امام خمینی
سید روح الله موسوی خمینی (۱۲۸۱ -۱۳۶۸ ش) مشهور به امام خمینی ، رهبر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ، از بزرگ‌ترین مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم هجری.
چرا قرائت معتبر امام خمینی رحمت‌الله‌علیه مهم است؟
پاسخ برگرفته از بیانات امام خامنه‌ای مدظله‌العالی: اگر بخواهیم سخنرانی‌های رهبر معظم انقلاب را در طول یک سال، سطح‌بندی کنیم، بی‌تردید سخنان ابتدای سال رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی و نیز سخنرانی روز 14 خرداد به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی رحمت‌الله‌علیه در بالاترین درجه از اهمیت قرار دارند. با مروری به این سخنرانی‌ها در طول سالیان گذشته، مشاهده می‌کنیم که مهمترین مسائل روز داخلی و خارجی در این سخنرانی‌ها مطرح میشود؛ به‌طوری‌که تحلیلگران سخنرانی ابتدای سال ایشان را برنامه‌ی جمهوری اسلامی برای یکسال پیش‌رو می‌دانند. اگرچه در سخنرانی‌های 14 خرداد وجه اندیشه‌ای و مبنایی سخنرانی‌ها به دلیل مباحث مربوط به اندیشه و شخصیت امام بیشتر است، اما باز هم مسائل مهم داخلی و خارجی مورد اشاره، تحلیل و تبیین رهبری قرار می‌گیرند. 14 خرداد امسال(1394) اما در حالی که نزد افکار عمومی و رسانه‌ها انتظار می‌رفت با توجه به رسیدن مذاکرات هسته‌ای به مراحل حساس خود و نیز اوضاع نابه‌سامان، پیچیده و چندلایه‌ی منطقه، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی مستقلا در این‌باره صحبت کنند اما ایشان اکثر وقت سخنرانی را به مسأله‌ی تبیین (اصول امام) و هشدار نسبت به (تحریف شخصیت امام) اختصاص دادند؛ چرا؟ پاسخ به چرایی این پرسش به تصمیمات بزرگی برمی‌گردد که جمهوری اسلامی ایران در آینده‌ای نزدیک باید در چگونگی پایان دادن به مناقشه‌ی هسته‌ای، نحوه‌ی تعامل با نظام بین‌الملل و تعیین جایگاه و نقش منطقه‌ای خود اتخاذ کند. در حالی‌که به نظر می‌رسد مسیر آینده‌ی جمهوری اسلامی با توجه به (قرائت معتبر امام) روشن باشد اما برخی در نظر دارند در عرض ریل معتبر و اصلی انقلاب و اصول امام، ریل‌گذاری جدیدی بر مبنای سلایق شخصی خود ایجاد کنند تا بتوانند بیشترین نقش و تأثیر را در آینده‌ی مسیر انقلاب -بر طبق آنچه که خود صلاح می‌دانند- داشته باشند. البته این نکته بدان معنا نیست که لزوماً هدف این افراد برای قدرت‌طلبی و یا تضعیف انقلاب است بلکه حتی برخی از سر دلسوزی و اعتقاد به‌درستی مسیر خود تلاش می‌کنند، اما به هر حال امروز در برخی مسائل نظیر استکبارستیزی، نحوه‌ی تعامل با استکبار، شیوه‌ی حکومت‌داری و کشورداری، استقلال، نحوه‌ی زندگی و تعامل مدیران و کارگزاران نظام و... اختلاف دیدگاه با اصول اساسی امام خمینی دارند. به نظر می‌رسد این طیف بعد از رحلت امام و به مرور زمان به سمت عمل‌گرایی صرف رفته و به دنبال انطباق هرچه بیشتر با نظام بین‌الملل در مسیر غربی هستند. قرائت‌ها، روایت‌ها و رقابت‌ها! روزها و سال‌های پیش‌رو (پیچ تاریخی) برای جمهوری اسلامی بسیار حیاتی است. نه تنها ایران بلکه همه‌ی قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای سعی می‌کنند تا با استفاده از ظرفیت‌های خود، از این آشفته‌بازار جهانی و منطقه‌ای بیشترین امتیاز ممکن را برای تعیین جایگاه خود در نظم جدید بین‌المللی به‌دست آورند. برای مثال، راهبرد (گردش به شرق) آمریکا و تمرکز بیشتر در شرق جهان، ناشی از همین مسأله است. جمهوری اسلامی ایران نیز در سه سطح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی با مسائل و موانعی روبه‌رو است و حل این مسائل بیش از هر زمان دیگری به آینده‌ی جمهوری اسلامی پیوند خورده است. از این رو نگاه تقلیل‌گرایانه و حتی سرزنش‌گرایانه نسبت به استکبارستیزی، بزک کردن آمریکا و تعامل با او نیز واکنش‌ها نسبت به تحولات منطقه را نباید در سطح اختلاف دیدگاه‌های رایج و یا رقابت‌های سیاسی دید. دغدغه‌های فوق، این طیف را بر آن داشته است تا هرچه بیشتر نظرات و تجویزات خود را برای ریل‌گذاری آینده‌ی انقلاب بیان کند. اما چرا امام؟ از یاد نبرده‌ایم که برخی در زمان نه چندان دور به دنبال حذف امام و اصول ایشان از ذهن و محاسبات مردم ایران بودند و عقیده داشتند که امام را باید به موزه‌ها سپرد. حتی بعد از اینکه این طراحی، اثرگذاری مورد نظر آنها را درپی نداشت، آنها بر روی بازنمایی اندیشه و رفتار امام در قالب شخصیتی خشن برنامه‌ریزی کردند که این طرح نتوانست آنها را به مطلوب برساند. بنابراین باید پرسید که برای مخدوش کردن چهره‌ی جمهوری اسلامی ایران، چرا امام مورد هدف قرار می‌گیرد؟ پاسخ آن است که در این راه، بهترین وسیله برای متقاعد کردن عموم مردم و نخبگان، استناد به اندیشه، شخصیت و رفتار امام خمینی رحمت‌الله‌علیه به عنوان نماد وحدت و حبل‌المتین نظام جمهوری اسلامی و همچنین شاقول و شاخص انقلاب است. به همین جهت چند وقتی است که قرائت‌ها و روایت‌های مختلف و بعضاً شاذ از بنیانگذار جمهوری اسلامی از سوی برخی تریبون‌ها و رسانه‌ها مطرح میشود؛ از مطالبی درباره‌ی رابطه با آمریکا که با محکمات امام خمینی منافات دارد تا حتی تردید در مفهوم استقلال سیاسی و خودکفایی. با بررسی این سخنان درمی‌یابیم طیفی به دنبال بازنمایی لیبرالی و دموکراتیک و حتی انعطاف‌پذیر در برابر اصول از امام خمینی هستند که رهبر معظم انقلاب در سخنان 14 خرداد خود بدان اشاره کردند. البته بحث رقابت و جنگ روایت‌ها مختص به ایران نیست بلکه آمریکا نیز برای پیشبرد اهداف خود روی این مسأله سرمایه‌گذاری فراوانی کرده است. (از جمله مفاهیمی که توسط ارتش آمریکا توسعه یافت، جنگ روایت‌ها بود. جنگ‌های اخیر نشان داده‌اند که جنگ‌های نوین فراتر از عناصر فیزیکی میدان جنگ هستند. رسانه‌ها مهمترین عامل برای جنگ در جهت بردن و پیروزی در بیان روایت هستند.)1 جهت‌گیری‌ها مهم است در چند سال اخیر نیز این روایت‌ها و قرائت‌ها هرچه بیشتر شد تا جایی که رهبر معظم انقلاب در تیرماه 92 و در دیدار با کارگزارن نظام گفتند: (جهت‌گیری‌ها مهم است. بنده در روز چهاردهم خردادِ امسال در سالگرد رحلت امام بزرگوار رضوان الله تعالی علیه در مرقد مطهر ایشان، جهت‌گیری‌های انقلاب را بر اساس قرائت امام - که برای ما معتبر و حجت است - شرح دادم. جهت‌گیری در سیاست داخلی، جهت‌گیری در سیاست‌خارجی، جهت‌گیری در عرصه‌ی فرهنگ، جهت‌گیری در عرصه‌ی اقتصاد را مفصلاً گفتم... گاهی تفسیر غلط از امام میشود، تفسیر غلط از جهت‌گیری مورد نظر امام انجام می‌گیرد؛ که این هم چیز بدی است و خطرناک هم هست. خوشبختانه بیّنات امام جلوی چشم ما است؛ بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام، جلوی چشم ما است.) با توجه به مطالب فوق، به نظر می‌رسد روایت‌ها و قرائت‌هایی که بوی تحریف و انحراف از اصول امام را می‌دهند مسأله‌ی جمهوری اسلامی نیستند بلکه فرامسأله هستند. چراکه اصول امام به عنوان شاخص حرکت و عملکرد به‌شمار می‌آید و حال اگر این میزان، تحریف و یا منحرف شود، تصمیم‌گیری و سنجش عملکرد در مسائلی نظیر مذاکرات هسته‌ای، تحولات منطقه‌ای و مسائل فراوان دیگر مرتبط با جمهوری اسلامی چگونه قابل ارزیابی هستند؟ رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان 14 خرداد گفتند: (ما اگر بخواهیم شخصیت امام را به معنای واقعی کلمه پیدا کنیم، این راه دارد؛ اگر ما این راه را رفتیم، مطلب حل خواهد شد والّا امروز کسانی می‌آیند طبق میل خود و سلیقه‌ی خود یک‌جور امام را معرّفی می‌کنند، ممکن است در فرداها کسان دیگری بیایند و بر طبق سلایق دیگری، بر طبق حوادث دیگری که در دنیا پیش می‌آید، مصلحت بدانند که امام را جور دیگری معرّفی کنند... آن راهی که می‌تواند مانع از این تحریف بشود، بازخوانی اصول امام است.) فرامسأله‌ی جمهوری اسلامی، باید فرامسأله‌ی حلقه‌ی وفاداران به آن هم باشد. نباید با اصول امام شعاری برخورد کرد و سخنان رهبر معظم انقلاب را در این زمینه طوطی‌وار تکرار کرد و بر سر این و آن کوبید. باید مکتب امام و اصول امام را فهمید و طبق آن رفتار کرد و با آن عملکرد دیگران را سنجید. ایشان در سخنرانی 14 خرداد تذکر دادند: (هرکسی هر حرفی را که خودش می‌پسندد به امام نسبت ندهد. آنچه را به امام نسبت می‌دهیم، باید در منابع مربوط به امام موجود باشد، آن هم به شکل مکرّر، به شکل مستمر، مثل همین موارد هفت‌گانه‌ای که ما گفتیم؛ اینها از اوّل بیانات امام تا آخر، همین‌طور که انسان مراجعه می‌کند، در طول سال‌های متمادی، همه‌ی این مطالب را انسان در بیانات امام می‌بیند، اینها می‌شوند اصول. دیگران هم بگردند با همین شیوه اصول را پیدا کنند.) بنابراین برای اینکه مقهور روایت‌های منشوری نشویم، باید با روش صحیح به محکمات امام (بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام و وصیت‌نامه امام) مراجعه کنیم. پی‌نوشت: 1. کتاب واکاوی مدل رفتاری آمریکا علیه جمهوری اسلامی، قاسم فولادی، آینده‌پژوهی علوم و فناوری‌های دفاعی(1390) منبع: Khamenei.ir
پاسخ برگرفته از بیانات امام خامنه‌ای مدظله‌العالی: اگر بخواهیم سخنرانی‌های رهبر معظم انقلاب را در طول یک سال، سطح‌بندی کنیم، بی‌تردید سخنان ابتدای سال رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی و نیز سخنرانی روز 14 خرداد به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی رحمت‌الله‌علیه در بالاترین درجه از اهمیت قرار دارند. با مروری به این سخنرانی‌ها در طول سالیان گذشته، مشاهده می‌کنیم که مهمترین مسائل روز داخلی و خارجی در این سخنرانی‌ها مطرح میشود؛ به‌طوری‌که تحلیلگران سخنرانی ابتدای سال ایشان را برنامه‌ی جمهوری اسلامی برای یکسال پیش‌رو می‌دانند. اگرچه در سخنرانی‌های 14 خرداد وجه اندیشه‌ای و مبنایی سخنرانی‌ها به دلیل مباحث مربوط به اندیشه و شخصیت امام بیشتر است، اما باز هم مسائل مهم داخلی و خارجی مورد اشاره، تحلیل و تبیین رهبری قرار می‌گیرند. 14 خرداد امسال(1394) اما در حالی که نزد افکار عمومی و رسانه‌ها انتظار می‌رفت با توجه به رسیدن مذاکرات هسته‌ای به مراحل حساس خود و نیز اوضاع نابه‌سامان، پیچیده و چندلایه‌ی منطقه، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی مستقلا در این‌باره صحبت کنند اما ایشان اکثر وقت سخنرانی را به مسأله‌ی تبیین (اصول امام) و هشدار نسبت به (تحریف شخصیت امام) اختصاص دادند؛ چرا؟ پاسخ به چرایی این پرسش به تصمیمات بزرگی برمی‌گردد که جمهوری اسلامی ایران در آینده‌ای نزدیک باید در چگونگی پایان دادن به مناقشه‌ی هسته‌ای، نحوه‌ی تعامل با نظام بین‌الملل و تعیین جایگاه و نقش منطقه‌ای خود اتخاذ کند. در حالی‌که به نظر می‌رسد مسیر آینده‌ی جمهوری اسلامی با توجه به (قرائت معتبر امام) روشن باشد اما برخی در نظر دارند در عرض ریل معتبر و اصلی انقلاب و اصول امام، ریل‌گذاری جدیدی بر مبنای سلایق شخصی خود ایجاد کنند تا بتوانند بیشترین نقش و تأثیر را در آینده‌ی مسیر انقلاب -بر طبق آنچه که خود صلاح می‌دانند- داشته باشند. البته این نکته بدان معنا نیست که لزوماً هدف این افراد برای قدرت‌طلبی و یا تضعیف انقلاب است بلکه حتی برخی از سر دلسوزی و اعتقاد به‌درستی مسیر خود تلاش می‌کنند، اما به هر حال امروز در برخی مسائل نظیر استکبارستیزی، نحوه‌ی تعامل با استکبار، شیوه‌ی حکومت‌داری و کشورداری، استقلال، نحوه‌ی زندگی و تعامل مدیران و کارگزاران نظام و... اختلاف دیدگاه با اصول اساسی امام خمینی دارند. به نظر می‌رسد این طیف بعد از رحلت امام و به مرور زمان به سمت عمل‌گرایی صرف رفته و به دنبال انطباق هرچه بیشتر با نظام بین‌الملل در مسیر غربی هستند. قرائت‌ها، روایت‌ها و رقابت‌ها! روزها و سال‌های پیش‌رو (پیچ تاریخی) برای جمهوری اسلامی بسیار حیاتی است. نه تنها ایران بلکه همه‌ی قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای سعی می‌کنند تا با استفاده از ظرفیت‌های خود، از این آشفته‌بازار جهانی و منطقه‌ای بیشترین امتیاز ممکن را برای تعیین جایگاه خود در نظم جدید بین‌المللی به‌دست آورند. برای مثال، راهبرد (گردش به شرق) آمریکا و تمرکز بیشتر در شرق جهان، ناشی از همین مسأله است. جمهوری اسلامی ایران نیز در سه سطح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی با مسائل و موانعی روبه‌رو است و حل این مسائل بیش از هر زمان دیگری به آینده‌ی جمهوری اسلامی پیوند خورده است. از این رو نگاه تقلیل‌گرایانه و حتی سرزنش‌گرایانه نسبت به استکبارستیزی، بزک کردن آمریکا و تعامل با او نیز واکنش‌ها نسبت به تحولات منطقه را نباید در سطح اختلاف دیدگاه‌های رایج و یا رقابت‌های سیاسی دید. دغدغه‌های فوق، این طیف را بر آن داشته است تا هرچه بیشتر نظرات و تجویزات خود را برای ریل‌گذاری آینده‌ی انقلاب بیان کند. اما چرا امام؟ از یاد نبرده‌ایم که برخی در زمان نه چندان دور به دنبال حذف امام و اصول ایشان از ذهن و محاسبات مردم ایران بودند و عقیده داشتند که امام را باید به موزه‌ها سپرد. حتی بعد از اینکه این طراحی، اثرگذاری مورد نظر آنها را درپی نداشت، آنها بر روی بازنمایی اندیشه و رفتار امام در قالب شخصیتی خشن برنامه‌ریزی کردند که این طرح نتوانست آنها را به مطلوب برساند. بنابراین باید پرسید که برای مخدوش کردن چهره‌ی جمهوری اسلامی ایران، چرا امام مورد هدف قرار می‌گیرد؟ پاسخ آن است که در این راه، بهترین وسیله برای متقاعد کردن عموم مردم و نخبگان، استناد به اندیشه، شخصیت و رفتار امام خمینی رحمت‌الله‌علیه به عنوان نماد وحدت و حبل‌المتین نظام جمهوری اسلامی و همچنین شاقول و شاخص انقلاب است. به همین جهت چند وقتی است که قرائت‌ها و روایت‌های مختلف و بعضاً شاذ از بنیانگذار جمهوری اسلامی از سوی برخی تریبون‌ها و رسانه‌ها مطرح میشود؛ از مطالبی درباره‌ی رابطه با آمریکا که با محکمات امام خمینی منافات دارد تا حتی تردید در مفهوم استقلال سیاسی و خودکفایی. با بررسی این سخنان درمی‌یابیم طیفی به دنبال بازنمایی لیبرالی و دموکراتیک و حتی انعطاف‌پذیر در برابر اصول از امام خمینی هستند که رهبر معظم انقلاب در سخنان 14 خرداد خود بدان اشاره کردند. البته بحث رقابت و جنگ روایت‌ها مختص به ایران نیست بلکه آمریکا نیز برای پیشبرد اهداف خود روی این مسأله سرمایه‌گذاری فراوانی کرده است. (از جمله مفاهیمی که توسط ارتش آمریکا توسعه یافت، جنگ روایت‌ها بود. جنگ‌های اخیر نشان داده‌اند که جنگ‌های نوین فراتر از عناصر فیزیکی میدان جنگ هستند. رسانه‌ها مهمترین عامل برای جنگ در جهت بردن و پیروزی در بیان روایت هستند.)1 جهت‌گیری‌ها مهم است در چند سال اخیر نیز این روایت‌ها و قرائت‌ها هرچه بیشتر شد تا جایی که رهبر معظم انقلاب در تیرماه 92 و در دیدار با کارگزارن نظام گفتند: (جهت‌گیری‌ها مهم است. بنده در روز چهاردهم خردادِ امسال در سالگرد رحلت امام بزرگوار رضوان الله تعالی علیه در مرقد مطهر ایشان، جهت‌گیری‌های انقلاب را بر اساس قرائت امام - که برای ما معتبر و حجت است - شرح دادم. جهت‌گیری در سیاست داخلی، جهت‌گیری در سیاست‌خارجی، جهت‌گیری در عرصه‌ی فرهنگ، جهت‌گیری در عرصه‌ی اقتصاد را مفصلاً گفتم... گاهی تفسیر غلط از امام میشود، تفسیر غلط از جهت‌گیری مورد نظر امام انجام می‌گیرد؛ که این هم چیز بدی است و خطرناک هم هست. خوشبختانه بیّنات امام جلوی چشم ما است؛ بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام، جلوی چشم ما است.) با توجه به مطالب فوق، به نظر می‌رسد روایت‌ها و قرائت‌هایی که بوی تحریف و انحراف از اصول امام را می‌دهند مسأله‌ی جمهوری اسلامی نیستند بلکه فرامسأله هستند. چراکه اصول امام به عنوان شاخص حرکت و عملکرد به‌شمار می‌آید و حال اگر این میزان، تحریف و یا منحرف شود، تصمیم‌گیری و سنجش عملکرد در مسائلی نظیر مذاکرات هسته‌ای، تحولات منطقه‌ای و مسائل فراوان دیگر مرتبط با جمهوری اسلامی چگونه قابل ارزیابی هستند؟ رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان 14 خرداد گفتند: (ما اگر بخواهیم شخصیت امام را به معنای واقعی کلمه پیدا کنیم، این راه دارد؛ اگر ما این راه را رفتیم، مطلب حل خواهد شد والّا امروز کسانی می‌آیند طبق میل خود و سلیقه‌ی خود یک‌جور امام را معرّفی می‌کنند، ممکن است در فرداها کسان دیگری بیایند و بر طبق سلایق دیگری، بر طبق حوادث دیگری که در دنیا پیش می‌آید، مصلحت بدانند که امام را جور دیگری معرّفی کنند... آن راهی که می‌تواند مانع از این تحریف بشود، بازخوانی اصول امام است.) فرامسأله‌ی جمهوری اسلامی، باید فرامسأله‌ی حلقه‌ی وفاداران به آن هم باشد. نباید با اصول امام شعاری برخورد کرد و سخنان رهبر معظم انقلاب را در این زمینه طوطی‌وار تکرار کرد و بر سر این و آن کوبید. باید مکتب امام و اصول امام را فهمید و طبق آن رفتار کرد و با آن عملکرد دیگران را سنجید. ایشان در سخنرانی 14 خرداد تذکر دادند: (هرکسی هر حرفی را که خودش می‌پسندد به امام نسبت ندهد. آنچه را به امام نسبت می‌دهیم، باید در منابع مربوط به امام موجود باشد، آن هم به شکل مکرّر، به شکل مستمر، مثل همین موارد هفت‌گانه‌ای که ما گفتیم؛ اینها از اوّل بیانات امام تا آخر، همین‌طور که انسان مراجعه می‌کند، در طول سال‌های متمادی، همه‌ی این مطالب را انسان در بیانات امام می‌بیند، اینها می‌شوند اصول. دیگران هم بگردند با همین شیوه اصول را پیدا کنند.) بنابراین برای اینکه مقهور روایت‌های منشوری نشویم، باید با روش صحیح به محکمات امام (بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام و وصیت‌نامه امام) مراجعه کنیم. پی‌نوشت: 1. کتاب واکاوی مدل رفتاری آمریکا علیه جمهوری اسلامی، قاسم فولادی، آینده‌پژوهی علوم و فناوری‌های دفاعی(1390) منبع: Khamenei.ir
پاسخ:
پاسخ برگرفته از بیانات امام خامنه‌ای مدظله‌العالی:
اگر بخواهیم سخنرانی‌های رهبر معظم انقلاب را در طول یک سال، سطح‌بندی کنیم، بی‌تردید سخنان ابتدای سال رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی و نیز سخنرانی روز 14 خرداد به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی رحمت‌الله‌علیه در بالاترین درجه از اهمیت قرار دارند. با مروری به این سخنرانی‌ها در طول سالیان گذشته، مشاهده می‌کنیم که مهمترین مسائل روز داخلی و خارجی در این سخنرانی‌ها مطرح میشود؛ به‌طوری‌که تحلیلگران سخنرانی ابتدای سال ایشان را برنامه‌ی جمهوری اسلامی برای یکسال پیش‌رو می‌دانند. اگرچه در سخنرانی‌های 14 خرداد وجه اندیشه‌ای و مبنایی سخنرانی‌ها به دلیل مباحث مربوط به اندیشه و شخصیت امام بیشتر است، اما باز هم مسائل مهم داخلی و خارجی مورد اشاره، تحلیل و تبیین رهبری قرار می‌گیرند.
14 خرداد امسال(1394) اما در حالی که نزد افکار عمومی و رسانه‌ها انتظار می‌رفت با توجه به رسیدن مذاکرات هسته‌ای به مراحل حساس خود و نیز اوضاع نابه‌سامان، پیچیده و چندلایه‌ی منطقه، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی مستقلا در این‌باره صحبت کنند اما ایشان اکثر وقت سخنرانی را به مسأله‌ی تبیین (اصول امام) و هشدار نسبت به (تحریف شخصیت امام) اختصاص دادند؛ چرا؟
پاسخ به چرایی این پرسش به تصمیمات بزرگی برمی‌گردد که جمهوری اسلامی ایران در آینده‌ای نزدیک باید در چگونگی پایان دادن به مناقشه‌ی هسته‌ای، نحوه‌ی تعامل با نظام بین‌الملل و تعیین جایگاه و نقش منطقه‌ای خود اتخاذ کند. در حالی‌که به نظر می‌رسد مسیر آینده‌ی جمهوری اسلامی با توجه به (قرائت معتبر امام) روشن باشد اما برخی در نظر دارند در عرض ریل معتبر و اصلی انقلاب و اصول امام، ریل‌گذاری جدیدی بر مبنای سلایق شخصی خود ایجاد کنند تا بتوانند بیشترین نقش و تأثیر را در آینده‌ی مسیر انقلاب -بر طبق آنچه که خود صلاح می‌دانند- داشته باشند. البته این نکته بدان معنا نیست که لزوماً هدف این افراد برای قدرت‌طلبی و یا تضعیف انقلاب است بلکه حتی برخی از سر دلسوزی و اعتقاد به‌درستی مسیر خود تلاش می‌کنند، اما به هر حال امروز در برخی مسائل نظیر استکبارستیزی، نحوه‌ی تعامل با استکبار، شیوه‌ی حکومت‌داری و کشورداری، استقلال، نحوه‌ی زندگی و تعامل مدیران و کارگزاران نظام و... اختلاف دیدگاه با اصول اساسی امام خمینی دارند. به نظر می‌رسد این طیف بعد از رحلت امام و به مرور زمان به سمت عمل‌گرایی صرف رفته و به دنبال انطباق هرچه بیشتر با نظام بین‌الملل در مسیر غربی هستند.
قرائت‌ها، روایت‌ها و رقابت‌ها!
روزها و سال‌های پیش‌رو (پیچ تاریخی) برای جمهوری اسلامی بسیار حیاتی است. نه تنها ایران بلکه همه‌ی قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای سعی می‌کنند تا با استفاده از ظرفیت‌های خود، از این آشفته‌بازار جهانی و منطقه‌ای بیشترین امتیاز ممکن را برای تعیین جایگاه خود در نظم جدید بین‌المللی به‌دست آورند. برای مثال، راهبرد (گردش به شرق) آمریکا و تمرکز بیشتر در شرق جهان، ناشی از همین مسأله است. جمهوری اسلامی ایران نیز در سه سطح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی با مسائل و موانعی روبه‌رو است و حل این مسائل بیش از هر زمان دیگری به آینده‌ی جمهوری اسلامی پیوند خورده است. از این رو نگاه تقلیل‌گرایانه و حتی سرزنش‌گرایانه نسبت به استکبارستیزی، بزک کردن آمریکا و تعامل با او نیز واکنش‌ها نسبت به تحولات منطقه را نباید در سطح اختلاف دیدگاه‌های رایج و یا رقابت‌های سیاسی دید. دغدغه‌های فوق، این طیف را بر آن داشته است تا هرچه بیشتر نظرات و تجویزات خود را برای ریل‌گذاری آینده‌ی انقلاب بیان کند.
اما چرا امام؟
از یاد نبرده‌ایم که برخی در زمان نه چندان دور به دنبال حذف امام و اصول ایشان از ذهن و محاسبات مردم ایران بودند و عقیده داشتند که امام را باید به موزه‌ها سپرد. حتی بعد از اینکه این طراحی، اثرگذاری مورد نظر آنها را درپی نداشت، آنها بر روی بازنمایی اندیشه و رفتار امام در قالب شخصیتی خشن برنامه‌ریزی کردند که این طرح نتوانست آنها را به مطلوب برساند. بنابراین باید پرسید که برای مخدوش کردن چهره‌ی جمهوری اسلامی ایران، چرا امام مورد هدف قرار می‌گیرد؟ پاسخ آن است که در این راه، بهترین وسیله برای متقاعد کردن عموم مردم و نخبگان، استناد به اندیشه، شخصیت و رفتار امام خمینی رحمت‌الله‌علیه به عنوان نماد وحدت و حبل‌المتین نظام جمهوری اسلامی و همچنین شاقول و شاخص انقلاب است. به همین جهت چند وقتی است که قرائت‌ها و روایت‌های مختلف و بعضاً شاذ از بنیانگذار جمهوری اسلامی از سوی برخی تریبون‌ها و رسانه‌ها مطرح میشود؛ از مطالبی درباره‌ی رابطه با آمریکا که با محکمات امام خمینی منافات دارد تا حتی تردید در مفهوم استقلال سیاسی و خودکفایی. با بررسی این سخنان درمی‌یابیم طیفی به دنبال بازنمایی لیبرالی و دموکراتیک و حتی انعطاف‌پذیر در برابر اصول از امام خمینی هستند که رهبر معظم انقلاب در سخنان 14 خرداد خود بدان اشاره کردند.
البته بحث رقابت و جنگ روایت‌ها مختص به ایران نیست بلکه آمریکا نیز برای پیشبرد اهداف خود روی این مسأله سرمایه‌گذاری فراوانی کرده است. (از جمله مفاهیمی که توسط ارتش آمریکا توسعه یافت، جنگ روایت‌ها بود. جنگ‌های اخیر نشان داده‌اند که جنگ‌های نوین فراتر از عناصر فیزیکی میدان جنگ هستند. رسانه‌ها مهمترین عامل برای جنگ در جهت بردن و پیروزی در بیان روایت هستند.)1
جهت‌گیری‌ها مهم است
در چند سال اخیر نیز این روایت‌ها و قرائت‌ها هرچه بیشتر شد تا جایی که رهبر معظم انقلاب در تیرماه 92 و در دیدار با کارگزارن نظام گفتند: (جهت‌گیری‌ها مهم است. بنده در روز چهاردهم خردادِ امسال در سالگرد رحلت امام بزرگوار رضوان الله تعالی علیه در مرقد مطهر ایشان، جهت‌گیری‌های انقلاب را بر اساس قرائت امام - که برای ما معتبر و حجت است - شرح دادم. جهت‌گیری در سیاست داخلی، جهت‌گیری در سیاست‌خارجی، جهت‌گیری در عرصه‌ی فرهنگ، جهت‌گیری در عرصه‌ی اقتصاد را مفصلاً گفتم... گاهی تفسیر غلط از امام میشود، تفسیر غلط از جهت‌گیری مورد نظر امام انجام می‌گیرد؛ که این هم چیز بدی است و خطرناک هم هست. خوشبختانه بیّنات امام جلوی چشم ما است؛ بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام، جلوی چشم ما است.)
با توجه به مطالب فوق، به نظر می‌رسد روایت‌ها و قرائت‌هایی که بوی تحریف و انحراف از اصول امام را می‌دهند مسأله‌ی جمهوری اسلامی نیستند بلکه فرامسأله هستند. چراکه اصول امام به عنوان شاخص حرکت و عملکرد به‌شمار می‌آید و حال اگر این میزان، تحریف و یا منحرف شود، تصمیم‌گیری و سنجش عملکرد در مسائلی نظیر مذاکرات هسته‌ای، تحولات منطقه‌ای و مسائل فراوان دیگر مرتبط با جمهوری اسلامی چگونه قابل ارزیابی هستند؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان 14 خرداد گفتند: (ما اگر بخواهیم شخصیت امام را به معنای واقعی کلمه پیدا کنیم، این راه دارد؛ اگر ما این راه را رفتیم، مطلب حل خواهد شد والّا امروز کسانی می‌آیند طبق میل خود و سلیقه‌ی خود یک‌جور امام را معرّفی می‌کنند، ممکن است در فرداها کسان دیگری بیایند و بر طبق سلایق دیگری، بر طبق حوادث دیگری که در دنیا پیش می‌آید، مصلحت بدانند که امام را جور دیگری معرّفی کنند... آن راهی که می‌تواند مانع از این تحریف بشود، بازخوانی اصول امام است.)
فرامسأله‌ی جمهوری اسلامی، باید فرامسأله‌ی حلقه‌ی وفاداران به آن هم باشد. نباید با اصول امام شعاری برخورد کرد و سخنان رهبر معظم انقلاب را در این زمینه طوطی‌وار تکرار کرد و بر سر این و آن کوبید. باید مکتب امام و اصول امام را فهمید و طبق آن رفتار کرد و با آن عملکرد دیگران را سنجید. ایشان در سخنرانی 14 خرداد تذکر دادند: (هرکسی هر حرفی را که خودش می‌پسندد به امام نسبت ندهد. آنچه را به امام نسبت می‌دهیم، باید در منابع مربوط به امام موجود باشد، آن هم به شکل مکرّر، به شکل مستمر، مثل همین موارد هفت‌گانه‌ای که ما گفتیم؛ اینها از اوّل بیانات امام تا آخر، همین‌طور که انسان مراجعه می‌کند، در طول سال‌های متمادی، همه‌ی این مطالب را انسان در بیانات امام می‌بیند، اینها می‌شوند اصول. دیگران هم بگردند با همین شیوه اصول را پیدا کنند.) بنابراین برای اینکه مقهور روایت‌های منشوری نشویم، باید با روش صحیح به محکمات امام (بیانات امام، صدای امام، نوشته‌ی امام، آثار امام و وصیت‌نامه امام) مراجعه کنیم.
پی‌نوشت:
1. کتاب واکاوی مدل رفتاری آمریکا علیه جمهوری اسلامی، قاسم فولادی، آینده‌پژوهی علوم و فناوری‌های دفاعی(1390)
منبع: Khamenei.ir
- [سایر] مهم ترین وظیفه وزارت ارشاد از نظر امام خمینی (ره) چیست؟
- [سایر] مهم ترین وظیفه وزارت ارشاد از نظر امام خمینی (ره) چیست؟
- [سایر] از دیدگاه مقام معظم رهبری ویژگی های مهم امام خمینی(ره) چیست؟
- [سایر] در مورد ویژگی های مهم امام خمینی(ره) از منظر حضرت آیت الله خامنه ای به طور مختصر بنویسید؟
- [سایر] در مورد ویژگی های مهم امام خمینی(ره) از منظر حضرت آیت الله خامنه ای به طور مختصر بنویسید؟
- [سایر] بین امام خمینی و مردم چه رابطه ای حاکم بود و امام خمینی برای مردم چه نقشی قائل بودند؟
- [سایر] استادان امام خمینی (ره) چه کسانی بودند؟
- [سایر] استادان امام خمینی (ره) چه کسانی بودند؟
- [سایر] شیوه مدیریتی امام خمینی ره چه بود؟
- [سایر] امام خمینی (ره) و جنبشهای اسلامی معاصر؟
- [آیت الله اردبیلی] رساله توضیح المسائل به شیوه مرسوم، ابتدا بر اساس فتاوای زعیم بزرگوار شیعه حضرت آیة اللّه العظمی برجرودی قدسسره به دقت و با زبانی ساده تهیه و چاپ گردید و در معرض استفاده مقلدان و اندیشمندان قرار گرفت و به سبب دقت و سلاست و انتساب به آن مرجع بزرگوار و استاد مسلم فقه، سالها توسط فقیهان متأخر حاشیه و تعلیقه زده شد و سپس با مزج حواشی در متن اصلی، رسالههای بعدی تدوین گردید. حضرت آیة اللّه العظمی موسوی اردبیلی نیز ابتدا نظرات و فتاوای خود را به صورت حاشیهای بر رساله مزبور نگاشتند و پس از رحلت امام خمینی قدسسره به علت این که رساله معظم له در دست بسیاری از مقلدان و فارسی زبانان موجود بود، حواشی خود را به اختصار به رساله مزبور اضافه نمودند که چندین بار مورد چاپ و تجدید نظر قرار گرفت و در اختیار علاقمندان گذاشته شد. اما بازبینی و بازنگری رساله توضیح المسائل، ظهور مسائل جدید و مورد ابتلا، حذف مسائل غیر مورد ابتلا، تغییر در ساختار شکلی، جملات و ترتیب مسائل و برخی ابواب و توجه به نوآوریها و دقائق و کثرت تغییرات رساله پیشین، باعث گردید که رسالهای مستقل با ساختار فعلی تدوین شود تا به شیوهای مناسبتر، در عین حفظ چهارچوب قبلی، پاسخگوی نیاز مراجعین و فرزانگان گردد. لذا در این توضیح المسائل علاوه بر ذکر مسائل و نظرات جدید معظم له، متون مسائل تا اندازهای روانتر و ترتیب ابواب فقهی و مسائل مناسبتر شده و ابواب و مسائلی که مورد نیاز بوده، اضافه گردیده
- [آیت الله شبیری زنجانی] نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و باید قرائت آن را آهسته بخوانند و نیت آن را به زبان نیاورند و احتیاط آن است که (بسم اللَّه الرحمن الرحیم) آن را هم آهسته بگویند.
- [آیت الله وحید خراسانی] انسان می تواند برای رفتن به حج و زیارت و مانند اینها از سهم سبیل الله زکات بگیرد اگر چه فقیر نباشد یا این که فقیر باشد و به مقدار مخارج سالش زکات گرفته باشد و بنابر احتیاط واجب معتبر است که این امور علاوه بر این که طاعت هستند دارای مصلحت عمومی نیز باشند مانند تعظیم شعایر و ترویج دین
- [آیت الله وحید خراسانی] واجبات نماز یازده چیز است اول نیت دوم قیام یعنی ایستادن سوم تکبیره الاحرام یعنی گفتن الله اکبر در اول نماز چهارم رکوع پنجم سجود ششم قرایت هفتم ذکر هشتم تشهد نهم سلام دهم ترتیب یازدهم موالات یعنی پی در پی بودن اجزای نماز
- [آیت الله سبحانی] واجبات نماز یازده چیز است: اول، نیت. دوم،قیام یعنی (ایستادن). سوم، تَکْبِیرَةُ الإحْرامِ، یعنی گفتن اللّه اکبردر اول نماز. چهارم، رکوع. پنجم، سجود. ششم، قرائت. هفتم، ذکر. هشتم، تشهد. نهم، سلام. دهم، ترتیب. یازدهم، موالات یعنی پی در پی بودن اجزای نماز.
- [آیت الله مکارم شیرازی] ذکر خدا، قرائت قرآن دعا، در هر جای نماز جایز است اگر جمله ای را مانند (الله اکْبر) به قصد ذکر خدا بگوید، اما در موقع گفتن، صدا را بلندکند که چیزی را به دیگری بفهماند اشکال ندارد، ولی دعا و ذکر به زبانهای غیر عربی اشکال دارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] واجبات نماز یازده چیز است: 1 نیت، 2 تکبیرة الاحرام، یعنی (الله اکبر) در اول نماز، 3 قیام، 4 قرائت، 5 رکوع، 6 سجود، 7 ذکر رکوع و سجود، 8 تشهد، 9 سلام، 10 ترتیب، 11 موالات (پی در پی به جا آوردن اجزاء نماز).
- [آیت الله خوئی] مسافر می‌تواند در مسجد الحرام و مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم بلکه در تمام شهر مکه و مدینه و مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند. و نیز مسافر می‌تواند در حرم حضرت سید الشهدا علیه السلام نماز را تمام بخواند. اگرچه دورتر از اطراف ضریح مقدس نماز بخواند.
- [آیت الله جوادی آملی] .مستحب است پیش از شروع در قرائت رکعت اول نماز بگوید : (أعوذ باالله من الشیطان الرجیم ). حمد و سوره را شمرده بخواند و آخر هر آیه را وقف نماید . درصورتی که مأموم است ; یا خود به تنهایی نماز اقامه می‌کند, بعد از حمد بگوید: (الحمد الله رب العالمین). در رکعت اول هر نماز سوره إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ و در رکعت دوم آن قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌّ بخواند. پس ازقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌّ ّبگوید: (کذلک االله ربّی) (یک تا سه بار). معانی آیات و اذکار را به ذهن آورده و خواهان نعمت الهی و برکناری از نقمت او باشد. (بسم االله...) را در نمازهایی که آهسته خوانده میشود, بلند بخواند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] وضو گرفتن از حوض و دستشویی مدرسهای که انسان نمیداند آن حوض و دستشویی را برای همه مردم وقف کرده‌اند یا برای محصّلین همان مدرسه، در صورتی که از راهی ثابت شود که برای همه مردم وقف شده اشکال ندارد؛ مثل این که معمولاً مردم در آنجا وضو می‌گیرند به گونهای که برای نوع مردم اطمینان حاصل میشود که برای همه مردم وقف شده است. و اگر ثابت نشود، چنانچه شک در اصل عبارت وقف باشد وضو گرفتن اشکال دارد، مثلاً اگر انسان نداند در عبارت وقف، نام سادات حسینی ذکر شده یا سادات موسوی و او خودش از سادات حسینی باشد نه موسوی، نمیتواند در آن موقوفه تصرف کند؛ ولی اگر اصل عبارت وقف روشن است و شک کند که واقف خصوصیتی دیگر را نیز معتبر کرده است یا نه، وضو گرفتن مانعی ندارد، مثلاً اگر می‌داند وقف سادات است و شک می‌کند واقف موسوی بودن را نیز قید کرده یا نه، در این صورت حکم میشود که وقف تمام سادات است و وضو گرفتن اشکالی ندارد.