با سلام.دوست خوبم توصیه می کنم روی جملاتی که در ذهنتون در این مواقع مرور می شود کار کنید . اگر مدام ترس را مرور کنید . ناتوانی را پرنگ کنید . نتیجه را شکست تصور کنید . با خود نتوانستن را تکرار کنید . اگرها و شاید های منفی را تکرار کنید . مسلما توان شما کاهش می یابد .اما اگر در عین القا آرامش دائمی ، خود را توانا بدانید . به خود این باور را بدید که می توانید . حتی ذره ای به نتوانستن فکر نکنید . بر خود مسلط باشید و با آرامش مبارزه را شروع کنید موفقیت شما بالا می رود . لذا بر روی پیام هایی که در مغز شما مخابره می شود و جملاتی که ناخوداگاه تکرار می شود تمرین کنید . نه تنها در هنگام مسابقه بلکه در همه لحظات . حتی قبل از تمرین . در نهایت هم عدم برد را شکست ندانید . برای ارتقا باید چنین مراحلی را سپری کرد . بنابراین چنین تجاربی را شکست قلمداد نکنید . از عدم برد غول نسازید و آن را طبیعت این مبارزه ها بدانید . توکل به خدا را فراموش نکنید .
سلام
وقتی در باشگاه می خواهم با حریفی مسابقه بدهم خیلی هول می شوم . اضطرابم زیاد می شود و ضربان قلبم بالا می رود و با اینکه توانایی مسابقه با حریف را دارم کم می آورم و شکست می خورم و همه اش را از ترسیدن و اضطراب می دانم باید چکار کنم که بر اینها غلبه کنم؟
(سه ماه است باشگاه می روم)
با تشکر
با سلام.دوست خوبم توصیه می کنم روی جملاتی که در ذهنتون در این مواقع مرور می شود کار کنید . اگر مدام ترس را مرور کنید . ناتوانی را پرنگ کنید . نتیجه را شکست تصور کنید . با خود نتوانستن را تکرار کنید . اگرها و شاید های منفی را تکرار کنید . مسلما توان شما کاهش می یابد .اما اگر در عین القا آرامش دائمی ، خود را توانا بدانید . به خود این باور را بدید که می توانید . حتی ذره ای به نتوانستن فکر نکنید . بر خود مسلط باشید و با آرامش مبارزه را شروع کنید موفقیت شما بالا می رود . لذا بر روی پیام هایی که در مغز شما مخابره می شود و جملاتی که ناخوداگاه تکرار می شود تمرین کنید . نه تنها در هنگام مسابقه بلکه در همه لحظات . حتی قبل از تمرین . در نهایت هم عدم برد را شکست ندانید . برای ارتقا باید چنین مراحلی را سپری کرد . بنابراین چنین تجاربی را شکست قلمداد نکنید . از عدم برد غول نسازید و آن را طبیعت این مبارزه ها بدانید . توکل به خدا را فراموش نکنید .
- [سایر] بسم الله الرحمن الرحیم یا من اسمه دوا و ذکره شفا و طاعته غنا با سلام بنده متاهل هستم خدمت شما عرض کنم بنده خیلی مسائل را تحمل می کنم و در خود می ریزم و این باعث شده که خیلی زود عصبانی می شوم خیلی زیاد استرس و اضطراب دارم دستهایم را به هم گره می کنم پاهایم را به هم می پیچم و انگشتان پایم را جمع می کنم نفسم تنگ می شود احساس درد در قفسه سینه می کنم و قلبم تیر می کشد ناراحتی معده دارم و وقتی دست می گذارم بالای معده نزدیک دیافراگم دردم در قفسه سینه کم می شود دکتر رفتم قلبم می گویند سالم است و خودم هم می دانم ولی وقتی اضطراب و استرس سراغم می آید نمی توانم بر این باورم غلبه کنم که سالم هستم و فکر می کنم الان قلبم می ایستد به شدت ضربان قلبم بالا می رود و احساس می کنم نفس هایم به شماره افتاده و سخت می توانم نفس بکشم ناراحت می شوم در خودم فرو می روم و دیگر حس و توان و حوصله انجام هیچ کاری را ندارم بخصوص اینکه اون درد های کذایی سراغم می آید در خواب به کوچکترین صدا می پرم و قلبم میزند و در ابتدای خوابم صدا ها به شدت در گوشم بلند تر از حد خودشان نمود پیدا می کند خواهش می کنم راهنمایی بفرمائید و مرا نجات بدهید
- [سایر] با عرض سلام و خسته نباشید ممنون از اینکه جواب سوالم رادادید ابتدا باید اشتباهم را تصحیح کنم پسرم 2 ساله است نه 3 ساله و اینکه اشاره فرمودید سه شواروبقیه وسایل را برایش روشن کنم باید به اطلاع برسانم بعد از اینکه در حضور پسرم دریل کاری انجام شده او بسیار ترسو شده و از همه صداها می ترسد و در مورد لکنتش باید بگویم حدود 2 ماه می گذرد بهتر که نشده بلکه کمی بدتر شده البته رابطه مستقیم با ترسها و هیجاناتش داردسعی می کنیم در منزل محیط آرامی را برایش فراهم کنیم و خیلی به او توجه داریم همین موضوع باعث شده او به شدت زودرنج و عصبانی شود هرچه می خواهد باید در مقابل خواسته اش تسلیم شویم وگرنه یا چیزی را پرت می کند یا به مدت طولانی جیغ می کشد واقعاً ما گاهی حریف خواسته های نامعقولش نمی شویم اگر یک بار کمی حتی به او اخم کنم به شدت عکس العمل نشان می دهد به خاطر لکنتش حتی هنوز او را از شیر مادر نگرفته ام البته باید این نکته را هم یادآور شوم که از دوران نوزادی همین طور پرخاشگر و زودرنج بود واین موضوع اختصاص به حال ندارد راستش نمی دانم چگونه با او برخوردکنم که هم لکنتش بهبود یابد و هم لوس بارنیاید خواهش می کنم راهنمایی ام کنید با تشکر
- [سایر] با سلام بنده دو فرزند دارم یک دختر که چهار سال و هفت ماه سن دارد و پسری دارم که 7 ماه سن دارد . به دلیل وضع کاری شوهرم سه سال است در واحد آپارتمانی به دور از اقوام در شهری زندگی می کنیم البته فاصله شهر مورد نظر تا محل زندگی قبلی امان زیاد نیست و بیست دقیقه راه بیشتر نیست و معمولا هفته ای یک بار به آنان سر می زنیم و به آنجا می رویم . از مدتی است که در اینجا زندگی میکنیم نمی دانم چرا رفتار دخترم کلا عوض شده است . با توجه به اینکه من و پدرش وسواس زیادی نسبت به مسائل جنسی دخترم داریم اما نمی دانم رفتارش چرا تغییر کرده است . البته نسبت به مسائل واسواس زیادی هم نداریم . دخترم آنقدر به باباش وابسته شده که شب ها در آغوش او می خوابد و خوابش می برد و اگر باباش بیدار باشد او هم نمی خوابد و نتوانسته ایم این رفتار را از او دور کنیم . وقتی می خوابد دست در گردن باباش می کند و می خوابد و تازگی ها تا حدی توانسته ایم این رفتار ها را از او دور کنیم . با وجود این شب ها وقتی می خوابد دست زیر گلویش می کند تا خوابش بگیر بارها به او گفته ایم این رفتار تو زشت است خدا دوست ندارد ولی از رفتارش دور نشده است . حتی او را تشویق کرده ایم باز هم نتوانسته ایم از طریق تشویق او را از این کار منع کنیم . در مواقعی که به منزل دوست و آشنایان می رویم با بچه ها بازی دکتری می کند . بارها از سوی من تذکر داده ام ولی باز هم به سوی این کار می رود و من از آینده اش می ترسم . و فکر می کنم خدای نا کرده در آینده مشکل اخلاقی پیدا نکند . بیشتر پسرها را دوست دارد و وقتی در جمعی بچه ها از دخترها و پسرها ی هم سن و سالش حضور دارند دور و بر پسرها می رود و با آنها بازی می کند و کاری به دخترها ندارد . پدرش کارمند است و اکثر من در خانه پیش او هستم نمی دانم چکار کنم حتی بعضی مواقع او را تبیه هم کرده ام . پدرش تا حدی هر چه او خواسته در اختیارش قرار داده است . خیلی بی نظم شده است وسایلش را پرت می کند و اصلا حرف گوش نمی کند . خیالی نازک نارنجی است و زود احساسی و گریه می کند . شب ها هم بعضی مواقع نیمه شب از توی خواب حرف می زند و گریه می کند .
- [سایر] با سلام . از اینکه مرا راهنمایی کردید بسیار ممنونم و خواهشمندم که در این موضوع نیز مرا راهنمایی کنید . حاج آقا همانطور که در پیام قبلی فرستادم گفتم خواهری دارم که 27 سال سن دارد و هنوز ازدواج نکرده می خواهم کمی در مورد او برایتان بگویم ... ...ولی خواهرم توجهی ندارد و شاید این گونه رفتار او از سر سادگی او است و من خود این را باور کرده ام سعی کردم از راهنمایی شما برای او نیز استفاده کنم شما گفته بود اوقات خودم را با فعالیتهای مفید و سازنده پر کنم ولی او هیچ گونه علاقه ای به هیچ کدام از این فعالیتها ندارد می خواهم موضوعی را برایتان بازگو کنم خواهرم حدود 2, 3 سال با یک پسر که حدود 4 سال از او کوچکتر است دوست و با او در ارتباط بوده تا اینکه یک روز حدود 1 سال پیش 3 ,4 ماه قبل از عملش من به رفت و آمد هایش مشکوک شدم تا اینکه یک روز دیدم که ازکوچه ای خانه پسر دایی و دوستان پسره بود بیرون آمد پسره که خواهرم با او دوست بود هر دفعه که خواهرم پیش او می رفت زنگ می زد به دوستانش و آنها می آمدند سر کوچه که خانه او قرار داشت جمع می شدند .اون روز هم مانند دفعات قبل همانطور شلوغ بود , وقتی که خواهرم رو دیدم ابتدا فکر کردم دارم خواب می بینم باور کنید داشتم منفجر می شدم چون او نا اونجا بودند چیزی به او نگفتم دوستاش هم فکر کردن من از اون بی غیرت ها هستم و داشتم با خواهرم بر می گشتم یکی از آن پسر ها دنبال ما کرد من در عین حال که بسیار عصبانی بودم به پسر فحاشی کردم و پسره یکدفعه به من گفت تو اگه غیرت داری جلو خواهرت و بگیر و بگو خانه پسر غریبه چکار می کرده حاج آقا دچار سوء تفاهم نشید من اگه پسری دنبالم میومده سرم رو بالا نمی آوردم چه برسه به اینکه به اون فحاشی کنم اون دفعه از کنترل خارج شده بودم و همانطور که گفتم بسیار عصبانی بودم نمی دونید چقدر سخت گذشت اون شب به من دوست داشتم فقط زمین دهان باز کنه و منو ببلعه اون شب اون به من قول داد که دیگه دنبال پسره نره ولی این ماجرا دو سه بار دیگه تکرار شد تا اینکه زنگ زدم به پسره و گفتم به زبون خوش بهت می گم دست از سرش بردار و گر نه آبروتو می برم پسره در جوابم گفت تو که هیچ بابای تو هم نمی تونه آبرومو ببره خواهش کردم ازش اونم با کمال پر رویی گفت باید یه بار دیگه ببینمش می خوام یه امانتی دستم داره بهش بدم گفتم با اون امانتی که دستته هر غلطی می خوای بکن فقط دست از سرش بردار . خلاصه هر طوری بود تا یه مدت کوتاه خواهرم و کنترل کردم و بعد از مدتی نه چندان طولانی پسره ازدواج کرد مدتی خیالم آسوده بود تا این که من دیوانگی کردم و تلفن همراه در اختار خواهرم قرار دادم و روز اول هم به او گفتم شماره رو به کسی نده یک روز که داشتم از در اتاق رد می شدم دیدم که موبایلش زنگ می خورد خواهرم که می رفت موبایلش را جواب بدهد یکدفعه برگشت ازش سوال کردم چرا جواب نمی دهی پاسخی نداد رفتم شماره را نگاه کردم و با طرف تماس گرفتم از روی لهجه اش فهمیدم که یا خود بی عرضاش است یا دوستان عوضی اش اول تلفن را قطع کرد دوباره که او را ترساندم و گفتم شماره ات را پیگیری می کنم ترسید و گفت اشتباه گرفته از خواهرم که سوال کردم با اسرار و تهدید فراوان گفت پسره است دیگر نمی توانستم خودم را کنترل کنم ولی باز هم نشستم و با خونسردی او را راهنمایی کردم شاید شما هم تعجب کنید که من با ده سال تفاوت سنی چطور به خود اجازه می دهم او را راهنمایی یا با او دعوا کنم ولی باور کنید بارها خودم خجالت کشیده ام و این را نیز بازگو کرده ام ولی وقتی می بینم پدر و مادرم نیز ساده اند چطور می توانم او را به حال خود رها کنم خب زیاد وارد حواشی نشویم داشتم می گفتم او را راهنمایی کردم و نیز تلفن همراه را از او گرفته و جمع کردم تا اینکه یک روز برادرم آن را روشن کرد من هم که نمی توانستم دلیل خاموش کردنش را بگویم سکوت کرده و چیزی نگفتم خلاصه طی مدتی که تلفن در دستش بود مورد مشکوکی ندیدم تا اینکه یک شب برای تفریح به بیرون رفتیم در آن مکانی که ما بودیم پسره با زنش و دوستانش هم با زنانشان بودند اتفاقا یکی از دوستان او پسر همسایه دوستم و زنش دوست خودم بود که آن دو مرا به خوبی می شناختند خلاصه آن شب گذشت و ما رسیدیم به خانه . فردای آن روز زن برادرم گفت خواهرت دیشب داشته برای پسره اس ام اس می فرستاده و پسره هم به کمک دوستاش دور از چشم زنش جواب او را می داده با آنکه چند بار از راه منطقی وارد شده بودم و نتیجه نگرفته بودم ولی چون زن برادرم گفته بود باور نکرده و از او سؤال کردم او اول انکار کرد تا اینکه گفت آره بوده ; باور کنید اگه همان بار اول که عروسمان گفته بود و باور می کردم با آن عصبانیتی که داشتم دل و می زدم به دریا و اول زنگ می زدم به زن پسره و آبروشو می بردم و بعد خواهرم رو می کشتم ولی بازهم گذشتم و مثل دفعه قبل موبایل را از او گرفته خاموش کردم خب چیزی که اینجا من رو سر دو راهی قرار داده اینه که حالا که شرایط کمی آرام شده خواهرم دوباره موبایل رو از من می خواد به نظر شما با این تجربه تلخ آیا می توانم چنین ریسکی بکنم وگوشی همراه را در اختیار او قرار دهم ؟ من خودم به این نتیجه رسیده ام که آزموده را آزمودن خطاست نظر شما چیه ؟ آقای شهاب مرادی و قتی که پسره و دوستاش به من و خانواده ام می رسند طوری نگاه ما می کنند که همه فهمیده اند بارها خواسته ام بر گردم و چند فحش به او بدهم ولی باز هم کوتاه آمده ام شما می گویید من با این گونه رفتار آنها چطور برخورد کنم و چگونه نگاه خواهرم را کنترل کنم که به او توجهی نکند؟ حاج آقا میان مطالبم در مورد پدر و مادرم و در مورد سادگی آنها صحبت کردم راستش رو بخواهین من گذشته خودم و موردی که برای خواهرم و مواردی شبیه به همین موضوع که برای او پیش آمده (این را که می گویم مواردی چون به قول خودش این اولین نبوده و می ترسم آخری هم نباشد) از چشم پدر و مادرم می بینم و آنها را مقصر می دانم چون اگر آنها از اول رفت و آمد ما را کنترل می کردند الان چنین مواردی پیش نمی آمد و مردم از سادگی ما سوء استفاده نمی کردند البته شاید پدر و مادرم به ما اطمینان دارند و ما از اعتماد آنها سوء استفاده کرده ایم . حاج آقا وقتی خواهرم بیرون می رود تا برمی گردد دلم خون می شود و باید با این موضوع چه طور بر خورد کنم واقعا می ترسم و بارها خواسته ام بر ترسم غلبه کنم ولی نشده ; خواهش می کنم کمکم کنید ؟ خواسته دیگری که از شما دارم این است که این موضوع مانند موضوع قبلی خصوصی باشد . ممنون التماس دعا