به نظر می رسد چند عامل در این موضوع مؤثر باشد:
اول این که؛ در ساختار حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، پس از مقام رهبری رئیس جمهور عالی ترین مقام رسمی کشور و مسؤول قوه مجریه می باشد که مسؤولیت اجرایی کلیه امور کشور در ابعاد مختلف داخلی و بین المللی را بر عهده داشته و در زمینه بین المللی نیز تنظیم روابط دیپلماسی و مراودات سیاسی - اقتصادی و... با سایر دول توسط ایشان انجام می شود. از این رو مسافرت ها و بازدیدهای خارجی که طبق عرف بین الملل توسط سران کشورها انجام می شود، توسط ایشان صورت می پذیرد و دیگر نیازی به مسافرت مقام معظم رهبری نیست.
دوم؛ اصولا در عرف دیپلماسی کشورها مسافرت های خارجی سران یک کشور مبتنی بر دعوت رسمی کشور میزبان از سران یک کشور آن هم از ناحیه مسؤول یا مقامی مساوی و هم شأن اوست.
سوم: در مورد حج هم گفتنی است که حج فریضه ای عبادی و سیاسی است و از نظر عبادی مقام معظم رهبری هم قبلا مشرف شده اند و هم سایر مشاغل عدیده ای که دارند چنین فرصتی را در اختیار ایشان قرار نمی دهد و از نظر سیاسی زمانی مسافرت ایشان مهم و تأثیرگذار است که مقامات و دولت عربستان اجازه تأثیرگذاری سیاسی سفر ایشان را بر مسلمانان و جهان اسلام بدهند که مسلما چنین اجازه ای را نخواهند داد.
