افراد
حج افراد از اقسام حج است. از این عنوان در باب حج سخن گفتهاند.
گاهی اوقات شنیده می‌شود برخی افراد گور خود را پیش از مردن می‌کَنَند و آماده می‌سازند، آیا این عمل با قصد قربة پاداشی در بر دارد؟ آیا این عمل جنبه شرعی دارد؟ و آیا سخنی از پیشوایان در این مورد آمده است؟
کار خوبی است و روایت برای آن هم وارد شده است.
کار خوبی است و روایت برای آن هم وارد شده است.
عنوان سوال:
گاهی اوقات شنیده می‌شود برخی افراد گور خود را پیش از مردن می‌کَنَند و آماده می‌سازند، آیا این عمل با قصد قربة پاداشی در بر دارد؟ آیا این عمل جنبه شرعی دارد؟ و آیا سخنی از پیشوایان در این مورد آمده است؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- آیا (دخیل بستن) جنبه شرعی دارد و در این زمینه روایتی از سخنان پیشوایان دین آمده است؟
- شمع روشن کردن بر بالای گور مردگان با این دید که در داخل آن برای مرده روشنایی حاصل میگردد و از این قبیل موارد، از نظر حکم شرعی، آیا ریشهای دارد؟ و یا ساخته و پرداخته مردم عوام است؟
- یکی از مراحلی که یک کارخانه برای استخدام نیرو عمل میکند معاینه بدنی است که قسمتی از آن ، معاینه عورت است که میبینند و گاهی هم دست میگذارند اگر شخصی با این که میدانسته این کار خلاف شرع میباشد ولی به دلیل بیکار بودن حاضر شده این مرحله که کشف عورت میباشد را انجام دهد تا از سلامت عورت او توسّط پزشک معاینه کننده اطمینان حاصل شود، آیا این کار گناه بوده است و اگر گناه بوده است حقوقی که فعلاً میگیرد آیا حلال است یا شبهه ناک یا حرام؟
- چرا با این که حضرت علی در نهج البلاغه اوقات نماز را مشخّص کرده است و آنها را در پنج وقت تعیین کرده است و گفته است که هر کدام را در وقت خودش به جای آورید و فتنهگر نباشید، ما شیعیان بین نماز ظهر و عصر و همچنین مغرب و عشا را جمع کرده و با هم خواندن آنها را اشکال نمیدانیم ولی اهل تسنّن هر کدام را در وقت خود خوانده و میگویند پیامبر هم این گونه میخوانده و ما را مسخره میکنند و میگویند شما با این که اسم نماز، نماز عصر میباشد ولی در ظهر میخوانید با این که خودتان نیّت نماز عصر میکنید، دلیل این حکم شیعه چیست؟
- در بیمارستان .... به علّت نداشتن بخش اطفال، بعضاً اطفال پسر نهایتاً تا سنّ 12 سال که تحت عمل جرّاحی قرار میگیرند یا به علل دیگر باید بستری شوند و همراه مرد ندارند (بعضاً پدرشان فوت کرده یا بیمار است یا به علّت شغلی در مسافرت است یا ....) و مادر آنها پیگیری امورات درمانی آنها را نموده و باید به عنوان همراه در کنار وی در بخش جرّاحی زنان حضور داشته باشد از طرفی اگر بخواهیم این بیماران را در بخشهای مردان بستری نمائیم همراه زن باید در بین بیماران مرد و همراهان آنها حضور داشته باشد، خواهشمند است جنابعالی مشخّص نمائید بستری این افراد پسر در بخش زنان از نظر شرعی اشکال دارد یا خیر/ البته سعی می‌شود اطفال در اتاق جداگانهای باشند ولی بنا به شرایط بخش، این بیمار پسر در راهرو (سالن) بخش در بین بیماران زن تردّد مینماید.
- جوانی 32 ساله هستم که خیلی وقت است دچار شدیدترین وسوسهها و شکها شدهام به طوری که نه از جنبه عقل میتوانم استفاده نمایم و نه از اخلاق و ملکات فاضله، به طوری که می‌شود گفت که اصلاً درست در مقابل فضائل اخلاقی قرار گرفتهام، به کتاب چهل حدیث حضرت امام خمینی (ره) خیلی دلبستگی دارم امّا هرگز مطالب آن را به طور کامل نمیتوانم بفهمم، طوری است که هر وقت طرف کتابها میروم کتاب حضرت امام بیش از قرآن در نظرم هست و این صفات زشت وسوسه روز به روز هم قوّت میگیرد، حدود دو ماه است که صبحها بعد از نماز صبح عادت کردهام که حدود یک ساعت مینشینم و فکر میکنم، از مدّتی که عادت به این کردهام وسوسه و شک شیطانی شدیدتر از قبل ده است، نماز میخوانم و سعی میکنم با حضور قلب بخوانم امّا خجالت میکشم عنوان کنم امّا حضرت عالی میدانید که قضیه از چه قرار است، این روزها احساس میکنم که به خدا هم اعتقادی ندارم، به رسول خدا و به دیگر ائمّه، و هر وقت مراسم روضه خوانی ایشان را میشنوم دچار اضطراب و نگرانی و ناراحتی اعصاب میشوم، احساس میکنم دارم دیوانه میشوم با آنکه برای مظلومیّت ائمّه گریه میکنم و چون من مسلمانم و دلم میخواهد فضائل و مکارم اخلاق داشته باشم قلبم پر از کدورت است فضای ذهنیم تنگ و باریک است و همیشه خیال باف هستم به بندگان خدا هم بد بین هستم و گاهی اوقات در ذهنم احساس میکنم که با بندگان خدا درگیرم این رؤیا را یک واقعیت تلقی میکنم خداوند را قسم میدهم که برای من یک راه چارهای باز کند که من چه کنم؟
- زنی هستم 62 ساله که بعد از فوت شوهرم که در سنّ چهل سالگی خودم به رحمت ایزدی پیوست و بازنشسته ارتش بود و با وجود چند فرزند صغیر که داشتم و مستمرّی که از حقوق شوهرم دریافت میکردم امرار معاش نمودم تا اینکه کلیه فرزندانم همسر اختیار نمودند و خود به علّت تنهایی و نداشتن سرپناهی و اصرار فامیل در سنّ 52 سالگی شوهر دوّم اختیار نمودم که بازنشسته شرکت ملّی نفت بود و چون نگران زندگی جدید بودم ازدواج دوّم را به مبادی ذیربط اطّلاع نداده و حقوق شوهر اوّل را همچنان دریافت نمودم (دو جلد شناسنامه داشتم) و حقوق دریافتی را بیشتر به فرزند کوچکم که از بضاعت مالی خوبی برخوردار نبود میدادم و اندکی را پس انداز مینمودم، شش و نیم سال که از ازدواج دوّم گذشت به دلیل اعتقاد به فرائض دینی و عمل جرّاحی قلب که برایم پیش آمد و او از پرداخت هزینه درمان خودداری مینمود اختلافاتی به وجود آمد و او را ترک نمودم بدون طلاق و تا زمان فوت او که چهار سال طول کشید هیچ گونه نفقهای دریافت ننمودم و از حقوق شوهر اوّل زندگی خود را میگذراندم. استدعایی که از حضرت عالی دارم این است که حقیر را راهنمایی نمایید:
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد