برای خواندن نماز صبح حوصله بلند شدن را ندارم آیا از نظر روایات راه حلی وجود دارد؟
برخی از عوامل سلب توفیق از نماز صبح شامل موارد ذیل می باشد: عدم برنامه ریزی از مهم ترین عوامل مادی که مانع از توفیق درک نماز صبح می گردد فقدان برنامه ریزی و نظم در زندگی می باشد مانند فقدان برنامه ای منظم برای خواب و یا ایجاد مشغله های پراکنده و فراتر از توانایی های خود که نتیجه ای جز ایجاد خستگی مفرط ندارد. کسالت و تنبلی نیز اگر افزوده شود امر را تشدید می کند. پرخوری علتی دیگر برای خواب طولانی و سنگین، پرخوری در شب می باشد. حضرت عیسی علیه السلام خطاب به بنی اسرائیل فرمود: (ای بنی اسرائیل ! خوردن خود را زیاد نکنید، زیرا هر کس بر خوردن خود بیفزاید، بر خوابیدن خود هم می افزاید و هر کس که بر خواب خود بیفزاید، از نماز کم می گذارد (و در نتیجه) در زمره غافلان نوشته می شود)1. خوردن غذاهای نامناسب در شب نیز گاه موجب ترک نماز صبح خواهد شد، برخی از غذاها به گونه ای می باشند که اعصاب و بدن را سست می نمایند. لذا اگر شب ها از ماست، دوغ، کشک و مانند آن استفاده شود خواب بر انسان چیره می شود؛ و یا خوردن غذاهای چرب و سنگین موجب سنگینی خواب می گردد و این امور باعث می شود انسان برای بیدار شدن از خواب دچار مشکل گردد. گناه اعمال و رفتاری که انسان در طی روز انجام می دهد نقش بسیار مهمی در توفیق انسان نسبت به عبادات دارد یعنی هر چه در طی روز کارهای شایسته از انسان سر بزند توفیقات انسان نیز برای اعمال خوب دیگر بیشتر فراهم می شود و هر چه به گناه آلوده شود توفیق اعمال خوب از وی سلب می گردد؛ لذا باید نسبت به این مسئله بسیار حساس بود تا به واسطه گناه، درک لذّت سحرخیزی را از دست نداد. کم معرفتی یکی از مهم ترین عوامل معنوی که موجب می شود تا انسان نسبت به نماز صبح به سختی از خواب بیدار گردد، کم معرفتی نسبت به خداوند متعال و الطاف وی می باشد. پی نوشت: 1. ورام ابن ابی فراس، مجموعة ورام تنبیه الخواطر، مکتبه فقیه، قم، اول، ج1، ص47. منبع: www.porseman.org
عنوان سوال:

برای خواندن نماز صبح حوصله بلند شدن را ندارم آیا از نظر روایات راه حلی وجود دارد؟


پاسخ:

برخی از عوامل سلب توفیق از نماز صبح شامل موارد ذیل می باشد:
عدم برنامه ریزی
از مهم ترین عوامل مادی که مانع از توفیق درک نماز صبح می گردد فقدان برنامه ریزی و نظم در زندگی می باشد مانند فقدان برنامه ای منظم برای خواب و یا ایجاد مشغله های پراکنده و فراتر از توانایی های خود که نتیجه ای جز ایجاد خستگی مفرط ندارد. کسالت و تنبلی نیز اگر افزوده شود امر را تشدید می کند.
پرخوری
علتی دیگر برای خواب طولانی و سنگین، پرخوری در شب می باشد. حضرت عیسی علیه السلام خطاب به بنی اسرائیل فرمود: (ای بنی اسرائیل ! خوردن خود را زیاد نکنید، زیرا هر کس بر خوردن خود بیفزاید، بر خوابیدن خود هم می افزاید و هر کس که بر خواب خود بیفزاید، از نماز کم می گذارد (و در نتیجه) در زمره غافلان نوشته می شود)1. خوردن غذاهای نامناسب در شب نیز گاه موجب ترک نماز صبح خواهد شد، برخی از غذاها به گونه ای می باشند که اعصاب و بدن را سست می نمایند. لذا اگر شب ها از ماست، دوغ، کشک و مانند آن استفاده شود خواب بر انسان چیره می شود؛ و یا خوردن غذاهای چرب و سنگین موجب سنگینی خواب می گردد و این امور باعث می شود انسان برای بیدار شدن از خواب دچار مشکل گردد.
گناه
اعمال و رفتاری که انسان در طی روز انجام می دهد نقش بسیار مهمی در توفیق انسان نسبت به عبادات دارد یعنی هر چه در طی روز کارهای شایسته از انسان سر بزند توفیقات انسان نیز برای اعمال خوب دیگر بیشتر فراهم می شود و هر چه به گناه آلوده شود توفیق اعمال خوب از وی سلب می گردد؛ لذا باید نسبت به این مسئله بسیار حساس بود تا به واسطه گناه، درک لذّت سحرخیزی را از دست نداد.
کم معرفتی
یکی از مهم ترین عوامل معنوی که موجب می شود تا انسان نسبت به نماز صبح به سختی از خواب بیدار گردد، کم معرفتی نسبت به خداوند متعال و الطاف وی می باشد.
پی نوشت:
1. ورام ابن ابی فراس، مجموعة ورام تنبیه الخواطر، مکتبه فقیه، قم، اول، ج1، ص47.
منبع: www.porseman.org





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین