فرزندم در دبستان خجالت می‌کشد و به جهت کمرویی، در فعالیت‌های گروهی شرکت نمی‌کند. علل کمرویی و راه‌های درمان آن چیست؟
کمرویی، یکی از مشکلات جدی برخی کودکان و نوجوانان است و اگر درمان نشود، به نوعی بیماری روانی (معلولیت اجتماعی) تبدیل خواهد شد. یکی از مهم‌ترین عوامل شکوفا نشدن استعدادهای کودکان و نوجوانان، کمرویی است. علل 1. انتقال از والدین: برخلاف تصور برخی که کمرویی، ارثی است، این گونه نیست؛ بلکه در واقع از والدین به کودک (منتقل)می‌شود. به والدین کمرو توصیه می‌کنم برای جلوگیری از این انتقال، با تمرین و تلقین، خود را وارد صحنه‌های گوناگون کنند و از کمرویی بپرهیزند. 2. سختگیری بیش از حد: وقتی در ادب، نظم، عبادت، تحصیل و... بسیار سخت بگیرید، فرزندتان دچار کمرویی می‌شود؛ زیرا همیشه او را واداشته‌اید که کارها را به بهترین شکل انجام دهد، و اکنون از این می‌ترسد که اگر وارد فعالیتی گروهی شود و به کاری دست زند نتواند آن را به بهترین وجه انجام دهد؛ بدین جهت وارد گروه نمی‌شود و از انجام فعالیت‌های گروهی گریزان است. توقع بیش از حد شما از کودک نیز همین مشکل را ایجاد می‌کند. 3. القائات نادرست: متأسفانه گاهی در جامعه و به ویژه در مدارس، کمرویی با ادب اشتباه می‌شود و کودک کمرو را بدین جهت که سخن نمی‌گوید و آزاری ندارد، با ادب می‌خوانند و با این القای نادرست، کمرویی را در او تثبیت می‌کنند. گاهی کمرویی دختران نیز با حیا اشتباه می‌شود؛ در حالی که حیا، صفتی بسیار پسندیده است و کمرویی ناپسند شمرده می‌شود و حیا و اجتماعی بودن برای دختران قابل جمع است. راه‌های درمان أ. فشارها و سختگیری‌ها را کم کنید و به فرزندتان آزادی نسبی بدهید. ب. اگر فرزند شما اشتباهی کرد، با روی گشاده آن اشتباه را بپذیرید تا از اشتباه کردن نترسد. ج. در مهمانی‌ها و برای امور منزل به او مسؤولیت بدهید؛ مسؤولیت‌هایی از قبیل پرسیدن شماره تلفن از مخابرات، پرسش از شهرداری، خرید بلیت از گیشه‌ی فروش بلیت و.... د. نقاط مثبت او را به ویژه در جمع بگویید. ه. ارتباط او را با همسالان عادی و فعال بیشتر کنید. و. زمینه‌ی مشاهده‌ی برنامه‌هایی نمایشی را برایش فراهم سازید که در آن‌ها، قهرمان نمایش به رغم کمرویی، به کارهای بزرگ و گروهی دست می‌زند. ز. زمینه‌ی شرکت او را در برنامه‌های نمایشی مدرسه و پذیرفتن نقش‌های ساده‌ی بدون کلام (نگهبان) و فعالیت‌های گروهی فراهم سازید. منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
عنوان سوال:

فرزندم در دبستان خجالت می‌کشد و به جهت کمرویی، در فعالیت‌های گروهی شرکت نمی‌کند. علل کمرویی و راه‌های درمان آن چیست؟


پاسخ:

کمرویی، یکی از مشکلات جدی برخی کودکان و نوجوانان است و اگر درمان نشود، به نوعی بیماری روانی (معلولیت اجتماعی) تبدیل خواهد شد. یکی از مهم‌ترین عوامل شکوفا نشدن استعدادهای کودکان و نوجوانان، کمرویی است.
علل
1. انتقال از والدین: برخلاف تصور برخی که کمرویی، ارثی است، این گونه نیست؛ بلکه در واقع از والدین به کودک (منتقل)می‌شود. به والدین کمرو توصیه می‌کنم برای جلوگیری از این انتقال، با تمرین و تلقین، خود را وارد صحنه‌های گوناگون کنند و از کمرویی بپرهیزند.
2. سختگیری بیش از حد: وقتی در ادب، نظم، عبادت، تحصیل و... بسیار سخت بگیرید، فرزندتان دچار کمرویی می‌شود؛ زیرا همیشه او را واداشته‌اید که کارها را به بهترین شکل انجام دهد، و اکنون از این می‌ترسد که اگر وارد فعالیتی گروهی شود و به کاری دست زند نتواند آن را به بهترین وجه انجام دهد؛ بدین جهت وارد گروه نمی‌شود و از انجام فعالیت‌های گروهی گریزان است. توقع بیش از حد شما از کودک نیز همین مشکل را ایجاد می‌کند.
3. القائات نادرست: متأسفانه گاهی در جامعه و به ویژه در مدارس، کمرویی با ادب اشتباه می‌شود و کودک کمرو را بدین جهت که سخن نمی‌گوید و آزاری ندارد، با ادب می‌خوانند و با این القای نادرست، کمرویی را در او تثبیت می‌کنند. گاهی کمرویی دختران نیز با حیا اشتباه می‌شود؛ در حالی که حیا، صفتی بسیار پسندیده است و کمرویی ناپسند شمرده می‌شود و حیا و اجتماعی بودن برای دختران قابل جمع است.
راه‌های درمان
أ. فشارها و سختگیری‌ها را کم کنید و به فرزندتان آزادی نسبی بدهید.
ب. اگر فرزند شما اشتباهی کرد، با روی گشاده آن اشتباه را بپذیرید تا از اشتباه کردن نترسد.
ج. در مهمانی‌ها و برای امور منزل به او مسؤولیت بدهید؛ مسؤولیت‌هایی از قبیل پرسیدن شماره تلفن از مخابرات، پرسش از شهرداری، خرید بلیت از گیشه‌ی فروش بلیت و....
د. نقاط مثبت او را به ویژه در جمع بگویید.
ه. ارتباط او را با همسالان عادی و فعال بیشتر کنید.
و. زمینه‌ی مشاهده‌ی برنامه‌هایی نمایشی را برایش فراهم سازید که در آن‌ها، قهرمان نمایش به رغم کمرویی، به کارهای بزرگ و گروهی دست می‌زند.
ز. زمینه‌ی شرکت او را در برنامه‌های نمایشی مدرسه و پذیرفتن نقش‌های ساده‌ی بدون کلام (نگهبان) و فعالیت‌های گروهی فراهم سازید.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین