طلاب قم که در قم به قصد مدت غیر معین مانده‌اند اگر هفته‌ای یک مرتبه مسافرت کنند قصد اقامه آنها به هم می‌خورد یا آن که این اشخاص چون قصد مدت غیرمعین نموده‌اند وطن آنها محسوب می‌شود و نماز آنها تمام است؟
وطن محسوب نیست و نماز آنها قصر است مگر قصد اقامه کنند.
وطن محسوب نیست و نماز آنها قصر است مگر قصد اقامه کنند.
عنوان سوال:
طلاب قم که در قم به قصد مدت غیر معین مانده‌اند اگر هفته‌ای یک مرتبه مسافرت کنند قصد اقامه آنها به هم می‌خورد یا آن که این اشخاص چون قصد مدت غیرمعین نموده‌اند وطن آنها محسوب می‌شود و نماز آنها تمام است؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بروجردی] اشخاصی که قصد اقامه برای کار در محلّی میکنند، پس از تحقّق اقامت لازم می‌شود که هر روز، یا یک روز در میان یا هفته‌ای دو سه بار به شهر، برای خریدن جنس و کارهای دیگر بروند و فاصله بین شهر و محل کار هم کمتر از چهار فرسخ است و حال آن که نه شهر و نه آن محل وطن اصلی آنها نیست، سالها هم کارشان همین است، تکلیف این اشخاص در باب نماز چیست؟
- [آیت الله بروجردی] طلّابی که محصّل قم هستند به این معنی که ایّام تحصیلی در قم میباشند و ایّام تعطیلی و تابستان میروند به وطن خود یا محل دیگر و هنوز اعراض از موطن اصلی خود ننمودهاند و قصد توطّن همیشگی در قم نکردهاند، آیا قم برای آنها حکم وطن خواهد داشت، به طوری که اگر از قم مسافرتی کنند و از حدود آن خارج شوند چه به حد مسافت برسد یا نه، پس از مراجعت نماز را تمام بخوانند، اگر چه قصد اقامه ده روز پس از مراجعت نداشته باشند یا خیر؟
- [آیت الله بروجردی] مردی از غیر وطن خود زن میگیرد، از اوّل او را میبرد در غیر وطن اصلی خودش و مدّتی هر چند سالی در جایی توقّف دارند، فرزندانی هم آوردهاند و با زن و فرزندانش گاهی به وطن اصلی خودش مسافرت میکند و فرض اینست که مرد از وطن اصلی اعراض نکرده، با نداشتن قصد اقامه عشره در آن جا تکلیف مرد معلوم است، آیا زن و فرزندش با نداشتن قصد اقامه تکلیف آنها در نماز قصر است یا تمام؟
- [آیت الله خوئی] بعضی از طلاب که از رشت و گیلان و . . . میآیند مشهد برای درس خواندن نه دائمی، در ضمن هفته‌ای یک شب برای تبلیغ از حد مسافت از مشهد دور میشوند، حکم نماز و روزه اینها چیست؟
- [آیت الله خوئی] آیا متابعت میکند زن شوهرش را در وطنش (وطن شوهر) در تمام خواندن نماز و روزه زمانی که مسافرت کند به سوی وطن شوهرش و نیت اقامه نکند و خانهای نداشته باشد در وطن شوهرش مثلاً اگر مسافرت کند زن از وطن و محل خود به بحرین که محل شوهرش است و قصد اقامت در آنجا ندارد آیا نمازش قصر است و روزههایش را بخورد یا نمازش تمام است و روزههایش را هم در بحرین بگیرد؟
- [آیت الله سبحانی] طلبه ای که در قم قصد وطن نموده است، پس از یک سال از قم بیرون می رود و پس از مدتی به قم برمی گردد. حکم نماز و روزه اش چگونه است؟
- [آیت الله بهجت] کسی که شغلش در سفر می باشد مانند کارگران کارخانه یا برخی از طلاب که هر هفته از تهران یا شهرهای دیگر جهت تحصیل به قم می آیند و آخر هفته به وطن مراجعت می کنند، تکلیف نماز و روزه ی آن ها چیست؟
- [آیت الله بروجردی] اشخاصی هستند که در ایران و عراق و لبنان و بلاد دیگر به کویت آمدند و در خارج کویت که حد مسافت شرعی و زیادتر است، مشغول کار هستند، یعنی در شرکت نفت کار میکنند و البتّه اشخاصی که مشغول هستند بعضی از آنها شاید در حدود ده سال، یا بیشتر و بعضی پنج سال و بعضی دوسال و بعضی یک سال، یا کمتر هست که مشغول کار در شرکت نفت شدهاند، واینها هم علی اختلاف اشغالهم بعضی هر روز به کویت میآیند و بعضی دو روزیا سه روز، یک مرتبه میآیند و بعضی هفته‌ای یک مرتبه میآیند و همان روز یا شب میمانند و روز بعد پی کار خود میروند، آیا تکلیف آنها برای روزه و نماز چیست؟ و آیا فرق بین آنها و خود اهل کویت است یا خیر؟ و اشخاصی که تازهوارد این کار شدهاند ولی قصد دوام دارند با اشخاص نام برده فرق دارند یا خیر؟ و آیا اشخاصی که به کویت آمدهاند و ده روز یا زیادتر در خود کویت مانده‌اند و بعد وارد این کار شدند، با اشخاصی که ده روز نماندهاند فرق دارند یا خیر؟ و آیا فرق بین اشخاصی که هر روز به کویت میآیند با اشخاصی که هفته‌ای یک روز به کویت میآیند هست یا خیر؟ و اشخاص دیگر هستند که در آن مکان که حد مسافت شرعی و زیادتر است دکّان دارند و هر روز یا دو روز، یک مرتبه به کویت میآیند برای خرید اجناس و همان روز بر میگردند، آیا تکلیف آنها هم مثل اشخاص مذکور هست، یا آنها تکلیف شان جداست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی از قم به تهران رفته است و در آنجا ساکن شده و ازدواج کرده است، ولی از وطن خود (قم) اعراض نکرده، اکنون بفرمایید اگر همسرش را از تهران برای دو یا سه روز زیارت و صله رحم به قم بیاورد در حالی که خودش نماز را در قم تمام می خواند، همسرش چه وظیفه ای دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا امام جمعهای که در محلّ اقامه نماز جمعه مسافر محسوب می‌شود، بدون قصد عشره میتواند نماز جمعه را اقامه نماید؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- چیزهایی که در نماز یومیه واجب و مستحب است، در نماز آیات هم واجب و مستحب می باشد، ولی در نماز آیات مستحب است به جای اذان و اقامه سه مرتبه به قصد امید ثواب بگویند: "الصلاة".
- مسافری که در بین مسافرت به وطنش رسیده ، تا وقتی در آن جا هست باید نماز را تمام بخواند ولی اگر بخواهد از آن جا هشت فرسخ برود یا چهار فرسخ برود و برگردد وقتی به جایی برسد که دیوار وطن را نبیند و صدای اذان آن را نشنود باید نماز را شکسته بخواند.
- کسی که از وطنش صرف نظر کرده و می خواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند، اگر شغلش مسافرت نباشد باید در مسافرت نماز را شکسته بخواند. شرط هشتم: آنکه به حد ترخص برسد، یعنی از وطنش یا جایی که قصد کرده ده روز در آنجا بماند، بقدری دور شود که دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشنود، ولی باید در هوا غبار یا چیز دیگری نباشد که از دیدن دیوار و شنیدن اذان جلوگیری کند، و لازم نیست بقدری دور شود که مناره ها و گنبدها را نبیند، یا دیوارها هیچ پیدا نباشد، بلکه همین قدر که دیوارها کاملا معلوم نباشد، کافی است.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که شغلش مسافرت است ، اگر در غیر وطن خود ده روز با قصد اقامه بماند در سفر اولی که بعد از ده روز می رود ، باید نماز را شکسته بخواند .
- [آیت الله بهجت] کسی که شغلش مسافرت است، اگر در وطن یا غیر وطن خود ده روز بماند، در سفر اولی که بعد از ده روز میرود، مانند سفر اولی است که این شغل را در ابتدا شروع کرده بود و بنابراین تا زمانی که این سفر، عرفاً شغل او حساب نمیشود، باید نماز را شکسته بخواند. بلی ماندن ده روز متصل در غیر وطن، باید با قصد اقامه باشد، ولی در وطن اگرچه بدون قصد هم باشد، همین حکم را دارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که از وطنش صرف نظر کرده و می خواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند اگر شغلش مسافرت نباشد باید در مسافرت نماز را شکسته بخواند
- [آیت الله بروجردی] کسی که از وطنش صرف نظر کرده و میخواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند، اگر شغلش مسافرت نباشد، باید در مسافرت نماز را شکسته بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که از وطن خود صرف نظر کرده و میخواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند، اگر شغل او مسافرت نباشد، باید در مسافرت نماز را شکسته بخواند؛ ولی چنانچه قصد او این باشد که وطنی برای خود اختیار نکند و یا این که مردّد باشد که وطن اختیار کند یا نه، باید نماز را تمام بخواند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] الف. کسانی که بهر علتی معمولا در هر کمتر از ده روز حداقل یک سفر بیش از 45 کیلومتر دارند در تمام سفرها و تمام مکانها نمازشان تمام است و روزه آنها صحیح می باشد. ب. این افراد لازم نیست حداقل سه ماه یا چهار ماه مسافرت کنند. بلکه همین که در طول یک ماه حداقل چهار سفر پی در پی بدون فاصله ده روز داشته باشند نمازشان تمام است. ج. بطور کلی کسانی که نمازشان تمام است اگر ده روز در وطن یا در جایی با قصد اقامه بمانند در سفر اول بعد از ده روز نمازشان شکسته و در سفر بعد نمازشان تمام است. د. محل تحصیل و محل کار در حکم وطن نیست. بلکه وطن جایی است که انسان به قصد سکونت همیشگی و مادام العمر در آنجا ساکن شده باشد. پس کسانی که بصورت مأموریت در شهر دیگری برای مدتی معین و لو طولانی سکونت می کنند آنجا وطن آنها محسوب نمی شود. و. این حکم مربوط به افرادی است که حداقل در کمتر از ده روز یک سفر داشته باشند. اما دانشجویان و کارمندان و طلاب و کسانی که در محل تحصیل یا محل کار بیش از ده روز می مانند یا هنگام مرخصی در وطن بیش از ده روز می مانند شامل این حکم نمی شوند. و نماز آنها در سفر شکسته است مگر اینکه قصد اقامت ده روز کنند.
- [آیت الله اردبیلی] دانشجویانی که برای تحصیل در شهری غیر از وطن خود قصد دارند مدت زیادی بمانند و همچنین اساتید دانشگاهها، معلمان، طلاب، کارکنان دولت و مانند آنها که قصد دارند جهت کار خود مدت زیادی در محلّی غیر از وطن خود اقامت کنند، اگر مدتی از اقامت آنها در آن محل بگذرد که دیگر عرفا در آنجا مسافر محسوب نشوند، آن محل برای آنها حکم وطن را پیدا میکند. بنابر این پس از گذشت مدت مذکور، چنانچه از آنجا به سفر بروند، پس از بازگشت لازم نیست برای تمام خواندن نماز و روزه گرفتن، قصد اقامت ده روز کنند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که شغلش مسافرت است، اگر شک کند که در وطن خود یا جای دیگر ده روز مانده یا نه، باید نماز را تمام بخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که شغلش مسافرت است اگر شک کند که در وطن خود یا جای دیگر ده روز مانده یا نه باید نماز را تمام بخواند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که شغلش مسافرت است اگر شک کند که در وطن خود یا جای دیگر ده روز مانده یا نه؛ باید نماز را تمام بخواند.