بیمار
مقابل سلامت و تندرستی را بیماری گویند. از آن در بابهای طهارت، صلات، زکات، صوم، اعتکاف، حج، جهاد، حجر، ضمان، وصیّت، نکاح، طلاق، اطعمه و اشربه، ارث، حدود، قصاص و دیات سخن رفته است.
با کودک بیمار خود چگونه رفتار کنیم؟
راهکارهای اولیه برای برخورد باکودک بیمار با محبت بیشتر خود، به کودک احساس امنیت بدهید. حس امنیت یک کودک از اعتماد درونی او نشات می‌گیرد. وقتی او بیمار است یا دچار صدمه‌ای شده، بدون او آن شور که باید، عمل نمی‌کند و این ممکن است منجر به احساس ناامنی در او شود. شما با محبت و توجه بیشتر، می‌توانید به این حس امنیت، نیرویی دوباره ببخشید. کودک را به ابراز هر نوع نگرانی تشویق کنید. احساس بیماری یا آسیب جسمی‌ممکن است هر نگرانی را در کودک برانگیزد. ترس از اینکه هیچ وقت بهبود نمی‌یابد یا عصبانیت از شما چون کمکش نمی‌کنید که زودتر خوب شود. افکار و احساسات او را طبق شرایط سنی‌اش درک کنید. گاهی اوقات، کودک این افکار و احساسات را به طور مستقیم بیان نمی‌کند بلکه از آنچه برای دوستش اتفاق افتاده حرف می‌زند یا از یک شخصیت داستانی تلویزیون سخن می‌گوید. کودک را تشویق کنید تا در مورد بیماری اش حرف بزند. شما ممکن است از یک کودکی که به راحتی حرف می‌زند، بخواهید که در مورد بیماری اش بگوید؛ لازم به ذکر است که شما باید از کودکان کوچکتر یا آنهایی که به درستی حرف نمی‌زنند نیز بخواهید که به عضو آسیب دیده یا ناراحت، اشاره کنند. طوری حرف نزنید که کودک بزرگتر، احساس بچگی کند یا با سوالات مکرر و اضافی در آن واحد منجر به گیجی او شوید. کمک کنید خود کودک بگوید چه می‌شود. می‌توانید با این پرسش شروع کنید: فکر می‌کنی چه خواهد شد؟ شاید او براساس دفعه قبلی که بیمار بوده یا آسیب جسمی‌داشته، انتظاراتی داشته باشد. در این صورت، به سادگی به او بگویید که باید انتظار چه چیزی را داشته باشد- چطور نزد یک دکتر، یا بیمارستان خواهد رفت- یا خیلی ساده استراحت کرده تاسرماخوردگی بهبود یابد. تا وقتی نپرسیده، اطلاعات اضافی به او ندهید. کودک را تشویق کنید تا احساسش را بازگو کند، بدین ترتیب گفتگوی شما دو جانبه و به صورت تبادل نظر خواهد بود نه یک سخنرانی یک جانبه. به کودک کمک کنید تا چشم اندازی مثبت داشته باشد. بااین پرسش آغاز کنید که فکر می‌کند چه زمانی خوب شده و چطور بهتر می‌شود. از افکار مثبت او حکایت کنید و با بیان کارهایی که می‌توانند در بهبود او نقشی داشته باشند، به کودک مایوس و ناامید کمک کنید، به عنوان مثال: استراحت کافی و خوردن. به او اطمینان دهید که در این راه همراه او خواهید بود.
راهکارهای اولیه برای برخورد باکودک بیمار با محبت بیشتر خود، به کودک احساس امنیت بدهید. حس امنیت یک کودک از اعتماد درونی او نشات می‌گیرد. وقتی او بیمار است یا دچار صدمه‌ای شده، بدون او آن شور که باید، عمل نمی‌کند و این ممکن است منجر به احساس ناامنی در او شود. شما با محبت و توجه بیشتر، می‌توانید به این حس امنیت، نیرویی دوباره ببخشید. کودک را به ابراز هر نوع نگرانی تشویق کنید. احساس بیماری یا آسیب جسمی‌ممکن است هر نگرانی را در کودک برانگیزد. ترس از اینکه هیچ وقت بهبود نمی‌یابد یا عصبانیت از شما چون کمکش نمی‌کنید که زودتر خوب شود. افکار و احساسات او را طبق شرایط سنی‌اش درک کنید. گاهی اوقات، کودک این افکار و احساسات را به طور مستقیم بیان نمی‌کند بلکه از آنچه برای دوستش اتفاق افتاده حرف می‌زند یا از یک شخصیت داستانی تلویزیون سخن می‌گوید. کودک را تشویق کنید تا در مورد بیماری اش حرف بزند. شما ممکن است از یک کودکی که به راحتی حرف می‌زند، بخواهید که در مورد بیماری اش بگوید؛ لازم به ذکر است که شما باید از کودکان کوچکتر یا آنهایی که به درستی حرف نمی‌زنند نیز بخواهید که به عضو آسیب دیده یا ناراحت، اشاره کنند. طوری حرف نزنید که کودک بزرگتر، احساس بچگی کند یا با سوالات مکرر و اضافی در آن واحد منجر به گیجی او شوید. کمک کنید خود کودک بگوید چه می‌شود. می‌توانید با این پرسش شروع کنید: فکر می‌کنی چه خواهد شد؟ شاید او براساس دفعه قبلی که بیمار بوده یا آسیب جسمی‌داشته، انتظاراتی داشته باشد. در این صورت، به سادگی به او بگویید که باید انتظار چه چیزی را داشته باشد- چطور نزد یک دکتر، یا بیمارستان خواهد رفت- یا خیلی ساده استراحت کرده تاسرماخوردگی بهبود یابد. تا وقتی نپرسیده، اطلاعات اضافی به او ندهید. کودک را تشویق کنید تا احساسش را بازگو کند، بدین ترتیب گفتگوی شما دو جانبه و به صورت تبادل نظر خواهد بود نه یک سخنرانی یک جانبه. به کودک کمک کنید تا چشم اندازی مثبت داشته باشد. بااین پرسش آغاز کنید که فکر می‌کند چه زمانی خوب شده و چطور بهتر می‌شود. از افکار مثبت او حکایت کنید و با بیان کارهایی که می‌توانند در بهبود او نقشی داشته باشند، به کودک مایوس و ناامید کمک کنید، به عنوان مثال: استراحت کافی و خوردن. به او اطمینان دهید که در این راه همراه او خواهید بود.
پاسخ:
راهکارهای اولیه برای برخورد باکودک بیمار
با محبت بیشتر خود، به کودک احساس امنیت بدهید. حس امنیت یک کودک از اعتماد درونی او نشات می‌گیرد. وقتی او بیمار است یا دچار صدمه‌ای شده، بدون او آن شور که باید، عمل نمی‌کند و این ممکن است منجر به احساس ناامنی در او شود. شما با محبت و توجه بیشتر، می‌توانید به این حس امنیت، نیرویی دوباره ببخشید.
کودک را به ابراز هر نوع نگرانی تشویق کنید. احساس بیماری یا آسیب جسمی‌ممکن است هر نگرانی را در کودک برانگیزد. ترس از اینکه هیچ وقت بهبود نمی‌یابد یا عصبانیت از شما چون کمکش نمی‌کنید که زودتر خوب شود. افکار و احساسات او را طبق شرایط سنی‌اش درک کنید. گاهی اوقات، کودک این افکار و احساسات را به طور مستقیم بیان نمی‌کند بلکه از آنچه برای دوستش اتفاق افتاده حرف می‌زند یا از یک شخصیت داستانی تلویزیون سخن می‌گوید. کودک را تشویق کنید تا در مورد بیماری اش حرف بزند. شما ممکن است از یک کودکی که به راحتی حرف می‌زند، بخواهید که در مورد بیماری اش بگوید؛ لازم به ذکر است که شما باید از کودکان کوچکتر یا آنهایی که به درستی حرف نمی‌زنند نیز بخواهید که به عضو آسیب دیده یا ناراحت، اشاره کنند. طوری حرف نزنید که کودک بزرگتر، احساس بچگی کند یا با سوالات مکرر و اضافی در آن واحد منجر به گیجی او شوید.
کمک کنید خود کودک بگوید چه می‌شود. می‌توانید با این پرسش شروع کنید: فکر می‌کنی چه خواهد شد؟ شاید او براساس دفعه قبلی که بیمار بوده یا آسیب جسمی‌داشته، انتظاراتی داشته باشد. در این صورت، به سادگی به او بگویید که باید انتظار چه چیزی را داشته باشد- چطور نزد یک دکتر، یا بیمارستان خواهد رفت- یا خیلی ساده استراحت کرده تاسرماخوردگی بهبود یابد. تا وقتی نپرسیده، اطلاعات اضافی به او ندهید. کودک را تشویق کنید تا احساسش را بازگو کند، بدین ترتیب گفتگوی شما دو جانبه و به صورت تبادل نظر خواهد بود نه یک سخنرانی یک جانبه.
به کودک کمک کنید تا چشم اندازی مثبت داشته باشد. بااین پرسش آغاز کنید که فکر می‌کند چه زمانی خوب شده و چطور بهتر می‌شود. از افکار مثبت او حکایت کنید و با بیان کارهایی که می‌توانند در بهبود او نقشی داشته باشند، به کودک مایوس و ناامید کمک کنید، به عنوان مثال: استراحت کافی و خوردن. به او اطمینان دهید که در این راه همراه او خواهید بود.
- [سایر] با کودک بیمار خود چگونه رفتار کنیم؟!
- [سایر] نقش غریزه در رفتار و تأثیر آن درتربیت کودک چیست؟
- [سایر] آیا تنبیه بدنی، شیوه مناسبی برای اصلاح رفتار نادرست کودکان است؟ لطفاً توضیح دهید تنبیه بدنی کودک، صحیح است یا اشتباه؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] خرید جنس از کودک و یا فروش جنس به کودک صحیح است یا خیر؟
- [سایر] باسلام؛ چگونه باید کودک را از شیر گرفت، به طوری که کودک آسیب نبیند و اذیت نشود؟ روش صحیح از شیر گرفتن کودک را برایم بگویید.
- [آیت الله خامنه ای] تأدیب کودک
- [سایر] با سلام تأثیرات بالشت قرآنی بر کودک و خواب کودک چیست؟
- [سایر] سلام علیکم.برای رفلاکس معده کودک چه باید کرد؟ کودک 8 ماهه. با تشکر
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر پزشک، سعی خود را در مداوای بیمار انجام دهد، ولی بیمار بهبودی نیابد، آیا پزشک نسبت به هزینه درمانی که بیمار قبلا پرداخته (حق ویزیت) مدیون است؟
- [سایر] بازیگوشی کودک نشانگر چیست؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] هر گاه طبیب نسخهای برای بیمار بنویسد یا دستوری به او بدهد و بیمار به آن عمل کند، یا شخصاً دارویی را به او بخوراند یا تزریق کند یا عملی روی بیمار انجام دهد و در اثر این کارها آسیبی به بیمار برسد یا بمیرد، چنانچه طبیب بر طبق قواعد شناخته شده پزشکی رفتار کرده و این کار با اجازه بیمار یا ولیّ او انجام شده باشد، ضامن نیست مگر شرط ضمان شده باشد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی کودکی را با شرایطی که در مسأله (2483) و بعد از آن گفته می‌شود شیر دهد، شوهر آن زن که شیر از اوست، بنا بر احتیاط واجب نمیتواند با اولاد - نسبی و رضاعی - پدر آن کودک - هر چند با واسطه باشند - و با اولاد نسبی مادر آن کودک ازدواج نماید، همچنان که در نگاه کردن و دست دادن و سایر احکام محرمیت نمیتواند مانند یکی از محارم رفتار کند؛ ولی ازدواج خویشان شوهر با خواهر و برادر آن بچه مانعی ندارد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی کودکی را شیر کامل بدهد، بنا بر احتیاط واجب نمیتواند با اولاد نسبی و رضاعی پدر آن کودک - اگر چه با واسطه باشند - و با اولاد نسبی مادر آن کودک ازدواج نماید. همچنان که در نگاه کردن و دست دادن و دیگر احکام محرمیت نمیتواند مانند یکی از محارم رفتار نماید؛ ولی ازدواج خویشان آن زن با برادر و خواهر آن بچه مانعی ندارد.
- [آیت الله جوادی آملی] .هرگاه طبیب در جرّاحی بیمار، نیز متخصّص در ختنه کودک بر اثر دقّت نکردن یا اشتباه نمودن، سبب زیان یا مرگ آنها شود, ضامناند؛ ولی اگر ضرر یا مردن به هیچوجهِ عمدی یا سهوی به طبیب و ختنهکننده استناد نداشت، ضامن نیستند.
- [آیت الله جوادی آملی] .درمان کودک باید با اذن ولیّ او باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هر کودک نابالغی مالی را پیدا کند احتیاط واجب آن است که ولی او اعلان نماید و چنانچه تا یک سال صاحب آن پیدا نشد مطابق یکی از دستورهای چهارگانه گذشته، آنچه مطابق مصلحت کودک است عمل می نماید.
- [آیت الله اردبیلی] بر مادر واجب نیست که به نحو رایگان یا با دریافت مزد کودک را شیر دهد، ولی در صورتی که راه تغذیه منحصر به شیر مادر باشد و امکان استفاده از شیر غیر مادر وجود نداشته باشد و یا موجب ضرر و زیان برای کودک شود، بر خود مادر واجب است کودک را شیر بدهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] طبیب و جرّاح برای این که در مقابل خطا و اشتباهی هم که ممکن است برای آنها پیش بیاید ضامن نباشند می‌توانند از بیمار یا ولیّ شرعی او برائت بگیرند، پس اگر بیمار یا ولیّ او پذیرفته باشند که اگر بر اثر غفلت دکتر ضرری به بیمار برسد پزشک ضامن نباشد، چنانچه پزشک دقت لازم را بکند و در اثر غفلت او ضرری به بیمار برسد، ضامن نیست؛ ولی اگر در اثر مسامحه و سهلانگاری ضرری بزند، ضامن است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی بچهای را با شرایطی که در مسأله (2483) و بعد از آن، گفته خواهد شد شیر دهد، رابطههای رضاعی زیر پدید میآید، این روابط که نسبی آنها موجب محرمیت می‌شود رضاعی آنها نیز سبب محرمیت می‌گردد: 1 - آن زن مادر رضاعی کودک می‌شود. 2 - شوهر آن زن که شیر از اوست، پدر رضاعی کودک می‌شود. 3 - پدر و مادر آن مرد و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه پدری رضاعی آن کودک میشوند. 4 - پدر و مادر آن زن و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه مادری رضاعی آن کودک میشوند. 5 - پسران - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادران رضاعی کودک و دختران - نسبی و رضاعی - آنها خواهران رضاعی او میشوند. 6 - نوادگان - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادرزادگان و خواهر زادگان رضاعی کودک میشوند. 7 - برادر - نسبی و رضاعی - آن مرد عموی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او عمه رضاعی کودک میشوند. 8 - برادر - نسبی و رضاعی - آن زن دایی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او خاله رضاعی کودک میشوند. 9 - عمو و عمه و دایی و خاله آن مرد - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله پدر رضاعی کودک میشوند. 10 - عمو و عمه و دایی و خاله آن زن - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله مادر رضاعی کودک میشوند.
- [آیت الله اردبیلی] در صورتی که مادر از حقّ حضانت خود بگذرد و به گونهای باشد که حقّ کودک از بین نرود و در تربیت و نگهداری کودک اهمال نشود، پدر نمیتواند او را به حضانت مجبور نماید.