کودکان
وظیفه والدین در مقابل درخواست پول توسط کودکان از آنها چیست؟
این تجربه را همه ی والدین دارند؛ همراه کودکشان برای خرید به‌آرامی وارد مغازه‌ای می‌شوند اما با عصبانیت، ناراحتی و حتی گاهی اوقات با دعوا از مغازه بیرون می‌آیند. داستان روشن است؛ کودک اصرار به خرید چیزی دارد که والدین برنامه‌ای برای آن ندارند. در برابر گریه و بیرون نیامدن کودک از مغازه، تنها 2 راه برای والدین باقی می‌ماند؛ یا شکست را بپذیرند و چیزی را که خواسته برایش بخرند، یا اینکه سر حرف خودشان بایستند که این هم به نوعی شکست است. آنها بدون خرید آن کالا از مغازه بیرون می‌آیند اما با اعصابی خرد که ناراحتی آن ممکن است تا ساعت‌ها نیز ادامه یابد. پول توجیبی، راهی است که والدین این دوره و زمانه، برای مستقل کردن فرزندان‌شان، و یاد دادن ارزش و اهمیت پول به آنها، انتخاب کردهاند؛ راهی که شاید خیلی از والدین تجربه ی استفاده از آن را دارند ، اما چون از ظرافت‌های آن بی‌اطلاع‌اند، نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرند ، بلکه آن به دردسری جدید تبدیل می‌شود. زمانی بچه‌ها تابستان‌ها سر کار موقتی می‌رفتند و پول مختصری در می‌آوردند. با این پول شاید چیزهای زیادی نمی‌توانستند بخرند اما کمترین تاثیر آن، این بود که قدر پول را می‌فهمیدند. اما امان از بچه‌های این دوره و زمانه که انگار جز توقع، چیز دیگری بلد نیستند؛ انتظاراتی بی‌انتها از والدین تا آنچه را آنها می‌خواهند بخرند. در این نوشته می‌خواهیم راه‌حلی برای این مشکل معرفی کنیم. پول توجیبی، همان پولی‌است که قرار است به صورتی منظم، روزانه، هفتگی یا ماهانه به بچه‌ها داده‌شود اما هدف از آن، این‌است که بچه‌ها آن وسایلی را که خارج از برنامه می‌خواهند تهیه کنند، با پول خودشان بخرند یا حداقل در خرید آن، مشارکت داشته باشند. از کی شروع کنیم؟ یک سؤال مهم درباره پول توجیبی این است که دادن آن را از چه سنی شروع کنیم؟ روان‌شناسان معتقدند سن مناسب برای شروع، 3سالگی است، چرا که در این سن بچه‌ها به صورتی کلی با مفهوم پول آشنا شده‌اند و به این درک رسیده‌اند که برای خرید هر کالایی باید پول داشت. دیرتر شروع کردن این برنامه، ممکن است باعث جاافتادن عاداتی در کودک شما بشود که ترک آنها خود انرژی زیادی را می‌طلبد. کی و چطور به بچه‌ها پول بدهیم ؟ به نظر شما مسئولیت دادن پول توجیبی با چه کسی است؟ پدر یا مادر؟ در این مورد توصیه می‌شود همان شکل سنتی آن حفظ شود؛ یعنی پدر به بچه‌ها پول بدهد، اما به این موضوع توجه شود که زمانی که پدر به بچه‌ها پول می‌دهد، مادر نیز حتما حضور داشته باشد تا این حس به کودک منتقل شود که پدر مسئول دادن پول است ولی این پول از طرف پدر و مادر داده می‌شود. برای بچه‌های کم‌سن این پول باید به صورت روزانه داده شود چرا که در این سن بچه‌ها توانایی برنامه‌ریزی‌های بلندمدت را ندارند، اما با افزایش سن و با ورود کودکتان به سن مدرسه این پول می‌تواند به صورت هفتگی داده شود و با ورود او به راهنمایی یعنی سنی که دیگر می‌تواند برنامه‌ریزی ماهانه انجام دهد، این پول به‌صورت ماهانه داده می‌شود و این روند تا زمانی که او بتواند خود به سر کار برود، ادامه می‌یابد. اما اینکه میزان این پول توجیبی چقدر باید باشد، به شرایط گوناگون بستگی دارد. مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده، سن کودک است. مقدار پول بسته به سن کودک تعیین می‌شود. در 3 سالگی و در شرایط اقتصادی حاضر، به نظر می‌رسد که 150 تومان به صورت روزانه کافی باشد چرا که با این پول کودک شما اگر بخواهد خوراکی مختصری برای خودش بخرد، می‌تواند این کار را انجام دهد و در عین‌حال، در صورتی که بخواهد اسباب‌بازی و یا وسایل کوچکی را بخرد با پس‌انداز یکی دو هفته‌ای از عهده ی آن برمی‌آید. با هر سال روز تولد نیز به این میزان درصدی اضافه می‌شود. آن خرس خیلی گنده را می‌خواهم ممکن است کودک شما بخواهد وسیله‌ای را بخرد که گران باشد و اگر قرار به پس‌انداز‌کردن باشد، لازم شود که او هفته‌ها و یا حتی ماه‌ها این کار را انجام دهد؛ در این مورد برخورد ما چگونه باید باشد؟ باید توجه داشته باشیم که هدف از دادن پول توجیبی، جلب مشارکت کودک شماست و نه وارد کردن فشار به او. بنابراین در این مورد در صورتی که کودک 3 یا 4 ساله شما واقعا تمایل به خرید آن کالا را دارد و برای این کار نیز در حال پس‌انداز کردن پولش به صورتی کامل است، بعد از یک هفته یا حداکثر 10روز شما می‌توانید به عنوان تشویقی برای موفقیت او در پس‌انداز، بقیه پول مورد نیاز را به او بدهید. اما در صورتی که وسیله‌ای را می‌خواهد ولی در عین‌حال نمی‌تواند از خرید روزانه خوراکی نیز دل بکند و در نتیجه پس‌اندازی ندارد، لزومی ندارد در این مورد به او کمک کنید.البته گاهی اوقات خود کودک با پس‌انداز کردن یکی دو هفته‌ای توانایی خرید آن کالا را پیدا می‌کند. در این مواقع، پیشنهاد می‌شود برای تشویق کودک در مدتی که پولش را جمع می‌کند یکی دو بار خوراکی مورد علاقه‌اش را که معمولا خودش با پول توجیبی آن را می‌خریده به عنوان جایزه برایش بخرید. البته با افزایش سن کودک، مدت‌زمانی که او می‌تواند پولش را پس‌انداز کند- و در عین‌حال نیازی به کمک شما نداشته‌باشد- افزایش می‌یابد. به‌عنوان مثال، در حدود 6-5 سالگی مدت‌زمان انتظار کودک شما نباید بیشتر از 2 هفته باشد اما در سنین دبستان این میزان می‌تواند به 3 هفته و در سال‌های پایانی آن به یک‌ماه افزایش یابد. در راهنمایی، مدت زمان انتظار می‌تواند تا 2 ماه نیز ادامه یابد و در دبیرستان این زمان تا 4 ماه نیز قابل تمدید است و در سال‌های بعد از آن، ممکن است لازم باشد فرزند شما تا 6 ماه پولش را به شکلی کامل پس‌انداز کند تا بعد بتواند تا حدی روی کمک مالی شما حساب کند. به‌عنوان نکته پایانی، لازم است بر این نکته تأکید شود که هدف از پیاده‌کردن این برنامه، آموزش به بچه‌هاست؛اینکه کودکان ما بیاموزند برای رسیدن به لذتی بیشتر، لازم است از لذت‌های کوچک و آنی بگذرند و در عین‌حال برای خواسته‌های خودشان هزینه کنند و اینکه موفقیت بچه‌ها در پس‌انداز کردن و خرید آنچه می‌خواهند، در رسیدن به این هدف نقش بسیار مهمی دارد. پس با بچه‌ها برخوردهایی تند و خیلی سخت‌گیرانه نداشته باشید و گاهی - البته فقط گاهی – به آنها کمک مالی کنید تا با کسب موفقیت در این زمینه، اعتماد به نفسشان نیز آسیب نبیند. www.eporsesh.com
این تجربه را همه ی والدین دارند؛ همراه کودکشان برای خرید به‌آرامی وارد مغازه‌ای می‌شوند اما با عصبانیت، ناراحتی و حتی گاهی اوقات با دعوا از مغازه بیرون می‌آیند. داستان روشن است؛ کودک اصرار به خرید چیزی دارد که والدین برنامه‌ای برای آن ندارند. در برابر گریه و بیرون نیامدن کودک از مغازه، تنها 2 راه برای والدین باقی می‌ماند؛ یا شکست را بپذیرند و چیزی را که خواسته برایش بخرند، یا اینکه سر حرف خودشان بایستند که این هم به نوعی شکست است. آنها بدون خرید آن کالا از مغازه بیرون می‌آیند اما با اعصابی خرد که ناراحتی آن ممکن است تا ساعت‌ها نیز ادامه یابد. پول توجیبی، راهی است که والدین این دوره و زمانه، برای مستقل کردن فرزندان‌شان، و یاد دادن ارزش و اهمیت پول به آنها، انتخاب کردهاند؛ راهی که شاید خیلی از والدین تجربه ی استفاده از آن را دارند ، اما چون از ظرافت‌های آن بی‌اطلاع‌اند، نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرند ، بلکه آن به دردسری جدید تبدیل می‌شود. زمانی بچه‌ها تابستان‌ها سر کار موقتی می‌رفتند و پول مختصری در می‌آوردند. با این پول شاید چیزهای زیادی نمی‌توانستند بخرند اما کمترین تاثیر آن، این بود که قدر پول را می‌فهمیدند. اما امان از بچه‌های این دوره و زمانه که انگار جز توقع، چیز دیگری بلد نیستند؛ انتظاراتی بی‌انتها از والدین تا آنچه را آنها می‌خواهند بخرند. در این نوشته می‌خواهیم راه‌حلی برای این مشکل معرفی کنیم. پول توجیبی، همان پولی‌است که قرار است به صورتی منظم، روزانه، هفتگی یا ماهانه به بچه‌ها داده‌شود اما هدف از آن، این‌است که بچه‌ها آن وسایلی را که خارج از برنامه می‌خواهند تهیه کنند، با پول خودشان بخرند یا حداقل در خرید آن، مشارکت داشته باشند. از کی شروع کنیم؟ یک سؤال مهم درباره پول توجیبی این است که دادن آن را از چه سنی شروع کنیم؟ روان‌شناسان معتقدند سن مناسب برای شروع، 3سالگی است، چرا که در این سن بچه‌ها به صورتی کلی با مفهوم پول آشنا شده‌اند و به این درک رسیده‌اند که برای خرید هر کالایی باید پول داشت. دیرتر شروع کردن این برنامه، ممکن است باعث جاافتادن عاداتی در کودک شما بشود که ترک آنها خود انرژی زیادی را می‌طلبد. کی و چطور به بچه‌ها پول بدهیم ؟ به نظر شما مسئولیت دادن پول توجیبی با چه کسی است؟ پدر یا مادر؟ در این مورد توصیه می‌شود همان شکل سنتی آن حفظ شود؛ یعنی پدر به بچه‌ها پول بدهد، اما به این موضوع توجه شود که زمانی که پدر به بچه‌ها پول می‌دهد، مادر نیز حتما حضور داشته باشد تا این حس به کودک منتقل شود که پدر مسئول دادن پول است ولی این پول از طرف پدر و مادر داده می‌شود. برای بچه‌های کم‌سن این پول باید به صورت روزانه داده شود چرا که در این سن بچه‌ها توانایی برنامه‌ریزی‌های بلندمدت را ندارند، اما با افزایش سن و با ورود کودکتان به سن مدرسه این پول می‌تواند به صورت هفتگی داده شود و با ورود او به راهنمایی یعنی سنی که دیگر می‌تواند برنامه‌ریزی ماهانه انجام دهد، این پول به‌صورت ماهانه داده می‌شود و این روند تا زمانی که او بتواند خود به سر کار برود، ادامه می‌یابد. اما اینکه میزان این پول توجیبی چقدر باید باشد، به شرایط گوناگون بستگی دارد. مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده، سن کودک است. مقدار پول بسته به سن کودک تعیین می‌شود. در 3 سالگی و در شرایط اقتصادی حاضر، به نظر می‌رسد که 150 تومان به صورت روزانه کافی باشد چرا که با این پول کودک شما اگر بخواهد خوراکی مختصری برای خودش بخرد، می‌تواند این کار را انجام دهد و در عین‌حال، در صورتی که بخواهد اسباب‌بازی و یا وسایل کوچکی را بخرد با پس‌انداز یکی دو هفته‌ای از عهده ی آن برمی‌آید. با هر سال روز تولد نیز به این میزان درصدی اضافه می‌شود. آن خرس خیلی گنده را می‌خواهم ممکن است کودک شما بخواهد وسیله‌ای را بخرد که گران باشد و اگر قرار به پس‌انداز‌کردن باشد، لازم شود که او هفته‌ها و یا حتی ماه‌ها این کار را انجام دهد؛ در این مورد برخورد ما چگونه باید باشد؟ باید توجه داشته باشیم که هدف از دادن پول توجیبی، جلب مشارکت کودک شماست و نه وارد کردن فشار به او. بنابراین در این مورد در صورتی که کودک 3 یا 4 ساله شما واقعا تمایل به خرید آن کالا را دارد و برای این کار نیز در حال پس‌انداز کردن پولش به صورتی کامل است، بعد از یک هفته یا حداکثر 10روز شما می‌توانید به عنوان تشویقی برای موفقیت او در پس‌انداز، بقیه پول مورد نیاز را به او بدهید. اما در صورتی که وسیله‌ای را می‌خواهد ولی در عین‌حال نمی‌تواند از خرید روزانه خوراکی نیز دل بکند و در نتیجه پس‌اندازی ندارد، لزومی ندارد در این مورد به او کمک کنید.البته گاهی اوقات خود کودک با پس‌انداز کردن یکی دو هفته‌ای توانایی خرید آن کالا را پیدا می‌کند. در این مواقع، پیشنهاد می‌شود برای تشویق کودک در مدتی که پولش را جمع می‌کند یکی دو بار خوراکی مورد علاقه‌اش را که معمولا خودش با پول توجیبی آن را می‌خریده به عنوان جایزه برایش بخرید. البته با افزایش سن کودک، مدت‌زمانی که او می‌تواند پولش را پس‌انداز کند- و در عین‌حال نیازی به کمک شما نداشته‌باشد- افزایش می‌یابد. به‌عنوان مثال، در حدود 6-5 سالگی مدت‌زمان انتظار کودک شما نباید بیشتر از 2 هفته باشد اما در سنین دبستان این میزان می‌تواند به 3 هفته و در سال‌های پایانی آن به یک‌ماه افزایش یابد. در راهنمایی، مدت زمان انتظار می‌تواند تا 2 ماه نیز ادامه یابد و در دبیرستان این زمان تا 4 ماه نیز قابل تمدید است و در سال‌های بعد از آن، ممکن است لازم باشد فرزند شما تا 6 ماه پولش را به شکلی کامل پس‌انداز کند تا بعد بتواند تا حدی روی کمک مالی شما حساب کند. به‌عنوان نکته پایانی، لازم است بر این نکته تأکید شود که هدف از پیاده‌کردن این برنامه، آموزش به بچه‌هاست؛اینکه کودکان ما بیاموزند برای رسیدن به لذتی بیشتر، لازم است از لذت‌های کوچک و آنی بگذرند و در عین‌حال برای خواسته‌های خودشان هزینه کنند و اینکه موفقیت بچه‌ها در پس‌انداز کردن و خرید آنچه می‌خواهند، در رسیدن به این هدف نقش بسیار مهمی دارد. پس با بچه‌ها برخوردهایی تند و خیلی سخت‌گیرانه نداشته باشید و گاهی - البته فقط گاهی – به آنها کمک مالی کنید تا با کسب موفقیت در این زمینه، اعتماد به نفسشان نیز آسیب نبیند. www.eporsesh.com
پاسخ:
این تجربه را همه ی والدین دارند؛ همراه کودکشان برای خرید به‌آرامی وارد مغازه‌ای می‌شوند اما با عصبانیت، ناراحتی و حتی گاهی اوقات با دعوا از مغازه بیرون می‌آیند.
داستان روشن است؛ کودک اصرار به خرید چیزی دارد که والدین برنامه‌ای برای آن ندارند. در برابر گریه و بیرون نیامدن کودک از مغازه، تنها 2 راه برای والدین باقی می‌ماند؛ یا شکست را بپذیرند و چیزی را که خواسته برایش بخرند، یا اینکه سر حرف خودشان بایستند که این هم به نوعی شکست است. آنها بدون خرید آن کالا از مغازه بیرون می‌آیند اما با اعصابی خرد که ناراحتی آن ممکن است تا ساعت‌ها نیز ادامه یابد.
پول توجیبی، راهی است که والدین این دوره و زمانه، برای مستقل کردن فرزندان‌شان، و یاد دادن ارزش و اهمیت پول به آنها، انتخاب کردهاند؛ راهی که شاید خیلی از والدین تجربه ی استفاده از آن را دارند ، اما چون از ظرافت‌های آن بی‌اطلاع‌اند، نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرند ، بلکه آن به دردسری جدید تبدیل می‌شود.
زمانی بچه‌ها تابستان‌ها سر کار موقتی می‌رفتند و پول مختصری در می‌آوردند. با این پول شاید چیزهای زیادی نمی‌توانستند بخرند اما کمترین تاثیر آن، این بود که قدر پول را می‌فهمیدند. اما امان از بچه‌های این دوره و زمانه که انگار جز توقع، چیز دیگری بلد نیستند؛ انتظاراتی بی‌انتها از والدین تا آنچه را آنها می‌خواهند بخرند. در این نوشته می‌خواهیم راه‌حلی برای این مشکل معرفی کنیم.
پول توجیبی، همان پولی‌است که قرار است به صورتی منظم، روزانه، هفتگی یا ماهانه به بچه‌ها داده‌شود اما هدف از آن، این‌است که بچه‌ها آن وسایلی را که خارج از برنامه می‌خواهند تهیه کنند، با پول خودشان بخرند یا حداقل در خرید آن، مشارکت داشته باشند.
از کی شروع کنیم؟
یک سؤال مهم درباره پول توجیبی این است که دادن آن را از چه سنی شروع کنیم؟ روان‌شناسان معتقدند سن مناسب برای شروع، 3سالگی است، چرا که در این سن بچه‌ها به صورتی کلی با مفهوم پول آشنا شده‌اند و به این درک رسیده‌اند که برای خرید هر کالایی باید پول داشت.
دیرتر شروع کردن این برنامه، ممکن است باعث جاافتادن عاداتی در کودک شما بشود که ترک آنها خود انرژی زیادی را می‌طلبد.
کی و چطور به بچه‌ها پول بدهیم ؟
به نظر شما مسئولیت دادن پول توجیبی با چه کسی است؟ پدر یا مادر؟ در این مورد توصیه می‌شود همان شکل سنتی آن حفظ شود؛ یعنی پدر به بچه‌ها پول بدهد، اما به این موضوع توجه شود که زمانی که پدر به بچه‌ها پول می‌دهد، مادر نیز حتما حضور داشته باشد تا این حس به کودک منتقل شود که پدر مسئول دادن پول است ولی این پول از طرف پدر و مادر داده می‌شود.
برای بچه‌های کم‌سن این پول باید به صورت روزانه داده شود چرا که در این سن بچه‌ها توانایی برنامه‌ریزی‌های بلندمدت را ندارند، اما با افزایش سن و با ورود کودکتان به سن مدرسه این پول می‌تواند به صورت هفتگی داده شود و با ورود او به راهنمایی یعنی سنی که دیگر می‌تواند برنامه‌ریزی ماهانه انجام دهد، این پول به‌صورت ماهانه داده می‌شود و این روند تا زمانی که او بتواند خود به سر کار برود، ادامه می‌یابد.
اما اینکه میزان این پول توجیبی چقدر باید باشد، به شرایط گوناگون بستگی دارد. مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده، سن کودک است. مقدار پول بسته به سن کودک تعیین می‌شود.
در 3 سالگی و در شرایط اقتصادی حاضر، به نظر می‌رسد که 150 تومان به صورت روزانه کافی باشد چرا که با این پول کودک شما اگر بخواهد خوراکی مختصری برای خودش بخرد، می‌تواند این کار را انجام دهد و در عین‌حال، در صورتی که بخواهد اسباب‌بازی و یا وسایل کوچکی را بخرد با پس‌انداز یکی دو هفته‌ای از عهده ی آن برمی‌آید. با هر سال روز تولد نیز به این میزان درصدی اضافه می‌شود.
آن خرس خیلی گنده را می‌خواهم
ممکن است کودک شما بخواهد وسیله‌ای را بخرد که گران باشد و اگر قرار به پس‌انداز‌کردن باشد، لازم شود که او هفته‌ها و یا حتی ماه‌ها این کار را انجام دهد؛ در این مورد برخورد ما چگونه باید باشد؟
باید توجه داشته باشیم که هدف از دادن پول توجیبی، جلب مشارکت کودک شماست و نه وارد کردن فشار به او. بنابراین در این مورد در صورتی که کودک 3 یا 4 ساله شما واقعا تمایل به خرید آن کالا را دارد و برای این کار نیز در حال پس‌انداز کردن پولش به صورتی کامل است، بعد از یک هفته یا حداکثر 10روز شما می‌توانید به عنوان تشویقی برای موفقیت او در پس‌انداز، بقیه پول مورد نیاز را به او بدهید.
اما در صورتی که وسیله‌ای را می‌خواهد ولی در عین‌حال نمی‌تواند از خرید روزانه خوراکی نیز دل بکند و در نتیجه پس‌اندازی ندارد، لزومی ندارد در این مورد به او کمک کنید.البته گاهی اوقات خود کودک با پس‌انداز کردن یکی دو هفته‌ای توانایی خرید آن کالا را پیدا می‌کند.
در این مواقع، پیشنهاد می‌شود برای تشویق کودک در مدتی که پولش را جمع می‌کند یکی دو بار خوراکی مورد علاقه‌اش را که معمولا خودش با پول توجیبی آن را می‌خریده به عنوان جایزه برایش بخرید. البته با افزایش سن کودک، مدت‌زمانی که او می‌تواند پولش را پس‌انداز کند- و در عین‌حال نیازی به کمک شما نداشته‌باشد- افزایش می‌یابد.
به‌عنوان مثال، در حدود 6-5 سالگی مدت‌زمان انتظار کودک شما نباید بیشتر از 2 هفته باشد اما در سنین دبستان این میزان می‌تواند به 3 هفته و در سال‌های پایانی آن به یک‌ماه افزایش یابد. در راهنمایی، مدت زمان انتظار می‌تواند تا 2 ماه نیز ادامه یابد و در دبیرستان این زمان تا 4 ماه نیز قابل تمدید است و در سال‌های بعد از آن، ممکن است لازم باشد فرزند شما تا 6 ماه پولش را به شکلی کامل پس‌انداز کند تا بعد بتواند تا حدی روی کمک مالی شما حساب کند.
به‌عنوان نکته پایانی، لازم است بر این نکته تأکید شود که هدف از پیاده‌کردن این برنامه، آموزش به بچه‌هاست؛اینکه کودکان ما بیاموزند برای رسیدن به لذتی بیشتر، لازم است از لذت‌های کوچک و آنی بگذرند و در عین‌حال برای خواسته‌های خودشان هزینه کنند و اینکه موفقیت بچه‌ها در پس‌انداز کردن و خرید آنچه می‌خواهند، در رسیدن به این هدف نقش بسیار مهمی دارد.
پس با بچه‌ها برخوردهایی تند و خیلی سخت‌گیرانه نداشته باشید و گاهی - البته فقط گاهی – به آنها کمک مالی کنید تا با کسب موفقیت در این زمینه، اعتماد به نفسشان نیز آسیب نبیند.
www.eporsesh.com
- [سایر] در مقابل رقابت طلبی کودکان وظیفه والدین چیست؟
- [سایر] وظیفه والدین در مقابل کودکان تازه وارد به خانواده چیست؟
- [سایر] وظیفه والدین در مقابل استعداد هنری کودکان چیست؟
- [سایر] وظیفه والدین در قبال پرسش های کودکان درباره مسائل دینی چیست؟
- [سایر] شیوه مناسب برخورد والدین با کودکان چیست؟
- [سایر] کلیدهای والدین برای تربیت موفق کودکان چیست؟
- [سایر] شیوه برخورد ومدیریت صحیح والدین باسؤالات کودکان چیست؟
- [سایر] کلیدهای موفق والدین برای تربیت موفق کودکان چیست؟
- [سایر] دانایی والدین چه نقشی در تربیت بهتر کودکان دارد؟
- [سایر] والدین چگونه ازناهنجاریهای رفتاری کودکان در آینده جلوگیری نمایند؟
- [آیت الله مظاهری] مکروه است انسان از مستحق درخواست کند که زکاتی را که از او گرفته به او بفروشد، مگر اینکه خود مستحق درخواست فروش کند.
- [آیت الله اردبیلی] ردّ کسی که درخواست کمک کرده و نیز درخواست کمک از دیگران بدون داشتن نیاز، شدیدا کراهت دارد و گاهی جایز نیست.
- [آیت الله جوادی آملی] .اگر کالای خریداری شده، کلّی در ذمّه نبوده و از قبل معیوب بوده و خریدار از عیب سابق آن آگاه نبوده و پس از معامله هم هیچ عیبی ندیده است مثلاً اتومبیل معیوبِ پیش از معامله, پس از تحویل به خریدار آسیبی ندید در این صورت, مشتری می‌تواند یکی از سه کار را انجام دهد: 1 .معامله را بدون درخواست چیزی امضا کند؛ 2 .معامله را به هم بزند؛ 3 .معامله را با گرفتن مقداری از پول که نسبت بین قیمت کالای صحیح و معیوب است(ارش) امضا نماید؛ برای مثال, اگر قیمت سالم آن پنجاه تومان و ارزش معیوب آن چهل تومان است، چون تفاوت چهل و پنجاه, به یکپنجم است, خریدار می‌تواند یکپنجمِ پولی را که به فروشنده داد, برگرداند و اگر کالا در دست خریدار تغیّر یافت, خریدار نمی‌تواند معامله را به هم بزند, بلکه فقط یکی از دو کار را می‌تواند انجام دهد: 1 .امضای داد و ستد بدون درخواست چیزی؛ 2 .امضای آن با درخواست همان تفاوت یادشده.
- [آیت الله سیستانی] اگر در صیغه قرض برای پرداخت آن مدتی قرار دهند ، چنانچه تعیین مدت به درخواست بدهکار ، یا به در خواست هر دو طرف باشد ، طلبکار نمی‌تواند پیش از تمام شدن آن مدت طلب خود را مطالبه کند ، ولی اگر تعیین مدت به درخواست طلبکار بوده ، یا اصلاً برای پرداخت بدهی ، مدتی تعیین نشده است ، طلبکار می‌تواند هر وقت بخواهد طلب خود را مطالبه نماید .
- [آیت الله سبحانی] معامله با بچه نابالغ باطل است، اگر چه پدر یا جد آن بچه به او اجازه داده باشند که معامله کند، ولی اگر بچه ممیز باشد و چیز کم قیمتی را که معامله آن برای بچه ها متعارف است معامله کند اشکال ندارد، بنابراین معامله با پول مختصری که بچه ها از والدین برای خرید شیرینی و غیره می گیرند، اشکال ندارد و نیز اگر طفل وکیل در اجرای صیغه معامله یا وسیله باشد که پول را به فروشنده بدهد و جنس را به خریدار برساند، یا جنس را به خریدار بدهد و پول را بفروشنده برساند، چون واقعاً دو نفر بالغ با یکدیگر معامله کرده اند معامله صحیح است، ولی باید فروشنده و خریدار یقین داشته باشند که طفل جنس و پول را به صاحب آن می رساند.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است برای دادن زکات، اهل علم و کمال را بر غیر آنان و کسانی را که اهل درخواست نیستند بر اهل درخواست مقدّم بدارد؛ ولی اگر دادن زکات به فقیری از جهت دیگری بهتر باشد، مستحب است زکات را به او بدهد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی بدون خواندن صیغه برای انجام دادن کاری اجیر شود همین که با درخواست طرف معامله، مشغول کار شود اجاره صحیح است.
- [آیت الله بهجت] گرفتن پول از بانکهای غیر اسلامی مانند بانکهای کشورهای کفر، چه دولتی باشد و چه شخصی جایز است، ولی نه به‌عنوان قرض؛ و تصرف در آن احتیاج به اجازه حاکم شرع و یا وکیل او ندارد، مگر آنکه مال مسلمانی در بانک کفار باشد که باید نسبت به سهم آن مسلمان به وظیفه مخصوصی که در مورد بانکهای کشورهای اسلامی گفته شد عمل نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] همه شرائطی که در امام جماعت لازم است باید در امام جمعه هم باشد مانند: عقل، ایمان، حلال زادگی و عدالت. ولی امامت کودکان و زنان در نماز جمعه جائز نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] همة شرائطی که در امام جماعت لازم است باید در امام جمعه هم باشد مانند عقل ، ایمان حلال زادگی و عدالت . ولی امامت کودکان و زنان در نماز جمعه جائز نیست اگر چه در نمازهای دیگر برای خودشان جائز است .