اگر کسی در ماه رمضان آیه قرآن یا روایتی را غلط بخواند و قصدش این بوده که صحیح بخواند، ولی می داند که غلط می خواند و موجب تغییر معنی می شود ولی هدفش این نیست که معنای غلط را به خدا و امام علیه السلام نسبت دهد، حکم روزه او چیست؟
روزه اشکال ندارد ولی موردی را که یقین دارد آنرا غلط می خواند نخواند.
روزه اشکال ندارد ولی موردی را که یقین دارد آنرا غلط می خواند نخواند.
عنوان سوال:
اگر کسی در ماه رمضان آیه قرآن یا روایتی را غلط بخواند و قصدش این بوده که صحیح بخواند، ولی می داند که غلط می خواند و موجب تغییر معنی می شود ولی هدفش این نیست که معنای غلط را به خدا و امام علیه السلام نسبت دهد، حکم روزه او چیست؟
پرسشهای مرتبط از این مرجع
پرسشهای مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی که می داند قرآن را غلط می خواند آیا جایز است بخواند و چنانچه روزه باشد، موجب بطلان روزه او می شود یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] آیا غلط خواندن قرآن در ماه رمضان برای کسانی که کم سواد هستند و نمیتوانند قرآن را به طور صحیح بخوانند، به معنی نسبت دروغ دادن به خداوند است و روزه را باطل میکند؟
- [آیت الله مظاهری] غلط خواندن قرآن در ماه مبارک رمضان، مبطل روزه است؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا غلط خواندن قرآن، در ماه مبارک رمضان روزه را باطل می کند یا خیر؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی در ماه مبارک رمضان، بدون این که به کسی اظهار کند، عمدا آیهای از قرآن را غلط بخواند، آیا دروغ بستن به خداوند محسوب میشود؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر کسی در ماه رمضان، مطلبی را نسبت به خدا و یا پیامبر و ائمه بدهد و نداند که دروغ است آیا روزه او باطل است؟
- [آیت الله بروجردی] اگر کسی اعتماد به صحیح خواندن خود قرآن را ندارد، یا اعتماد به صحّت چاپ قرآن ندارد آیا در ماه رمضان در حال صوم خواندن قرآن برای او جایز است یا خیر؟
- [آیت الله سیستانی] چون گرفتار نزول می باشم و طبق نص قرآن کریم اعلام جنگ با خدا نموده ام آیا نماز و روزه اینجانب صحیح می باشد و اگر صحیح است قول خداوند نسبت به اعلام جنگ چه مفهومی دارد.
- [سایر] در سوره حجر آیه 9 خداوند فرموده است که ما از قرآن محافظت می کنیم. در حالی که مولانا فرمان علی در تعابیرش از قرآن سه ابهام وارد نموده است که قرآن حاوی ابهاماتی بوده و تغییر نموده است. و آنها بدین شرح اند: الف: در سوره هود آیه 73 گفته است که این آیه به نظر می آید در خصوص این مورد نیست و به طور غیر ضروری اضافه شده است. ب: در سوره حجر آیه 41 آورده است که تفسیر علی در این آیه بجای آل ذکر شده است. ج: در سوره الاحزاب آیه 33 می گوید این آیه نیز در خصوص این مورد ذکر نشده و به صورت غیر ضروری اضافه شده است. لطفا بفرمایید آیا خداوند به عهد خود (مبنی بر محافظت از قرآن) وفادار نبوده است؟ (ضمنا در نظر داشته باشید که این نکته مهمی است که سنی ها در برابر شیعه ها اقامه می کنند).
- [سایر] در برخی از تفاسیر در تفسیر آیه (ألیس الله بکافٍ عبدَه) (زمر 36) آمده است: إنما الکافی هو اللّه دون سواه حیث الکفایة تعنی تمام الربوبیة ولایة (وَ کَفی بِاللَّهِ وَکِیلًا) (4: 45) و علماً (وَ کَفی بِاللَّهِ عَلِیماً) (70) و وکالة (وَ کَفی بِاللَّهِ وَکِیلًا) (81) و آیات دیگری که کفایت تنها به خدا نسبت داده شده است. و طبق این آیات، که لفظ (کافی) تنها به خدا نسبت داده شده، دعاهایی که در آنها کفایت را از غیر خدا میخواهیم درست نیستند و برخلاف قرآن است؛ مانند (یا محمد یا علی اکفیانی فإنکما کافیای). آیا این برداشت صحیح است و این دعاها با قرآن مخالفت دارند؟
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [امام خمینی] کسی که می داند اگر سوره را بخواند در رکوع به امام نمی رسد، باید سوره را نخواند، ولی اگر خواند نمازش صحیح است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی بخواهد روزه ای غیر از روزه ماه رمضان به جا آورد باید آن را معین کند، مثلاً نیت کند روزه قضا می گیرم، یا روزه نذر به جا می آورم ولی در ماه مبارک رمضان همین اندازه که نیت کند فردا را روزه می گیرم کافی است، بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا بداند و فراموش کند و روزه دیگری را قصد کند روزه ماه رمضان حساب می شود، ولی اگر عمداً در ماه مبارک رمضان نیت روزه غیر ماه رمضان را کند (در حالی که می داند در ماه رمضان روزه غیر ماه رمضان صحیح نیست) روزه او باطل است، یعنی نه از رمضان حساب می شود و نه از غیر آن.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی بخواهد روزه ای غیر از روزه ماه رمضان به جا آورد باید آن را معین کند، مثلاً نیت کند روزه قضا می گیرم، یا روزه نذر به جا می آورم ولی در ماه مبارک رمضان همین اندازه که نیت کند فردا را روزه می گیرم کافی است، بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا بداند و فراموش کند و روزه دیگری را قصد کند روزه ماه رمضان حساب می شود، ولی اگر عمداً در ماه مبارک رمضان نیت روزه غیر ماه رمضان را کند (در حالی که می داند در ماه رمضان روزه غیر ماه رمضان صحیح نیست) روزه او باطل است، یعنی نه از رمضان حساب می شود و نه از غیر آن.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطلمیکند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده ، روزه اش باطل است و در ماه رمضان تا مغرب از آنچه روزه را باطل می کند خودداری نماید .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است بآنان نسبت دهد، و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده روزه اش صحیح است.
- [امام خمینی] اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را که گفته، راست بوده، روزه اش صحیح است.
- [آیت الله خوئی] اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روز او روز رمضان باشد، روزه و غسل او هر دو باطل است و همچنین است حکم روزة قضای رمضان بعد از زوال علی الاحوط و اگر روزة مستحب باشد، یا روزة واجبی باشد که مثل روزة کفاره وقت معینی ندارد غسل او صحیح و روزهاش باطل میباشد و ظاهر این است که این حکم در روزة واجب معین نیز جاری است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی قصد ده روز کند و روزه بگیرد و بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود چنانچه یک نماز چهار رکعتی خوانده باشد روزه اش صحیح است و باید تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگیرد اما اگر نماز چهار رکعتی نخوانده روزه اش صحیح نیست و نمازها را نیز باید شکسته بخواند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بداند دروغبستن به خدا و پیغمبر صلی الله علیه و آله و امام علیهالسلام روزه را باطل میکند و چیزی را که دروغ میداند به آنان نسبت دهد روزهاش باطل میشود و اگر در ماه رمضان باشد باید در بقیه روز امساک کند و اگر بعداً بفهمد که آنچه را گفته راست بوده، همانند کسیست که قصد روزه نکرده باشد که تفصیل آن در مسألههای 1563 و 1573 و 1574 گذشت.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر بر جایی از بدن ایه قران یا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد چنانچه بخواهد غسل ترتیبی به جا اورد باید اب را طوری به بدن برساند که مس ان نوشته نشود و همچنین است اگر بخواهد وضوی ترتیبی بگیرد و بر بعض اعضای وضو ایه قران باشد و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر اسم خداوند متعال باشد و در غسل و وضو مراعات احتیاط نسبت به اسماء انبیا و ایمه و حضرت زهرا علیهم السلام مستحب است