پیامبر گرامی در بستر بیماری بودند, وی از فعالیتهائی که در خارج از خانه او برای قبضه کردن موضوع خلافت انجام می‌گرفت, آگاه بود. وی تصمیم گرفت که موقعیت خلافت امیرمؤمنان, و اهل بیت خود را به طور کتبی تحکیم کرده سندی زنده پیرامون موضوع خلافت به یادگار بگذارد.
از این جهت, روزی که سران صحابه برای عیادت آمده بودند, کمی سر به زیر افکند و مقداری فکر کرد؛ سپس رو به آنان نمود و فرمود کاغذ و دواتی برای من بیاورید تا برای شما چیزی بنویسم! که پس ازمن گمراه نشوید. در این لحظه, خلیفه دوم سکوت مجلس را شکست و گفت: بیماری بر پیامبر غلبه کرده, قرآن پیش شما است, کتاب آسمانی ما را کافی است.
گروهی با وی مخالفت کرده گفتند حتماً باید دستور پیامبر اجرا گردد. بروید قلم و کاغذی بیاورید تا آنچه مورد نظر او است, نوشته شود, و برخی جانب خلیفه را گرفتند و از آوردن قلم و دوات جلوگیری کردند. پیامبر, از اختلاف و سخنان جسارت آمیز آنان سخت ناراحت شد و گفت برخیزید و خانه را ترک کنید.
منبع:فروغ ابدیت- ج2،آیت الله جعفر سبحانی
