امام علی علیه‌السلام : إنَّ رسولَ اللّه صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم خَطَبَنا ذاتَ یَومٍ فقالَ : أیُّها الناسُ ، إنّهُ قد أقبَلَ إلَیکُم شَهرُ اللّه بالبَرَکَةِ والرّحمَةِ والمَغفِرةِ ، شَهرٌ هُو عِندَ اللّه أفضَلُ الشُّهورِ ، وأیّامُهُ أفضَلُ الأیّامِ ، ولَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی ، وساعاتُهُ أفضَلُ الساعاتِ ، هُو شَهرٌ دُعِیتُمْ فیهِ إلی ضِیافَةِ اللّه وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَةِ اللّه ، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَةٌ ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ ، ودُعاؤکُم فیهِ مُستَجابٌ ... فَقُمتُ فقلتُ : یا رسولَ اللّه ، ما أفضَلُ الأعمالِ فیهذا الشَّهرِ ؟ فقالَ : یا أباالحسنِ ، أفضَلُ الأعمالِ فی هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عن مَحارِمِ‌اللّه عز و جل ؛ روزی رسول خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم برای ما خطبه‌ای ایراد کرد و فرمود : ای مردم ! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است . این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شبها و ساعتهایش برترین ساعات . در این ماه شما به میهمانی خدا دعوت شده‌اید و در زمره بهره‌مندان از کرامت خداوند قرار گرفته‌اید . در این ماه نفسهای شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت می‌رسد ... من برخاستم و عرض کردم : ای رسول خدا ! برترین کارها در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود : ای اباالحسن ! برترین کارها در این ماه خویشتنداری از حرامهای خداوند عز و جل است . امالی الصدوق : 84 / 4
امام علی علیهالسلام :
إنَّ رسولَ اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم خَطَبَنا ذاتَ یَومٍ فقالَ : أیُّها الناسُ ، إنّهُ قد أقبَلَ إلَیکُم شَهرُ اللّه بالبَرَکَةِ والرّحمَةِ والمَغفِرةِ ، شَهرٌ هُو عِندَ اللّه أفضَلُ الشُّهورِ ، وأیّامُهُ أفضَلُ الأیّامِ ، ولَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی ، وساعاتُهُ أفضَلُ الساعاتِ ، هُو شَهرٌ دُعِیتُمْ فیهِ إلی ضِیافَةِ اللّه وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَةِ اللّه ، أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَةٌ ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ ، ودُعاؤکُم فیهِ مُستَجابٌ ... فَقُمتُ فقلتُ : یا رسولَ اللّه ، ما أفضَلُ الأعمالِ فیهذا الشَّهرِ ؟ فقالَ : یا أباالحسنِ ، أفضَلُ الأعمالِ فی هذا الشَّهرِ الوَرَعُ عن مَحارِمِاللّه عز و جل ؛
روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم برای ما خطبهای ایراد کرد و فرمود : ای مردم ! همانا ماه با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است . این ماه نزد خدا برترین ماه است و روزهایش برترین روزها و شبهایش برترین شبها و ساعتهایش برترین ساعات . در این ماه شما به میهمانی خدا دعوت شدهاید و در زمره بهرهمندان از کرامت خداوند قرار گرفتهاید . در این ماه نفسهای شما تسبیح خداست و خواب شما عبادت است و اعمال شما پذیرفته و دعایتان به اجابت میرسد ... من برخاستم و عرض کردم : ای رسول خدا ! برترین کارها در این ماه چیست ؟ پیامبر فرمود : ای اباالحسن ! برترین کارها در این ماه خویشتنداری از حرامهای خداوند عز و جل است .
امالی الصدوق : 84 / 4
- [سایر] برای کار از تهران به شهر کرج به مدت یک ماه برای کار میروم که نیمی از مدت مذکور در ماه رمضان است .حکم روزه گرفتن چیست؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] وقت قضای رمضان مضیّق شده و نمی تواند هم قضا را بگیرد وهم رمضان آینده را، آیا قدرت خود را صرف قضای رمضان گذشته کند یا نگه دارد برای رمضان آینده؟
- [آیت الله سیستانی] 1- قضای چند ماه رمضان را قبل از ماه رمضان می گرفته آیا قضای ماه رمضان اخیر کفایت می کند ؟ 2- شخصی ماه رمضان را به نیت برادرش روزه گرفته است ، آیا راهی برای تصحیح آن است ؟
- [آیت الله خوئی] زنی در ماه رمضان ایام حیض روزه نگرفته بعد از ماه رمضان تا رمضان دیگر مریض بوده، آیا قضا ساقط است؟
- [سایر] برترین سوره قرآن کدام است؟
- [سایر] برترین خصلت های بانوان چیست؟
- [سایر] اگر قضای روزه رمضان را تا رمضان آینده نگیرد، آیا معصیت کرده است یا نه؟
- [سایر] برترین منزلگاه بهشتیان چه نامیده می شود؟
- [سایر] برترین ثروت و بدترین فقر چیست؟
- [آیت الله مظاهری] کسی که عمداً در روز ماه مبارک رمضان، نیت روزه غیر ماه رمضان نماید، روزه او چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مظاهری] اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیّت روزه غیر رمضان کند روزه ماه رمضان حساب میشود.
- [آیت الله علوی گرگانی] روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اوّل رمضان، واجب نیست روزه بگیرد و اگر بخواهد روزه بگیرد نمیتواند نیّت روزه رمضان کند و اگر نیّت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نیست و روزه قضا یا مانند آن باشد روزه او احتیاطاً صحیح نیست ولی اگر به نیّت قربت مطلقه روزه را گرفته است روزه او صحیح است و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب میشود.
- [آیت الله بروجردی] روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اوّل رمضان، واجب نیست روزه بگیرد و اگر بخواهد روزه بگیرد نمیتواند نیت روزهی رمضان کند، یا نیت کند که اگر رمضان است روزهی رمضان و اگر رمضان نیست روزهی قضا یا مانند آن باشد، بلکه باید نیت روزهی قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده از رمضان حساب میشود.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزة غیر رمضان کند ، نه روزة رمضان حساب می شود و نه روزه ای که قصد کرده است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بداند که ماه رمضان است، و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب می شود، و نه روزه ای که قصد کرده است.
- [آیت الله خوئی] اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، بنابر احتیاط واجب نه روزه رمضان حساب میشود و نه روزهای که قصد کرده است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیّت روزه غیر رمضان کند، نه روزه ماه رمضان حساب میشود و نه روزهای که قصد کرده است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر بداند ماه رمضان است وعمداً نیّت روزه غیر رمضان کند نه روزه رمضان حساب میشود ونه روزهای که قصد کرده است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب می شود و نه روزه ای که قصد کرده است.
- [آیت الله بروجردی] اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نیت روزهی غیر رمضان کند، نه روزهی رمضان حساب میشود و نه روزهای که قصد کرده است.