اگر شخصی زمینی را برای دفن میت عاریه داده است می تواند آن را پس بگیرد و نبش قبر نماید؟ در صورت عدم رضایت او آیا وارث باید رضایت او را جلب نمایند؟
در صورتی که میت در آن دفن شده است قابل پس گرفتن نیست.
عنوان سوال:
اگر شخصی زمینی را برای دفن میتعاریه داده است می تواند آن را پس بگیرد و نبش قبر نماید؟ در صورت عدم رضایت او آیا وارث باید رضایت او را جلب نمایند؟
پاسخ:
در صورتی که میت در آن دفن شده است قابل پس گرفتن نیست.
دَفْنْ در فقه به معنای به خاکسپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام میشود. این عمل، واجب کفایی است.
نبش قبر
شكافتن قبر بطوری كه جسد ميّت يا بقايای آن آشكار شود.
رضایت
رضایت به معنای خشنودی و خرسندی است که در باب بیع ، نکاح و ... به آن پرداخته شده است.
عاریه
عاریه یکی از اقسام عقود است.
وارث
كسی كه از ميت ارث میبرد.
قبر
در مورد قبر مطالب متنوعی در آموزه های دینی مطرح شده است که به اهم آن ها در این مقاله اشاره می شود.
میت
میت که در فارسی به ان مرده یا درگذشته گفته می شود به کسی اطلاق می شود که با خروج و مفارقت روح از کالبد وی ، فعالیتهای قلبی و عروقی او متوقف شده و اعمال مغزی وی بدون بازگشت از بین رفته باشد که این پدیده آثاری حقوفی چون حال شدن دیون ، انحلال عقد نکاح بین میت و همسرش ، تعیین وراث متوفی و... رابرای او در پی دارد.البته این به معنی نابودی او نیست و میت از این پس نیز از حقوقی برخوردار است که رعایت آنها از سوی شرع بر همگان واجب والزامی گردیده است.
جلب
جَلَب به فتح جیم و باء به معنای استقرار فرد در محل متعلق زکات است که زکات را جمع آوری می کند.
دفن
دَفْنْ در فقه به معنای به خاکسپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام میشود. این عمل، واجب کفایی است.
میت
میت که در فارسی به ان مرده یا درگذشته گفته می شود به کسی اطلاق می شود که با خروج و مفارقت روح از کالبد وی ، فعالیتهای قلبی و عروقی او متوقف شده و اعمال مغزی وی بدون بازگشت از بین رفته باشد که این پدیده آثاری حقوفی چون حال شدن دیون ، انحلال عقد نکاح بین میت و همسرش ، تعیین وراث متوفی و... رابرای او در پی دارد.البته این به معنی نابودی او نیست و میت از این پس نیز از حقوقی برخوردار است که رعایت آنها از سوی شرع بر همگان واجب والزامی گردیده است.
دفن
دَفْنْ در فقه به معنای به خاکسپردن میت (شخصِ درگذشته) است. دفن میت پس از غُسل، کفن و خواندن نماز میت، مطابق با احکام شرعی انجام میشود. این عمل، واجب کفایی است.