جاسوسی
جاسوس ، مأمور کسب اخبار و اطلاعات سرّی در زمینه‌های مختلف و ابلاغ آن به خلیفه و سلطان یا هرکسی که به وی مأموریت داده است.
آیا اشغال لانة جاسوسی به ضرر ملّت ایران بود یا به نفع ملّت ایران؟
در ارزیابی اشغال لانه جاسوسی باید به نکاتی توجه کنیم: اولاً: اشغال سفارت آمریکا حرکتی کاملاً خودجوش بود که توسط گروهی از دانشجویان انقلابی انجام شد و حتی با نگاه به سیر اجرائی و عملیاتی این واقعه متوجه می‌شویم که نه تنها هیچ مرجع رسمی و حکومتی در جریان این اقدام نبوده‌اند. که طراحان عملیات نیز که ارتباط نزدیکی با حضرت امام(ره) داشتند، نیز ایشان را در جریان طرح و تصمیم خود قرار ندادند.[1] ثانیاً: ماباید وقوع هر حادثه‌ای را در ظرف زمان خاص خود و اوضاع و احوال و شرایط دورانش بررسی کنیم. ارزیابی دقیق این حادثه نشان می‌دهد که وقوع آن در شرائط بعد از انقلاب و توطئه‌گری‌های آمریکا بر ضدّ انقلاب امری ریزناپذیر بوده است، زیرا در آن مقطع زمانی سه جریان اصلی در داخل ایران شکل گرفته بود. یکی جریان آمریکائی‌ها بود که با ابقة آنها در همکاری با رژیم پهلوی در مبارزه با انقلاب ایران بر کسی پوشیده نبود و بعد از پیروزی هم دست از وطئه برنمی‌داشتند و مدام سعی داشتند تا به وسیلة عوامل جاسوسی و سیاسی - امنیتی خود که مستقر در سفارت بودند، روند انقلاب را سرکوب و یا منحرف سازند. تمام شواهد و مدارک، گواهی می‌دادند که سفارت آمریکا برنامه‌ای ترتیب داده بود تا کشور را دچار اغتشاش و بی نظمی کند از جمله حرکت‌های جدائی طلبانه در استان های مرزی، آشوب‌ها و فتنه‌های ضدّ انقلاب در داخل شهرها، اعتصابات، تحصن‌ها، درگیری‌ها، و اغتشاشات در ادارات و کارخانه‌ها همه به تائید اسناد و مدارک توسط سفارت آمریکا رهبری می‌شد.[2] همچنین شواهد حاکی از وقوع یک کودتا در ایران خصوصاً بعد از رفتن شاه به آمریکا، توسط سازمان جاسوسی آمریکا بود.[3] جریان دوم، امام و ملّت انقلابی ایران بودند که با تمام توان سعی در مقابله با توطئه‌های آمریکا داشتند. و جریان سوم، لیبرال‌ها و غرب‌گراها بودند و مدام سعی داشتند تا آمریکا را به صورت فعّال در صحنه‌های ایران حفظ کنند و به قدری با آنها همکاری و معاشرت می‌کردند که حتی به آنها اجازه دادند تا بسیاری از وسایل پیچیدة الکترونیکی و نظامی و جاسوسی را که قبلاً به هزینه گزاف به ایران فروخته و بهای آن را دریافت کرده بودند، از ایران خارج کنند.[4] در این اوضاع و احوال بود که عده ای از دانشجویان حامی امام و انقلاب که به حق وضعیت را به زیان ملّت و انقلاب می‌دیدند؛ تصمیم به چنین اقدامی گرفتند. یعنی، در واقع این اقدام یک عکس العمل کاملاً تدافعی در برابر توطئه‌های آمریکا بود که از طریق سفارت خانه‌اش در تهران هدایت می‌شد. ثالثاً: با بررسی ابعاد مختلف این واقعه، متوجه می‌شویم که هر چند مشکلاتی را در پی داشت، اما در مجموع این واقعه به نفع ملّت ایران بوده و دستاوردهای بسیار مثبتی را به دنبال داشته است. از جمله این که این حادثه وحدت و یکپارچگی مردم را حول خطّ امام و انقلاب بیشتر کرد. افشای اسناد لانة جاسوسی موجب افزایش رشد سیاسی و آگاهی عمومی در شناخت دشمنان داخلی و خارجی و شناخت چهره‌های واقعی عناصر به ظاهر ملی و مردمی شد. با وجودی که در ابتدا واقعه و عوامل سفارت سعی در انهدام اسناد و مدارک داشتند امّا اسناد به جای مانده در توطئه‌گری‌های آمریکا علیه انقلاب به قدری زیاد بود که تنها در طول 5 سال بعدی، بیش از 50 جلد از آنها منتشر شد.[5] در پی این واقعه هیبت آمریکا فرو ریخت و اختلاف بین جناح های امپریالیستی تشدید شد و مبارزات ضدّ استعماری در منطقة خاورمیانه تحت تأثیر قرار گرفت و دهها مزایای دیگری که گواهی می‌دهند، این حادثه که در اثر خشم عمومی ملّت ایران نسبت به استعمار خارجی بروز کرد؛ انقلاب را از انحراف بازداشت و دست توطئه‌گر استعمار را قطع کرد و حتی به اذعان بسیاری از ناظران خارجی این اقدام در داخل ایران و نیز در سطح بین‌الملل به نفع انقلاب تمام شد و مخالفت با آمریکا به صورت سمبل و مظهر قدرت و استقلال جمهوری اسلامی ایران در آمد.)[6] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. امیر رضا ستوده، حمد کاویانی، بحران 444 روزه در تهران، تهران، نشر ذکر، 1379. -------------------------------------------------------------------------------- [1] . کاویانی، حمید و ستوده، امیررضا ، بحران 444 روزه در تهران ، تهران، انتشارات ذکر، 1379، ص 86. [2] . همان، ص 68. [3] . همان، ص 70. [4] . همان، ص 64. [5]. شوکراس، ویلیام، آخرین سفرشاه، ص 361. [6] . روبین، باری، جنگ قدرت‌ها در ایران، ص 213.
در ارزیابی اشغال لانه جاسوسی باید به نکاتی توجه کنیم: اولاً: اشغال سفارت آمریکا حرکتی کاملاً خودجوش بود که توسط گروهی از دانشجویان انقلابی انجام شد و حتی با نگاه به سیر اجرائی و عملیاتی این واقعه متوجه می‌شویم که نه تنها هیچ مرجع رسمی و حکومتی در جریان این اقدام نبوده‌اند. که طراحان عملیات نیز که ارتباط نزدیکی با حضرت امام(ره) داشتند، نیز ایشان را در جریان طرح و تصمیم خود قرار ندادند.[1] ثانیاً: ماباید وقوع هر حادثه‌ای را در ظرف زمان خاص خود و اوضاع و احوال و شرایط دورانش بررسی کنیم. ارزیابی دقیق این حادثه نشان می‌دهد که وقوع آن در شرائط بعد از انقلاب و توطئه‌گری‌های آمریکا بر ضدّ انقلاب امری ریزناپذیر بوده است، زیرا در آن مقطع زمانی سه جریان اصلی در داخل ایران شکل گرفته بود. یکی جریان آمریکائی‌ها بود که با ابقة آنها در همکاری با رژیم پهلوی در مبارزه با انقلاب ایران بر کسی پوشیده نبود و بعد از پیروزی هم دست از وطئه برنمی‌داشتند و مدام سعی داشتند تا به وسیلة عوامل جاسوسی و سیاسی - امنیتی خود که مستقر در سفارت بودند، روند انقلاب را سرکوب و یا منحرف سازند. تمام شواهد و مدارک، گواهی می‌دادند که سفارت آمریکا برنامه‌ای ترتیب داده بود تا کشور را دچار اغتشاش و بی نظمی کند از جمله حرکت‌های جدائی طلبانه در استان های مرزی، آشوب‌ها و فتنه‌های ضدّ انقلاب در داخل شهرها، اعتصابات، تحصن‌ها، درگیری‌ها، و اغتشاشات در ادارات و کارخانه‌ها همه به تائید اسناد و مدارک توسط سفارت آمریکا رهبری می‌شد.[2] همچنین شواهد حاکی از وقوع یک کودتا در ایران خصوصاً بعد از رفتن شاه به آمریکا، توسط سازمان جاسوسی آمریکا بود.[3] جریان دوم، امام و ملّت انقلابی ایران بودند که با تمام توان سعی در مقابله با توطئه‌های آمریکا داشتند. و جریان سوم، لیبرال‌ها و غرب‌گراها بودند و مدام سعی داشتند تا آمریکا را به صورت فعّال در صحنه‌های ایران حفظ کنند و به قدری با آنها همکاری و معاشرت می‌کردند که حتی به آنها اجازه دادند تا بسیاری از وسایل پیچیدة الکترونیکی و نظامی و جاسوسی را که قبلاً به هزینه گزاف به ایران فروخته و بهای آن را دریافت کرده بودند، از ایران خارج کنند.[4] در این اوضاع و احوال بود که عده ای از دانشجویان حامی امام و انقلاب که به حق وضعیت را به زیان ملّت و انقلاب می‌دیدند؛ تصمیم به چنین اقدامی گرفتند. یعنی، در واقع این اقدام یک عکس العمل کاملاً تدافعی در برابر توطئه‌های آمریکا بود که از طریق سفارت خانه‌اش در تهران هدایت می‌شد. ثالثاً: با بررسی ابعاد مختلف این واقعه، متوجه می‌شویم که هر چند مشکلاتی را در پی داشت، اما در مجموع این واقعه به نفع ملّت ایران بوده و دستاوردهای بسیار مثبتی را به دنبال داشته است. از جمله این که این حادثه وحدت و یکپارچگی مردم را حول خطّ امام و انقلاب بیشتر کرد. افشای اسناد لانة جاسوسی موجب افزایش رشد سیاسی و آگاهی عمومی در شناخت دشمنان داخلی و خارجی و شناخت چهره‌های واقعی عناصر به ظاهر ملی و مردمی شد. با وجودی که در ابتدا واقعه و عوامل سفارت سعی در انهدام اسناد و مدارک داشتند امّا اسناد به جای مانده در توطئه‌گری‌های آمریکا علیه انقلاب به قدری زیاد بود که تنها در طول 5 سال بعدی، بیش از 50 جلد از آنها منتشر شد.[5] در پی این واقعه هیبت آمریکا فرو ریخت و اختلاف بین جناح های امپریالیستی تشدید شد و مبارزات ضدّ استعماری در منطقة خاورمیانه تحت تأثیر قرار گرفت و دهها مزایای دیگری که گواهی می‌دهند، این حادثه که در اثر خشم عمومی ملّت ایران نسبت به استعمار خارجی بروز کرد؛ انقلاب را از انحراف بازداشت و دست توطئه‌گر استعمار را قطع کرد و حتی به اذعان بسیاری از ناظران خارجی این اقدام در داخل ایران و نیز در سطح بین‌الملل به نفع انقلاب تمام شد و مخالفت با آمریکا به صورت سمبل و مظهر قدرت و استقلال جمهوری اسلامی ایران در آمد.)[6] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. امیر رضا ستوده، حمد کاویانی، بحران 444 روزه در تهران، تهران، نشر ذکر، 1379. -------------------------------------------------------------------------------- [1] . کاویانی، حمید و ستوده، امیررضا ، بحران 444 روزه در تهران ، تهران، انتشارات ذکر، 1379، ص 86. [2] . همان، ص 68. [3] . همان، ص 70. [4] . همان، ص 64. [5]. شوکراس، ویلیام، آخرین سفرشاه، ص 361. [6] . روبین، باری، جنگ قدرت‌ها در ایران، ص 213.
پاسخ:
در ارزیابی اشغال لانه جاسوسی باید به نکاتی توجه کنیم: اولاً: اشغال سفارت آمریکا حرکتی کاملاً خودجوش بود که توسط گروهی از دانشجویان انقلابی انجام شد و حتی با نگاه به سیر اجرائی و عملیاتی این واقعه متوجه می‌شویم که نه تنها هیچ مرجع رسمی و حکومتی در جریان این اقدام نبوده‌اند. که طراحان عملیات نیز که ارتباط نزدیکی با حضرت امام(ره) داشتند، نیز ایشان را در جریان طرح و تصمیم خود قرار ندادند.[1]
ثانیاً: ماباید وقوع هر حادثه‌ای را در ظرف زمان خاص خود و اوضاع و احوال و شرایط دورانش بررسی کنیم. ارزیابی دقیق این حادثه نشان می‌دهد که وقوع آن در شرائط بعد از انقلاب و توطئه‌گری‌های آمریکا بر ضدّ انقلاب امری ریزناپذیر بوده است، زیرا در آن مقطع زمانی سه جریان اصلی در داخل ایران شکل گرفته بود. یکی جریان آمریکائی‌ها بود که با ابقة آنها در همکاری با رژیم پهلوی در مبارزه با انقلاب ایران بر کسی پوشیده نبود و بعد از پیروزی هم دست از وطئه برنمی‌داشتند و مدام سعی داشتند تا به وسیلة عوامل جاسوسی و سیاسی - امنیتی خود که مستقر در سفارت بودند، روند انقلاب را سرکوب و یا منحرف سازند.
تمام شواهد و مدارک، گواهی می‌دادند که سفارت آمریکا برنامه‌ای ترتیب داده بود تا کشور را دچار اغتشاش و بی نظمی کند از جمله حرکت‌های جدائی طلبانه در استان های مرزی، آشوب‌ها و فتنه‌های ضدّ انقلاب در داخل شهرها، اعتصابات، تحصن‌ها، درگیری‌ها، و اغتشاشات در ادارات و کارخانه‌ها همه به تائید اسناد و مدارک توسط سفارت آمریکا رهبری می‌شد.[2] همچنین شواهد حاکی از وقوع یک کودتا در ایران خصوصاً بعد از رفتن شاه به آمریکا، توسط سازمان جاسوسی آمریکا بود.[3] جریان دوم، امام و ملّت انقلابی ایران بودند که با تمام توان سعی در مقابله با توطئه‌های آمریکا داشتند. و جریان سوم، لیبرال‌ها و غرب‌گراها بودند و مدام سعی داشتند تا آمریکا را به صورت فعّال در صحنه‌های ایران حفظ کنند و به قدری با آنها همکاری و معاشرت می‌کردند که حتی به آنها اجازه دادند تا بسیاری از وسایل پیچیدة الکترونیکی و نظامی و جاسوسی را که قبلاً به هزینه گزاف به ایران فروخته و بهای آن را دریافت کرده بودند، از ایران خارج کنند.[4] در این اوضاع و احوال بود که عده ای از دانشجویان حامی امام و انقلاب که به حق وضعیت را به زیان ملّت و انقلاب می‌دیدند؛ تصمیم به چنین اقدامی گرفتند. یعنی، در واقع این اقدام یک عکس العمل کاملاً تدافعی در برابر توطئه‌های آمریکا بود که از طریق سفارت خانه‌اش در تهران هدایت می‌شد.
ثالثاً: با بررسی ابعاد مختلف این واقعه، متوجه می‌شویم که هر چند مشکلاتی را در پی داشت، اما در مجموع این واقعه به نفع ملّت ایران بوده و دستاوردهای بسیار مثبتی را به دنبال داشته است. از جمله این که این حادثه وحدت و یکپارچگی مردم را حول خطّ امام و انقلاب بیشتر کرد. افشای اسناد لانة جاسوسی موجب افزایش رشد سیاسی و آگاهی عمومی در شناخت دشمنان داخلی و خارجی و شناخت چهره‌های واقعی عناصر به ظاهر ملی و مردمی شد. با وجودی که در ابتدا واقعه و عوامل سفارت سعی در انهدام اسناد و مدارک داشتند امّا اسناد به جای مانده در توطئه‌گری‌های آمریکا علیه انقلاب به قدری زیاد بود که تنها در طول 5 سال بعدی، بیش از 50 جلد از آنها منتشر شد.[5]
در پی این واقعه هیبت آمریکا فرو ریخت و اختلاف بین جناح های امپریالیستی تشدید شد و مبارزات ضدّ استعماری در منطقة خاورمیانه تحت تأثیر قرار گرفت و دهها مزایای دیگری که گواهی می‌دهند، این حادثه که در اثر خشم عمومی ملّت ایران نسبت به استعمار خارجی بروز کرد؛ انقلاب را از انحراف بازداشت و دست توطئه‌گر استعمار را قطع کرد و حتی به اذعان بسیاری از ناظران خارجی این اقدام در داخل ایران و نیز در سطح بین‌الملل به نفع انقلاب تمام شد و مخالفت با آمریکا به صورت سمبل و مظهر قدرت و استقلال جمهوری اسلامی ایران در آمد.)[6]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. امیر رضا ستوده، حمد کاویانی، بحران 444 روزه در تهران، تهران، نشر ذکر، 1379.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . کاویانی، حمید و ستوده، امیررضا ، بحران 444 روزه در تهران ، تهران، انتشارات ذکر، 1379، ص 86.
[2] . همان، ص 68.
[3] . همان، ص 70.
[4] . همان، ص 64.
[5]. شوکراس، ویلیام، آخرین سفرشاه، ص 361.
[6] . روبین، باری، جنگ قدرت‌ها در ایران، ص 213.
- [سایر] اطلاعاتی در مورد تسخیر لانه جاسوسی آمریکا می خواستم ؟
- [سایر] اطلاعاتی در مورد تسخیر لانه جاسوسی آمریکا می خواستم ؟
- [سایر] نقش دانش آموزان و دانشجویان در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا چه بود؟
- [سایر] رجال سیاسی که نامشان از اسناد لانه جاسوسی سر درآورد، چه کسانی بودند؟ و چه پیامدهایی داشت؟
- [سایر] درباره حرکت سیاسی دانشجویان بعد از انقلاب( کشف لانه جاسوسی- انقلاب فرهنگی دوران سازندگی- اصلاحات و مهرورزی و ...) توضیح دهید؟
- [سایر] خبردار شدم که گفتار ذیل توسط امام خمینی بیان گردیده است: (ما ایران را ستایش نمی کنیم، ما خدا را ستایش و عبادت می کنیم؛ چرا که میهن پرستی نام دیگری است برای الحاد. من می گویم بگذارید تا این سرزمین (ایران) بسوزد. من می گویم تا این سرزمین ناپدید شود. در صورتی که اسلام فاتحانه در باقی جهان پدیدار خواهد شد). (روزنامه آمریکا، بخش فاجعه در ایران -سال 1989-، توسط امیر طاهری، ص 269 -به نقل از لانه جاسوسی، قم، سال 1980). 1. آیا مطلب فوق توسط امام خمینی -در طی یک سخنرانی در قم و در سال 1980- ایراد گردیده است؟ 2. نظر امام خمینی در خصوص ناسیونالیسم (ملت گرایی) چیست؟
- [سایر] سلام من شنیده ام امام خمینی با موضوع تسخیر لانه جاسوسی مخالف بودندو گفتند به این شکلی که دانشجویان به آنجا حمله کردند را درست نمیدانستند.آیا صحت دارد؟لطفا کتاب معتبری را هم در این زمینه بهم معرفی کنین.ممنون
- [سایر] می خواستم در مورد حادته تسخیر لانه جاسوسی (سفارت) آمریکا توسط دانشجویان اطلاعات کاملی به من بدهید. آیا این کار به دستور امام خمینی(ره) بوده است؟ و آیا ما شروع کننده نبودیم که به تمامیت عرضی آمریکا آ
- [سایر] نشانه های جوان بودن ملت ایران چیست ؟
- [سایر] آیا تقابل ملت ایران با دولت آمریکا صرفا به پس از انقلاب اسلامی برمیگردد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که چند رشته کسب دارد مثلا اجاره ملک می گیرد و خرید و فروش و زراعت هم می کند باید خمس آنچه را در آخر سال از مخارج او زیاد می آید بدهد، و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند، می تواند ضرر یکی را با نفع دیگری جبران نماید گرچه احتیاط در ترک آن است و نیز اگر دو تجارت داشته باشد می تواند ضرر یکی را با نفع دیگری جبران نماید.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که چند رشته کسب دارد مثلا اجاره ملک می گیرد و خرید و فروش و زراعت هم می کند؛ باید خمس آنچه را در آخر سال از مخارج او زیاد می آید بدهد و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند؛ بنا بر اظهر نفع و ضرر روی هم حساب می شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که چند رشته کسب دارد، مثلاً اجاره ملک میگیرد، و خرید و فروش و زراعت هم میکند، باید خمس آنچه را در آخر سال از مخارج او زیاد میآید بدهد، و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند، بنابر احتیاط واجب باید خمس نفعی را که برده بدهد، ولی اگر دو تجارت داشته باشد، میتواند ضرر یکی را با نفع دیگری جبران نماید.
- [آیت الله خوئی] کسی که چند رشته کسب دارد، مثلًا اجارة ملک میگیرد و خرید و فروش هم میکند، باید خمس آنچه را که در آخر سال از مخارج او زیاد میآید بدهد. و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشتة دیگر ضرر کند، بنابر احتیاط مستحب باید خمس نفعی را که برده بدهد ولی اگر دو رشتة مختلف دارد مثلًا تجارت و زراعت میکند در این صورت بنابر احتیاط وجوبی نمیشود ضرر یک رشته را به نفع رشتة دیگر تدارک نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر قرار بگذارند که همه استفاده را یک نفر ببرد یا تمام ضرر یا بیشتر آن را یکی از آنان بدهد باطل است. ولی اصل شرکت صحیح است، و نفع و ضرر به نسبت مال، بین آنها تقسیم می شود مگر در صورتی که در مسأله پیش گفته شد.
- [آیت الله سیستانی] کسی که چند رشته تجارت دارد مثلاً با سرمایه خود مقداری شکر و مقداری برنج خریده است ، چنانچه همه آن رشتهها در شئون تجارت مانند خرج و دخل ، و حساب صندوق و سود و زیان ، یکی باشند ، باید خمس آنچه را که در آخر سال از مخارج او زیاد میآید بدهد ، و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند ، میتواند ضرر یک رشته را به نفع رشته دیگر تدارک نماید . ولی اگر دو رشته مختلف کسب دارد ، مثلاً تجارت و زراعت میکند ، یا یک رشته است ، و حساب دخل و خرج آنها از هم جدا است ، در این دو صورت بنابر احتیاط وجوبی نمیشود ضرر یک رشته را به نفع رشته دیگر تدارک نمود .
- [آیت الله اردبیلی] محجوران چهار دسته هستند: اوّل: کودکی که هنوز بالغ نشده است. دوم: دیوانه. سوم: سفیه، یعنی کسی که در امور مالی نفع و ضرر خود را به خوبی تشخیص نمیدهد و دارایی خود را در امور بیهوده مصرف میکند، اگرچه حاکم شرع هم او را از تصرّف منع نکرده باشد. چهارم: ورشکستهای که حکم ورشکستگی او توسّط حاکم شرع صادر شده است.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که چند رشته کسب دارد مثلا اجاره ملک می گیرد و خرید و فروش و زراعت هم می کند باید خمس فایده هایی را که در اخر سال از مخارج او زیاد می اید بدهد و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند بنابر احتیاط مستحب خمس نفعی را که برده بدهد
- [آیت الله بروجردی] کسی که چند رشته کسب دارد، مثلاً اجاره ملک میگیرد و خرید و فروش و زراعت هم میکند، باید خمس آنچه را در آخر سال از مخارج او زیاد میآید بدهد و چنانچه از یک رشته نفع ببرد و از رشتة دیگر ضرر کند، بنا بر احتیاط واجب باید خمس نفعی را که برده بدهد.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که چند رشته کسب دارد مثلاً اجاره ملک میگیرد وخرید وفروش وزراعت هم میکند، باید خمس آنچه را در آخر سال از مخارج او زیاد میآید بدهد، و همچنین است اگر از یک رشته نفع ببرد و از رشته دیگر ضرر کند، باید خمس نفعی را که مانده بعد از بیرون کردن خسارت بدهد اگر این دو رشته هر دو در یک دفتر محاسبه میشود والاّض خمس نفع را بدون کسر خسارت باید بدهد گرچه در مثل زراعت و تجارت احتیاطاً باید جدا حساب شود.