محصنه
زن شوهردار
فرد باید چه مدتی از همسرش دور باشد و به وی دسترسی نداشته باشد تا زنای وی محصنه تلقی نشود؟
همین اندازه که به طور متعارف نتواند از همسر خود استفاده کند زنای محصنه نیست
همین اندازه که به طور متعارف نتواند از همسر خود استفاده کند زنای محصنه نیست
عنوان سوال:
فرد باید چه مدتی از همسرش دور باشد و به وی دسترسی نداشته باشد تا زنای وی محصنه تلقی نشود؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- زن از حق مشروع خود- مبنی بر عدم تمکین- استفاده نموده و با وجود دسترسی به شوهر در اثر فشار غریزه جنسی مرتکب عمل شنیع زنا شده است آیا زنای وی محصنه محسوب می شود یا غیر محصنه ؟
- آیا مرتکب زنای محصنه و لواط، می تواند خود را به قتل برساند؟
- سلام.خسته نباشد.بفرمایید که زنای محصنه چیست؟چرا از بقیه مجزا شده؟ متشکرم.
- اگر مرد و زنی باهم زنای (محصنه یا غیر محصنه) کردند و بعد از مدتی زن طلاق گرفت، آیا بعد از گذراندن عده مرد میتواند او را به عقد خود در آورد؟
- جوانی به اتّهام جعل و کلاهبرداری تحت تعقیب قوّه قضائیّه بوده و در مراحل تحقیق، نزد ضابطین قوه قضائیّه خود و دو نفر از دوستانش اعتراف نموده اند که با زنی که وجود خارجی ندارد زنای غیر محصنه کرده اند. در تحقیقات بعدی زنی که نام برده اند مورد شناسایی واقع نشده است و در مبادی غیر رسمی هم اعلام نموده اند که این اعتراف را در حالتی نموده ایم که به نحوی غیر از آزار و شکنجه مورد فشار بوده ایم، آیا تعقیب نامبردگان به اتهام زنای غیر محصنه با توجّه به مقدّمه ای که عرض شد جایز است؟
- آیا کسی که گناهی انجام داده که مستحق حد شده، مثل زنای محصنه، آیا می تواند برود خود را معرفی کند تا حدّ در موردش اجرا شود یا استغفار کافی است؟ آیا باید برود و اعتراف کند با این که هیچ کس نمی داند؟
- آیا کسی که گناهی انجام داده که مستحق حد شده، مثل زنای محصنه، آیا می تواند برود خود را معرفی کند تا حدّ در موردش اجرا شود یا استغفار کافی است؟ آیا باید برود و اعتراف کند با این که هیچ کس نمی داند؟
- زنی که بیش از یک سال عقد کرده و با شوهرش فقط یکبار جماع نموده باشد درصورت ارتکاب زنا آیا زنای ایشان محصنه است؟ با وجود اینکه عرف محلی عروسی را مبنای شروع زناشوئی می داند و امکان جماع برای زن با توجه به شرایط محلی و عرف محل وجود ندارد.
- اگر مرد به مدت طولانی از همسرش بعلت شغلی دور باشد صحبتهای تلفنی عاشقانه با همسرش که حتی ممکن است منجر به خروج منی شود حکم استمنا دارد یا خیر؟
- پسر و دختری زنا کردند و پسر بعد از این عمل با دختر دیگری ازدواج کرده است، امّا بعد از تزویج نیز همین عمل را با آن دختر تکرار کرده است، آیا این زنایی که بعد از تزویج پسر با دختر دوّم ادامه داشته، زنای محصنه محسوب می شود؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] 1. زنای محصنه چیست؟ 2. آیا مختص زن شوهردار می باشد؟
- [آیت الله سبحانی] مقدار مسافت سفر که زنا را از زنای محصنه خارج کند به چه میزان است؟
- [آیت الله سبحانی] اگر مردی با زنی که در عقد موقت مرد دیگری است نزدیکی کند، حکم زنای محصنه را دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی مرتکب زنای محصنه شود و ترسید که به شوهر زن بگوید آیا اگر توبه کند پذیرفته میشود؟
- [سایر] آخرین حکم اسلام درباره زنای محصنه چیست؟ حکم زنا در حال نبود همسر رابیان کنید؟ حکم توبه از زنا را توضیح دهید؟
- [سایر] آیا واقعاً در منابع اسلامی نیز مانند کتاب مقدس یهودیان، حضرت داود(ع) به قتل انسانی بیگناه و زنای محصنه متهم شده است؟!
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مرد مسلمانی مرتکب زنای محصنه با زن شوهردار شده و این امر برای دادگاه اثبات شده و دادگاه حکم رجم در مورد زانی را صادر کرده است، آیا همسر شرعی زانی می تواند به کذب ادعا کند که در موقع انجام عمل از همسرش جدا بوده تا حدّ رجم ساقط شود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی اقرار به زنای محصنه کرده و محکوم به رجم شده است، بعد از اجرای حکم و سنگسار شدن معلوم شده که هنوز زنده است، آیا باید دو مرتبه او را سنگسار کرد؟ یا باید او را رها کرد؟
- [آیت الله بهجت] اگر مردی به همسرش دسترسی نداشته باشد، آیا بدون اجازه او می تواند زنی را صیغه کند؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اگر کسی در طواف حج واجب شک کند که 6 دور طواف کرده یا 7 دور ولی همسرش که به همراه او طواف میکند بگوید7 دور بوده است. آیا میتواند بنا را بر صحبت همسرش بگذارد و به شک خود اعتنا نکند؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- هرگاه با زنی ازدواج کند و کسی بگوید آن زن شوهر داشته ولی خود زن بگوید نداشته ام و شرعاً هم ثابت نشود باید حرف زن را قبول کرد، ولی اگر فرد مورد اعتمادی تصدیق کند که شوهر داشته احتیاط واجب آن است که او را طلاق دهد.
- تشریح مرده مسلمان برای مقاصد طبی به چند شرط جایز است: 1 مقصود یاد گرفتن و تکمیل اطلاعات طبی برای نجات جان مسلمانان بوده باشد و بدون تشریح این مقصود حاصل نشود. 2 دسترسی به مرده غیر مسلمان نباشد. 3 به مقدار ضرورت و احتیاج قناعت کند و اضافه بر آن جایز نیست ، با چنین شرایطی تشریح جایز بلکه واجب است، اما در مورد مرده غیر مسلمان این شرایط لازم نیست.
- هرگاه کسی به زور بدهکاری را از دست طلبکار رها کند، چنانچه طلبکار توانایی دسترسی به او را نداشته باشد واجب است او را به دست طلبکار برساند یا دین او را ادا نماید و اگر شخص یا اشخاصی قاتلی را از دست صاحبان خون بگیرند و فراری دهند حاکم شرع می تواند آن شخص یا اشخاص را زندانی کند تا قاتل را به وسیله کسان خود تحویل دهند و اگر تحویل قاتل ممکن نشود باید دیه شخص مقتول را بپردازند.
- هرگاه انسان با خبر شود کسی او را وصی خود کرده، چنانچه به اطلاع وصیت کننده برساند که حاضر به قبول وصیت نیست و او بتواند دیگری را وصی خود کند وصیت اول باطل می شود، ولی اگر پیش از مردن او باخبر نشود، یا باخبر شود اما به او اطلاع ندهد که حاضر به قبول وصیت نیست، یا اطلاع دهد و او دسترسی به شخص دیگری نداشته باشد، احتیاط واجب آن است که به وصیت عمل کند، مگر این که مشقت شدیدی داشته باشد.
- انسان می تواند از طرف دیگری وکیل شود و مال او را اجاره دهد، همچنین ولی یا قیم صغیر می تواند مال او را اجاره دهد به شرط این که مصلحت او رعایت شود و احتیاط این است که زمان بعد از بلوغ او را در اجاره داخل نکند مگر این که بدون آن، مصلحت صغیر حاصل نشود و در صورتی که ولی و قیم ندارد باید از حاکم شرع اجازه گرفت و هرگاه دسترسی به مجتهد عادل و نماینده او نباشد از یک نفر مومن عادل که مصلحت صغیر را مراعات کند می توان اجازه گرفت.
- در جایی که مجتهد صریحاً فتوا ندارد، بلکه می گوید احتیاط آن است که فلان گونه عمل شود، این احتیاط را (احتیاط واجب) می گویند و مقلّد یا باید به آن عمل کند و یا به مجتهد مساوی یا مجتهدی که بعد از مرجع تقلید فرد، اعلم از دیگر مجتهدان باشد مراجعه نماید ولی اگر فتوای صریحی داده، مثلاً گفته اقامه برای نماز مستحبّ است، سپس گفته احتیاط آن است که ترک نشود، این را (احتیاط مستحبّ) می گویند و مقلّد می تواند به آن عمل کند یا نکند. و در مواردی که می گوید (محلّ تامّل) یا (محلّ اشکال) است مقلّد می تواند عمل به احتیاط کند یا به دیگری مراجعه نماید. امّا اگر بگوید (ظاهر چنین است) یا (اقوی چنین است)، این تعبیرها فتوا محسوب می¬شود و مقلّد باید به آن عمل کند.
- سر بریدن حیوان پنج شرط دارد: 1 ذبح کننده بنابر احتیاط واجب باید مسلمان باشد، ناصبی ها یعنی کسانی که با اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه وآله) دشمنی دارند در حکم کفارند. 2 باید سر حیوان را با جسم تیزی که از آهن، یا فلز دیگر باشد ببرند، ولی اگر احتیاج به ذبح باشد و آهن پیدا نشود، یا اگر سر حیوان را نبرند می میرد و دسترسی به آهن نیست، با هر چیز تیزی که رگها را بتواند جدا کند (مانند شیشه و سنگ و چوب تیز) می شود آن را ذبح کرد. 3 در موقع سر بریدن باید جلو بدن حیوان رو به قبله باشد و اگر عمداً رو به قبله نکنند حیوان حرام می شود، ولی اگر از روی فراموشی یا ندانستن مسأله یا اشتباه کردن قبله، حیوان را به سمتی غیر از قبله سر ببرند حرام نیست. 4 هنگام سر بریدن باید نام خدا را ببرد همین قدر که بگوید (بسم الله) یا (سبْحان الله) یا بگوید (لا اله الا الله) کافی است و به زبان فارسی یا هر زبان دیگر نیز جایز است، ولی اگر بدون قصد سر بریدن نام خدا را ببرد کافی نیست و در صورتی که از روی فراموشی نام خدا را نبرد اشکال ندارد. 5 باید حیوان بعد از سر بریدن حرکتی کند اگر چه مثلاً چشم یا دم خود را حرکت دهد یا پای خود را به زمین زند که معلوم شود زنده بوده و احتیاط واجب آن است که خون به مقدار کافی از آن بیرون بریزد.
- غسلهای مستحب در شرع اسلام بسیار فراوان است و از جمله، غسلهای زیر است: 1 غسل جمعه که از مهمترین و مؤکّدترین غسلهای مستحب محسوب می شود و بهتر است که حتّی الامکان آن را ترک نکنند، وقت آن از اذان صبح روز جمعه است تا ظهر و اگر تا ظهر انجام نشود احتیاط آن است که بدون نیّت ادا و قضا و به قصد مافی الذّمّه تا عصر جمعه به جا آورند، و اگر در روز جمعه غسل نکنند مستحبّ است از صبح شنبه تا غروب، قضای آن را به جا آورند و کسی که می ترسد در روز جمعه آب پیدا نکند می تواند روز پنجشنبه غسل را به نیّت مقدّم داشتن انجام دهد. همچنین در صورتی که احتمال دهد روز جمعه موفّق نشود تقدم آن مانعی ندارد. 2 غسل شبهای ماه مبارک رمضان و آن عبارت است از غسل شب اول ماه و تمام شبهای فرد (مانند شب سوم، پنجم و...) و از شب بیست یکم مستحب است همه شب غسل کنند، وقت این غسلها تمام شب است، هرچند بهتر است که همراه غروب آفتاب به جا آورند، ولی از شب بیست و یکم تا آخر ماه میان نماز مغرب و عشا انجام دهند و احتیاط آن است که تمام غسلهای ماه مبارک و غسلهایی را که در مسائل آینده می آید به قصد رجاء یعنی به امید مطلوبیت پروردگار به جا آورند. 3 غسل روز عید فطر و عید قربان و وقت آن از اذان صبح عید است تا غروب و بهتر است آن را پیش از نماز عید به جا آورند. 4 غسل شب عید فطر و وقت آن از اول مغرب است تا اذان صبح و بهتر است در اول شب به جا آورند. 5 غسل روز هشتم و نهم ذی الحجه که روز (ترویه) و روز (عرفه) نام دارد. 6 غسل روز (اول، نیمه، بیست و هفتم (روز مبعث) و آخر ماه رجب). 7 غسل روز هیجدهم ذی الحجه (عید غدیر). 8 غسل روز پانزدهم شعبان (میلاد ولی عصر عجل الله تعالی فرجه) و هفدهم ربیع الاول (میلاد پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله)) و غسل روز عید نوروز. 9 غسل بچه ای که تازه به دنیا آمده است. 10 غسل زنی که برای غیر شوهرش بوی خوش استعمال کرده و غسل کسی که در حال مستی خوابیده است. 11 غسل کسی که به تماشای کسی که به دار آویخته اند رفته و آن را دیده است، اما اگر تصادفا نگاهش بر او بیفتد، یا برای مطلب لازمی مانند شهادت دادن رفته باشد غسل ندارد. 12 غسل توبه یعنی هرگاه بعد از ارتکاب گناهی توبه کند، غسل به جا می آورد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] اگر سدر و کافور به اندازه ای که لازم است پیدا نشود، بنابر احتیاط واجب باید مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
- [آیت الله بروجردی] اگر سِدر و کافور به اندازهای که لازم است پیدا نشود، بنا بر احتیاط واجب باید مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
- [آیت الله خوئی] اگر سدر و کافور به اندازای که لازم است پیدا نشود، بنابر احتیاط مستحب باید مقداری که به آن دسترسی دارند، در آب بریزند.
- [امام خمینی] اگر سدر و کافور به اندازه ای که لازم است پیدا نشود، بنابر احتیاط واجب باید مقداری که به آن دسترسی دارند، در آب بریزند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر سدر وکافور به اندازهای که لازم است پیدا نشود، بنابر احتیاط واجب باید مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر سدر و کافور به اندازهای که لازم است پیدا نشود، بنا بر احتیاط مستحب مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر سدر و کافور به اندازه ای که لازم است پیدا نشود، بنا بر احتیاط واجب باید مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر سدر و کافور به اندازهای أه لازم است پیدا نشود ، بنابر احتیاط واجب بأید مقداری أه به آن دسترسی دارند ، در آب بریزند .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر سدر و کافور به اندازه ای که لازم است پیدا نشود بنابر احتیاط مستحب مقداری که به ان دسترسی دارند در اب بریزند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر سدر و کافور به اندازه ای که لازم است پیدا نشود؛ بنا بر احتیاط مستحب مقداری که به آن دسترسی دارند در آب بریزند.