نمی توانیم ادعا کنیم که هنگام قیام امام زمان علیه السلام هیچ گونه قتل و کشتاری رخ نمی دهد ، زیرا مسلما این واقعه عظیم بدون برطرف کردن خارها و دشمنان سر راه آن حضرت میسر نخواهد شد.
و لذا در روایات مشاهده می کنیم که اهل بیت علیهم السلام بر اصل قتل و خونریزی هنگام ظهور و قیام حضرت اشاره کرده اند.
بشیر بن ابی اراکه نبال می گوید: هنگامی که به مدینه وارد شدم به طرف منزل ابو جعفر امام باقر علیه السلام رفتم ... عرض کردم : مرجئه می گویند: هنگامی که قیام قائم روی دهد همه کارها برای او هموار خواهد شد و به اندازه یک ظرف حجامت هم خون نمی ریزد. حضرت فرمود:... کلا والذی نفسی بیده حتی نمسح و انتم العرق و العلق ...(1) ؛((هرگز چنین نیست سوگند به آن که جانم به دست اوست کار به اینجا می انجامد که ما و شما عرق و خود بسته شده را پاک خواهیم کرد.))
به این مضمون روایات دیگری نیز رسیده است . ولی از طرفی دیگر تاریخ گواهی می دهد که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و امامان اهل بیت علیهم السلام سعی داشته اند امور را به طور عادی و از مسیر طبیعی آن انجام دهند و حتی الامکان دست به شمشیر نبرند ، زیرا هدف آنان ارشاد و هدایت مردم است جز آنکه گسترش عدل در جامعه اقتضای کشت و کشتاری گر چه در حد محدود را دارد و قرار نیست که تمام امور از طریق معجزه حل شود ، ولی اندیشه افراطی نیز در این مساءله صحیح نیست و هرگز دلیلی عقلی و عقلایی و نقلی بر گستردگی کشتارها در حدی وسیع وجود ندارد خصوصا آنکه مطابق ادعای برخی ، از هر نه نفر هفت هفت نفر یا از هر هفت نفر پنج نفر کشته می شوند.!
پی نوشت:
1- الغیبة ، نعمانی ، ص 283؛ بحارالانوار ، ج 52 ، ص 356.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
