شیوه نشر احکام و معارف دینی از زمان ائمه (علیهم السلام) تا به امروز چگونه بوده است ؟

شیوه ائمه معصومین ( علیهم السلام ) در نشر احکام و معارف دینی ، نوشتن کتاب نبوده است . پیشوایان معصوم - به خصوص امام صادق وامام باقر ( علیهما السلام ) - شاگردانی داشته اند که از آن بزرگواران ، روایات را می شنیدندو آنها را می نوشتند .یا این که افراد معمولی از ائمه ( علیهم السلام ) سوالی می کردند؛ بعدآن مطلب را به دیگری منتقل می نمودند و بالاخره به گوش فرد با سوادی می رسید و آن را یادداشت می کرد؛ به طوری که در زمان حضرت امام حسن عسگری ( علیه السلام ) حدود چهارصد کتاب در موضوعات مختلف از ائمه معصومین ( علیهم السلام ) نوشته و جمع آوری شده بود و اصول چهارصدگانه نامیده می شد .بعداً در اواخر غیبت صغری و اوایل غیبت کبری ، علمای شیعه ( مثل مرحوم کلینی ، شیخ صدوق و شیخ طوسی ( ره ) ) این کتاب ها راباب بندی نموده و نظم خاصی دادند و تبدیل به چهار کتاب کردند ( کافی ،من لایحضره الفقیه ، تهذیب ، استبصار ) . البته غیر از این چهار کتاب ،کتاب های دیگری نیز در همان زمان و کمی بعد نوشته شد .کتابهایی که درسده های بعد ( یعنی قرن چهارم و پنجم ) نوشته شد، اغلب جمع آوری ازهمان کتب علمای پیشین بوده است . قابل ذکر است سند هر روایتی که ازائمه معصومین ( ع ) در این کتب نقل شده ، در اول همان حدیث آمده است. این اجمالی بود راجع به کیفیت رسیدن روایات ائمه معصومین (علیهم السلام) به دست ما.
w3.hadith.net