تعجب
"تعجب" مصدر باب "تَفَعُّل" از ماده "عجب" و در لغت به معنای به شگفت آمدن است.
امام علی علیهالسلام :
عَجِبتُ لابنِ آدمَ ؛ أوَّلُهُ نُطفَةٌ وآخِرُهُ جِیفَةٌ ، وهو قائمٌ بینَهُما وِعاءٌ للغائطِ ، ثُمّ یَتَکبَّرُ !
در شگفتم از آدمیزاد، که آغازش نطفهای است و فرجامش لاشهای و در این میان انبان نجاست و با این احوال تکبّر میورزد !.
بحار الأنوار : 73 / 234 / 33