رسول اللّه‌ صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : إذا مَرِضَ العَبدُ بَعَثَ اللّه‌ُ تَعالی إلَیهِ مَلَکَینِ ، فَقالَ : اُنظُرا ماذا یَقولُ لِعُوّادِهِ؟ فَإِن هُوَ إذا جاؤوهُ حَمِدَ اللّه‌َ وأثنیعَلَیهِ، رَفَعا ذلِکَ‌إلَی اللّه‌ِ عز و جل. وهُوَ أعلَمُ. فَیَقولُ : لِعَبدی عَلَیَّ إن تَوَفَّیتُهُ أن اُدخِلَهُ الجَنَّةَ ، وإن أنَا شَفَیتُهُ أن اُبدِلَ لَهُ لَحماً خَیراً مِن لَحمِهِ ، ودَماً خَیراً مِن دَمِهِ ، وأن اُکَفِّرَ عَنهُ سَیِّئاتِهِ . پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : چون بنده بیمار شود ، خداوند ، دو فرشته را به سوی او می‌فرستد و می‌فرماید : (بنگرید او به عیادت‌کنندگان خویش ، چه می‌گوید ) . اگر هنگامی که آنان نزد او آمدند ، خداوند را سپاس و ستایش گفت ، آن سپاس و ستایشِ وی را نزد خداوند عز و جل می‌برند ؛ هر چند البته خداوند ، خود ، آگاه‌تر است . پس خداوند می‌فرماید : (بنده‌ام بر من حق دارد که اگر او را به سوی خویش ببرم ، به بهشتش درمی‌آورم و اگر او را شفا دهم ، گوشتی بهتر از گوشت وی ، و خونی بهتر از خون وی برایش جایگزین می‌سازم و از گناهان او درمی‌گذرم) . الموطّأ ، جلد 2 ، صفحه 940 ، حدیث 5 عن عطاء بن یسار ، کنز العمّال ، جلد 3 ، صفحه 310 ، حدیث 6704 نقلاً عن الدارقطنی فی الغرائب ، وابن صخر فی عوالی مالک ، عن أبی هریرة دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 172
رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم :
إذا مَرِضَ العَبدُ بَعَثَ اللّهُ تَعالی إلَیهِ مَلَکَینِ ، فَقالَ : اُنظُرا ماذا یَقولُ لِعُوّادِهِ؟ فَإِن هُوَ إذا جاؤوهُ حَمِدَ اللّهَ وأثنیعَلَیهِ، رَفَعا ذلِکَإلَی اللّهِ عز و جل. وهُوَ أعلَمُ.
فَیَقولُ : لِعَبدی عَلَیَّ إن تَوَفَّیتُهُ أن اُدخِلَهُ الجَنَّةَ ، وإن أنَا شَفَیتُهُ أن اُبدِلَ لَهُ لَحماً خَیراً مِن لَحمِهِ ، ودَماً خَیراً مِن دَمِهِ ، وأن اُکَفِّرَ عَنهُ سَیِّئاتِهِ .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :
چون بنده بیمار شود ، خداوند ، دو فرشته را به سوی او میفرستد و میفرماید : (بنگرید او به عیادتکنندگان خویش ، چه میگوید ) . اگر هنگامی که آنان نزد او آمدند ، خداوند را سپاس و ستایش گفت ، آن سپاس و ستایشِ وی را نزد خداوند عز و جل میبرند ؛ هر چند البته خداوند ، خود ، آگاهتر است . پس خداوند میفرماید : (بندهام بر من حق دارد که اگر او را به سوی خویش ببرم ، به بهشتش درمیآورم و اگر او را شفا دهم ، گوشتی بهتر از گوشت وی ، و خونی بهتر از خون وی برایش جایگزین میسازم و از گناهان او درمیگذرم) .
الموطّأ ، جلد 2 ، صفحه 940 ، حدیث 5 عن عطاء بن یسار ، کنز العمّال ، جلد 3 ، صفحه 310 ، حدیث 6704 نقلاً عن الدارقطنی فی الغرائب ، وابن صخر فی عوالی مالک ، عن أبی هریرة دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 172
- [سایر] شکوه نکردن از بیماری چه پاداشی دارد؟
- [سایر] بهترین راه شکرگزاری از نعمتهای خداوند چیست؟
- [سایر] کسی که در راه عیادت بمیرد چه پاداشی دارد؟
- [سایر] کسی که از دسترنج خود بخورد چه پاداشی دارد؟
- [سایر] هر کس در راه خدا مجروح شود چه پاداشی دارد؟
- [سایر] میانجیگری چه پاداشی دارد؟
- [سایر] علم آموزی چه پاداشی دارد؟
- [سایر] شاد کردن یتیمان چه پاداشی دارد؟
- [سایر] زیارت حضرت معصومه ع چه پاداشی دارد؟
- [سایر] زیارت حضرت معصومه س چه پاداشی دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر زن در حال بیماری شوهر کند و به همان بیماری بمیرد، شوهرش اگرچه با او آمیزش نکرده باشد، از او ارث میبرد.
- [آیت الله سبحانی] اگر زن در حال بیماری، شوهر کند و به همان بیماری بمیرد، شوهرش اگرچه با او نزدیکی نکرده باشد، از او ارث می برد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر به واسطه بیماری روزه رمضان را نگیرد و بعد از رمضان بیماری او برطرف شود، ولی عذر دیگری پیدا کند که نتواند تا رمضان بعد قضای روزه را بگیرد، باید روزههایی را که نگرفته قضا نماید و نیز اگر در ماه رمضان، غیر بیماری عذر دیگری داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطه بیماری نتواند روزه بگیرد، روزههایی را که نگرفته باید قضا کند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر هر یک از زن یا مرد از قبل از عقد دارای بیماری واگیرداری باشند که غیر قابل درمان بوده و برای طرف مقابل خطر جانی قابل توجهی ایجاد بکند، چنانچه طرف مقابل هنگام عقد علم به بیماری وی نداشته باشد، پس از آن که متوجه بیماری وی شد، میتواند عقد را فسخ نماید.
- [آیت الله اردبیلی] نذر بر چند قسم است: اوّل:نذری که برای شکر نعمت دنیوی یا اخروی باشد، مثلاً بگوید: (از برای خداست بر من که اگر مرا توفیق حجّ داد یا به من فرزندی عطا نمود، فلان کار خیر را انجام دهم)، یا برای شکرِ ترک گناه یا رفع بلا یا بیماری و یا سایر مشکلات صورت بگیرد، مثلاً بگوید: (از برای خداست بر من که اگر از فلان گناه محفوظ ماندم یا بیمارم شفا یافت، فلان عمل خیر را انجام دهم)؛ به این قسم نذر که برای شکرگزاری انجام میشود (نذر بِرّ) گفته میشود. دوم:نذری که برای زَجْر (یعنی بازداشتن) خود از عمل حرام یا مکروه انجام میدهد، مثلاً میگوید: (از برای خداست بر من که اگر عمدا غیبت کردم، یک روز روزه بگیرم)؛ این قسم نذر را (نذر زَجْر) میگویند. سوم: نذری که مطلق بوده و مشروط و معلّق به چیزی نباشد، به عنوان مثال بگوید: (از برای خدا بر من است که فردا را روزه بگیرم)؛ به این قسم نذر (نذر تَبَرُّعی) میگویند.
- [آیت الله بهجت] طلاق دادن مکروه است، و طلاق دادن زنی که در حال بیماری است، کراهتش شدیدتر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه به واسطه بیماری، روزه ماه رمضان را نگیرد و بیماری او تا ماه رمضان سال بعد طولانی شود، قضای روزه هایی را که نگرفته واجب نیست، فقط باید برای هر روز یک مد (تقریبا 750 گرم) گندم یا جو و مانند آن به فقیر بدهد، ولی اگر به واسطه عذر دیگری (مثلاً بخاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقی بماند احتیاط واجب آن است که روزه هایی را که نگرفته بعد از ماه رمضان قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر دهد، همچنین اگر ترک روزه بخاطر بیماری بوده، بعد بیماری رفع شده و عذر دیگری مانند مسافرت پیش آمده است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که بیماری جذام (خوره) یا برص (پیسی) دارد بنابر احتیاط نمی تواند امام جماعت شود حتی برای مثل خودش.
- [آیت الله اردبیلی] بنابر احتیاط واجب کسی که بیماری خوره یا پیسی دارد یا کسی که حدّ شرعی خورده، نباید امام جماعت شود.
- [آیت الله بهجت] کسی که بهسبب مسافرت یا بیماری روزه نمیگیرد، نمیتواند زن روزهدار خود را مجبور به نزدیکی کند.