اگر کسی را وادار کنند که روزه نگیرد و بگویند اگر روزه بگیرد ضرر مالی یا جسمی بر او وارد خواهند ساخت ، تکلیفش چیست؟
اگر طوری او را مجبور کنند که چاره ای جز خوردن روزه نداشته باشد مثل اینکه تهدید به ضرر مالی زیاد و ضرر جسمی معتنی به کنند، خوردن روزه کفّاره ندارد ولی در هر حال قضای آن روزه ها لازم است.
اگر طوری او را مجبور کنند که چاره ای جز خوردن روزه نداشته باشد مثل اینکه تهدید به ضرر مالی زیاد و ضرر جسمی معتنی به کنند، خوردن روزه کفّاره ندارد ولی در هر حال قضای آن روزه ها لازم است.
عنوان سوال:
اگر کسی را وادار کنند که روزه نگیرد و بگویند اگر روزه بگیرد ضرر مالی یا جسمی بر او وارد خواهند ساخت ، تکلیفش چیست؟
پاسخ:
اگر طوری او را مجبور کنند که چاره ای جز خوردن روزه نداشته باشد مثل اینکه تهدید به ضرر مالی زیاد و ضرر جسمی معتنی به کنند، خوردن روزه کفّاره ندارد ولی در هر حال قضای آن روزه ها لازم است.
پرسشهای مرتبط از این مرجع
- آیا کسی که مریض است نمی تواند روزه بگیرد و یا دکتر گفته نباید در ماه مبارک رمضان روزه بگیری آیا باید روزه نگیرد حرف دکتر مطاع است یا نه؟
- اگر طبیب به مریض بگوید روزه برای شما ضرر دارد، آیا قول طبیب حجت است؟
- دکتری مریضی را از روزه گرفتن منع میکند ولی خود شخص می داند که روزه برایش ضرر ندارد چه باید بکند؟
- اگر آب از راه بینی وارد معده شود ( عمداً یا سهواً ) آیا مبطل روزه است؟
- اگر کسی یوم الشک را روزه نگیرد و بعد از ظهر معلوم شود ماه رمضان است و عمداً امساک نکند حکم او چیست؟
- آیا اگر انسان آب بینی را بالا بکشد و مقداری از آن وارد حلق شود، روزه باطل است؟
- خواهشمند است دیدگاه شرع مقدّس اسلام را درباره روزه افرادی که تازه پا به سنّ بلوغ گذاشته اند در موارد ذیل بیان فرمایید: الف) اگر دختر یا پسری که اخیراً پا به سن بلوغ گذاشته اند از دیدگاه والدین ناتوان از انجام فریضه روزه تشخیص داده شوند، و خوف زیان جسمی درباره فرزندان خود داشته باشند، آیا والدین می توانند در این مورد، فرزندان خود را از انجام روزه بازدارند؟
- شخصی دائم العمر مریض است و توانائی روزه گرفتن ندارد ، همچنین توانائی مالی برای پرداخت فطریّه و کفّاره نیز ندارد ، وظیفه این شخص چیست؟
- زن مرضعه (شیرده) که شیرش کم است اگر بتواند از شیر خشک یا شیر گاو برای شیر دادن بچّه استفاده نماید ، آیا لازم است این کار را نماید و روزه های ماه رمضان را بگیرد یا آن که می تواند روزه نگیرد و بجایش فدیه دهد؟
- شخصی بیست و پنج روز روزه اش را خورده، برایش این امکان هست احتمالاً که بتواند سالی شصت روز روزه بگیرد تا بیست و پنج سال ولی میخواهد از کفّاره مالی استفاده کند به این ترتیب که به شصت فقیر هر کدام بیست و پنج مد طعام بدهد لکن تمکّن مالی ندارد که یکدفعه این کار را بکند و می خواهد به مرور زمان این کار را انجام دهد آیا این کار درستی است؟
پرسشهای مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] اگر در اثر امر به معروف و نهی ازمنکر، ضرر جانی و مالی به شخص وارد شد، آیا آمر و ناهی که ضرر را وارد کرده ضامن است؟
- [آیت الله مظاهری] شخصی کفاره روزه بر گردن او آمده است، ولی توان جسمی گرفتن روزه و نیز توان مالی پرداخت آن را ندارد، وظیفهاش چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا زنی که به بچه شیر می دهد و روزه برای او ضرر دارد اگر روزه نگیرد بعداً باید کفاره نیز بدهد یا نه؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا بیمار و کسی که روزه برایش ضرر دارد می تواند معتکف شود؟ و اگر در حال اعتکاف باشد و روزه نگیرد ثوابی می برد؟
- [آیت الله سبحانی] اگر بیمار به لحاظ جسمی و روانی نتواند ساخت دندان مصنوعی را تحمل کند لذا از ساخت دندان منصرف شود آیا مخارج را باید بپردازد؟
- [آیت الله خامنه ای] معیار شرعی ضرر اعم از جسمی یا روحی چیست؟
- [سایر] 1. کسی که نمی داند از سال های قبل (سال های اولیه تکلیف) نماز قضا دارد یا نه و حتی نمی تواند حدس بزند که مثلاً چقدر نماز قضا دارد، تکلیفش چیست؟ 3. کسی که روزه قضای خود را تا ماه رمضان آینده نگیرد و وارد ماه رمضان شود و بعد از آن بخواهد قضای آن را بگیرد، آیا کفاره نیز شاملش می شود؟
- [آیت الله خامنه ای] در صورتی که فرد توانایی بجا آوردن قضای روزه و نمازهای فوت شده خود را نداشته باشد (نه از لحاظ مالی و نه جسمی) تکیف او چیست؟
- [سایر] اگر شخص نذر کند که در روز معین روزه بگیرد و در آن روز مبتلا به مرضی شود که روزه برای آن ضرر داشته باشد آیا نذر او ساقط است و اگر نذر او ساقط نیست تکلیفش چیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر شخص نذر کند که در روز معین روزه بگیرد و در آن روز مبتلا به مرضی شود که روزه برای آن ضرر داشته باشد آیا نذر او ساقط است و اگر نذر او ساقط نیست تکلیفش چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- . کسی که عقیده اش این است که روزه برای او ضرر ندارد، اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته، بنابر احتیاط واجب باید قضای آن را به جا آورد.
- . اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمداً قضای روزه را نگیرد، باید روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها هم به فقیر بدهد.
- . زنی که زاییدن او نزدیک است و روزه برای حملش یا برای خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نیست و در صورت اول باید برای هر روز بنابر احتیاط لازم یک مد طعام به فقیر بدهد. ولی اگر روزه برای خودش ضرر دارد رعایت این احتیاط لازم نیست اگر چه بهتر است و روزه هایی را که نگرفته باید قضا نماید.
- . اگر به واسطه گرفتن روزه مستحبی حق شوهر از بین برود، روزه بر زن حرام است. و احتیاط مستحب آن است که اگر حق شوهر هم از بین نرود، بدون اجازه او روزه مستحبی نگیرد.
- . شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی، مانعی ندارد.
- . اگر به واسطه مرض یا حیض یا نفاس روزه رمضان را نگیرد و پیش از تمام شدن رمضان بمیرد، لازم نیست روزه هایی را که نگرفته برای او قضا کنند.
- . اگر اول ماه رمضان برای کسی ثابت نشود و روزه نگیرد، چنان چه دو مرد عادل بگویند: شب پیش، ماه را دیدیم، باید روزه آن روز را قضا نماید.
- . اگر برای روزه ای که واجب است و روز آن معین نیست مثل روزه کفاره عمداً تا ظهر نیت نکند اشکال ندارد. بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد، یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنان چه کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزه او صحیح است.
- . کسی که باید پی درپی روزه بگیرد اگر در بین آن بدون عذر یک روز روزه نگیرد، یا وقتی شروع کند که در بین آن به روزی برسد که روزه آن واجب است، مثلاً به روزی برسد که نذر کرده آن روز را روزه بگیرد، باید روزه ها را از سر بگیرد.
- . اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنان چه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [امام خمینی] کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد،باید روزه بگیرد. و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد، و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست، مگر آن که به قصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که میداند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه پزشک بگوید ضرر دارد باید روزه بگیرد، و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگر چه پزشک بگوید ضرر ندارد باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، مگر آنکه بقصد قربت بگیرد و بعد معلوم شود ضرر نداشته است.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد ، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد ، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد ، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست .
- [آیت الله سبحانی] کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد اگرچه پزشک بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.
- [آیت الله بروجردی] کسی که میداند روزه برای او ضرر ندارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر دارد باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگر چه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.
- [آیت الله خوئی] کسی که میداند روزه برای او ضرر ندارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد، اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد، باید روزه نگیرد، و اگر روزه بگیرد، صحیح نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد؛ اگرچه دکتر بگوید ضرر دارد؛ باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان دارد که روزه برایش ضرر دارد؛ اگرچه دکتر بگوید ضرر ندارد؛ باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست و اگر شک کند روزه برای او ضرر دارد یا نه دکتر حاذق موثق بگوید ضرر دارد یا ندارد لازم است از قول او تبعیت کند.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که می داند روزه برای او ضرر ندارد اگر چه طبیب بگوید ضرر دارد باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس ان را که منشا عقلایی داشته باشد دارد اگر چه طبیب بگوید ضرر ندارد باید روزه نگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست مگر این که روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد که در این صورت روزه اش صحیح است
- [آیت الله سبحانی] اگر چیزی به زور در گلوی روزه دار بریزند، یا سر او را به زور در آب فرو برند، روزه او باطل نمی شود. ولی اگر مجبورش کنند که روزه خود را باطل کند مثلاً به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی به تو می زنیم و خودش برای جلوگیری از ضرر چیزی بخورد، روزه او باطل می شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چیزی بزور در گلوی روزه دار بریزند یا سر او را بزور در آب فرو برند، روزه او باطل نمی شود، ولی اگر مجبورش کنند که روزه خود را باطل کند مثلا به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی بتو می زنیم، و خودش برای جلوگیری از ضرر چیزی بخورد روزه او باطل می شود.