مگر آن چه شما می پوشید و نخورم جز، آن چه شما می خورید و بر مرکبی که شما سوار می شوید،سوار شوم و هر جا که شما باشید، با شما باشم و هر جا که رهسپار شوید، با شما بیایم و به نیروی کم خرسند و خشنود باشم و زمین را از عدل و داد آکنده سازم؛ آن سان که از ستم و جور پر شده است و خدا را به گونه ای که شایسته است، پرستش نمایم. من به آن چه گفتم، وفادار خواهم بود و به شما نیز به عهد خود وفا کنید).
اصحاب می گویند: راضی شدیم و به آن چه فرمودی با تو بیعت می کنیم. آن گاه امام مهدی (ع) با تک تک یاران (به نشانه بیعت) مصافحه می کند (الشیعه و الرجعه، ج1، ص 157؛ عقدالدرر، ص 96)
البته باید توجه داشت که حضرت، این شرایط و آزمایش را با نیروهای ویژه انجام می دهد؛ زیرا آنان در حکومت امام (ع) از کارگزاران خواهند بود و آنانند که با کردار خوب خود، در گسترش عدالت در جهان نقش موثری دارند.
برای مطالعه بیشتر ر.ک:
1.نشانه هایی از دولت موعود ، نجم الدین طبسی
2.آینده جهان ، رحیم کارگر
منبع: پرسمان
- [سایر] آیا 313 نفر یار خاص امام زمان (عج) تکمیل نشده اند تا حضرت ظهور نمایند؟
- [سایر] آیا 313 یار امام زمان علیه السلام قبل از ظهور با آن حضرت دیدار دارند؟
- [سایر] آیا یاران زن امام زمان (عج) از جمله 313 یار خاص ایشان هستند؟
- [سایر] آیا این که 50 نفر از 313 یار خاص امام زمان (عج) زن هستند، صحیح است؟
- [سایر] بر فرض مثال اگر 313 یار امام مهدی کامل شود و امام مهدی ظهور نکند، چه دلیلی دارد؟
- [سایر] 313 نفر یار خاص امام زمان بعد از ظهور چه میکنند و آیا الان هستند یا رجعت میکنند؟
- [سایر] آیا در میان این همه افراد مومن، 313 نفر یار خاص برای امام زمان (عج) وجود ندارد؟
- [سایر] آیا 313 یار خاص امام زمان علیه السلام تا کنون تکمیل شده اند؟
- [سایر] آیا اسامی 313 یار خاص امام زمان موجود است؟
- [سایر] آیا 313 نفر یار خاص امام زمان علیه السلام دولت تشکیل میدهند؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارَأتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق)، یعنی: (مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او، پس او رهاست)، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق).
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر بخواهد صیغه طلاق خلع را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد می گوید: زَوْجَتِی فاطِمَةُ خلعتها عَلی ما بَذَلَتْ هِیَ طالِق (یعنی زنم فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است).
- [آیت الله اردبیلی] اگر شوهر بخواهد خود صیغه طلاق را بخواند، چنانچه اسم زن مثلاً فاطمه باشد، میگوید: (زَوْجَتِی فاطِمَةُ خالَعْتُها عَلی ما بَذَلَتْ، هِیَ طالِقٌ) یعنی: (زنم فاطمه را در مقابل آنچه بخشید طلاق خلع دادم، او رهاست).