از نظر علمی برای استفاده ی مرد از طلا، آثار مخربی ذکر شده است که می توان الف) تحریکات عصبی[1]، ب) ازدیاد بیش از حد گلبول های سفید[2]، را از جمله ی آن نام برد. اما باید به این نکته توجه داشت که علم متکفل (تندرستی) انسان است در حالی که پرورش ابعاد ملکوتی و معنوی انسان، باید دغدغه اصلی یک مسلمان باشد و به (تن) و (علم) در حد یک ابراز و مقدمه نگاه کند، زیرا انسان یک موجود خاکی و مادی، نیست و انسانیت انسان در گرو شکوفایی استعدادهایی است که خدای متعال به منظور نیل او به مقام شامخ خلافت الهی، به وی ارزانی داشته است. اما حقیقتا راه شکوفایی این استعدادها چیست؟ آفات و موانع این راه کدام است؟ خداوند در قالب احکام شرعی به عنوان یک لطف الهی، راه هاو موانع شکوفایی استعدادها را بیان کرده است. با در نظر گرفتن این اصل لابد توجه دارید که بدون شک احکام الهی دارای مصالح واقعی و فی نفسه می باشند؛ لیکن در یافتن فلسفه آنها توجه به چند نکته ضروری است: 1- آیا بشر می تواند به فلسفه ی همه ی احکام دست یابد؟ قطعا پاسخ این سؤال منفی است؛ زیرا: الف) در متون دینی فلسفه همه احکام ذکر نشده است. ب) احکامی که فلسفه آنها بیان شده، معلوم نیست که همه فلسفه هایش ذکر شده است؛ بلکه چه بسا فلسفه های بی شماری در مورد یک حکم وجود دارد؛ ولی شارع مقدس به طور گزینشی برخی از آنها را یادآور شده است. ج) علوم بشری نیز قادر به کشف برخی از حکمت ها و فلسفه های احکام می باشند، نه همه آنها. بنابراین انتظار دانستن فلسفه ی همه ی احکام به طور جامع و کامل، انتظاری فراتر از توان علمی و تنگناهای دانش بشری است. 2- فلسفه احکام محدود به حکمت های مادی و فیزیکی- که در چنبره علوم تجربی قرار می گیرند- نیست بلکه در بسیاری از موارد علت یا حکمت نهایی برتر و بالاتری دارند که از حوزه تحقیق و آزمون علمی و تجربی نیز بیرون است. مثلا در علوم بشری از خواص بهداشتی روزه سخن به درازا گفته اند، ولی قرآن مجید بر نکته ی اساسی تری انگشت می گذارد و آن (تقوا یابی) است و شاید علت این که قرآن به نکات بهداشتی آن اشاره نکرده است این باشد که اساسا امت اسلامی را متوجه اهداف فروتر و در سطح پایین نکند، بلکه همواره به سوی ارزش های متعالی سوق دهد. 3. در رابطه با مسأله علت حرمت طلا برای مرد باید گفت که احتمال دارد علاوه بر نکات گفته شده، جلوگیری از فرو افتادن مردها در دام زینت های گران بها و سنگین نیز، از علت های حرمت باشد. پی نوشتها: [1] ر. ک: بهداشت در اسلام، دکتر احمد صبور اردوبادی. [2] ر. ک: سالنامه پیام اسلام، سال 1357. منبع: http://farsi.islamquest.net
از نظر علمی برای استفاده ی مرد از طلا، آثار مخربی ذکر شده است که می توان الف) تحریکات عصبی[1]، ب) ازدیاد بیش از حد گلبول های سفید[2]، را از جمله ی آن نام برد.
اما باید به این نکته توجه داشت که علم متکفل (تندرستی) انسان است در حالی که پرورش ابعاد ملکوتی و معنوی انسان، باید دغدغه اصلی یک مسلمان باشد و به (تن) و (علم) در حد یک ابراز و مقدمه نگاه کند، زیرا انسان یک موجود خاکی و مادی، نیست و انسانیت انسان در گرو شکوفایی استعدادهایی است که خدای متعال به منظور نیل او به مقام شامخ خلافت الهی، به وی ارزانی داشته است. اما حقیقتا راه شکوفایی این استعدادها چیست؟ آفات و موانع این راه کدام است؟
خداوند در قالب احکام شرعی به عنوان یک لطف الهی، راه هاو موانع شکوفایی استعدادها را بیان کرده است.
با در نظر گرفتن این اصل لابد توجه دارید که بدون شک احکام الهی دارای مصالح واقعی و فی نفسه می باشند؛ لیکن در یافتن فلسفه آنها توجه به چند نکته ضروری است:
1- آیا بشر می تواند به فلسفه ی همه ی احکام دست یابد؟ قطعا پاسخ این سؤال منفی است؛ زیرا:
الف) در متون دینی فلسفه همه احکام ذکر نشده است.
ب) احکامی که فلسفه آنها بیان شده، معلوم نیست که همه فلسفه هایش ذکر شده است؛ بلکه چه بسا فلسفه های بی شماری در مورد یک حکم وجود دارد؛ ولی شارع مقدس به طور گزینشی برخی از آنها را یادآور شده است.
ج) علوم بشری نیز قادر به کشف برخی از حکمت ها و فلسفه های احکام می باشند، نه همه آنها.
بنابراین انتظار دانستن فلسفه ی همه ی احکام به طور جامع و کامل، انتظاری فراتر از توان علمی و تنگناهای دانش بشری است.
2- فلسفه احکام محدود به حکمت های مادی و فیزیکی- که در چنبره علوم تجربی قرار می گیرند- نیست بلکه در بسیاری از موارد علت یا حکمت نهایی برتر و بالاتری دارند که از حوزه تحقیق و آزمون علمی و تجربی نیز بیرون است. مثلا در علوم بشری از خواص بهداشتی روزه سخن به درازا گفته اند، ولی قرآن مجید بر نکته ی اساسی تری انگشت می گذارد و آن (تقوا یابی) است و شاید علت این که قرآن به نکات بهداشتی آن اشاره نکرده است این باشد که اساسا امت اسلامی را متوجه اهداف فروتر و در سطح پایین نکند، بلکه همواره به سوی ارزش های متعالی سوق دهد.
3. در رابطه با مسأله علت حرمت طلا برای مرد باید گفت که احتمال دارد علاوه بر نکات گفته شده، جلوگیری از فرو افتادن مردها در دام زینت های گران بها و سنگین نیز، از علت های حرمت باشد.
پی نوشتها:
[1] ر. ک: بهداشت در اسلام، دکتر احمد صبور اردوبادی.
[2] ر. ک: سالنامه پیام اسلام، سال 1357.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] اگر طلا مستقیما با بدن مرد ارتباط نداشته باشد مثل دستبند چرمی باشد که روی آن یک قطعه طلا نصب شده باشد برای مرد حرام است ؟
- [سایر] چرا استفاده از ظروف طلا برای زن و مرد حرام است؟
- [سایر] چرا استفاده از ظروف طلا برای زن و مرد حرام است؟
- [سایر] آیا در احکام اسلامی استفاده از طلا برای مرد در هر حال حرام است؟ کسانیکه دندان طلا استفاده میکنند حکم شرعی آن چگونه است؟
- [آیت الله سیستانی] اگر در مراسماتی چون ازدواج که برای مرد انگشتر طلا خریداری میشود مرد طلای خریداری شده را بپذیرد وبعد آنرا بفروشد پولی که از فروش انگشتر بدست می آورد آیا حلال است یا حرام؟ ضمنا بدست کردن حلقه طلا برای امتحان اندازه بودن یا نبودن ایراد شرعی دارد یا ندارد؟
- [آیت الله بهجت] آیا آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا یا ساعت مچی طلا برای مرد اشکال دارد؟ یا فقط در حال نماز اشکال دارد؟
- [سایر] چرا انگشتر طلا برای مردان حرام است؟
- [سایر] آیا گرفتن روکش طلا برای دندان بر مرد جایز است؟
- [سایر] آیا به انگشتر طلا برای مرد، خمس تعلق میگیرد؟
- [آیت الله سیستانی] آیا نوشتن با خودنویس طلا برای مرد ایراد دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] پوشیدن لباس طلا باف برای مرد حرام ونماز با آن باطل است، ولیبرای زن در نماز وغیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله علوی گرگانی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه وانگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خودداری کند، ولی زینت کردن به طلا، برای زن در نماز وغیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله سبحانی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نمازخواندن با آنها باطل است. و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خودداری کند; ولی زینت کردن به طلا، برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خودداری کند، ولی زینت کردن به طلا، برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
- [امام خمینی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خودداری کند. ولی زینت کردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است. و باید از استعمال عینک طلا هم خودداری کند، ولی زینت کردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله جوادی آملی] .زینت کردن به طلا در بدن یا لباس، به گونه ای که پوشیدن طلا صدق کند؛ مانند آویختن زنجیر طلا به سینه و به دست کردن انگشتر طلا و بستن ساعت مچی طلا به دست , برای مرد حرام و نماز وی در آن باطل است؛ ولی زینت کردن به طلا برای زن جایز و نمازش در آن صحیح است.
- [آیت الله نوری همدانی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است . و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خود داری کند ، ولی زینت کردن به طلا ، برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد .
- [آیت الله بروجردی] زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خود داری کند، ولی زینت کردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] زینت کردن به طلا یا پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام است چه آشکار باشد یا پنهان و نماز با آن باطل است. بنابراین اگر زیر پیراهن مرد طلاباف باشد یا زنجیر طلا در گردن آویخته باشد گرچه پیدا نباشد حرام و نماز را باطل می کند.