در صورتی که فرد توانایی بجا آوردن قضای روزه و نمازهای فوت شده خود را نداشته باشد (نه از لحاظ مالی و نه جسمی) تکیف او چیست؟

در مورد قضای نماز اگر امید به خوب شدن ندارد، واجب است به هر کیفیتی که می تواند آن را انجام دهد و در هر صورت اگر انجام نداد باید وصیّت کند تا پس از مرگ او بر طبق وظیفه عمل شود. ولی در صورت امید به خوب شدن، احتیاط آن است که تأخیر بیندازد و در زمان خوب شدن آن را انجام دهد، ولی در مورد قضای روزه اگر به هیچ وجه تا آخر عمر نتواند، باید وصیّت کند که از مال خودش برای قضای آنها اجیر بگیرند، بلکه اگر مال نداشته باشد ولی احتمال بدهد کسی بدون آن که چیزی بگیرد آنها را انجام می دهد، باز هم واجب است وصیّت نماید.