بارگاه
بُقعه، غالبا به معنای بارگاه امامزادگان و بزرگان دینی به کار میرود. کلمه بقعه در دورهها و سرزمینهای مختلف اسلامی چندین بار تحول معنایی پیدا کرده و بعدها به معنای مکان مقدس به کار رفته است. در ایران، پس از مساجد، بقعهها رایجترین بناهای دینی هستند و کمتر شهری است که بقعهای در آن نباشد.