علاقه به موسیقی ذاتا یک امر نامطلوب نیست .موسیقی انواع مختلفی دارد و باید از آن نوعی که فقها و علماء دین حرام می دانند، اجتناب کرد. پس به جای این که او را از این علاقه منصرف کنید او را به موسیقی نوع حلال آن تشویق کنید تا به تدریج گرفتار گناه و خطا و ورود به عرصه و محدوده نوع حرام آن نشود. بنابراین اگر محدوده این دو نوع موسیقی برایتان روشن شود و با گفتگوی دوستانه و صمیمانه و در یک فضای عاطفی وی را به این سمت هدایت کنید خواهید توانست به یک توافق دست یابید و بگو و مگوهای بین شما و همسرتان کاسته خواهد شد. در این مسیر مناسب است به نکات راهبردی زیر توجه فرمایند:
1. هرگز وی را سرزنش نکنید و از طریق نکوهش و سرزنش نخواسته باشید افکار و اندیشه های خود را به وی منتقل و یا تحمیل کنید.
2. در فضای عاطفی و دوستانه به بحث علمی بپردازید و از مطالبی که برایتان ارسال شده یا منابعی که معرفی شده است کمک بگیرید و در صورت لزوم به کارشناس مورد اعتمادتان به شکل حضوری مراجعه کنید.
لازم به ذکر است نخواسته باشید او را در بحث و گفتگو محکوم کنید بلکه به قصد روشن شدن مسأله به گفتگو بپردازید و هر زمان که احساس کردید تا حدودی قانع شد و یا ساکت شد، بحث را تمام شده تلقی کنید ولی تصریح نشود که پس حق با من است و یا از این نتیجه گیری های صریح که طرف مقابل احساس ضعف کنید و خدای نکرده به گونه ای به لجبازی منتهی نشود.
3. بیش از آن که او را طرد کنید و نقطه نظراتش را رد کنید وی را تأیید کنید و به تدریج در این گفتگوها و مباحثات، نقطه نظرات خود را مطرح نمایید. نه آن که از همان ابتدا موضع کاملا مخالف بگیرید.
4. از برخی موسیقی های مجاز (که واقعا مجاز است و هیچ گونه شبهه ای ندارد و مطابق نظر مرجع تقلیدتان هست) استفاده کنید.
5. گاهی می توان از روش بی توجهی استفاده کنید یعنی برای مدت زمان خاصی مثلا یکی دو ماه اصلا در این باره با وی مشاجره و حتی گفتگو نکنید و نسبت به آن بی تفاوت باشید. شاید حساسیت زیاد شما باعث اظهار تمایل و علاقه وی به این موضوع است (البته باید این مطلب ریشه یابی شود و امتحان کنید که اگر روش موفقی است و شما را به نتیجه می رساند از آن استفاده کنید).
www.morsalat.com
