امام علی علیه‌السلام :
لا یَنامُ المُسلمُ وهُو جُنُبٌ ، ولا یَنامُ إلاّ علی طَهورٍ ، فإن لَم یَجِدِ الماءَ فلْیَتَیمَّمْ بالصَّعیدِ ؛ فإنَّ رُوحَ المُؤمنِ تَروحُ إلَی اللّه عز و جل فَیَلقاها ویُبارِکُ علَیها ، فإن کانَ أجَلُها قَد حَضَرَ جَعَلَها فی مَکنونِ رَحمَتِهِ ، وإن لَم یَکُن أجَلُها قَد حَضَرَ بَعَثَ بِها مَعَ اُمَنائهِ مِن مَلائکَتهِ فیَرُدُّوها فی جَسَدِهِ .
مسلمان در حال جنابت نمی‌خوابد و جز با طهارت به خواب نمی‌رود ؛ زیرا روح مؤمن به سوی خداوند عز و جل می‌رود و خدا آن را می‌پذیرد و برکتش می‌دهد و چنانچه اجلش رسیده باشد ، آن را در پناه رحمت خود قرار می‌دهد و اگر هنوز اجلش نرسیده باشد ، آن را به همراه فرشتگان امین خود می‌فرستد و آنان به کالبدش بر می‌گردانند .
بحار الأنوار : 81 / 153 / 8 منتخب میزان الحکمة : 574
