چرا برخی کشورهای مسلمان نه تنها حامی کشور ایران نیستند بلکه در مواردی دشمنی هم می ورزند؟

به اعتقاد ما اصل این سخن که کشورهای مسلمان حامی ایران نیستند ، سخن تام و تمامی نیست ، هر چند به صورت مطلق نیز اشتباه نیست . به عبارتی نمی توان به صورت مطلق حکم کرد که هیچ کدام از کشورهای مسلمان حامی ایران نیستند . بلکه باید کشورهای جهان را به دو دسته تقسیم کرد : کشورهای حامی ایران و کشورهای مخالف ایران . البته به نظر می رسد که برای بررسی دقیق تر این موضوع و به دلیل دخالت های غرب در این موضوع بهتر است کشورهای جهان را به گونه ای دیگر تقسیم نماییم :
الف – کشورهایی که با غرب رابطه خوبی دارند که این کشورها ، خود به دو دسته تقسیم می شوند :
1 – کشورهایی که علیرغم داشتن رابطه خوب با غرب از جمهوری اسلامی ایران نیز حمایت می کنند و تلاش می کنند تا روابط خود را بر اساس مصالح و منافع ملی خود ، با دو طرف تنظیم نمایند .
2 – کشورهایی که از جمهوری اسلامی ایران حمایت نمی کنند و یا حمایت مطلوبی ندارند که علل این امر را می توان در چند عنوان مطرح کرد :
· برخی از این کشورها به خاطر تعهد به حفظ منافع غرب با جمهوری اسلامی ایران میانه خوبی ندارند و یا در صورت بروز منازعه میان ایران و غرب ، از ایران حمایت نمی کنند همچون اکثر کشورهای دیکتاتور منطقه به ویژه عربستان و مصر دوران مبارک
· برخی از این کشورها علیرغم علاقمندی به داشتن روابط حسنه با جمهوری اسلامی ایران به دلیل تحت فشار قرار داشتن از سوی آمریکا ، مجبور به اتخاذ مواضعی می شوند که با خواست اصلی آنان مغایرت دارد که علت عمده این فشارها ناشی از این است که این کشورها کمک ها و یا وام هایی را از آمریکا دریافت می کنند که حمایت از کشور ما باعث قطع این کمک ها می گردد و این کشورها را دچار مشکلاتی می گرداند .
· در برخی از این کشورها فعالیت گروه های سلفی تندرو که به شدت مخالف حضور ، نفوذ و اقتدار جمهوری اسلامی ایران هستند باعث تحت فشار قرار گرفتن دولت ها شده و مانع از حمایت های موثر آنان از جمهوری اسلامی ایران می شود .
ب – کشورهایی که با غرب رابطه خوبی ندارند و یا به تعبیر دقیق تر غرب نسبت به آنان خصومت می ورزد ، عمدتاً با جمهوری اسلامی ایران روابط خوبی دارند و در مواقع مقتضی از کشور ما حمایت های لازم را به عمل می آورند که در رأس چنین کشورهایی باید از سوریه نام برد، در عین حال یکی از عوامل مؤثر و پر اهمیت در روابط بین کشورها منافع ملی هر کشور در رابطه با دیگر کشورها می باشد، به همین دلیل کشورهایی که از مواضع ایران در عرصه های بین المللی حمایت نمی کنند، با توجه به جایگاه ایران، ناگزیر از این هستند که در اموری از مواضع و سیاست ها در جهت تأمین ملی خودشان با ایران همراهی کنند و بیش از این انتظار داشتن از این کشورها در دنیای کنونی در واقع یک رویکرد غیر واقعی و غیر واقع بینانه است و جمهوری اسلامی با همین وضعیت فعلی و امکانی که وجود دارد مثلاً حمایت های کشورهای گروه غیر متعهدها را برای حق داشتن انرژی هسته ای ایران همراه کرده و با همین وضع موجود و همراهی برخی کشورها در جهت دهی و تاثیرگذاری در سیاست ها و جهت گیری بین المللی موفقیت نسبی را به دست آورده است و این نشان می دهد با وجود این که کشورهای مسلمان به دلائلی که به آن اشاره گردید به عنوان دولت انقلابی مدافع و حامی کشور ایران نیستند و انتظار از آن ها انتظار غیر واقع بینانه است لکن در سطح منافع ملی این کشورها می توان به همراهی در تاثیرگذاری در نظام بین المللی و جهت گیری ها در نظام بین الملل امید داشت و دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی توانسته است در جهت مهار یک جانبه گرایی آمریکا اقدامات مؤثری تاکنون داشته باشد و با توجه دادن کشورهای مسلمان و غیر مسلمان به منافع و مصالح ملی شان در واقع آن ها را از اجماع بین المللی علیه ایران باز دارد و حتی با حضور و برگزاری اجلاس کنفرانس سران کشورهای اسلامی و کشورهای غیرمتعهد ها، تشریک مساعی آن ها را در تأثیرگذاری در روند تصمیمات جلب و همراه نماید و این مهم اگرچه حامی بودن کشورهای مسلمان تلقی نمی شود لکن این گام ها می تواند گام ها و اقدامات بعدی در جهت تقویت جایگاه ایران و هم چنین همراهی بیشتر کشورهای مسلمان و غیر مسلمان را در جهت دست یابی به اهداف جمهوری اسلامی نوید دهد.
منبع: اندیشه قم