از چه زمانی، عده ای به دروغ، ادعای مهدویت کردند؟
اعتقاد به مهدی موعود علیه السلام در بین مردم به خاطر تأکیداتی که پیشوایان دینی ما داشتند، از زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رواج داشته است.[1] آن حضرت، بارها [2]، در مناسبت های گوناگون، از حضرت مهدی و از ظهور و قیام و غیبت طولانی و دیگر ویژگی های آن حضرت خبر داده اند و بسیاری از اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله[3] از این موضوع خبر داشتند و شعرای مسلمان، مانند کمیت اسدی (متوفای 126 ه ق) و اسماعیل حمیری (متوفای 173 ه ق) و دعبل خزاعی (متوفای 246 ه ق) در اشعار خود، از آن یاد کرده اند. همین مسأله، سبب شده که در طول این مدّت، افرادی پیدا شوند که یا خود، ادعای مهدویت کنند و یا عدّه ای از مردم به مهدویّت آنان معتقد شوند. به عنوان مثال، عدّه ای، محمّد حنیفه (پسر امیرالمؤمنین علیه السلام) را امام مهدی می پنداشتند و می گفتند او غیبت کرده است، در حالی که در سال (81 ه ق) وفات یافته است،[4] و یا مهدی عباسی خود را مهدی موعود می نامید.[5] بنابراین، آغاز ادّعای مهدویّت، به دوره ی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام باز می گردد. پی نوشت‌ها: [1]. اعلام الوری، طبرسی، ص 443، نشر دارالکتاب، طبع سوم، تهران; دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص 7482، انتشارات دارالفکر، چاپ چهارم، قم. [2]. همان مدرک، ص 310. روایت از یازده امام نقل شده است. [3]. نوید امن و امان / 91، لطف الله صافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران. [4]. الملل و النحل، عبدالکریم شهرستانی، ج 1، ص 132، منشورات رضی، قم. [5]. مقاتل الطالبین، ابوالفرج اصفهانی، ص 193، المکتبة الحیدریة، 1385 ه ق، نجف. منبع: اندیشه قم
عنوان سوال:

از چه زمانی، عده ای به دروغ، ادعای مهدویت کردند؟


پاسخ:

اعتقاد به مهدی موعود علیه السلام در بین مردم به خاطر تأکیداتی که پیشوایان دینی ما داشتند، از زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رواج داشته است.[1] آن حضرت، بارها [2]، در مناسبت های گوناگون، از حضرت مهدی و از ظهور و قیام و غیبت طولانی و دیگر ویژگی های آن حضرت خبر داده اند و بسیاری از اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله[3] از این موضوع خبر داشتند و شعرای مسلمان، مانند کمیت اسدی (متوفای 126 ه ق) و اسماعیل حمیری (متوفای 173 ه ق) و دعبل خزاعی (متوفای 246 ه ق) در اشعار خود، از آن یاد کرده اند. همین مسأله، سبب شده که در طول این مدّت، افرادی پیدا شوند که یا خود، ادعای مهدویت کنند و یا عدّه ای از مردم به مهدویّت آنان معتقد شوند.
به عنوان مثال، عدّه ای، محمّد حنیفه (پسر امیرالمؤمنین علیه السلام) را امام مهدی می پنداشتند و می گفتند او غیبت کرده است، در حالی که در سال (81 ه ق) وفات یافته است،[4] و یا مهدی عباسی خود را مهدی موعود می نامید.[5]
بنابراین، آغاز ادّعای مهدویّت، به دوره ی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام باز می گردد.

پی نوشت‌ها:
[1]. اعلام الوری، طبرسی، ص 443، نشر دارالکتاب، طبع سوم، تهران; دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص 7482، انتشارات دارالفکر، چاپ چهارم، قم.
[2]. همان مدرک، ص 310. روایت از یازده امام نقل شده است.
[3]. نوید امن و امان / 91، لطف الله صافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران.
[4]. الملل و النحل، عبدالکریم شهرستانی، ج 1، ص 132، منشورات رضی، قم.
[5]. مقاتل الطالبین، ابوالفرج اصفهانی، ص 193، المکتبة الحیدریة، 1385 ه ق، نجف.
منبع: اندیشه قم





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین