سلام،یه سوال داشتم ازتون،تو قرآن تو یه سوره ای حرف از "غروب کردن خورشید در گل سرخ"به میان آمده،راستشو بخواین من شماره آیه و اسم سوره رو نمیدونم ولی تو همون سوره ای هستش که از "ذوالقرنین" بحث شده،(من خودم آیه رو دیدم ولی یادم نیست کجا بوده)خیلی دوست دارم تفسیر واقعی اون آیه رو بدونم ولی چون حتی اسم سوره اش رو نمیدونم، نمیتونم در موردش تحقیق کنم،لطفا راهنمایی کنید.

با عرض سلامعلامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرمایند:مفسرین گفته‌اند: منظور از" عین حمئة" چشمه‌ای دارای گل سیاه یعنی لجن است، چون حماة به معنای آن است و مقصود از عین دریا است، چون بسیار می‌شود که این کلمه به دریا هم اطلاق می‌گردد. و مقصود از اینکه فرمود" آفتاب را یافت که در دریایی لجن‌دار غروب می‌کرد" این است که به ساحل دریایی رسید که دیگر ما ورای آن خشکی امید نمی‌رفت، و چنین به نظر می‌رسید که آفتاب در دریا غروب می‌کند چون انتهای افق بر دریا منطبق است. بعضی هم گفته‌اند: چنین چشمه لجن‌داری با دریای محیط، یعنی اقیانوس غربی، که جزائر خالدات در آن است منطبق است و جزائر مذکور همان جزائری است که در هیات و جغرافیای قدیم مبدأ طول به شمار می‌رفت، و بعدها غرق شده و فعلا اثری از آنها نمانده است.جمله" فِی عَیْنٍ حَمِئَةٍ" به صورت" عین حامیة" یعنی حاره (گرم) نیز قرائت شده و اگر این قرائت صحیح باشد دریای حار با قسمت استوایی اقیانوس کبیر که مجاور آفریقا است منطبق می‌گردد، و بعید نیست که ذو القرنین در رحلت غربیش به سواحل آفریقا رسیده باشد.موفق باشید