نوجوان 15 ساله‌ام اصلاً انتقاد پذیر نیست و در برابر کوچک‌ترین انتقادها اشک می‌ریزد برای مواجه با این مشکل چه کنم؟
انتقاد پذیری، سخت، و در دوران بلوغ به جهت التهاب‌های این دوران و زود رنجی نوجوان، سخت تر است؛ به همین جهت با کوچک‌ترین انتقاد شما، در چشمانش اشک جمع‌می‌شود و بعض گلویش را می‌فشرد؛ پس بکوشید به جای انتقاد بیشتر از تربیت خاموش، یعنی سکوت و نگاه (ر. ک: ص 36و 37) استفاده کنید. سکوت شما در برابر بدرفتاری او که نشان دهندة کرامت شما است سبب سازندگی نوجوانتان خواهد شد. در صورت امکان از شیوه (به در بگو، دیوار بشنود) استفاده کنید تا از مقاومت روانی او کاسته شود. اگر مجبور می‌شوید به طور مستقیم اشکالات او را بگویید، نکات ذیل را رعایت کنید: ا- به کمترین مقدار بسنده کنید؛ چرا که امام علی (ع) فرمود: الا فْراطُ فِی الْمَلامَهِ یَشُبُّ نارَ اللجاجَة زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را شعله وری می‌سازد. 2- پیش از انتقاد، از او اجازه بگیرید. در صورتی که اجازه دهد مقاومت روانی‌اش از بین خواهد رفت و سخت شما را می‌پذیرد و اگر اجازه ندهد، خود دربارة رفتارهایش تفکر می‌کند و متوجه اشتباهش خواهد شد. 3- ابتدا نقاط مثبت او را بگویید. 4- به جای پیام (تو)، از پیام (من) استفاده کنید. در پیام (تو) (تو بی نظمی)، اشکال را متوجه فرزند می‌کنید؛ اما در پیام (من) (وقتی می‌بینم لباس‌هایت را می‌ریزی، ناراحت می‌شوم)، احساس خودتان را بیان می‌کنید که تأثیر افزون‌تری دارد. 5- از (رفتار) فرزندتان انتقاد کنید و (خودش) را به باد انتقاد نگیرید. www.morsalat.com
عنوان سوال:

نوجوان 15 ساله‌ام اصلاً انتقاد پذیر نیست و در برابر کوچک‌ترین انتقادها اشک می‌ریزد برای مواجه با این مشکل چه کنم؟


پاسخ:

انتقاد پذیری، سخت، و در دوران بلوغ به جهت التهاب‌های این دوران و زود رنجی نوجوان، سخت تر است؛ به همین جهت با کوچک‌ترین انتقاد شما، در چشمانش اشک جمع‌می‌شود و بعض گلویش را می‌فشرد؛ پس بکوشید به جای انتقاد بیشتر از تربیت خاموش، یعنی سکوت و نگاه (ر. ک: ص 36و 37) استفاده کنید.
سکوت شما در برابر بدرفتاری او که نشان دهندة کرامت شما است سبب سازندگی نوجوانتان خواهد شد.
در صورت امکان از شیوه (به در بگو، دیوار بشنود) استفاده کنید تا از مقاومت روانی او کاسته شود.
اگر مجبور می‌شوید به طور مستقیم اشکالات او را بگویید، نکات ذیل را رعایت کنید:
ا- به کمترین مقدار بسنده کنید؛ چرا که امام علی (ع) فرمود:
الا فْراطُ فِی الْمَلامَهِ یَشُبُّ نارَ اللجاجَة
زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را شعله وری می‌سازد.
2- پیش از انتقاد، از او اجازه بگیرید. در صورتی که اجازه دهد مقاومت روانی‌اش از بین خواهد رفت و سخت شما را می‌پذیرد و اگر اجازه ندهد، خود دربارة رفتارهایش تفکر می‌کند و متوجه اشتباهش خواهد شد.
3- ابتدا نقاط مثبت او را بگویید.
4- به جای پیام (تو)، از پیام (من) استفاده کنید. در پیام (تو) (تو بی نظمی)، اشکال را متوجه فرزند می‌کنید؛ اما در پیام (من) (وقتی می‌بینم لباس‌هایت را می‌ریزی، ناراحت می‌شوم)، احساس خودتان را بیان می‌کنید که تأثیر افزون‌تری دارد.
5- از (رفتار) فرزندتان انتقاد کنید و (خودش) را به باد انتقاد نگیرید.
www.morsalat.com





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین