پیامبر که این خبر را از جبرئیل شنید در صدد برآمد تا به فرمان خداوند از شهر محبوبش مکه، که به صورت کانون خطر درآمده بود، خارج شود، و مکه را به قصد مدینه ترک کند. سپس علی علیه السلام را که جوانی 23 ساله بود خواست و فرمود: یا علی حاضر هستی جانت را فدای من کنی؟ چون امشب چهل نفر داوطلب قبائل عرب به قصد کشتن من به این خانه هجوم می آورند.
علی علیه السلام عرض کرد: یا رسول الله! افتخار می کنم، ولی آیا اگر من با شما نباشم شما تامین جانی دارید؟ پیامبر فرمود: (آری. جبرئیل به من گفته است از شهر خارج شو که خدا تو را حفظ خواهد کرد.) این خود امتحانی برای میزان ایثار و فداکاری علی علیه السلام بود تا در صورت قبول آن از طرف آن حضرت معلوم شود آن کس که در حساس‌ترین لحظه تاریخ حیات پیامبر خاتم، جان خود را سپر کرد تا او سالم بماند، علی علیه السلام بود.
به دنبال آن پیامبر صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود: پس از آن که پاسی از شب گذشت من از خانه خارج می شوم و تو ردای مرا به دوش گرفته بخواب. علی علیه السلام آمادگی کامل خود را برای این جان‌فشانی اعلام داشت و متعاقب آن پیامبر آماده خروج از خانه شد.
منبع:علی دوانی، تاریخ اسلام ازآغاز تاهجرت،ص283.
