اسمای متبرکه
نام‌های مقدس و دارای حرمت را اسماء متبرّکه گویند. در باب طهارت و یمین به مناسبت از آن سخن رفته است.
آیا هنگام انداختن اوراق امتحانی تصحیح شده در زباله یا سوزاندن آن ها، باید اطمینان حاصل شود که اسمای متبرکه در آن ها نباشد؟
خیر، عدم اطمینان به بودن، رفع کننده تکلیف است.
خیر، عدم اطمینان به بودن، رفع کننده تکلیف است.
عنوان سوال:
آیا هنگام انداختن اوراق امتحانی تصحیح شده در زباله یا سوزاندن آن ها، باید اطمینان حاصل شود که اسمای متبرکه در آن ها نباشد؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- انداختن اسمای متبرکه در نهرها و جوی ها چه حکمی دارد؟
- اگر آموزگار یا مسؤول دیگری در تصحیح اوراق امتحانی سهل انگاری کند که بر اثر این تساهل دانش آموزی مردود شود، چه مسؤولیتی متوجه وی است؟
- با توجه به این که اگر بخواهیم طبابت پزشک را با توجه به مشکلات متعدد و در صورت مواجهه با این مشکلات، تنها در صورتی مجاز بدانیم که وی در این زمینه دارای تخصّص و تجربه ی کافی باشد، عملاً مسایل درمان با اختلال کامل روبرو خواهد شد زیرا: اولاً هر پزشکی تا رسیدن به این تخصص و تجربه ی کافی باید همان مراحل اولیّه را طی کند (که همان دوران بدون تجربه و تخصّص است). ثانیا به علت جمعیّت زیاد، امکانات کم، فرصت های ناکافی و ده ها علل دیگر (حداقلّ در کشور ایران) نمی توان انتظار داشت پزشکانی که از ابتدا کاملاً مسلّط باشند به طبابت بپردازند. 1) در مواردی پزشک داروی مؤثّر بر بیماری یا عوارض خطرناک آن را فراموش نموده و فرصت و امکانات کافی جهت دسترسی به اطلاعات کافی یا پزشک متخصص دیگری نیز ندارد. 2) یا مطمئن است که داروی خاصی برای بیماری مفید است. اما هم چنین مطمئن است و یا احتمال می دهد که در صورت تجویز آن دارو عوارضی خفیف یا شدیدتر از خود بیماری و حتی مرگ در اثر این دارو، گریبان گیر این بیمار خواهد شد. (که البته 1 و 2 شامل مسایل تشخیصی نیز می باشد). آیا پزشک در این حالات می تواند مریض را به حال خود بگذارد و چنین فرض کند که: گویا پزشکی موجود نبوده است و قضا و قدر الهی هر چه باشد بر او جاری خواهد شد و بدین ترتیب خود را در معرض مؤاخذه مادی و معنوی حاصل از عوارض احتمالی و هزینه های نابه جای آن قرار ندهد و کار وی را به خدا واگذارد که یا خود بهبودی نسبی یابد و فرصت تحقیقات بعدی فراهم گردد و یا به تدریج دچار عوارض و مرگ گردد. اصولاً در چنین مواردی که پزشک نمی داند برای نجات جان یا رفع و تسکین آلام یک بیمار چه کاری انجام دهد وظیفه ی او چیست؟ درمان های بدون اطمینان و غیر قابل اعتماد (که ممکن است خود آن ها باعث مرگ یا عوارض شدیدتر شوند) یا عدم هر گونه اقدام درمانی؟ اگر پزشک با اقدام به درمان نامطمئن، موجب خسارت و مرگ مریض گردد، آیا مسؤول است؟ آیا اگر اقدام به هیچ درمانی نکند (با توجه به علل و توضیحات فوق)، مسؤولّیتی متوجّه اوست؟ این موضوع با توجه به این نکته باید در نظر گرفته شود که گاهی، فرصت هیچ مشورت و ارجاع بیمار به پزشکان متخصّص و آگاه دیگری وجود ندارد (مثلاً گاهی پزشکی که دارای تجربه ی کافی نباشد، با بیماری در حالت بی هوشی مواجه می شود که نمی داند به طور مثال این بیمار در اثر کمبود یا ازدیاد قند در بدنش دچار بی هوشی شده و در این حالت طبیعی است که درمان کاملاً متناقض است و باعث اشتباه پزشک می شود).
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] ج: فحص و بررسی لازم نیست و هنگامی که وجود اسماء جلاله در ورقه احراز نشود، انداختن آن در زباله اشکال ندارد. اما اوراقی که امکان استفاده از آن در صنعت کارتن سازی و مانند آن وجود دارد و یا بر یک طرف آن نوشته شده است و طرف دیگر آن قابل استفاده برای نوشتن است، سوزاندن و دور انداختن آنها به علت وجود شبهه اسراف، خالی از اشکال نیست.
- [سایر] اگر انگشتری که حاوی اسماء متبرکه است، درون چاه دستشویی خانه بیفتد که بیرون آوردن آن و یا استفاده نکردن از این مستراح تا زمانی که اطمینان به از بین رفتن اسماء متبرکه حاصل گردد، باعث عسر و حرج شدید بوده و بسیار مشکل است، همچنین مستراحی دیگری جهت رفع قضاء حاجت وجود نداشته و ایجاد چاه دیگری ممکن نباشد، در آن صورت حکم استفاده از این مستراح چیست؟
- [سایر] سلام حاج آقا من دبیر ادبیات یکی از مدارس شیراز هستم .به شدت وسواس دارم مخصوصادر هنگام تصحیح اوراق امتحانی شاید سه برابر همکاران دیگرم وقت صرف می کنم.بعداز تحویل ریز نمرات تازه از دفتر مدرسه می فرمایند بچه هایی که تمام نمراتشان 20 است به استثنای درس شما 20 بدهید این مورد هم به حساسیت و وسواس من می افزاید.احساسم این است که حق دانش آموزان دیگر ضایع می شود؟ در زندگی فردی هم این وسواس صدمه های جسمی زیادی را نصیبم کرده آقای مرادی پارسال جلوی دانشگاه شیراز در مورد وسواس مطالبی فرمودید که با شخصیت ما شیرازی ها که معمولا بسیار اهل تعارف هستیم جور در نمی آید؟ لطفا از منظر کارشناس دینی پاسخ دهید؟
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] لازم نیست خود انسان در جستجوی آب برود، بلکه میتواند کسی را که به گفته او وثوق و اطمینان حاصل میشود جهت جستجوی آب بفرستد اگر چه هم نایب او نباشد.
- [آیت الله مظاهری] اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است - مثل کاغذی که اسم خدا یا پیامبر یا امام بر آن نوشته شده یا تربت - در مستراح بیفتد بیرون آوردن و آب کشیدن آن گرچه خرج داشته باشد واجب است، و اگر بیرون آوردن آن ممکن نباشد رفتن به آن مستراح مانعی ندارد و نیز انداختن آنها در سطل زباله و یا نهادن چیزی مثل گوشت و مانند آن در آنها جایز نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اول ماه به چهار چیز ثابت میشود: اول: آن که خود انسان ماه را ببیند یا از جهتی برای انسان یقین حاصل شود. دوم: آن که از جهتی برای انسان یا نوع مردم اطمینان حاصل شود؛ مثلاً عدهای بگویند ماه را دیدهایم، ولی اگر برای شخص انسان برخلاف متعارف اطمینان حاصل شود، به گونهای که برای نوع مردم در آن شرایط، اطمینان حاصل نمیشود، نمیتواند به اطمینان خود اعتماد کند. سوم: دو مرد عادل بگویند که در شب، ماه را دیدهایم و به جهتی، اطمینان نوعی به اشتباه آنها نباشد؛ بنابراین اگر هوا صاف باشد و جماعت زیادی استهلال کرده باشند ولی تنها دو نفر گواهی به رؤیت هلال دهند اعتباری به شهادت آنها نیست. چهارم: سی روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت میشود و سی روز از اول ماه رمضان بگذرد که به واسطه آن اول ماه شوال ثابت میشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] به کسی که قبلا فقیر بوده و می گوید فقیرم و شک در زوال فقرش باشد اگر چه از گفته او اطمینان پیدا نشود می توان زکات داد و به کسی که معلوم نباشد فقیر بوده یا نه و می گوید فقیرم اگر از گفته او اطمینان حاصل نشود بنابر احتیاط واجب نمی شود زکات داد
- [آیت الله سیستانی] به کسی که قبلاً فقیر بوده ، و میگوید فقیرم ، اگر چه انسان از گفته او اطمینان پیدا نکند ، میشود زکات داد ، ولی کسی که معلوم نباشد قبلاً فقیر بوده یا نه ، نمیتوان بنابر احتیاط تا وقتی که اطمینان به فقرش حاصل نشود ، به او زکات داد .
- [آیت الله اردبیلی] عدالت امام جماعت از چند راه ثابت میشود: اوّل: انسان به عدالت امام جماعت وثوق و اطمینان پیدا کند و فرقی نمیکند که اطمینان از چه راهی حاصل شود، به شرط این که انسان از افراد آشنا به مسائل باشد و از افرادی نباشد که با کمترین چیز به امری اطمینان کند. دوم: شهادت دو مرد عادل به شرط آن که دو مرد عادل دیگر برخلاف آن شهادت ندهند و حتّی اگر یک مرد عادل که گفته او موجب وثوق است، بر خلاف آن شهادت دهد، نمیتوان به شهادت آنها اکتفا کرد. سوم: حسن ظاهر امام جماعت که از رفتار او در اجتماع حاصل میشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] زن و مرد تا یقین یا اطمینان پیدا نکنند که وکیل انها صیغه را خوانده است نمی توانند ترتیب اثار و احکام نکاح را بدهند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمی کند و اگر وکیل بگوید صیغه را خوانده در صورتی که ثقه باشد و ظن به خلاف گفته او نباشد یا از قول او اطمینان حاصل شود کافیست و در غیر دو صورت ذکر شده اکتفا به اخبار او محل اشکال است
- [آیت الله شبیری زنجانی] بدست آوردن فتوا، یعنی نظر مجتهد، دو راه دارد: اوّل: از هر طریقی که علم یا اطمینان برای خود انسان یا نوع مردم حاصل شود؛ مثل شنیدن از خود مجتهد یا دیدن در رساله مجتهد یا شنیدن از کسی که از گفته وی اطمینان حاصل شود و در صورتی که انسان فتوایی را از خود مجتهد بشنود ولی به جهتی؛ مثلاً مخالفت آن فتوا با رساله مجتهد، احتمال بدهد که مجتهد در نقل فتوای خود اشتباه کرده است، نمیتواند به گفته مجتهد اعتماد کند، همچنین تا به درستی رساله مجتهد اطمینان حاصل نشود، نمیتواند به آن عمل کند. دوّم: شنیدن از دو مرد عادل ضابط که فتوای مجتهد را نقل کنند و مراد از ضابط کسیست که اشتباه او در نقل، از متعارف مردم بیشتر نباشد.
- [آیت الله سیستانی] دختری که نمیداند نُه سالش تمام شده یا نه ، اگر خونی ببیند که دارای نشانههای حیض نباشد ، حیض نیست ، و اگر نشانههای حیض را داشته باشد حکم به حیض بودن آن محل اشکال است ، مگر آنکه اطمینان حاصل شود به اینکه حیض است ، و در این صورت معلوم میشود که نُه سال او تمام شده است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر ملخ را با دست یا بوسیله دیگری زنده بگیرند، بعد از جان دادن خوردن آن حلال است. و لازم نیست کسی که آن را می گیرد مسلمان باشد و در موقع گرفتن، نام خدا را ببرد ولی اگر ملخ مرده ای در دست کافر باشد و معلوم نباشد که آن را زنده گرفته یا نه، اگر چه بگوید زنده گرفته ام حلال نیست مگر آنکه یقین یا اطمینان حاصل شود یا دو شاهد عادل شهادت دهند که راست می گوید.