چنانچه می دانیم دین از جانب خدای متعال به عنوان جامع ترین و کامل ترین دین آسمانی بر پیامبر اکرم نازل گردید که تا روز قیامت ثابت و تغییرناپذیر می باشد و همه ی اوصیای الهی و ائمه ی اطهار موظف به حفظ و گسترش آن در بین مردم می باشند. چنانکه حضرت علی(ع) و همه ی فرزندان و نسل پاک آن امام همام نسبت به این امر اهتمام جدی داشته اند. اما از آنجا که در زمان غیبت حضرت امام عصر(عج) این وظیفه به علما و فقها و راویان احادیث و به تعبیری مراجع تقلید محول شده است و از سویی فقها عصمت علمی ندارند و موظف اند براساس ادله ای که در اختیار دارند حکم خدا را بیان کنند و در این روند در بسیاری از موارد به احکام ظاهری نه واقعی فتوا می دهند ؛ زیرا دسترسی به تمام احکام واقعی فقط برای امام معصوم ممکن و میسر است. در هر صورت با توجه به تغییراتی که در زندگی انسان ها بوجود آمده است و نیاز به احکام جدید، در حال حاضر دین اسلام مملو از احکام ظاهری است و هنگامی که امام عصر (ع) ظهور می کنند تمام احکام ظاهری تبدیل به احکام واقعی می گردد و تصور می شود آن حضرت دین جدیدی آورده اند، در حالی که حضرت مهدی(ع) دین جدیدی غیر از اسلام و کتابی غیر از قرآن نمی آورند. علاوه این که در دوران غیبت عده ای از منحرفان و معاندان احکامی از قرآن و اسلام را بر طبق میل خود تأویل و تغییر می دهند که بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبوده است.[1] قرائت های گوناگون از دین خطرناک ترین حربه ای است که در عصر غیبت با آن مواجه می شویم، هنگامی که امام زمان (عج) تشریف می آورند نه با بت پرستان جاهل که با عالم نمایانی رو به رو می شوند که قرآن را تفسیر به رأی می کنند و قرائت های گوناگون از دین، آنچنان رواج می یابد که همه ی مردم آن را می پذیرند.[2] مردمی که ارکان و اصول مسلم اسلام را رها کرده و به بعضی ظواهر آن اکتفا نموده اند، از اسلام جز نماز، روزه و اجتناب از نجاسات چیزی نمی دانند، اخلاقیات و دستورات اجتماعی را اصلاً از اسلام محسوب نمی دارند. صفات زشت در نظرشان هیچ اهمیت ندارد و به بهانه ی این که واجبات و محرمات اختلافی هستند از زیر بار آنها شانه خالی می کنند، محرمات الهی را با حیله های گوناگون و تأویلات صوری جایز می شمارند. بنابر این اگر امام زمان (عج) ظاهر شوند و به آنان بگویند: شما از حقیقت و گوهر دین به دور افتاده اید و آیات قرآن و احادیث پیغمبر را بر خلاف واقع تفسیر و تأویل کرده اید و حقیقت نورانی اسلام را رها کرده به بعضی ظواهرش قناعت کرده اید، چنین دین و برنامه ای برایشان تازگی داشته و از آن وحشت می نمایند و آن را اسلام نمی دانند زیرا اسلام را جور دیگری تصور کرده بودند.[3] امام صادق(ع) می فرمایند: وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به اسلام دعوت می نماید و به سوی چیزی که که مردم از آن دور شده اند هدایت می کند.[4] در هر صورت دین اسلام در زمان ظهور امام دستخوش هیچ تغییری نمی گردد مگر این که انحرافات و شکها اصلاح می گردد. چنانکه اما صادق(ع) فرمود : حضرت مهدی همان کاری را که رسول خدا(ص) انجام دادند، انجانم می دهد. بدعتهای موجود را خراب می کند چنانکه رسول خدا ص اساس جاهلیت را منهدم نمودند.[5] پی نوشتها: [1] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص325. [2] آفتاب ولایت، محمدتقی مصباح یزدی، ص237. [3] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص326. [4] کشف الغمه، ج3، ص254 و ارشاد مفید ص343. [5] بحارالنوار، ج52، ص352. منبع: http://farsi.islamquest.net
چنانچه می دانیم دین از جانب خدای متعال به عنوان جامع ترین و کامل ترین دین آسمانی بر پیامبر اکرم نازل گردید که تا روز قیامت ثابت و تغییرناپذیر می باشد و همه ی اوصیای الهی و ائمه ی اطهار موظف به حفظ و گسترش آن در بین مردم می باشند. چنانکه حضرت علی(ع) و همه ی فرزندان و نسل پاک آن امام همام نسبت به این امر اهتمام جدی داشته اند. اما از آنجا که در زمان غیبت حضرت امام عصر(عج) این وظیفه به علما و فقها و راویان احادیث و به تعبیری مراجع تقلید محول شده است و از سویی فقها عصمت علمی ندارند و موظف اند براساس ادله ای که در اختیار دارند حکم خدا را بیان کنند و در این روند در بسیاری از موارد به احکام ظاهری نه واقعی فتوا می دهند ؛ زیرا دسترسی به تمام احکام واقعی فقط برای امام معصوم ممکن و میسر است. در هر صورت با توجه به تغییراتی که در زندگی انسان ها بوجود آمده است و نیاز به احکام جدید، در حال حاضر دین اسلام مملو از احکام ظاهری است و هنگامی که امام عصر (ع) ظهور می کنند تمام احکام ظاهری تبدیل به احکام واقعی می گردد و تصور می شود آن حضرت دین جدیدی آورده اند، در حالی که حضرت مهدی(ع) دین جدیدی غیر از اسلام و کتابی غیر از قرآن نمی آورند.
علاوه این که در دوران غیبت عده ای از منحرفان و معاندان احکامی از قرآن و اسلام را بر طبق میل خود تأویل و تغییر می دهند که بسیاری از حدود و احکام چنان فراموش می شوند که گویا اصلاً از اسلام نبوده است.[1]
قرائت های گوناگون از دین خطرناک ترین حربه ای است که در عصر غیبت با آن مواجه می شویم، هنگامی که امام زمان (عج) تشریف می آورند نه با بت پرستان جاهل که با عالم نمایانی رو به رو می شوند که قرآن را تفسیر به رأی می کنند و قرائت های گوناگون از دین، آنچنان رواج می یابد که همه ی مردم آن را می پذیرند.[2]
مردمی که ارکان و اصول مسلم اسلام را رها کرده و به بعضی ظواهر آن اکتفا نموده اند، از اسلام جز نماز، روزه و اجتناب از نجاسات چیزی نمی دانند، اخلاقیات و دستورات اجتماعی را اصلاً از اسلام محسوب نمی دارند.
صفات زشت در نظرشان هیچ اهمیت ندارد و به بهانه ی این که واجبات و محرمات اختلافی هستند از زیر بار آنها شانه خالی می کنند، محرمات الهی را با حیله های گوناگون و تأویلات صوری جایز می شمارند. بنابر این اگر امام زمان (عج) ظاهر شوند و به آنان بگویند: شما از حقیقت و گوهر دین به دور افتاده اید و آیات قرآن و احادیث پیغمبر را بر خلاف واقع تفسیر و تأویل کرده اید و حقیقت نورانی اسلام را رها کرده به بعضی ظواهرش قناعت کرده اید، چنین دین و برنامه ای برایشان تازگی داشته و از آن وحشت می نمایند و آن را اسلام نمی دانند زیرا اسلام را جور دیگری تصور کرده بودند.[3]
امام صادق(ع) می فرمایند: وقتی قائم ما قیام کرد مردم را از نو به اسلام دعوت می نماید و به سوی چیزی که که مردم از آن دور شده اند هدایت می کند.[4]
در هر صورت دین اسلام در زمان ظهور امام دستخوش هیچ تغییری نمی گردد مگر این که انحرافات و شکها اصلاح می گردد. چنانکه اما صادق(ع) فرمود : حضرت مهدی همان کاری را که رسول خدا(ص) انجام دادند، انجانم می دهد. بدعتهای موجود را خراب می کند چنانکه رسول خدا ص اساس جاهلیت را منهدم نمودند.[5]
پی نوشتها:
[1] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص325.
[2] آفتاب ولایت، محمدتقی مصباح یزدی، ص237.
[3] دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص326.
[4] کشف الغمه، ج3، ص254 و ارشاد مفید ص343.
[5] بحارالنوار، ج52، ص352.
منبع: http://farsi.islamquest.net
- [سایر] دین و قرآن جدید حضرت مهدی (عج) چیست؟
- [سایر] چه کتابی دربردارنده آیات قرآن که در شأن امام مهدی (عج) نازل شده، میباشد؟
- [سایر] آیا نام امام مهدی(علیه السلام) در قرآن آمده است؟
- [سایر] آیا نام امام مهدی علیه السلام در قرآن آمده است؟
- [سایر] چرا به حضرت مهدی علیه السلام، صاحب الزمان می گویند؟
- [سایر] کتابی جهت شناخت امام زمان (عج) معرفی نمایید.
- [سایر] چرا هنگام ظهور امام عصر علیه السلام مردم تصور میکنند که امام دین جدیدی آورده است؟
- [سایر] چرا هنگام ظهور امام عصر علیه السلام مردم تصور میکنند که امام دین جدیدی آورده است؟
- [آیت الله بهجت] چنان چه فرد مسلمان فطری به زبان بگوید: "کدام دین، کدام قرآن، پیامبر و علی و امام مهدی چه کسی بودند..." آیا چنین کلماتی از مصادیق ارتداد است؟
- [سایر] آیا امام زمان پس از ظهورش دین جدیدی خواهد آورد ؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله مظاهری] قسم خوردن باید به یکی از اسمهای خداوند تبارک و تعالی باشد و قسم خوردن به کلمة (اللَّه) بهتر است، و اگر قسم به یکی از مقدسات دین نظیر قرآن و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه طاهرین علیهم السلام باشد فایدهای ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.