حیض، به خونى معروف،از رحم زن بیرون می آید،گفته می شود.
غسل حیض
غُسل حِیض یکی از انواع غسلهای واجب بر بانوان است که پس از پایان عادت ماهیانه برای برخی کارها واجب میشود. این غسل مانند سایر غسلها بوده و تنها در نیت با آنها تفاوت دارد. به فتوای بیشتر مراجع تقلید با این غسل نمیتوان نماز خواند.
نزدیکی
آمیزش، نزدیکی جنسی و مجامعت انسانی با انسان دیگر یا با حیوان است. در فقه از آن با عناوینی مانند جماع، مواقعه، وطی، دخول، ایلاج، اتیان، و مباشرت یاد شده و احکام آن در بسیاری از باب ها، مانند طهارت، صوم، اعتکاف، حج، نکاح، طلاق، ظهار، ایلاء و حدود آمده است.
اتمام
اتمام به معنی تمام کردن میباشد. از «اتمام نماز» در باب صلات و از «اتمام عمل» در بابهایی همچون صوم و حج سخن رفته است.
عادت
عادت عبارت است از يك كيفيت راسخ در نفس يا هيأت مكتسبه كه به صاحب خود امكان مىدهد بعضى افعال را به سهولت ادا كند يا اثر بعضى عوامل خارجى را به آسانى تحمل كند. اين كيفيت اگر زودگذر باشد حالت ناميده مىشود و اگر با سختى زايل شود ملکه ناميده مىشود.
حیض
عادت ماهیانه (قاعدگی، حِیض، پِریود، رِگل) به جاری شدن خون حیض از رحم بانوان از دوران بلوغ تا یائسگی گفته میشود که به طور معمول بین ۵ تا ۷ روز طول میکشد. زن در این مدت «حائض» بوده و احکام فقهی ویژهای دارد، از جمله حرام بودن کارهای مشروط به طهارت.
غسل
غُسل عملی عبادی در فقه اسلامی است به معنای شستن تمامی بدن از سر تا پا با کیفیتی خاص.