با سلام و احترام دوست گرامی ظهور امام زمان (عج )قبل از قیامت است، بعد از ظهور آن حضرت دنیا آباد میشود و آن حضرتبا ظهور خود در راه برقراری عدالت با جباران و ستمگران مبارزه میکند و همة آنان را به شکست و تسلیم وا میدارد و دنیا را پر از عدل و داد میکند؛ چنانکه خداوند متعال میفرماید:"وعد اللّه الذین ءَامنوا منکم وَ عَمِلُواْ الصََّلِحََتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الاْ ؟َرْضِ...؛ (نور، 55) خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند، وعده داده است که حتماً آنان را در این سرزمین جانشین ]خود[ قرار دهد...".بسیاری از مفسران معتقدند:وعدة الهی در این آیه، اشاره به حکومت حضرت مهدیغ است و بیتردید حکومت امام مهدیمصداق کامل این آیه میباشد. امام سجاد7 در تفسیر این آیه فرمود:"به خدا سوگند آنها شیعیان ما هستند؛ خداوند این کار را برای آنها به دست مردی از ما انجام میدهد که "مهدی" این امت است؛ زمین را پر از عدل و داد میکند، آنگونه که از ظلم و جور پر شده باشد...".(ر.ک:تفسیر نمونه، آیةالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 527 532، دارالکتب الاسلامیة / مجمعالبیان، مرحوم طبرسی، ج 7، ص 267، مؤسسه اعلمی بیروت.)پیامبراکرممیفرماید:"مهدی از من است اسم او اسم من و کنیهاش کنیة من است و شبیهترین انسان از نظر خَلق و خُلق به من میباشد، او دارای غیبتی است... پس زمین را همانطور که از ظلم و ستم پر شده از عدل و برابری پُر میکند.(ر.ک:کمالالدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ص 271، مؤسسه اعلمی بیروت.)باز آن حضرت فرمود:"...روحالله عیسیبنمریم از آسمان فرود آید و پشتسر مهدی نماز میخواند، سپس او زمین را به نور خداوند متعال روشن میسازد و سلطنت او در مشرق و مغرب (کره زمین) گسترش پیدا میکند.(ر.ک:کشفالغمّه، علی بن عیسی إربلی، ج 2، ص 507، نشر مکتبة بنیهاشمی.)امام حسن مجتبیمیفرماید:"خداوند در آخر زمان و روزگار سخت در میان جهل و نادانی مردم، مردی را بر میانگیزد و او را با فرشتگان خود تأیید (و کمک) میفرماید و یاوران او را حفظ میکند و با آیات و نشانههای خودش او را یاری میدهد و بر کرة زمین غالب میگرداند. تا آنجا که مردم پارهای از روی میل و گروهی بیمیل و با اکراه به دین خدا میگروند، سپس زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان میکند تمام مردم جهان در برابر او خاضع شوند هیچ کافری باقی نمیماند مگر آنکه مؤمن شود و هیچ بدکاری نمیماند مگر آنکه اصلاح گردد "... گنجها و معادن برای او آشکار میشود و چهلسال در بین مشرق و مغرب عالم سلطنت میکند..."(ر.ک:الاحتجاج، مرحوم طبرسی، ج 2، ص 294 297، انتشارات اسوه.)در روایتی امام صادقمیفرماید:هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون (وصی حضرت موسی)، سلمان فارسی، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر نیز در زمان ظهور امام زمان زنده میشوند و جزء فرمانروایان آن حضرت خواهند بود.(الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 386، نشر کنگره شیخ مفید / کشف الغمه، علی بن عیسی إربلی، ج 2، ص 466، مکتبة بنی هاشمی، تبریز.)بنابراین زنده شدن مردگان اختصاص به قیامت ندارد، بلکه در دنیا نیز اتفاق افتاده و قرآن مجید نمونههایی از آن را در سورة بقره آیات:55 و 56 (زنده شدن عدهای از بنی اسرائیل در زمان حضرت موسی)، 73 (زنده شدن مقتول به دستور حضرت موسی)، 243 (جمعیتی که از ترس مرگ از خانههای خود بیرون رفتند که خداوند فرمان مرگ به آنها داد و سپس آنها را زنده نمود)، 259 (زنده شدن عزیر پیامبر بعد از صد سال)، بیان نموده است.بعداز ظهور امام زمان و در زمان "رجعت" نیز عدهای زنده خواهند شد. رجعت یکی از عقاید ما شیعیان و مربوط به قبل از قیامت است.مرحوم شیخ مفید؛ در کتاب اختصاص از امام صادقنقل میکند که فرمود:اولین کسی که به دنیا باز میگردد، حسینبنعلیاست و رجعت عمومی نیست؛ بلکه تنها کسانیکه در ایمان و یا در شرک، محض و خالص باشند، باز میگردند.(ر.ک:بحار الانوار، ج 53، ص 39.)در همان کتاب نقل شده که حضرت امام باقر7 از ابوبصیر سؤال فرمود:آیا اهل عراق رجعت را انکار میکنند؟ابوبصیر جواب داد:بله. امام فرمود:آیا قرآن را نخواندهاند که میفرماید:"ویوم نحشر من کلِّ أمّة فوجاً" (نمل، 83)(ر.ک:بحار الانوار، ج 53، ص 40، داراحیأالتراث.)در همان کتاب آمده که حضرت امام صادقفرمود:اولین کسی که به دنیا رجوع میکند، حسینبنعلیاست، و پس از آن، زمام حکومت را بهدست میگیرد... .(همان، ص 46.)در زیارت اربعین امام حسینآمده است:"و اشهد الله و ملائکته و انبیأه و رسله انّی بکم مؤمن و بایابکم موقن بشرایع دینی و خواتیم عملی" که فراز "بایابکم موقن"؛ یعنی به بازگشت شما یقین دارم.(در بحارالانوار، ج 53، باب الرجعة، 162 روایت در زمینة رجعت از کتب گوناگون جمعآوری شده است.)با تشکر و من الله توفیق
سلام قیام حضرت مهدی زودتر اتفاق می افتد یا قیامت؟آیا بعد از ظهور زندگی بر روی زمین همچنان ادامه دارد؟
با سلام و احترام دوست گرامی ظهور امام زمان (عج )قبل از قیامت است، بعد از ظهور آن حضرت دنیا آباد میشود و آن حضرتبا ظهور خود در راه برقراری عدالت با جباران و ستمگران مبارزه میکند و همة آنان را به شکست و تسلیم وا میدارد و دنیا را پر از عدل و داد میکند؛ چنانکه خداوند متعال میفرماید:"وعد اللّه الذین ءَامنوا منکم وَ عَمِلُواْ الصََّلِحََتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الاْ ؟َرْضِ...؛ (نور، 55) خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند، وعده داده است که حتماً آنان را در این سرزمین جانشین ]خود[ قرار دهد...".بسیاری از مفسران معتقدند:وعدة الهی در این آیه، اشاره به حکومت حضرت مهدیغ است و بیتردید حکومت امام مهدیمصداق کامل این آیه میباشد. امام سجاد7 در تفسیر این آیه فرمود:"به خدا سوگند آنها شیعیان ما هستند؛ خداوند این کار را برای آنها به دست مردی از ما انجام میدهد که "مهدی" این امت است؛ زمین را پر از عدل و داد میکند، آنگونه که از ظلم و جور پر شده باشد...".(ر.ک:تفسیر نمونه، آیةالله مکارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 527 532، دارالکتب الاسلامیة / مجمعالبیان، مرحوم طبرسی، ج 7، ص 267، مؤسسه اعلمی بیروت.)پیامبراکرممیفرماید:"مهدی از من است اسم او اسم من و کنیهاش کنیة من است و شبیهترین انسان از نظر خَلق و خُلق به من میباشد، او دارای غیبتی است... پس زمین را همانطور که از ظلم و ستم پر شده از عدل و برابری پُر میکند.(ر.ک:کمالالدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ص 271، مؤسسه اعلمی بیروت.)باز آن حضرت فرمود:"...روحالله عیسیبنمریم از آسمان فرود آید و پشتسر مهدی نماز میخواند، سپس او زمین را به نور خداوند متعال روشن میسازد و سلطنت او در مشرق و مغرب (کره زمین) گسترش پیدا میکند.(ر.ک:کشفالغمّه، علی بن عیسی إربلی، ج 2، ص 507، نشر مکتبة بنیهاشمی.)امام حسن مجتبیمیفرماید:"خداوند در آخر زمان و روزگار سخت در میان جهل و نادانی مردم، مردی را بر میانگیزد و او را با فرشتگان خود تأیید (و کمک) میفرماید و یاوران او را حفظ میکند و با آیات و نشانههای خودش او را یاری میدهد و بر کرة زمین غالب میگرداند. تا آنجا که مردم پارهای از روی میل و گروهی بیمیل و با اکراه به دین خدا میگروند، سپس زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان میکند تمام مردم جهان در برابر او خاضع شوند هیچ کافری باقی نمیماند مگر آنکه مؤمن شود و هیچ بدکاری نمیماند مگر آنکه اصلاح گردد "... گنجها و معادن برای او آشکار میشود و چهلسال در بین مشرق و مغرب عالم سلطنت میکند..."(ر.ک:الاحتجاج، مرحوم طبرسی، ج 2، ص 294 297، انتشارات اسوه.)در روایتی امام صادقمیفرماید:هفت نفر از اصحاب کهف، یوشع بن نون (وصی حضرت موسی)، سلمان فارسی، ابودجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر نیز در زمان ظهور امام زمان زنده میشوند و جزء فرمانروایان آن حضرت خواهند بود.(الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 386، نشر کنگره شیخ مفید / کشف الغمه، علی بن عیسی إربلی، ج 2، ص 466، مکتبة بنی هاشمی، تبریز.)بنابراین زنده شدن مردگان اختصاص به قیامت ندارد، بلکه در دنیا نیز اتفاق افتاده و قرآن مجید نمونههایی از آن را در سورة بقره آیات:55 و 56 (زنده شدن عدهای از بنی اسرائیل در زمان حضرت موسی)، 73 (زنده شدن مقتول به دستور حضرت موسی)، 243 (جمعیتی که از ترس مرگ از خانههای خود بیرون رفتند که خداوند فرمان مرگ به آنها داد و سپس آنها را زنده نمود)، 259 (زنده شدن عزیر پیامبر بعد از صد سال)، بیان نموده است.بعداز ظهور امام زمان و در زمان "رجعت" نیز عدهای زنده خواهند شد. رجعت یکی از عقاید ما شیعیان و مربوط به قبل از قیامت است.مرحوم شیخ مفید؛ در کتاب اختصاص از امام صادقنقل میکند که فرمود:اولین کسی که به دنیا باز میگردد، حسینبنعلیاست و رجعت عمومی نیست؛ بلکه تنها کسانیکه در ایمان و یا در شرک، محض و خالص باشند، باز میگردند.(ر.ک:بحار الانوار، ج 53، ص 39.)در همان کتاب نقل شده که حضرت امام باقر7 از ابوبصیر سؤال فرمود:آیا اهل عراق رجعت را انکار میکنند؟ابوبصیر جواب داد:بله. امام فرمود:آیا قرآن را نخواندهاند که میفرماید:"ویوم نحشر من کلِّ أمّة فوجاً" (نمل، 83)(ر.ک:بحار الانوار، ج 53، ص 40، داراحیأالتراث.)در همان کتاب آمده که حضرت امام صادقفرمود:اولین کسی که به دنیا رجوع میکند، حسینبنعلیاست، و پس از آن، زمام حکومت را بهدست میگیرد... .(همان، ص 46.)در زیارت اربعین امام حسینآمده است:"و اشهد الله و ملائکته و انبیأه و رسله انّی بکم مؤمن و بایابکم موقن بشرایع دینی و خواتیم عملی" که فراز "بایابکم موقن"؛ یعنی به بازگشت شما یقین دارم.(در بحارالانوار، ج 53، باب الرجعة، 162 روایت در زمینة رجعت از کتب گوناگون جمعآوری شده است.)با تشکر و من الله توفیق
- [سایر] شبهه: ظهور همان قیامت است و پس از ظهور امام زمان علیه السلام زندگی نیست
- [سایر] شبهه: ظهور همان قیامت است بنابراین پس از ظهور امام زمان(علیه السلام) زندگی نیست.
- [سایر] شبهه: ظهور همان قیامت است بنابراین پس از ظهور امام زمان(عج) زندگی نیست؟!
- [سایر] بعد از وفات امام زمان ولایت ادامه دارد؟چه اتفاقی می افتد؟قیامت می شود؟
- [سایر] چرا باید قبل از ظهور امام زمان (عج) حوادث تلخی مانند خروج سفیانی و کشتار مردم اتفاق افتد؟
- [سایر] ویژگیهای شخصی یمانی که قبل از ظهور امام زمان (عج) قیام میکند را بیان کنید.
- [سایر] اگر ظهور امام زمان به معنای شروع قیامت نیست، چرا ظهور حضرت را آخرالزمان مینامند؟
- [سایر] فاصله قیام یمانی و ظهور امام زمان (عج) چقدر است؟
- [سایر] اگر امام زمان ظهور کرد و همان زمان قیامت نشد، حضرت چگونه بین ما زندگی خواهد کرد؟
- [سایر] پس از آن که امام زمان ظهور کرد چه اتفاقاتی می افتد؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است نام خوبی برای نوزاد انتخاب نمایند و بهترین نامها، نامی است که معنای بندگی خداوند را برساند، مانند: (عبداللّه) و (عبدالرحیم) و (عبدالکریم)، یا نامهای انبیای عظام و ائمه معصومین علیهمالسلام به ویژه نام (محّمد) و (علی) را برای پسر برگزینند و برای دختر نامهای زنان صالح و شایسته به ویژه نام (فاطمه) بهتر است. حضرت امام صادق علیهالسلام از رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل میکنند که آن حضرت فرمودند: (نامهای خوب را انتخاب کنید، زیرا شما را در قیامت با همان نامها مخاطب میسازند.)(1)
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله بهجت] مستحب است تکبیر گفتن در موقع رفتن به سجده و بعد از سر برداشتن از آن، و مستحب است در حال تکبیر دستها را بلند کند؛ و برای مرد مستحب است در موقع سجده رفتن، دستها را زودتر از زانوها بر زمین بگذارد و در موقع بلند شدن برای قیام، زانوها را زودتر از دستها از زمین بردارد و زن در حال رفتن به سجده، اول زانوها را به زمین میگذارد، بعد دستها را، و مستحب است در حال سجده بینی نیز به خاک و یا هر چه سجده بر آن جایز است گذاشته شود و بین دو سجده دعاهایی که وارد شده بخواند، مثل استغفار و مانند آن و مستحب است در بین دو سجده به حال تورّک بنشیند (یعنی بر ران چپ بنشیند و قدم راست را بر کف قدم چپ بگذارد) و بر روی دو پا نشستن مکروه است، و برای زن مستحب است نشستن بر نشیمنگاه و بالا آوردن زانوها و چسباندن رانها به یکدیگر، و همچنین مستحب است نمازگزار در وقت بلند شدن برای ایستادن بگوید: (بِحَولِ اللّه وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقعُدْ).
- [امام خمینی] خوب است به امید آنکه مطلوب پروردگار باشد قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود کنند و میت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند مگر آنکه قبرستان دورتر از جهتی بهتر باشد مثل آنکه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند یا مردم برای فاتحه اهل قبور بیشتر به آنجا می روند و نیز جنازه را در چند ذرعی قبر زمین بگذارند و تا سه مرتبه کم کم نزدیک ببرند و در هر مرتبه زمین بگذارند و بردارند و در نوبت چهارم وارد قبر کنند و اگر میت مرد است در دفعه سوم طوری زمین بگذارند که سر او طرف پایین قبر باشد و در دفعه چهارم از طرف سر وارد قبر نمایند و اگر زن است در دفعه سوم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در موقع وارد کردن پارچه ای روی قبر بگیرند و نیز جنازه را به آرامی از تابوت بگیرند و وارد قبر کنند و دعاهایی که دستور داده شده پیش از دفن و موقع دفن بخوانند و بعد از آنکه میت را در لحد گذاشتند گره های کفن را باز کنند و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت برنگردد و پیش از آنکه لحد را بپوشانند دست راست را به شانه راست میت بزنند و دست چپ را به قوت بر شانه چپ میت بگذارند و دهان را نزد یک گوش او ببرند و به شدت حرکت دهند و سه مرتبه بگویند : "اسمع افهم یا فلان بن فلان". و بجای فلان، اسم میت و پدرش را بگویند. مثلا اگر اسم او محمد و اسم پدرش علی است، سه مرتبه بگویند: "اسمع افهم یا محمد بن علی". پس از آن بگویند: "هل انت علی العهد الذی فارقتنا علیه من شهادة ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و ان محمدا صلی الله علیه و آله عبده و رسوله و سید النبیین و خاتم المرسلین و ان علیا امیر المؤمنین و سید الوصیین و امام افترض الله طاعته علی العالمین و ان الحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و القائم الحجة المهدی صلوات الله علیهم ائمة المؤمنین و حجج الله علی الخلق اجمعین و ائمتک ائمة هدی بک ابرار یا فلان بن فلان" و بجای فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. و بعد بگوید: "اذا اتاک الملکان المقربان رسولین من عند الله تبارک و تعالی و سالاک عن ربک و عن نبیک و عن دینک و عن کتابک و عن قبلتک و عن ائمتک فلا تخف و لا تحزن و قل فی جوابهما الله ربی و محمد صلی الله علیه و آله نبیی و الاسلام دینی و القرآن کتابی و الکعبة قبلتی و امیر المؤمنین علی بن ابی طالب امامی و الحسن بن علی المجتبی امامی و الحسین بن علی الشهید بکربلا امامی و علی زین العابدین امامی و محمد الباقر امامی و جعفر الصادق امامی و موسی الکاظم امامی و علی الرضا امامی و محمد الجواد امامی و علی الهادی امامی و الحسن العسکری امامی و الحجة المنتظر امامی هؤلاء صلوات الله علیهم اجمعین ائمتی و سادتی و قادتی و شفعائی بهم اتولی و من اعدائهم اتبرا فی الدنیا و الاخره ثم اعلم یا فلان بن فلان" بجای فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. بعد بگوید: "ان الله تبارک و تعالی نعم الرب و ان محمد صلی الله علیه و آله نعم الرسول و ان علی بن ابی طالب و اولاده المعصومین الائمة الاثنی عشر نعم الائمة و ان ما جاء به محمد صلی الله علیه و آله حق و ان الموت حق و سؤال منکر و نکیر فی القبر حق و البعث حق و النشور حق و الصراط حق و المیزان حق و تطایر الکتب حق و ان الجنة حق و النار حق و ان الساعة آتیة لا ریب فیها و ان الله یبعث من فی القبور" پس بگوید: "ا فهمت یا فلان" و بجای فلان اسم میت را بگوید.پس از آن بگوید: "ثبتک الله بالقول الثابت و هداک الله الی صراط مستقیم عرف الله بینک و بین اولیائک فی مستقر من رحمته" پس بگوید: "اللهم جاف الارض عن جنبیه و اصعد بروحه الیک و لقه منک برهانا اللهم عفوک عفوک".
- [آیت الله خوئی] مستحب است قبر را به انداز قد انسان متوسط، گود کنند و میت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند مگر آن که قبرستان دورتر، از جهتی بهتر باشد. مثل آن که مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند، یا مردم برای فاتحه اهل قبور بیشتر به آنجا بروند و نیز مستحب است جنازه را در چند ذرعی قبر، زمین بگذارند و تا سه مرتبه کم کم نزدیک ببرند، و در هر مرتبه زمین بگذارند و بردارند، و در نوبت چهارم وارد قبر کنند، و اگر میت مرد است در دفع سوم طوری زمین بگذارند که سر او طرف پایین قبر باشد، و در دفع چهارم از طرف سر وارد قبر نمایند، و اگر زن است در دفع سوم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در موقع وارد کردن پارچهای روی قبر بگیرند و نیز مستحب است جنازه را به آرامی از تابوت بگیرند وارد قبر کنند و دعاهایی که دستور داده شده، و پیش از دفن و موقع دفن بخوانند، و بعد از آن که میت را در لحد گذاشتند گرههای کفن را باز کنند، و صورت میت را روی خاک بگذارند، و بالشی از خاک زیر سر او بسازند، و پشت میت خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت برنگردد، و پیش از آن که لحد را بپوشانند دست راست را به شانه راست میت بزنند، و دست چپ را به قوت بر شانه چپ میت بگذارند و دهان را نزدیک گوش او ببرند و به شدت حرکت دهند و سه مرتبه بگویند:" اسْمَعْ افْهَمْ فُلانَ ابْنَ فُلانٍ". و بهجا ی فُلانَ ابْنَ فُلانٍ اسم میت و پدرش را بگویند. مثلًا اگر اسم او محمد و اسم پدرش علی است، سه مرتبه بگویند:" اسْمَعْ افْهَمْ یا مُحَمَّدْ آبْنِ عَلی". پس از آن بگویند: " هَلْ انْتَ عَلی اْلعَهْدِ ألِذی فارَقْتَنا عَلَیْهِ مِنْ شَهادَةِ انْ لا إلهَ الّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیْکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمَّداً صَلَی الله علیه و آله عَبْدُهُ وَ رَسُوْلُهُ وَ سَّیِّدُ النَّبِیِیِّنَ وَ خاتَمُ المُّرْسَلِیْنَ وَ أنَ عَلِیّاً امِیْرُ الُمُؤْمِّنْیِنَ وَ سَّیِّدُ اْلوَصِیّیْنَ وَ امامٌ اْفَتَرضَ اللهُ طاعَتَهُ عَلَی الْعالِمْینَ، وَ انَّ اْلحَسَنَ وَ اْلُحَسْینَ وَ عَلِیَّ بْنَ اْلُحُسْینَ وَ مُحَمَّد بْنِ عَلِّیٍّ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد وَ مُوْسَی بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِیَّ بْنَ مُوْسَی وَ مُحَمَّد بْنَ عَلِیَّ وَ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ الُحَسَنَ بْنَ عَلِیَّ وَ الْقائمَ الْحُجَّةِ الْمَهْدِی صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ ائمّةُ الْمُؤمِنْیِنَ وَ حُجَجُ اللهِ عَلَی الْخَلْقِ اجْمَعِیْنَ وَ ائُمَّتُکَ ائمّةُ هُدیً ابْرارُ" یا" فُلانَ ابْنَ فُلانٍ" و بهجا ی فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. و بعد بگوید:" اذا اتاکَ اْلمَلَکانِ اْلمُقَرَّبانِ رَسُوْلَیْنِ مِنْ عِنْدِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالی وَ سَالاکَ عَنْ رَبِّکَ وَ عَنْ نِبِیِّکَ وَ عَنْ دِیْنِکَ وَ عَنْ کِتابِکَ وَ عَنْ قِبْلَتِکَ وَ عَنْ ائمَّتِکَ فَلا تَخَفْ وَ لا تَحْزَنٌ وَ قُلْ فِی جَوابِهما اللهُ رَبِیّ وَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَبِیّیْ والاسْلامُ دِیْنیٌ وَ اْلقُرآنُ کِتابِی وَ اْلکَعْبَةُ قِبَلتی وَ امِیْرُ الْمُؤْمِنْینَ عَلِیِّ بْنِ ابّیْ طالِبٍ امامِی وَ الْحَسَنٌ بْنُ عَلِیَ الْمُجْتَبی امامِیْ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ الشَّهِیدُ بِکَرْبَلا امامِی وَ عَلِیٌ زَیْنُ الْعابِدْینَ امامِی وَ مُحَمَّدُ الْباقِرُ امامِی وَ جَعْفَرُ الْصّادِقُ امِامِی وَ مُوْسیَ الْکاظِمُ امامِی وَ عَلِیُ الْرِضا امامِی وَ مُحَمَّدُ الْجَوادُ امامِی وَ عَلِیُ الْهادِی امامِی وَ الْحَسَنُ الْعَسْکَرِی امامِی وَ الْحُجَةُ الْمُنْتَظَرُ امامِی هؤُلآءِ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ ائِمَتِیْ وَ سادَتِیْ وَ قادَتِیْ وَ شُفَعائِی بَهَمْ أَتوَلّی وَ مِنْ اعْدائهِمْ اتَبَرَّا فِی الْدُنْیا والاخِرَةِ، ثُمَّ اعْلَمْ فُلانَ ابْنَ فُلانٍ" بهجای فلان بن فلان اسم میت و پدرش را بگوید. بعد بگوید:" ان الله تَبَارَکَ وَ تَعالی نِعْمَ الْرَبَّ، وَ انَّ مُحَمَّدُ صَلِی اللهُ عَلَیِهْ وَ آلِهِ نِعْمَ الْرَسُوْلٌ وَ انَّ عَلِیُ بْنَ ابِی طالِبٍ وَ اولادُهُ الْمَعْصُومِیْنةَ الائمة الاثنی عشر نعم اْلَائِمَّةُ، وَ انَّ ما جآءِ بِهِ مُحَمَّدُ صَلِی اللهُ عَلَیِهْ وَ آلِهِ حَقُّ وَ انَّ الْمُوْتَ حَقُّ وَ سُؤالَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیْرٍ فِی الْقَبْرِ حَقُّ وَ الْبَعْثَ حَقُّ وَ الْنُّشُوْرَ حَقُّ وَ الْصِّراطَ حَقُّ وَ الْمِیْزانَ حَقُّ وَ تَطایِرَ الْکُتُبِ حَقُّ وَ انَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ الْنّارَ حَقُّ وَ انَّ الْسّاعَةَ آتَیةُ لا رَیْبَ فِیْها وَ انَّ الله یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُوْرِ" پس بگوید:" افَهِمْتَ یا فُلانُ" و بهجا ی فلان اسم میت را بگوید. پس از آن بگوید:" ثَبَتَّکَ اللهُ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ وَ هداکَ اللهَ الی صِراطٍ مُسْتَقِیْمٍ، عَرَّفَ الله بَیْنَکَ وَ بَیْنَ أوْلیآئک فِیْ مُسْتَقَرٍ مِنْ رَحْمِتَهِ" پس بگوید:" الّلهُمَّ جافِ اْلَارْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَ اصْعَدْ بِرُوْحِهِ الَیْکَ وَ لَقّهِ مُنْکَ بُرْهاناً الّلهُمَّ عَفْوَکَ عَفْوَکَ".