بعضی از اجزای حیوان حلال گوشت ذبح شده، شرعاً قابل خوردن نیست و باید از لاشه حیوان جدا گردد. اگر این اجزاء همراه با اجزاء حلال پخته شود بطوری که جداسازی آن ممکن نبوده و قابل تشخیص نباشد، آن غذا چه حکمی پیدا می کند؟

حیوان، واژه ای عربی که بر هرگونه ذی روح اطلاق می شود و انسان را نیز، که او را حیوان ناطق می‌خوانند، در بر می گیرد. [۱] [۲] [۳]در منابع دینی و متون فقهی این واژه غالباً به موجود ذی روحِ فاقد خرد و تعقل اطلاق شده است که معادل آن در زبان فارسی کنونی جانور است.

يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،‌خوردن مي باشد.

جزء یکی از معیارهای تقسیم قرآن. هر جزء معادل یک سی‌ام قرآن کریم و تقریباً معادل بیست صفحه از آن به خط عثمان طه است. هر جزء به چهار حزب و هر حزب به چهار ربع حزب تقسیم می‌شود. جزء سی‌ام با داشتن ۳۷ سوره بیشترین تعداد سوره را دارا است. در برخی فرهنگ‌ها، جزء‌های قرآنی را به نام شماره آن جزء یا به نام کلمه آغازکننده جزء می‌خوانند.

تعیین یعنی متمایز کردن چیزى از غیر آن بوسیله خصوصیتی که در او است.

حلال،این عنوان در مقابل حرام وبه معنای انچه که از لحاظ شرعی جایز است.

ذَبْح بریدن رگهای چهارگانه گردن است. بنابر مشهور، ذبح با بریدن تمامی رگهای چهارگانه (معروف به اوداج اربعه) یعنی مری، حلقوم و دو شاه رگ گردن که بنابر مشهور به حلقوم و بنابر قول برخی به مری احاطه دارد، محقق می‌شود و بریدن بعض رگها در صورت امکان بریدن همه آنها، کفایت نمی‌کند.

يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،‌خوردن مي باشد.

حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.