شهوات
شهوت یکی از قوای درونی انسان است که در فقه و اخلاق از آن بحث شده است.
آثار و پیامدهای پیروی از شهوات چیست؟
1. آثار دنیایی حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند: قرین الشهوة مریض النفس، معلول العقل[1]؛ کسی که با شهوت همراه است، جان و عقلش مریض و بیمار است. و در حدیث دیگری می فرمایند: (و کم مِنْ شهوة قد اورثت حزناً طویلا)[2]؛ چه بسیار شهوت (و لذّات زود گذری) که حزن و اندوهی طولانی بر جای می گذارد. روزنامه ها و مجلاّت خانوادگی، مملو از حکایت هایی است که افراد در پی یک نگاه شهوت آلود و یا برای رسیدن به هوی و هوس، عقلشان مغلوب شهوت شده، دست به کارهایی زدند که یک عمر باید تاوان آن را بپردازند و جدای از عذاب اخروی، در دنیا جز بدنامی و تباهی و بدبختی چیز دیگری نصیبشان نشده است. در حدیثی آمده است: کسی که به سوی شهوات گام بر دارد و پیشی جوید، آفات و بلایا نیز همان گونه به سوی او می آید.[3] گناهانی که آشکارا انجام می پزیرد، تخلّفی شدید است و سبب تعجیل در نزول بلاها و نقمات می شود.[4] 2. آثار معنوی و اخروی امام علی(علیه السلام) می فرمایند: هیچ چیزی همانند غلبه ی شهوت، تقوا را نابود نمی سازد[5] و نیز فرمودند: شهوت و حکمت الهی در یک قلب جمع نمی شوند.[6] در این باره روایات بسیاری موجود است که هر کدام اثری از آثار منفی گناهان و پیروی از شهوت را یاد آوری می کند و انسان را از عواقبِ سوء آن آگاه می سازد و آن چه در همه ی روابط و دوستی های نامشروع پیدا می شود، نگاه شهوت آلود و غلبه ی شهوت و هیجان های نامشروع است و اگر این روابط از حدّ دوستی های معمولی خارج شده، به روابط نامشروع زناشویی منجر شود، جدای از عواقب بسیار زیانبار فردی و اجتماعی، عذاب دردناک اخروی را نیز به دنبال دارد که در قرآن کریم به آن تصریح شده است.[7] و در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) ، آلوده شدن به گناه زنا را همانند کشتن پیامبر(صلی الله علیه وآله) و نابود کردن خانه ی کعبه و از بزرگ ترین گناهان بنی آدم ذکر می کند.[8] در حدیثی دیگر، آثار شوم دنیایی آن را از بین رفتن آبرو، تعجیل در نابودی و فنا و قطع رزق، و در آخرت، حسابرسی دقیق و سخت و گرفتار شدن به قهر الهی و خلود در آتش جهنّم می شمارد.[9] زشتی و قباحت این پدیده ی شوم به حدّی است که امروزه همه ی اندیشمندان عالم به آن اعتراف نموده و از آثار هولناک اجتماعی آن نگرانند. پی نوشتها: [1]. محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمة 10/378. [2]. همان، 10/381. [3]. همان، 10/375. [4]. همان، 3/451. [5]. همان، 10/ 386. [6]. همان، 10/390. [7]. سوره ی اسراء، آیه ی 32 و نور آیه ی 33. [8]. میزان الحکمة 4/238. [9]. همان، 4/340. منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
1. آثار دنیایی حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند: قرین الشهوة مریض النفس، معلول العقل[1]؛ کسی که با شهوت همراه است، جان و عقلش مریض و بیمار است. و در حدیث دیگری می فرمایند: (و کم مِنْ شهوة قد اورثت حزناً طویلا)[2]؛ چه بسیار شهوت (و لذّات زود گذری) که حزن و اندوهی طولانی بر جای می گذارد. روزنامه ها و مجلاّت خانوادگی، مملو از حکایت هایی است که افراد در پی یک نگاه شهوت آلود و یا برای رسیدن به هوی و هوس، عقلشان مغلوب شهوت شده، دست به کارهایی زدند که یک عمر باید تاوان آن را بپردازند و جدای از عذاب اخروی، در دنیا جز بدنامی و تباهی و بدبختی چیز دیگری نصیبشان نشده است. در حدیثی آمده است: کسی که به سوی شهوات گام بر دارد و پیشی جوید، آفات و بلایا نیز همان گونه به سوی او می آید.[3] گناهانی که آشکارا انجام می پزیرد، تخلّفی شدید است و سبب تعجیل در نزول بلاها و نقمات می شود.[4] 2. آثار معنوی و اخروی امام علی(علیه السلام) می فرمایند: هیچ چیزی همانند غلبه ی شهوت، تقوا را نابود نمی سازد[5] و نیز فرمودند: شهوت و حکمت الهی در یک قلب جمع نمی شوند.[6] در این باره روایات بسیاری موجود است که هر کدام اثری از آثار منفی گناهان و پیروی از شهوت را یاد آوری می کند و انسان را از عواقبِ سوء آن آگاه می سازد و آن چه در همه ی روابط و دوستی های نامشروع پیدا می شود، نگاه شهوت آلود و غلبه ی شهوت و هیجان های نامشروع است و اگر این روابط از حدّ دوستی های معمولی خارج شده، به روابط نامشروع زناشویی منجر شود، جدای از عواقب بسیار زیانبار فردی و اجتماعی، عذاب دردناک اخروی را نیز به دنبال دارد که در قرآن کریم به آن تصریح شده است.[7] و در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) ، آلوده شدن به گناه زنا را همانند کشتن پیامبر(صلی الله علیه وآله) و نابود کردن خانه ی کعبه و از بزرگ ترین گناهان بنی آدم ذکر می کند.[8] در حدیثی دیگر، آثار شوم دنیایی آن را از بین رفتن آبرو، تعجیل در نابودی و فنا و قطع رزق، و در آخرت، حسابرسی دقیق و سخت و گرفتار شدن به قهر الهی و خلود در آتش جهنّم می شمارد.[9] زشتی و قباحت این پدیده ی شوم به حدّی است که امروزه همه ی اندیشمندان عالم به آن اعتراف نموده و از آثار هولناک اجتماعی آن نگرانند. پی نوشتها: [1]. محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمة 10/378. [2]. همان، 10/381. [3]. همان، 10/375. [4]. همان، 3/451. [5]. همان، 10/ 386. [6]. همان، 10/390. [7]. سوره ی اسراء، آیه ی 32 و نور آیه ی 33. [8]. میزان الحکمة 4/238. [9]. همان، 4/340. منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
پاسخ:
1. آثار دنیایی
حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند:
قرین الشهوة مریض النفس، معلول العقل[1]؛ کسی که با شهوت همراه است، جان و عقلش مریض و بیمار است.
و در حدیث دیگری می فرمایند:
(و کم مِنْ شهوة قد اورثت حزناً طویلا)[2]؛ چه بسیار شهوت (و لذّات زود گذری) که حزن و اندوهی طولانی بر جای می گذارد.
روزنامه ها و مجلاّت خانوادگی، مملو از حکایت هایی است که افراد در پی یک نگاه شهوت آلود و یا برای رسیدن به هوی و هوس، عقلشان مغلوب شهوت شده، دست به کارهایی زدند که یک عمر باید تاوان آن را بپردازند و جدای از عذاب اخروی، در دنیا جز بدنامی و تباهی و بدبختی چیز دیگری نصیبشان نشده است. در حدیثی آمده است:
کسی که به سوی شهوات گام بر دارد و پیشی جوید، آفات و بلایا نیز همان گونه به سوی او می آید.[3]
گناهانی که آشکارا انجام می پزیرد، تخلّفی شدید است و سبب تعجیل در نزول بلاها و نقمات می شود.[4]
2. آثار معنوی و اخروی
امام علی(علیه السلام) می فرمایند:
هیچ چیزی همانند غلبه ی شهوت، تقوا را نابود نمی سازد[5] و نیز فرمودند: شهوت و حکمت الهی در یک قلب جمع نمی شوند.[6]
در این باره روایات بسیاری موجود است که هر کدام اثری از آثار منفی گناهان و پیروی از شهوت را یاد آوری می کند و انسان را از عواقبِ سوء آن آگاه می سازد و آن چه در همه ی روابط و دوستی های نامشروع پیدا می شود، نگاه شهوت آلود و غلبه ی شهوت و هیجان های نامشروع است و اگر این روابط از حدّ دوستی های معمولی خارج شده، به روابط نامشروع زناشویی منجر شود، جدای از عواقب بسیار زیانبار فردی و اجتماعی، عذاب دردناک اخروی را نیز به دنبال دارد که در قرآن کریم به آن تصریح شده است.[7]
و در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) ، آلوده شدن به گناه زنا را همانند کشتن پیامبر(صلی الله علیه وآله) و نابود کردن خانه ی کعبه و از بزرگ ترین گناهان بنی آدم ذکر می کند.[8]
در حدیثی دیگر، آثار شوم دنیایی آن را از بین رفتن آبرو، تعجیل در نابودی و فنا و قطع رزق، و در آخرت، حسابرسی دقیق و سخت و گرفتار شدن به قهر الهی و خلود در آتش جهنّم می شمارد.[9]
زشتی و قباحت این پدیده ی شوم به حدّی است که امروزه همه ی اندیشمندان عالم به آن اعتراف نموده و از آثار هولناک اجتماعی آن نگرانند.
پی نوشتها:
[1]. محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمة 10/378.
[2]. همان، 10/381.
[3]. همان، 10/375.
[4]. همان، 3/451.
[5]. همان، 10/ 386.
[6]. همان، 10/390.
[7]. سوره ی اسراء، آیه ی 32 و نور آیه ی 33.
[8]. میزان الحکمة 4/238.
[9]. همان، 4/340.
منبع: جوانان و روابط، ابوالقاسم مقیمی، مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه (1380)
- [سایر] آثار و پیامدهای خودفراموشی را بیان کنید.
- [سایر] آثار و پیامدهای مدرنیته را برشمارید.
- [سایر] آثار و پیامدهای مبارزه با فساد اقتصادی و بی عدالتی چیست ؟
- [سایر] تفسیر (ویل للمطففین) چیست؛ و آثار و پیامدهای کمفروشی در چه چیزهایی است؟
- [سایر] چند کتاب در مورد آثار و پیامدهای طلاق بر فرزندان معرفی نمایید؟
- [سایر] چگونگی کنترل خودم را در برابر شهوات کاملاً از دیدگاه قرآن و اسلام توضیح دهید؟
- [سایر] پیامدهای نبود خدا چیست؟
- [سایر] پیامدهای نبود خدا چیست؟
- [سایر] پیامدهای حاکمیت دینی چیست؟
- [سایر] پیامدهای افسردگی در نوجوانان چیست؟
- [آیت الله سیستانی] آثار بجا مانده پس از ویران کردن مسجد مانند سنگ و چوب و آهن، و وسایل آن مانند لوازم روشنایی، گرمایشی و سرمایشی، اگر وقف بر مسجد باشد، واجب است که صرف مسجد دیگری شود، و اگر این کار ممکن نباشد، در مصالح عمومی مصرف گردد، و اگر نتوان جز با فروششان از آنها استفاده کرد، باید متولّی یا آن که مانند او حق تصرف دارد آنها را بفروشد و صرف مسجد دیگری بکند. و در صورتی که آثار بجا مانده مسجد، ملک آن باشد، مثل آنکه از منافع عینِ وقف شده بر مسجد خریداری شده باشد، واجب نیست که خود این آثار صرف مسجد دیگری شود، بلکه جایز است که متولّی یا آن که مانند او حق تصرف دارد در صورت صلاحدید آنها را بفروشد، و بهای آنها را صرف مسجد دیگری کند. و حکم تفصیلی که گذشت درباره آثار بجا مانده اوقاف عام، مانند مدارس و حسینیهها که در راهها قرار میگیرند، نیز جاری است.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که اجازه احیا دارد، لازم نیست شخصا اقدام به کارهای مقدّماتی و احیا نماید، بلکه اگر دیگری را اجیر یا وکیل کند، کافی است و آثار عمل برای کسی است که اجیر یا وکیل گرفته است.
- [آیت الله اردبیلی] پیروی از امر پدر و مادر در غیر از انجام کارهای حرام و ترک کارهای واجب عینی(1) بنابر احتیاط لازم است و مخالفت آنان اگر موجب آزار و بیاحترامی به آنان شود، حرام است و فرزندان در هر سنی که باشند، باید به پدر و مادر خود احترام بگذارند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر امام جماعت در عدد رکعتهای نماز شک کند، مثلاً نداند سه رکعت خوانده یا چهاررکعت هرگاه مأموم بداند چهار رکعت خوانده با علامتی به امام می فهماند و امام باید مطابق آن عمل کند و بعکس اگر امام می داند چند رکعت خوانده، ولی مأموم شک می کند، باید از امام پیروی کند و به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله وحید خراسانی] به فتوای ابی حنیفه به نقل ابن قدامه اگر کسی چیزی را بدون رویت به وصف فروشنده خریداری کند و بعد رویت نماید اگر چه ان چیز مطابق وصف فروشنده باشد برای خریدار خیار رویت ثابت می شود ولی در مذهب امامیه در این مورد خیار رویت نیست بنابراین اگر شیعه از پیروی ابی حنیفه چیزی به وصف خرید و بعد رویت کرد بنا به قاعده الزام برای ان شیعه خیار رویت ثابت می شود
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] امام جماعت باید بالغ و عاقل و شیعه دوازده امامی و عادل و حلال زاده باشد و نماز را به طور صحیح بخواند و نیز اگر ماموم مرد است امام او هم باید مرد باشد و اقتدا کردن بچه ممیز که خوب و بد را می فهمد به بچه ممیز دیگر مانعی ندارد اگرچه آثار جماعت بر او مترتب نمی شود.
- [آیت الله نوری همدانی] امام جماعت باید بالغ و عاقل و شیعه دوازده امامی و عادل حلال زاده باشد و نماز را بطور صحیح بخواند و نیز اگر ماموم مرد است امام اوهم باید مرد باشد و اقتدا کردن بچة ممیز که خوب وبد را می فهمد به بچة ممیز دیگر مانعی ندارد اگر چه آثار جماعت بر او مترتب نمی شود .
- [امام خمینی] جایز نیست برای طلاب علوم دینیه دخول در مدارس که بعض معممین و ائمه جماعت از طرف دولت جائر و یا با اشاره دولت تصدی نمودهاند چه برنامه تحصیلی از طرف دولت جائر باشد یا از طرف این نحو متصدیان که عمّال دولت جائر هستند، زیرا در این امور نقشه محو آثار اسلام و احکام قرآن کریم کشیده شده است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] نبش قبر مسلمان یعنی شکافتن قبر او حرام است، هر چند طفل یا دیوانه باشد و منظور از نبش قبر آن است که آن را طوری بشکافند که آثار بدن میت ظاهر شود و اگر بدن ظاهر نشود اشکال ندارد، مگر این که موجب هتک و بی احترامی باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی شک داشته باشد که سرود یا آهنگی عرفا مناسب با مجالس فساد و از مصادیق غنای حرام می‌باشد یا نه، لازم نیست از آن اجتناب نماید، اگرچه احتیاط خوب است، اما اگر از آن آثار سوء مشاهده شود، این احتیاط واجب است.