شخصی برای مدتی به جهتی که توهم می‌کرده قبله است نماز خوانده و بعداً فهمیده که قبله کمی متمایل به راست یا چپ است چه حکمی دارد؟

نمازگزار، باید علم به جهت قبله داشته باشد و شهادت دو فرد عادل که از روی نشانه‌های حسّی شهادت دهند نیز کفایت می‌کند و اگر این دو ممکن نبود، تمام تلاش خود را به کار برده و طبق گمانی که به دست می‌آورد عمل می‌کند، حال اگر از طریق معتبری، جهت قبله را تعیین و به آن سمت نماز خواند و بعد فهمید اشتباه کرده، در صورتی که انحراف او تا 90 درجه باشد، نمازش صحیح است و اگر بیشتر از این مقدار باشد در صورتی که وقت نماز نگذشته، باید اعاده کند و اگر وقت گذشته، قضا ندارد.