انسان موجودی انتخابگر است که در سایه حرکت اختیاری خود، به رشد و کمال رسیده و به هدف از خلقت خود نایل خواهد گردد. او موجودی اجتماعی است که بروز، شکوفایی و تعالی برخی استعدادها و کمالات او در جامعه تحقق می یابد. از این رو نیاز به جامعه ای سالم و مدین -های فاضله است تا آدمی در بستر آن به حرکت تکاملی بپردازد. و چون جوامع کوچک انسانی به یک دیگر پیوند خورده و جامعه جهانی را شکل داده اند و از آن به دهکده کوچک جهانی یاد می کنند، از این رو محیط مناسب رشد برای عموم انسانها زمانی است که این جامعه جهانی حرکتی مناسب و هماهنگ در کل زیر مجموعه ها داشته باشد. پس قانونی کامل و فراگیر لازم است. نقص معرفت بشری از یک سو، و توجه به برخی ملاحظات شخصی و گروهی از سوی دیگر و وجود امیال و گرایش های مادی از سوی سوم باعث می شود انسان نتواند قانون جامع و کامل را پی ریزی کند. بر این اساس بر خداوند آگاه به همه ابعاد وجودی انسان و عاری از هر ملاحظه و میل است که این نیاز بشری را پاسخ گوید. بعثت انبیا و در رأس آنها بعثت خاتم الانبیا پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)به این مهم پاسخ داد تا قانون مناسب در اختیار بشر قرار گیرد و طبق آیه " الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً"(مائده، 3) کاملترین قانون و معرفت در دسترس انسانها قرار گرفت.
قانون به تنهایی ضامن ایجاد جامعه سالم نیست و لذا تا کنون چنین جامعه ای محقق نشده است. با توجه به برداشتهای مختلف از این قانون(به علت نقص و درجات عقل و علم) از طرفی و حرکت رو به رشد انسانها از سوی دیگر، نیاز به معلم عالم (به علم الهی) و معصوم (از هر خطا) می باشد تا به تبیین وتعلیم قانون الهی بپردازد و متناسب با نیاز جامعه انسان آن را به درستی تفسیر کند تا قانون و دین قابل استفاده در زندگی باشد. به علاوه روح انسان که گوهر شرافت و شخصیت او است نیازمندهایی داشته و در معرض آفات و بیماریها است. برای روح نیز هم چون جسم نیاز به متخصص است تا در سایه تخصص و راهنمایی او، روح بتواند حرکت تعالی خود را به انجام رساند. پس علاوه بر معلم به مربی و تزکیه کننده نیز لازم است. از این رو خداوند وظیفه تبیین و تزکیه را بر دوش انبیا قرار داد تا علاوه بر تلاوت و ابلاغ وحی به این دو مهم همت گمارند: "لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ"؛(آل عمران/164) با رحلت خاتم الانبیا این دو وظیفه مهم به عهده اوصیا و ائمه معصومین قرار گرفت. بنابراین غدیر، پاسخی دیگر به نیاز انسان بود.
قانون و معلم معصوم در کنار یکدیگر نیز موجب پیدایش مدینه فاضله نیست چنان که تا کنون محقق نشده است. باید در کنار این دو رکن مهم، مدیریت جامعه نیز در اختیار معصوم عالم باشد تا او با علم الهی که به دین و وضع جامعه، نیاز و امکانات دارد در هرم قدرت قرار گیرد و با استفاده از کارگزاران شایسته و بهره وری صحیح از امکانات، محیط مناسبی را برای رشد انسانها فراهم آورد.
از بیان فوق روشن شد جامعه جهانی نیازمند به دین اسلام است اولاً، نیازمند به معلم و مربی معصوم(علیهم السلام)است ثانیا، محتاج به امامت و مدیریت امام عالم معصوم است ثالثا، پس انقلاب جهانی امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)و تشکیل حکومت واحد جهانی نیاز جامعه بشری است.
البته از راه قرآن و روایات نیز می توان حکومت واحد جهانی را در سایه انقلاب امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)به تصویر کشید که به یک آیه اشاره می شود: "وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ"(نور/55).
خداوند در این آیه به مسلمانان و مؤمنان صالح وعده حکومت بر کل زمین را داده است، حکومتی که در سایه آن دین مورد رضایت خدا که همان اسلام است(با توجه به آیه سوم سوره مائده) تمکین و استقرار می یابد و امنیت کامل فراگیر می شود، این چنین امنیت در سایه از بین رفتن عوامل نا امنی (شرک و کفرو فساد) و پیاده شدن اسلام و دین خدا تحقق می یابد و لذا در روایات علاوه بر عدالت گستری امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)به ورود دین اسلام در همه قریه ها و آبادیها اشاره شده است. نتیجه این حرکت و حکومت، عبادت و عبودیت صحیح و کامل است، "یعبدوننی لایشرکون بی شیئا".
