خانواده
خانواده، اولین نهاد اجتماعی و کوچکترین واحد تشکیل دهنده جامعه است.
سلام-خسته نباشید-جوانی 27 ساله هستم حدود 1 سال می شه که ازدواج کردم-ازدواج ماکاملا سنتی بودوآشنایی توسط خانواده ها انجام گرفت-دردوران نامزدی خانم من نسبت به پدرم شک پیدا کرد ووانمود کردپدرمن نسبت به ایشون نظرداره وباصحبتها وواکنشهای انجام شده حرف خودش روپس گرفت وگفت که اشتباه کردم.حالا پس ازگذشت این مدت دوباره این مسئله روپیش کشیده ومیگه پدرتوکه آدم مومن ونمازخونی هست بهش اعتمادنمیشه کرد،من چطور به تو میتونم اعتمادکنم.خانم دکتر خانمم به من شک پیداکرده وهمین مسئله داره هم منوازپادرمی یاره هم خودش
با سلام کاربر گرامی همسرتان بایست حتما مراجعه حضوری داشته باشند . بایست میزان و درجه شک و سؤظن ایشان بررسی شود . سپس بر اساس تشخیصی که داده میشود کارهای درمانی و مشاوره و حتی در صورت نیاز دارو درمانی را داشته باشیم . این مشکل هم روحیه فرد را تخریب میکند و هم اطرافیان را و گاهی حالت پیشرونده دارد و از اختیار فرد مواقعی کنترلش خارج میشود . سعی نکنید با دلیل و یا روشهای عام بخواهید به ایشان کمک نمایید زیرا این موضوع به بررسی تخصصی نیاز دارد .در اسرع وقت حتما مراجعه حضوری را داشته باشید .موفق باشید
با سلام کاربر گرامی همسرتان بایست حتما مراجعه حضوری داشته باشند . بایست میزان و درجه شک و سؤظن ایشان بررسی شود . سپس بر اساس تشخیصی که داده میشود کارهای درمانی و مشاوره و حتی در صورت نیاز دارو درمانی را داشته باشیم . این مشکل هم روحیه فرد را تخریب میکند و هم اطرافیان را و گاهی حالت پیشرونده دارد و از اختیار فرد مواقعی کنترلش خارج میشود . سعی نکنید با دلیل و یا روشهای عام بخواهید به ایشان کمک نمایید زیرا این موضوع به بررسی تخصصی نیاز دارد .در اسرع وقت حتما مراجعه حضوری را داشته باشید .موفق باشید
عنوان سوال:
سلام-خسته نباشید-جوانی 27 ساله هستم حدود 1 سال می شه که ازدواج کردم-ازدواج ماکاملا سنتی بودوآشنایی توسط خانواده ها انجام گرفت-دردوران نامزدی خانم من نسبت به پدرم شک پیدا کرد ووانمود کردپدرمن نسبت به ایشون نظرداره وباصحبتها وواکنشهای انجام شده حرف خودش روپس گرفت وگفت که اشتباه کردم.حالا پس ازگذشت این مدت دوباره این مسئله روپیش کشیده ومیگه پدرتوکه آدم مومن ونمازخونی هست بهش اعتمادنمیشه کرد،من چطور به تو میتونم اعتمادکنم.خانم دکتر خانمم به من شک پیداکرده وهمین مسئله داره هم منوازپادرمی یاره هم خودش
پاسخ:
با سلام کاربر گرامی همسرتان بایست حتما مراجعه حضوری داشته باشند . بایست میزان و درجه شک و سؤظن ایشان بررسی شود . سپس بر اساس تشخیصی که داده میشود کارهای درمانی و مشاوره و حتی در صورت نیاز دارو درمانی را داشته باشیم . این مشکل هم روحیه فرد را تخریب میکند و هم اطرافیان را و گاهی حالت پیشرونده دارد و از اختیار فرد مواقعی کنترلش خارج میشود . سعی نکنید با دلیل و یا روشهای عام بخواهید به ایشان کمک نمایید زیرا این موضوع به بررسی تخصصی نیاز دارد .در اسرع وقت حتما مراجعه حضوری را داشته باشید .موفق باشید
- [سایر] سلام حاج آقا خسته نباشید . حاج آقا من دختری هستم 24 ساله لیسانسه اقتصاد که قصد ازدواج با پسری را دارم که او هم 24 ساله است و دانشجوی سال آخر مهندسی پلیمر می باشد . خانواده ام تا حدودی موافق هستند اما مدام سنگ های بزرگ جلوی پای ما می گذارند . من کاملا از شرایط فعلی همسر آینده ام مطلع هستم اما خانواده ام می گن یا باید خانه شخصی از خودش داشته باشد داره اما میگن باید حقوق بالای 500 هزار تومن هم داشته باشد اگر هم تا اخر تیر ماه مسئله سربازی را حل نکند نامزدی را به هم می زنند .آخه حاج آقا تا آخر تیر درسش تمام میشه تا تکلیف سربازی و مافییتش [معافی]ملوم شه می شه دی . شما بگید من چه کار کنم با وجود اینکه همسرم را دوست دارم و از هر لحاظ ایشان را قبول دارم .لطفا مرا راهنایی کنید
- [سایر] با سلام و خسته نباشید خدمت خانم عطاریان در واقع من به فردی علاقه مندم و قراره با هم ازدواج کنیم اما طی روابطی که زیر نظر خانواده هامون داشتیم فردی که من بهش علاقه دارم از علاقه ی شدید خودش نسبت به خواهرش حرف میزنه و من چون علاقه ی شدیدی به این فرد دارم نمیتونم تحمل کنم که اون فردی به من جز من رو دوست داشته باشه وقتی از علاقش به خواهرش حرف میزنه قلبم درد میگیره و اشکم در میاد من یه بار این موضوع رو به خودش گفتم بهش گفتم که به خواهرش حسادت میکنم به این دلیل که اونو خیلی دوست داره و اون قسم خورد که منو بیشتر از خواهرش دوست داره اما من نمیتونم تحمل کنم که یکی دیگه رو به جز من دوست داشته باشه لطفا من رو کمک کنید و بگید باید چی کار کنم ایا این میتونه تاثیری در زندگی اینده من با فرد مورد علاقم داشته باشه و زندگیمونو خراب کنه
- [سایر] سلام. خسته نباشید. من حدودا 11 ماهه که با مردی که 14 سال از خودم بزرگتره آشنا شدم و تقریبا یک علاقه زیادی نسبت به هم پیدا کردیم.من 24 ساله و اون38سالشه. شهر محل زندگی مون هم فرق میکنه.مادر من خیلی مخالفت میکنه.فقط بخاطر سنش.اما از لحاظ انسان بودن خداشناسی شغل و درآمد خوب و خانه و ماشین همه چیز دارد و از نوع خوب هم دارد.و بسیار هم میگوید که مرا دوست دارد و عاشق من است . فشار مادرم انقدر زیاد است که نه میتونم دلش رو بشکنم نه با خواسته اش موافقت کنم . به هیچ وجه هم مادرم اخلاق و عقیده اش عوض نمیشه.میگه اون فردا پیر میشه و تو جوونتر.ولی این مسئله واسه من حل شده است . من خیلی به خانوادم وابسته هستم و اصلا یه جوری شده که میترسم ازدواج کنم مادرم و پدرم تنها بشن . یعنی مادرم بدش هم نمیاد که من تو خونه بمونم . انقدر مخالفت میکنه با همه خواستگارها که دیگه منم خسته شدم و تمایلی به ازدواج ندارم . چون مادرم واقعا رفتاری از خودش نشون میده که آدم از زندگیش سیر میشه . واسه همه خواستگارهام که بجز ایشون هستند ایرادهای زیادی میگیره و همیشه مرغ همسایه غازه . خیلی ازش خواستم که با یک روانشناس صحبت کنه ولی بد برداشت میکنه. خیلی قرآن میخونم و سعی میکنم آرامش خودمو حفظ کنم ولی نمیشه . اصلا اعتماد به نفس ندارم . همیشه استرس دارم . همیشه افسرده و غمگینم و گریه میکنم . علاقه ای هم به این دنیا و قشنگیاش ندارم یعنی یه جورایی مردم دیگه . در ضمن مادر من تقریبا با همه اعضای خونه مشکل داره . با پدرم از بدو ازدواج دچار مشکل بوده و بدون عشق و علاقه ازدواج کرده . پدرم هم از مادرم بزرگتره حدود15 سال . مادرم فکر میکنه که زندگی منم قراره اینجوری بشه . اصلا نمیتونه خوشبختی رو احساس کنه . با اینکه پدرم زیاد هم آدم بدی نیست . فقط کمی اخلاقش تنده. نمیدونم میتونید کمکم کنید یا نه فقط گفتم حرفمو بگم بلکه خالی بشم . ازتون ممنونم .
- [سایر] سلام خسته نباشید وقت شما بخیر . من جوانی 27 ساله هستم که با دختری 32 ساله که ساکن تهران هستیم اشنا شده ام و چندین جلسه با هم صحبت کره ایم در زمینه های مختلف هم خانواده من و هم خانواده دختر خانوم در جریان ملاقات ما بوده اند من سه تا خواهر دارم و دو تا برادر در ضمن دو تا خواهر و یکی از برادرام ازدواج کردن. دوختر خانم یک خواهر و یک برادر داره که هیچ کدام ازدواج نکردن هر دوی ما در این زمینه ها به نقطه مشترک رسیده ایم اسلیت خانواده دختر لور هستن اسلیت خانواده من همدانی هستن تا حدودی ما هم لور محسوب میشویم تحصیلات و مدارک من :کاردانی نرم افزار کامپیوتر تحصیلات و مدارک دختر خانم:کاردانی تربیت مربی شغل من : مغازه خدمات کامپیوتری شغل دختر خانوم : اداره یکی از ارگان ها خانواده من از لحاظ مذهبی : معمولی خانواده دختر خانم از لحاظ مذهبی : معمولی شغل پدر من : ساختمانی شغل در دختر خانم : بازنشسته نکته : بیماری ها برادر دختر خانم دارای بیماری دوقطبی و دوپلار هست قرص کاربا ما زپین می خوره و قش می کنه که این بیماری در سن چهار سالگی به دلیل آب اوردن مغز ایشان به وجود امد بیماری های من : من هم دارای همین بیماری دو قطبی هستم همین قرص می خورم منتها من قش نمی کنم من عصبانیت داشتم که به این قرص کنترل شده و به حالت عادی زندگی میکنم دختر خانم با این شرایت من کناره امده و دختر خانم فردی با خصوصیات اخلاقی ارام و متعادل هست و میدونه که باید چه رفتاری داشته باشه با من در اخر خانواده من با این ازدواج راضی نیستن زیاد به دلیل اختلاف سنی با تشکر و یک دنیا ممنونم از شما
- [سایر] با عرض سلام و خسته نباشید من دختری 25 ساله هستم الان حدود 1.5 با پسری نامزد کردم یعنی فقط در حد اشنایی خانواده ها.تازه چند روز پیش این اقا به من گفت که تا حالا چند بار سیگار کشیده ولی خانوادش نمی دونن و خودشم موقعه هایی که عصابش خوده مثلا یک بار که با هم بحث کرده بودیم این کارو کرده.ایشون می دونستن من تا چه حدی از سیگار متنفرم و به همین خاطر تا حالا این موضوع رو مطرح نکرده بود چون حتی بعضی مواقع که به شوخی هم می گفت من عصبانی می شدم,اون از من پرسید که ایراد داره من بعضی اوقات سیگار مصرف کنم و من با قاطعیت گفتم بله و اگر بار دیگر تکرار شه من تحمل نمی کنم و ایشئن هم به من قول داد که دیگه تکرار نکنه,ولی من نگرانم که اینکه ایشون این کارو بکنه و از من پنهون کنه و میترسم اگر راجع بهش زیاد حرف بزنم پشیمون شه ازینکه این موضوع رو با من درمیان گذاشته.حال از شما تقاضا دارم که راهنماییم کنید که چه جوری با ایشون رفتار کنم که مطمئن باشم دیگه این کارو نمی کنه من واقعا از سیگار متنفرم و اصلا نمی تونم یه شخص سیگاری رو کنار خودم تحمل کنم و در ثانی نامزدمو واقعا دوست دارم و نمی خوام از دستش بدم.
- [سایر] سلام، لطفا سوالمو خصوصی جواب بدید. دو سال پیش با یه خانم متدین و باحجاب تو دانشگاه آشنا شدم از همونجا احساس خاصی نسبت بهش داشتم اما به احساسم اعتنا نکردم. تو این مدت سعی کردم تا حد امکان ازش دوری کنم. دلیلشم شرایط ایشون از لحاظ سنی که 4 سال از من بزرگتره (یعنی الان 27 سال داره) و نامزدش که فوت کردن، بود. چون با مخالفت خانواده روبرو میشدم تلاش کردم نبینمش. چند بار موفق شدم اما هر بار یه جوری دوباره رابطمون شروع میشد. تو مدت یک سال نیم، چهار یا پنج بار دیدمش و رابطمون نزدیک به صفر بود. بعضی وقتا خیلی کم، از طریق وبلاگهامون با هم حرف میزدیم. تا اینکه حدود ده ماه پیش، از مهر ماه که ترم جدید شروع شد تقریبا هر هفته میدیدمش و در حد یه سلام و علیک باهاش حرف میزدم. سعی میکردم احساسم رو ازش پنهان کنم و علاقم رو نسبت بهش ابراز نکنم اما کم کم از حرفا و رفتارهای همدیگه چیز هایی فهمیدیم!! یکی دو ماه همینجوری بود تا بالاخره هر دو مطمئن شدیم به هم علاقه داریمو حرفی که نباید گفته میشد، گفته شد. نزدیک دو ماه بعد این خانم بهم گفت که بعد از فوت نامزدش ازدواج کرده و بعد یه مدت متارکه کرده، اونجا ارتباطمون دوباره قطع شد. تا قبل از اون مادرم میدنست به یکی تو دانشگاه علاقه دارم و بعضی وقتا میرم دیدنش اما بیشتر از این چیزی نمیدونست. وقتی شرایط این خانمو به مادرم گفتم، باهام مخالفت کرد. نزدیک یه ماه بعد که از مادرم خواستم یه بار دیگه این خانمو ببینم قبول کرد و گفت میخواد ببینتش. قرار شد که مادرم از دور این خانمو ببینه. بعد اون ملاقات این خانم رو ندیدم و ارتباطی باهاش نداشتم تا اوایل تابستون که به مادرم گفتم میخوام برم ببینمش و مادرم به خواهرم پیشنهاد داد که اونم بیاد این خانم رو ببینه،جوری که متوجه نشه. مثل خانوادم نگران آیندم هستم. شش ماه میگذره و خانواده ام انتظار دارن فراموشش کنم و با یکی دیگه ازدواج کنم ولی نمیتونم فراموشش کنم. تازگیا خیلی کم از طریق وبلاگهامون با هم صحبت میکردیم که باز اونم منتفی شد. یعنی نباید به خانمی با این شرایط علاقه داشت؟ مهم ترین مسئله برای من تدین و بعد از اون چیزایی مثل اخلاق، رفتار، حجاب و … است که فک میکنم این خانم داره.از طرفی نظر خانوادمم برام مهمه، نمیخوام اشتباه کنم. نمی گم این خانم همه چی تمومه اما واقعا علاقه داشتن به یه اینچنین خانمی کار اشتباهیه؟ به نظر شما من باید چیکار کنم؟ با شرایطی که من دارم کار درست چیه؟ لطفا نظرتون رو در این مورد بفرمایید و من رو راهنمایی کنید.
- [سایر] سلام، من 24 سالمه و تازه درسم تموم شده 2 سال پیش با دختری آشنا شدم اولش علاقه ای بهش نداشتم ولی کم کم که بیشتر شناختمش و مطمئن شدم که دختر خوب و خانواده داری هستش عاشقش شدم و بهش گفتم دوسش دارم و 3-2 واسه تا باهم ازدواج کنیم اولش قبول کرد ولی بعد از یه چند ماهی ازم خواست برم جلو و گفت که خواستگار داره و خانوادش نمیزارن 2 سال واسه، من هر چی فکر کردم نتونستم خودمو راضی کنم الان که چیزی ندارم بخوام ازدواج کنم چون من خودم باید زندگی و آیندمو بسازم و پدرم تمام زحمتشو برای من کشیده و می دونم بیشتر از این نمیتونه، من همین حرفو بهش گفتم ولی حرف خودشو زد، من هم اونو دوست دارم و نه اینکه می خوام با تصمیم اشتباه زندگی و آینده خودم و هم اونو تباه کنم ، به نظر شما بهترین تصمیم چی میتونه باشه؟ راستش احتیاج به یه هم فکر داشتم و کسی بهتر از شما ندیدم
- [سایر] با سلام و خسته نباشید. دختری 24 ساله هستم که 1 سال پیش عقد کرده ام همسرم 1 ماه از من بزرگتر است و پسر پسر خاله مادرم هستند. قبل از ازدواج بسیار دختر فعال اجتماعی بودم ولی از وقتی با ایشان ازدواج کرده ام کم کم خونه نشین شدم پارسال لیسانس گرفتم و برخلاف حرف های قبل از ازدواج نه اجازه تحصیل می دهند نه کار.میگه هروقت موقعش شد بهت میگم.حتی با خانواده ام اجازه نمی دهد که برم بیرون خیلی خودخواه است و فقط میگه با خودم. منزل ما تهران و آنها شمال هستن.دانشجوی شماله و حدود1 سال از درسش مانده. من هم باین شرط راضی شدم به عقد که تا لیسانسش تموم بشه منم برای ارشد بخوانم.از نظر خانوادگی و موقعیت من بالاترم.ولی از قبل از عقد تابحال خیلی عوض شده.میگم چرا حرفات تغییر کرده میگه خودت ندیدم گرفتی.پارسال شهریور منو شوهرمو دخترخالموشوهرش رفتیم بیرون.شوهر دخترخالم بامن شوخی کرد و من زدم به دستش.بعد 10ماه تازه امروز به من میگه تو آدم نیستی من بهت شک دارم پشت سر که من نیستم معلوم نی چیکار میکنی وتازه امروز میگه بخاطر این نمیخوامت.من واقعا ازش دلم شکست تو فامیل همه منو بعنوان دختر خوبو نجیب میشناسن و من از خودم مطمینم.من گذشت میکنم همیشه ولی اون همه چیو کش میده کلا خانوادشون اینجوریه.تازگی خیلی بددهن شده و انگار من اهمیت ندارم براش.آدم لجبازیه.منم امروز بهش گفتم تو چرا با دختر عموت دست میدی بمن فحش داد.من به شوهرم اطمینان دارم.چندبار ازش خواستم بریم مشاوره ولی نمیاد.3ماهه نیمده همو ببینیم بخاطر امتحانات.واقعا خسته شدم از بهانه ها و دعوای علکی.حس میکنم 1 آدم دیگست از قبل عقد.امروز به من یشنهاد طلاق داد سر اینکه به شوهر دختر خاله م دست زدم اونم ناخواسته و بدون هیچ منظوری.باور کنید بخاطرش نه بیرون میرم نه باکسی رابطه دارم.ولی اون نمیبینه.خواهشا تا دیر نشده کمکم کنید تا1 تصمیم عاقلانه بگیرم.
- [سایر] سلام خسته نباشید خواهری دارم 27 ساله که 5 سال است ازدواج کرده قبل از ازدواجش ادمی بود که بعد از اینکه از مهمانی یا مکانی میامدیم از افراد از خانه انها میگفت به غیبت میرسید وبعد هم دعوا بین اعضا خانواده متاسفانه خانواده ام جلویش را نمیگرفتند بلکه گاهی هم همراهی اش میکردن نسبت به دیگران نیز حسادت داشت تا اینکه ازدواج کرد همسر عالی و خانواده ی همسرش بسیار خوبند ناز خواهرم هم خیلی خریدار داشت اما متاسفانه خواهرم خوی خشنی پیدا کرده بعد از هر مهمانی با شوهرش دعوا میکند اورا میزند حتی شوهرش وقتی میخاد بره از خانه بیرون تا این دعوا تمام شود نمیگذارد سر و صدا میکند جلو همسایه ها ابرو نگذاشته همسرش بهترین ها را برایش فراهم کرده پدر مادرم هم همینطور اما قدر نشناس است و هنوز میگه کاری برام نکردین وظیفتونه فرزندی 2 ساله دارد جلوی او دعوا میکند چاقو برداشته و میگوید رگم را میزنم !!!وقتی عصبانی میشود چیزی جلویش را نمیگیرد هر هفته یا دو هفته یکبار در خانه شان دعواست نمازش را میخواند ولی اینکارهارا هم میکند مادر و پدرم در گذشته اینگونه بودند اما نه به این شدت در حد دعوا فقط انها هم بد عصبانی میشدند اما نه چاقو بردارن حالا من با صحبتام بینشون خوبی را ایجاد کردم با خیلیا برا مشکلاتشون حرف زدم خوب شدن اما خواهرم یه گوشش دره یکی دروازه .تا یه هفته خوبه ولی باز همون ادم پر توقع اهل غیبت عصبی میشه دکتر کمکم کنید پدر مادرم شوهر خواهر و بچه اش دارن نابود میشن کمک کمک کمک
- [سایر] عرض سلام و خسته نباشید جوانی هستم 30 ساله -کارمن عالی رتبه در یکی ار دستگاههای دولتی-از خانواده ای کارمندو دوخواهر و یک برادر دارم-حدود یکسال و نیم پیش ازدواج کردم-خانمم کارشناش ارشد و هیئت علمی دانشگاه است -خانواده اش بسیار بسته و مذهبی و از لحاظ اجتماعی در سطحی پایین تر از خانواده من قرار دارند و این نکات از همان ابتدای مراسم خواستگاری مرا آزار میداد -خانمم به دلیل اینکه در چنین جوی بزرگ شده در روابط اجتماعی مخصوصا با مردان بسیار بسته و خجالتی است و به طوری که هیچ کس باور نمیکند ایشان استاد دانشگاه است (حیای بیش از اندازه دارد) در هر مهمانی که میرویم به دلیل حیای زیاد و کم حرفی ایشان همه به من می گویند چه خانم مظلومی دارید و این بسیار مرا آزار میدهد همسران دوستان و هم سنان من اکثرا خوش مشرب و اجتماعی هستند و این باعث گردیده که من آنها را با خانمم مقایسه کنم که این کار باعث اختلاف بینمان شده است گاهی با خود فکر میکنم چرا من چنین ازدواجی را انجام دادم در حالی که همیشه از خانمهای اجتماعی و خوش سرو زبان خوشم می امد شاید به خاطر موقعیت کاری همسرم و البته یک سری خصوصیات اخلاقی او مانند آرامی -گیر ندادن-خاکی بودن-اطاعت پذیر بودن -چنین ازدواجی را انجام دادم خلاصه اینکه هم اکنون بسیار سردرگم و افسرده ام و به دلیل کم رویی خانمم ارتباطم را با دوستان و اطرافیان کم کرده ام لطفا مرا راهنمایی کنید-لازم به ذکر است که من خودم بسیار ادم شوخ و اجتماعی و گاهی هم تند خویی هستم-آدرس ایمیل:mohsen60y@yahoo.com
مسئله مرتبط یافت نشد