چرا ائمه علیهم السلام دستور داده‌اند که اگر خواستید فرزند شما پسر باشد، دعا کنید.آیا این نشانه برتری پسر نیست؟

پاسخ این شبهه آن است که، اولاً: سیره خود ائمه (علیهم السلام) این بود که وقتی خداوند فرزندی به آنان ‌می‌داد، هرگز سؤال نمی‌کردند که این فرزند، پسر است یا دختر‌.‌
‌ ‌ثانیاً، گاهی سخن در این است که زن، بهتر است یا مرد؟ پسر بهتر است یا دختر؟ و یک وقت بحث در ‌این است که برای پدر کدامیک از اینها نافع‌تر است، در بحث قرآن‌شناسی بحث در موضوع تکامل، یک مطلب ‌است و بحث این که در مسائل اقتصادی کدامیک از دختر و پسر، به حال پدر بیشتر نافع هستند، مطلب ‌دیگری است. در معارف انسانی بین زن و مرد و دختر و پسر فرقی نیست، و راه را خدا برای همه مقرر کرده ‌است اما اگر پدر بخواهد بهره ببرد، البته از پسر، بهره بیشتری می‌برد و پسر می‌تواند خیلی از مشکلات او را ‌در دوران سالمندی حل کند و این نه بدان معناست که از نظر خدا هم پسر، بهتر از دختر است، یا عندالعقل ‌پسر بهتر از دختر است. بلکه معنایش این است که پسر غالباً برای پدر خدمتگزار است وگرنه از نظر قرآن ذات ‌اقدس اله می‌فرماید:‌
‌ ) ‌انّ أکرمکم عند اللَّه أتقاکم)(1).‌
‌ ‌و نیز در جایی دیگر می‌فرماید‌:‌
‌ ) ‌من عمل صالحاً من ذکر أو أُنثی وهو مؤمن فلنحیینّه حیاةً طیّبة)(2).‌
‌ ‌پس باید توجه داشت که این دو مسأله باهم خلط نشود‌.‌
‌ ‌ثالثاً، سرّ این که ائمه (علیهم السلام) پسر مسألت می‌کردند، این بود که می‌خواستند جانشین و امام ‌بعدی آنها، محفوظ بماند و امامت یعنی رهبری، پشتوانه‌اش ولایت است و ولایت اختصاصی به مرد، ندارد. ‌گرچه رسالت - که کار اجرایی است - مخصوص مردان است. اما در بخش ولایت - که اصل، و پشتوانه است و ‌انسان ولی‌اللَّه و خداوند ولی او است - هیچ تفاوتی بین زن و مرد نیست.‌
‌ ‌بنابراین اگر امامان معصوم (علیهم السلام) از ذات اقدس اله، پسر مسئلت می‌کردند، برای آن بود که ‌جای آنها را بگیرد و رهبری جامعه را بعد از آنها به عهده داشته باشد و رهبری، یک کار اجرایی است که ‌مخصوص مردان است‌.‌

‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 433 434.)‌

‌(1) سوره حجرات، آیه 13.‌
‌(2) سوره نحل، آیه 97.‌